Λε Ντουζ Πουάν

Το ξέρω ότι της δίνω περισσότερη σημασία απ’ ότι της αξίζει, αλλά εν έτει 2009, όπου ακόμη και οι Ολυμπιακοί έχουν εξευτελιστεί και απογυμνωθεί, δεν ξέρω γιατί θα πρέπει σώνει και καλά να σνομπάρω τη Γιουροβίζιον. Στο κάτω-κάτω, η Γιουροβίζιον δεν πρέσβευε ποτέ κάποιο αθάνατο ιδεώδες για να αναγκαστώ να την αποκαθηλώσω. Πάντα αποκαθηλωμένη ήταν από ψεύτο-κουλτουριάρηδες που τα βράδια ξενυχτούν στα μπουζούκια πετώντας γαρύφαλλα σε τραγουδιάρες 2ης διαλογής, αλλά το πρωί αποκαλούν τη Γιουροβίζιον «πανηγυράκι.»

Εν πάση περιπτώσει, σαν γνήσιος γιουροβιζιολόγος σας υποδεικνύω μια πλειάδα τραγουδιών κατά τη διάρκεια των οποίων δεν δικαιολογείστε να πάτε για κατούρημα το Σάββατο.

Σε τυχαία σειρά:

Φινλανδία - Οι Φινλανδοί άρχισαν να παίρνουν σοβαρότερα τον Διαγωνισμό τα τελευταία χρόνια και αυτό φαίνεται και στις κατατάξεις τους. Πρώτη θέση το 2006, αξιοπρεπείς εντός έδρας το 2007, πρόκριση-έκπληξη πέρσι στη Σερβία. Καμία σχέση με τους συνεχείς πάτους στην προηγούμενη δεκαετία. Φέτος αλλάζουν το τροπάριο του ροκ και στέλνουν καθαρόαιμο ποπ τραγούδι που με παραπέμπει σε ακούσματα Γυμνασίου, εφηβικά πάρτι, και ένα κράμα από Ace of Base, Aqua και Sclub7. Τα οποία όπως γνωρίζετε, εμένα μόνο νοσταλγία και χαμόγελο μου προξενούν.



Συμπαθητικό τραγουδάκι το “lose control,” με «γυαλιστερή» παραγωγή, αλλά με φοβερά ζαλιστική σκηνική παρουσία. Θα εμφανιστούν στη σκηνή με φωτιές και λοιπά τσίρκουλα, πράγματα ολίγον τι ξεπερασμένα, τα οποία πιστεύω πως αποπροσανατολίζουν τον θεατή. Επίσης, το live τους στον εθνικό τελικό ολοσδιόλου συγκρίνεται με το studio version του άσματος, οπότε αμφίβολη και η τελική κατάταξη στην δεκάδα. Παρόλα αυτά, μόνο και μόνο για τη ρετρό τού απόχρωση δείχνω thumbs up. Χίλιες φορές καλύτεροι από τον υπερτιμημένο, μην πω αντιπαθέστατο Νορβηγό και τη γριέντζω σοπράνο από τη Σουηδία.

Γαλλία – Ήξερες και στο χωριό σου την Patricia Kaas, θα μου πεις. Όχι δεν την ήξερα... Αλλά όσο ταπεινά και λαϊκά κι αν είναι τα ακούσματά μου, όσο βαρύ και αν μου πέφτει το Et S'il Fallait Le Faire στο στομάχι, δεν μπορώ παρά να αναγνωρίσω το brilliance του. Δεν είναι τραγούδι, είναι ταξίδι. Είναι ταινία. Είναι μια γουλιά από κρασί Βουργουνδίας εγκλωβισμένη στον ουρανίσκο σου για τρία λεπτά! (Είμαι μεγάλος ποιητής!)




Λιτή και απέριττη, ξυπόλυτη και με φόρεμα-ράσο η Kaas θα ερμηνεύσει στα πρότυπα του «λατρεμένο-το-απαγορευμένο-λες» το πιο σοφιστικέ τραγούδι της βραδιάς. Και αν υπάρχει Θεός, θα βγει πρώτη φέρνοντας νίκη στο Παρίσι μετά από 32 χρόνια. Αλλά όλοι ξέρουμε πως δεν υπάρχει Θεός!

Ηνωμένο Βασίλειο – Οι πουστοεγγλέζοι ξέθαψαν τον Andrew Lloyd Webber μέσα από τις παρτιτούρες του ‘φαντάσματος’ και της ‘Εβίτας’ και μας τον πλασάρουν ως the best they can send στον διαγωνισμό, σχεδόν απαιτώντας την πρωτιά. Και δεν φέρνω καμία αντίρρηση, καθότι τυγχάνω λάτρης των έργων τού (τα musicals του τα ξέρω απ’ έξω – όλους τους ρόλους! …Ναι, όλοι για κάτι ντρεπόμαστε), αλλά σίγουρα δεν είναι και ό, τι πιο «so now» θα μπορούσαν να στείλουν. Πάλι καλά που δεν έστειλαν και τον Elton John να τραγουδήσει το Candle in the wind με τα γυαλιά- ενυδρείο!

Τέλος πάντων. Εμένα το ‘My time’ μου σηκώνει την τρίχα μου, ειδικά στη γέφυρα και στην κορώνα. Εκεί δηλαδή που λέει toniiiiiight! Επίσης, η Jade έχει ένα φυσικό class που ταιριάζει γάντι στην eighties γκλαμουριά του τραγουδιού. Με λίγα λόγια, θα χαρώ αν κερδίσουν, θέλω άλλωστε να επιστρέψει ο διαγωνισμός στη Δύση – μπουχτίσαμε με την ανατολική Ευρώπη. Αλλά ψήφο από το χέρι μου δεν θα δει ποτέ Εγγλέζος! Χάρη τους έκανα και που σπούδαζα στην χώρα τους 6 χρόνια!

Ελβετία – Thank god γι’ αυτό το τραγούδι! Τάχθηκα υπέρ του από την πρώτη στιγμή και θέλω να κερδίσει διότι αισθάνομαι ότι εκπροσωπεί εμένα, και όχι τους Ελβετούς. Όλο το attitude του συγκροτήματος, αλλά και οι στίχοι ξυπνούν το alter ego μου! Τον ροκ σταρ! Ένα τραγούδι σαν ατέρμονο road trip με το ηλιοβασίλεμα να με τυφλώνει από απέναντι! Δυστυχώς, με μεγάλη θλίψη το παρατηρώ να εμφανίζεται κάπου στη 15η θέση στα προγνωστικά.. I believe in miracles!



Είτε το γουστάρεις είτε όχι, θεωρώ ότι πρέπει να ψηφίσεις το Highest Heights διότι είναι ό, τι πιο contemporary κυκλοφορεί, very top of the pops, και πρέπει να ενθαρρύνουμε εδραιωμένα συγκροτήματα να συμμετέχουν στη Γιουροβίζιον. Για την ιστορία, οι Lovebugs έχουν μια καριέρα 14 ετών στο ενεργητικό τους, εμάς περίμεναν να τους καθιερώσουμε στο ευρωπαϊκό στερέωμα, αλλά… Τέλος πάντων, δεν έχει αλλά, πολύ το κουράσαμε, θα ψηφίσεις Ελβετία!

Ουκρανία – Όταν το έπαιξα για πρώτη φορά αυτό το τραγούδι, δεν άντεξα να το ακούσω μέχρι τέλους. Σήμερα είναι ένα από τα αγαπημένα μου! Αν πιάσεις το νόημα και το αποδεχθείς για το επιτηδευμένο κιτς που αντιπροσωπεύει, θα το αποθεώσεις! Λίγο η κλεμμένη αλλά catchy εισαγωγή, λίγο η bitchy παρουσία της Σβετλάνας, λίγο το χορευτικό βγαλμένο από τα «παρατράγουδα» της Αννίτας Πάννια, όλα συμβάλλουν για την πιο ανατρεπτική συμμετοχή της χρονιάς! Νοουμένου πως το τραγούδι θα ερμηνευθεί πάνω σε μια ειδική κατασκευή που ετοιμάζεται εδώ και καιρό και η οποία βαφτίστηκε «η μηχανή της κολάσεως», αντιλαμβάνεστε πως πρόκειται για θέαμα που δεν προσπερνούμε!



Παρόλα αυτά, θεωρώ τους Ουκρανούς από τους καλομαθημένους στη Γιουροβίζιον και δεν θα αντέξω ενδεχόμενη νίκη τους, ούτε καν πλασάρισμα στη δεκάδα! Αρκετά απομύζησαν τα τελευταία 5 χρόνια που συμμετέχουν (μια νίκη το 2004, δυο αργυρά μετάλλια το ’07 και το ’08 και μια έκτη θέση το 2006. Αυτά να βλέπει η πατρίδα μας που συμμετέχει 200 χρόνια και το ρεκόρ της Βίσση δεν κατάφερε να σπάσει ουδείς μέχρι σήμερα!) Εν ολίγοις, με προσοχή την Ουκρανία. Ψηφίζουμε πάνω απ’ όλα «έξυπνα» που έλεγε και η Δάφνη Μπόκοτα, Θεός ‘χωρέστην.

Πορτογαλία – Η Πορτογαλία συμπληρώνει το ΤΟΠ6 μου. Δια μέσου των ετών, οι Πορτογάλοι με την συνθετική τους κακομοιριά μού είναι τα μάλα συμπαθείς. Πέρσι βέβαια, πήραν τα πάνω τους με το “Señora de mar” και ελπίζουν πως φέτος θα πάρουν το rebound και θα καρφώσουν καλάθι. Ίδωμεν. Θεωρώ σχεδόν σίγουρη τη θέση τους στη δεκάδα, αλλά δεν το βλέπω να κάνει την μεγάλη έκπληξη. Το τραγούδι τους είναι παραδοσιακό fado, άκρως ατμοσφαιρικό. Αισθάνεσαι τον άνεμο του Ατλαντικού να σε συνεπαίρνει καθώς το ακούς, ενώ απολαμβάνεις ένα ποτήρι πόρτο. Αν δεν ήταν η χοντρούλα τραγουδίστρια να ξεπροβάλλει σαν… πόρτος, έπαιζε να δουν και μετάλλιο!

Τραγούδια που θα πάνε καλά, αν και τα απεχθάνομαι, είναι αυτά της Νορβηγίας (Φτου-σκατά να φάει ο Rybak δεν μπορώ να τον βλέπω! Nα κουλαθεί όποιος τον ψηφίσει!) της Τουρκίας και της Ισπανίας. Οι 2 τελευταίες ακολουθούν την περπατημένη συνταγή του εύκολου και ευ-κώλου σουξέ η οποία έφερε ακόμη και την Καλομοίρα πέρσι στην 3η θέση. Θεωρώ όμως, πως δεν συμβάλλουν καθόλου στην εξέλιξη του διαγωνισμού. Και ο διαγωνισμός χρειάζεται εξέλιξη αν θέλει να βλέπει δυνατά ονόματα να συμμετέχουν σ’ αυτόν.

Ούτε ο Ρουβάς συμβάλλει στην εξέλιξη του διαγωνισμού βέβαια, αλλά ο Ρουβάς είναι Ελλάς και την Ελλάδα εγώ θέλω να την βλέπω πρώτη ακόμη και όταν παίζει φιδάκι στο κινητό. Παρεμπιπτόντως, προαισθάνομαι ότι ο Ρουβάς είτε θα κερδίσει, είτε θα πάει άπατος! Και του συστήνω να εύχεται το ίδιο όσον αφορά την κατάταξή του, καθότι οποιοδήποτε ‘μέτριο’ αποτέλεσμα για τις προσδοκίες του λαού των μεσημεριανών, θα είναι καταλυτικό για την καριέρα του από τότε και στο εξής. Τον βλέπω να φωνάζει σαν την Έφη Θωδη «Είμαι ο Θεός, είμαι ο Ναπολέων» σε περίπτωση που βγει εκτός πεντάδας! Για να δούμε αν θα τον σώσει ο Ευαγγελινός με τα μαγικά του, ή αν θα αποτελέσει άλλη μια περίπτωση Άννας Βίσση και Everything. Μιας και την έφερε η κουβέντα, η Άννα πρώτη λάνσαρε το moonwalking στο «Αγάπη Υπερβολική», 9 χρόνια πριν στα Αστέρια. Φέτος, το εφαρμόζει και ο Ρουβάς, δεύτερος και καταϊδρωμένος.

Αυτά σε μέσες άκρες. Απολαύστε το σόου στις 16, οι Ρώσοι ετοιμάζουν θαύματα!

ΥΓ: Α, ναι μωρέ! Έχουμε και την Κύπρο. Τι να πω για την Κύπρο… Ο Θεός να την ελεήσει! Πάντως θα χαρώ αν γίνει κάνα θαύμα και περάσουμε στον τελικό. Λέω αλήθεια! Είδα την πρόβα μας, οι Ρώσοι μάς έδωσαν υπέροχο background!