Πνοή Λαού, Οργή Θεού

Δεν μου λες πουλί μου,

Το πήρες είδηση ότι τελευταίως έσκασε μύτη μία νέα πρωτοβουλία πολιτών, κόμμα δηλαδή, ονόματι «Πνοή Λαού»;

Αν δεν το πήρες, γι αυτό είμαστε εμείς εδώ, για να στο επισημάνουμε. Ναι, μία νέα κίνηση πολιτών, όχι η ίδια που έχει για κερασάκι στην τούρτα τον Λιλλήκα, μια άλλη, επιχειρεί να «αλλάξει το κατεστημένο», να πάει «κόντρα στη διαφθορά», κόντρα σε «όλα όσα έχουμε συνηθίσει», κόντρα κι όπου βγει, που λέει και η Βίσση της καρδιάς μου.

Είχα μεγάλη περιέργεια να μάθω ποιοι κρύβονται πίσω απ’ αυτή την πρωτοβουλία και εξεπλάγην ευχάριστα όταν μέσω της ιστοσελίδας τους αντιλήφθηκα πως υπάρχουν αξιόλογα ονόματα ανάμεσά τους. Διάβασα τα βιογραφικά του διοικητικού συμβουλίου και δεν βρήκα ούτε έναν αμόρφωτο, πράγμα σπάνιο για την κυπριακή πολιτική σκηνή που μας έχει συνηθίσει σε μια άνευ προηγουμένου πνευματική τσοκαρία και πτωχούς τω πνεύματι, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Ναι, οκ, για να μην πέσετε να με φάτε, υπάρχουν και μερικοί που αξίζουν στους υφιστάμενους. Ένας, δυο, το πολύ.

Παρόλα αυτά, η Πνοή Λαού αν και πολλά υποσχόμενη, έκανε ήδη κάποια επικοινωνιακά φάουλ, τα οποία κατά τη γνώμη μου της σκάβουν ήδη τον λάκκο:

Πρώτον, διατείνεται πως δεν είναι «κόμμα με πολιτικούς». Προφανώς προσπαθούν να ξεχωρίσουν τους εαυτούς τους από το προφίλ του κλασικού πολιτικού, που έγινε συνώνυμο με αυτό του υποκόσμου. Ή τέλος πάντων, προσπαθούν να εξηγήσουν του απλού κοσμάκη, ότι αυτοί είναι αλλιώς, διαφέρουν, δεν έχουν πρόθεση να μας κλέψουν ή να μας ρημάξουν όπως οι υπόλοιποι. Μα, το εκφράζουν λάθος. Αν ήθελαν να ξεχωρίσουν, ας προέβαλλαν προς τα έξω ότι απλώς, δεν είναι κλέφτες, όπως οι υπόλοιποι. Το να ισχυρίζεσαι ότι δεν είσαι πολιτικός, είναι λάθος, καθότι κάθε απόφαση που παίρνουμε στην καθημερινή μας ζωή είναι πολιτική, είτε αυτή αφορά το τι θα φάμε για μεσημέρι, είτε με ποιους φίλους μας αποφασίζουμε να βγούμε έξω. Ακούγεται τα μάλα ερασιτεχνικό να λες «είμαστε κόμμα, χωρίς πολιτικούς». Δίνεις την εντύπωση ότι δεν ξέρεις και πολλά από το τι παίζει εκεί έξω, αλλά θα προσπαθήσεις να σώσεις την κατάσταση. Λάθος. Για να πάρεις την ψήφο μου πρέπει να με πείσεις ότι ξέρεις απόλυτα τι σου γίνεται, ξέρεις απόλυτα πώς παίζεται το παιχνίδι και ότι εσύ λογαριάζεις να το παίξεις δίκαια σε αντίθεση με τους υφιστάμενους σκατιάρηδες, κάτι που διατρανώνεται από το άσπιλο παρελθόν και παρόν σου.  

Δεύτερον, αν θέλεις να εισέλθεις στην πολιτική σκηνή κάνοντας μπαμ, προσπαθείς να φτιάξεις ένα πιο πειστικό και δυναμικό σάιτ. Ναι, η πρώτη εντύπωση είναι το ήμισυ του παντός. Κατ’ αρχάς δεν επιλέγουμε για λογότυπο το μαυρογέριμο το περιστεράκι. Νισάφι πια με τα περιστεράκια, τους κλάδους ελαίας και λοιπά, εμετικά κυπριακά κλισέ. Ειδικά όταν υποστηρίζεις ότι εσύ διαφέρεις. Αλλά πες ότι δεν μπορείς να ξεφύγεις από το περιστεράκι, καθότι η Κύπρος είναι τίγκα στο πεζούνι και το περιστερόσκατο και είναι χαρακτηριστικό του τόπου μας. Σχεδίασέ το λίγο καλύτερα. Τι είναι αυτές οι άχαρες γραμμές, σαν να το ζωγράφισε μωρό του Δημοτικού; Πραγματικά, έλεος. Ακόμα και το λογότυπο της «Ζάκο» πιο πρωτοποριακό φαντάζει μπροστά στο περιστεράκι.  

Τρίτον. Σημεία στίξης. Αποφεύγουμε τα ερωτηματικά και ούτε κατά διάνοια δεν χρησιμοποιούμε θαυμαστικά στον επίσημο λόγο. Μην μου γράφεις «Είμαστε πολίτες που στο παρελθόν δεν είχαν καμία σχέση με την πολιτική!» και να μου βάζεις θαυμαστικό. Τρελό faux pas. Πάλι καλά που δεν μου έβαλες και emoticons. Τα θαυμαστικά είναι μπανάλ, τέλος. Στο μαθαίνουν από το πρώτο κιόλας μάθημα δημοσιογραφίας. Τα θαυμαστικά τα χρησιμοποιούν μόνο κάτι ξεμυαλισμένα κοριτσάκια στο facebook που γράφουν η μια της άλλης «κόρη έννεν τέλειο;;;;!!!!» Δεν είναι σημείο στίξης για σοβαρό κόσμο που ονειρεύεται να καθαρίσει τον στάβλο του Αυγεία αυτό.

Τέταρτον και πιο ουσιαστικό: Γιατί μόνο εφτά χρόνια ζωής; Ναι, διάβασα τις εξηγήσεις σας στην ιστοσελίδα σας. Αλλά αυτή η παράμετρος δεν είναι ενθαρρυντική για τον ψηφοφόρο. Γιατί να υποστηρίξω μια πρωτοβουλία με ημερομηνία λήξης, όταν όλοι ξέρουμε ότι για να καθαρίσει η Κυπριακή Δημοκρατία από τη βρόμα και τη δυσωδία, δεν αρκούν 7 χρόνια, αλλά ούτε 70; Επιπλέον, αν η Πνοή Λαού παράξει όντως έργο και κάνει τη διαφορά γιατί να πρέπει κάποτε να την διαλύσουμε; Θα έπρεπε να την ενδυναμώσουμε. Αν η διάλυση έγκειται στο φόβο ανάπτυξης πελατειακών σχέσεων με τους ψηφοφόρους της, στο χέρι της είναι να κρατήσει αποστάσεις και να αποφύγει τις κακοτοπιές. Αν όντως πρόκειται δηλαδή, για πρωτοβουλία που θα κάνει τη διαφορά. Ή μήπως θεωρούν και οι ίδιοι ότι είναι αναπόφευκτη η φθορά στον χρόνο και εν τέλει η κατάληξη στη διαφθορά; Ιδού η Ρόδος, κύριοι. 

Εν πάση περιπτώσει, είναι παρήγορο ότι υπάρχει ακόμα κόσμος ανάμεσά μας που θέλει να αναστήσει το ψοφίμι της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρέπει να επικροτούμε τέτοιες προσπάθειες από όπου κι αν προέρχονται, γιατί πλουραλισμός ίσον περισσότερη δημοκρατία. Αλλά ας προσέξουν λίγο την επικοινωνία τους. Δεν αμφιβάλλω ποσώς για τις προθέσεις τους, αλλά είναι κρίμα να χάνεται η μάχη στα σημεία. Και ειδικά πριν καν ο διαιτητής σφυρίξει έναρξη του αγώνα.

Εύχομαι καλή επιτυχία, αν και, κάποτε θα πρέπει να συζητήσουμε εκτενέστερα το θέμα κατά πόσον έχουμε ήδη την πολιτική ζωή που μας αξίζει κι αν ο Κύπριος πολίτης αξίζει κάτι παραπάνω από τον Κουλία, τον Συλυκιώτη, τη Χαραλαμπίδου, τον Δίπλαρο, τον Κυπριανού και τους υπόλοιπους χωρκάτες στο δημόσιο βίο.