Έκατσα Δίπλα Από Τον Θηλυκό Τον Τσίπρα

Κάπου ήμουν τις προάλλες και γνώρισα μια σύγχρονη καραγκιόζενα. Η οποία μου επιτέθηκε επειδή πάνω σε μία συζήτηση περί ξένων γλωσσών είπα ότι θα ήθελα να βάλω τον γιο μου να μάθει από νωρίς ξένες γλώσσες και δη Αγγλικά και Ισπανικά, για να μπορέσει να τις εμπεδώσει γρήγορα ο εγκέφαλός του και να μην παιδεύεται όταν θα μεγαλώσει.

Γυρίζει η μαλακισμένη και μου λέει: «Και πιστεύεις εσύ ότι μπορείς να επιλέγεις για το παιδί ποιες ξένες γλώσσες θα μάθει έτσι απλά, επειδή εσύ το αποφάσισες;»

Κατάλαβα αμέσως πού το πήγαινε, οπότε την άρπαξα από τα μούτρα, να μην προλάβει να πει «μανά».

«Ναι, στην ηλικία του γιου μου που είναι δυόμιση χρονών, εγώ αποφασίζω για το τι θα μάθει και τι όχι. Θα μάθει Αγγλικά οπωσδήποτε, όχι επειδή τα γουστάρω, κατ’ ακρίβεια τα απεχθάνομαι, αλλά επειδή θεωρούνται αναγκαίο κακό και τα ομιλεί ο μισός πλανήτης. Θα μάθει και Ισπανικά επειδή τα μιλά ο άλλος μισός και μετά ό, τι θέλει ας κάνει. Νομίζεις θα σταθώ εμπόδιο αν θέλει να μάθει Ρώσικα; Θα του πω όχι αν θέλει να μάθει Γερμανικά; Αν θέλει να μάθει Σουαχίλι; Ό, τι μάθει καλό είναι. Αλλά αυτά που εκ των πραγμάτων χρειάζονται για να επιβιώσεις σε οποιαδήποτε εργασία και χώρα, θα τα μάθει θέλει δεν θέλει».

Συνεχίζει, μειδιώντας και με ελαφρώς ειρωνικό τόνο η κακίστρω:

«Δηλαδή θα μάθει αυτά που εσύ επιλέγεις ότι είναι τα κατάλληλα γι’ αυτόν. Δεν θα μπορεί να επιλέξει ο ίδιος».

Πόλεμο θέλεις μωρή, θα τον έχεις.

«Ναι, εγώ επιλέγω αφού εγώ τον πληρώνω. Εγώ τον μεγαλώνω, ό, τι θέλω εγώ θα μάθει. Και ναι, δεν θεωρώ ότι στην ηλικία του αλλά και γενικότερα στην παιδική ηλικία μπορούν να παρθούν ώριμες αποφάσεις για το μέλλον τους από τους ίδιους. Θυμάμαι όταν σπούδαζα Child Law στην Αγγλία που είχα μέσα στο τμήμα μου κάτι ζώα σαν εσένα που ισχυρίζονταν ότι το σχολείο δεν θα έπρεπε να είναι υποχρεωτικό και ότι θα έπρεπε να έγκειται στη διακριτική ευχέρεια του παιδιού κατά πόσον θα φοιτήσει στο Δημοτικό και κατά πόσον θέλει να μορφωθεί. Και τότε ήταν που σήκωσα το χέρι μου και τους είπα «δηλαδή, αν το εφαρμόσουμε αυτό, θα μείνουν άδεια τα Δημοτικά» και με κοίταζαν οι Εγγλέζες σαν να είπα κάτι τόσο σοκαριστικό που έψαχναν τα φυσερά τους να κάνουνε αέρα».

Ναι, αγάπες μου, εμείς αποφασίζουμε. Ώσπου να σε πείσει το τέκνον σου ότι ωρίμασε αρκετά ώστε να αποφασίζει από μόνο του με βάση τη λογική και όχι το συναίσθημα και τη διάθεση της στιγμής, εμείς θα αποφασίζουμε. Και όχι, δεν είμαι υπέρ του να μεταφέρουμε τα απωθημένα μας στα παιδιά μας και να τα πιέζουμε να γίνουν όλα αυτά που εμείς δεν καταφέραμε να γίνουμε. Ούτε συμφωνώ με το να τα πήζουμε στα ιδιαίτερα μαθήματα. Πρώτος και καλύτερος υποστηρίζω ότι πρέπει να ζήσουν την παιδική τους ηλικία στον απόλυτο βαθμό. Αλλά εδώ για ξένες γλώσσες μιλάμε. Ξένες γλώσσες βασικές! Δεν θα πάω να τον γράψω να μιλά δανέζικα, ούτε ρουμάνικα. Θα μιλά τις πιο βασικές γλώσσες του πλανήτη ώστε να ξεκουμπιστεί μια μέρα, να πάει να μείνει σε μια χώρα της προκοπής, να με πάρει κι εμένα μαζί του, να μην θωρούμε τις χωρκάτικες τις φάτσες σας.

Αϊσιχτίρ κι άντε από κει χάμου με τον θηλυκό τον Τσίπρα πρωί, πρωί.