Το τρίημερο που μας πέρασε πήγαμε στη Μάλτα, όπως τους χωρκάτες.
Προσωπικά, τη Μάλτα τη γνώρισα μέσα από τα ‘Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα’ των οποίων και ήμουν φανατικός τηλεθεατής στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Έμαθα τα πάντα μέσα από τις εκπομπές. Τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις ακόμα και τους διάφορους Δήμους που καλά, καλά δεν υπάρχουν στους χάρτες. Ήξερα και το Μπιργκού και την Μπιρκιρκάρα, και το Σαν Τζούλιανς, και το Γκότζο και τη Σλίμα, τη Μεδίνα, όλα. Χάρη στη ζεστή φωνή της Δάφνης Μπόκοτα.
Επίσης, τη Μάλτα τη γνώρισα μέσα από τα βίντεο κλιπς της Γιουροβίζιον, τα οποία πάνω, κάτω όλα δείχνουν τα ίδια πράγματα: Τα καζίνο, τα αεροπλάνα της AirMalta, τα ψαροκάικα, την Κιάρα και τα κατσάβραχα.
Τώρα, εύλογα αναρωτιέσαι, αφού τα ήξερα όλα, πώς μου ήρθε να πληρώσω να πάω να τα δω κι από κοντά. Θα σε γελάσω. Έλα όμως που η μόνη διέξοδος από το μπουρδέλο της Κύπρου είναι τα ταξίδια. Κι έλα που το τριήμερο προσφερόταν για κάποια απόδραση. Τι να κάνουμε; Δεδομένων των οικονομικών, του χρόνου που είχαμε διαθέσιμο και του ότι έπρεπε να βάλω ακόμα ένα σημαιάκι στον χάρτη με τις κατακτήσεις μου, είπαμε με τη Μπρέντα να πάμε στη Μάλτα. Αλλά φευ!
Η πόλις μας κυνηγά παντού.
Τίγκα στους Κυπραίους, η Μάλτα, το τριήμερο. Το «είσαστεν Κυπραίοι;» το ακούσαμε περισσότερες φορές και από το καλημέρα. «Ναι, μάνα μου, είμαστε Κυπραίοι», είναι ανάγκη να γίνουμε και φίλοι; Μπόουλινγκ πήγαμε να παίξουμε, γνωρίσαμε στον διπλανό διάδρομο Κύπριο που ζει μόνιμα εκεί και ειδικεύεται στα online casino. Στο χωριό του Πόπαϊ πήγαμε, δέκα επισκέπτες όλοι κι όλοι, οι έξι ήταν Κύπριοι. Στα εστιατόρια το ίδιο κακό: οι μισοί θαμώνες ήταν Κύπριοι. Το δε Intercontinental, σκέτη κόλαση! Ασανσέρ άνοιγαν, πόρτες έκλειναν, παντού αντηχούσαν κυπριακά. Ακόμα και απ’ τα μπαλκόνια: «Ρε Πάμπο, εν η μέρα σου που λούννεσαι ;» φώναζε ένας συμπατριώτης μου σ’ έναν άλλον, στο απέναντι κτίριο.
Δεν μας άρεσε η Μάλτα. Αν εξαιρέσεις τα πανέμορφο ιστορικό κέντρο της Βαλέτας, το οποίο έχτισαν οι ιππότες και παραπέμπει σε Ιταλία και το οποίο είναι όλα τα λεφτά μωρό μου, όλο το υπόλοιπο νησί είναι ό, τι πιο άσχημο έχω επισκεφτεί στο εξωτερικό. Βασικά, σμίξε την Αραδίππου, την Ορμήδεια, την Ξυλοφάγου, την Ξυλοτύμπου με ολίγην από Αγ. Νάπα στο μίξερ και θα βγάλεις τη Μάλτα. Ούτε εσύ το πιστεύεις ότι μπορεί να είναι τόσο χάλια, ε;
Κοίτα εδώ αρχιτεκτονική. Όλα μπεζ! Χάλια!
Για να λέμε όμως και τα καλά, πρόκειται περί πολύ ευγενικού και αγνού λαού, όπως ήμασταν κι εμείς στα ‘80ς και αυτό τους πιστώνεται. Επίσης, αν εξαιρέσεις τα ταξί –που τα κάναμε πλούσια τις περασμένες τρεις μέρες- η ζωή είναι πάμφθηνη σε σχέση με εδώ. Κατά τα άλλα, ούτε θέλω να ξαναπάω στη Μάλτα, ούτε θα άντεχα να ζήσω ποτέ εκεί επί μονίμου βάσεως. Εκτός κι αν μου δίνατε ένα εκατομμύριο ευρώ σε μισθό. Που δεν θα μου δίνατε, οπότε γιατί το συζητάμε;
Παρόλα αυτά, με τη Μπρέντα περάσαμε απίστευτα καλά, νομίζω αγαπηθήκαμε περισσότερο κι απ’ όσο στο Βερολίνο και ενδυναμώσαμε περαιτέρω τη σχέση μας. Ξεκουραστήκαμε αφάνταστα, περάσαμε τις μισές μέρες σε οριζόντια στάση και επιστρέψαμε δριμύτεροι να παλέψουμε με τη ρουτίνα που μας φθείρει. Νομίζω ότι ήταν ό, τι πρέπει το συγκεκριμένο ταξίδι και για τους δύο μας, τα συναισθήματά μου απέναντί της θέριεψαν με το παραπάνω. Σιωπώ όμως, γιατί κάτι τέτοια γράφω και την επόμενη μέρα θρηνούμε θύματα.
Ο Πόπαϊ και η Όλιβ σου στέλνουν χαιρετίσματα. Για να καταλάβεις τι αφραγκιές πέσανε, προσλάβανε μια ξανθιά να υποδύεται την Όλιβ, καμία σχέση με την πραγματική που είναι μελαχρινή. Είχε πλάκα πάντως η συγκεκριμένη, έχω αστείο βίντεο στο οποίο η Όλιβ με φιλά και ζηλεύει ο Πόπαϊ.
Η Μάλτα έκλεισε τη «συγκομιδή χωρών» για το 2011. Τα πήγα πολύ καλά, είμαι υπέρ ευχαριστημένος. Επισκέφθηκα τις: Γερμανία, Σουηδία, Δανία, Μάλτα, όλες μέσα σε ένα χρόνο. Κάλυψα και με το παραπάνω τη θεωρία του Δαλάι Λάμα που λέει ότι «κάθε άνθρωπος πρέπει να επισκέπτεται τουλάχιστον μία καινούρια χώρα τον χρόνο για να ισορροπεί ψυχολογικά». Από χρόνου με υγεία τώρα!
Υ.Γ. Όπως βλέπετε, ούτε βίντεο κλιπ γυρίσαμε, απουσία εμπνεύσεως του τοπίου, αλλά ούτε ιδιαίτερες φωτογραφίες έχω να σας δείξω.
Υ.Γ2: SheDemon, έχεις να παίρνεις τρεις μαγνήτες. Καφές σύντομα.
16 σχόλια:
α γιαυτό χάθηκες απο το twitter!
δεν βαριέσαι..αφού δεν είχες και high expectations!
Λοιπόν, σού μιλάει ένας άνθρωπος που έχει πάει στη Μάλτα 4 φορές και θα πήγαινε ακόμα μία. Τη Μάλτα την αγαπώ ιδιαίτερα επειδή τη γνωρισα στα χάλια της (αρχές δεκαετίας του 80, όταν είχε ακολουθήσει τον αδιέξοδο δρόμο των Αδεσμεύτων και λάτρευε τον Τίτο) , μέσα της δεκαετίας του 90 που μεταμορφώθηκε σε ένα σύγχρονο κράτος με αρχή-μέση και τέλος, το 2006, όταν πλέον φτιάχτηκαν τα πάντα και ζούσε την ακμή της. Δεν ξέρω πού τριγυρίζατε, πάντως αν δεν σου άρεσε όντως, υπογράφω ότι απλά δεν πήγατε στα σωστά μέρη! Την επόμενη φορά που θα θελήσεις να φτιάξεις τις εντυπώσεις σου, ειδοποίησέ με να σού δώσω οδηγίες.
Τώρα, για τον Πάμπο που ήταν η με΄ρα που λουζότανε, εκεί -εγώ, ως Ροδίτης πια, πάω ειλικρινά 'πάσο'....
Εμ στον καφέ τζαι εγώ μέσα.
Η Πόλις σε ακολουθεί....
Ίσως είναι καιρός να τη δεις αλλιώς...
Άμα έφερες τους μαγνήτες της she demon, τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες.
nai Gavriil, kala, stou kofou tin porta. en tou arese, en tou arese , esy ti xcereis? tha se mountarei twra.
egw ETOLMISA na pw oti sto verolino den ixere pou na paei (e.g. madame tussaud or whatever that shit place is called) kai eppese na me faei.
eipen o hristos en skata i malta, en skata i malta, eteliwse. pou tha antimiliseis, vlasfime
Ανώνυμε, γιατί γράφεις "whatever that place is called" και δεν γράφεις "όπως κι αν λένε εκείνο το μέρος;"
OHHHHHHH....love you 2 :)
Chris mou,
K egw tis idies entypwseis exw apo ti Malta. Auto to kitrinwpo xrwma stous toixous les k exoun ol ata ktiria leuxaimia pot eden to katalava. Eixa rwtisei to te k mou iexan eksigisei pws to kanoun epeidi fysaei poly gia na mi fainetai i skoni...T na pw...
Pantws xairomai pou perasate wraia.
Apo Athina tha mas erthete? ( prin kleisoun ta synora k oute vazoume oute vgazoume? )
Filia,
Angel
νεραιδα
αχαχα. α γεια σου! ολα τα άλλα λεπτομέρειες!
παραφράζοντας μια παλιά διαφήμιση θα έλεγα ότι δεν είναι μόνο οι Ελληνίδες που αγαπούν το λευκό...
να προσθέσω ότι ο κάθε λαός διαλέγει (υποσυνείδητα)το χρώμα που του "πάει";
Ξενικός
Etsi lalei o Dalai Lama? enta ego epia se toses xores fetos kai eimai tingka sta psixologika! ouffou agxoses me tora!
Καλά κι εγώ που πήγα σε τέσσερις, δεν είμαι και καλύτερα...
όταν πήγα μάλτα απαγοητεύθηκα πλήρως, ούτε σαν χώρα μου άρεσε ουτε οι τόποι που πήγαμε το χωριό του ποπαυ, πλήρης απαγοήτευση...τόσο απαγοητεύτηκα που επιστρέφοντας στην κύπρο νόμιζα ότι ήρθα αμερική!!! όμως τώρα που αναπολώ, θυμάμαι ότι περάσαμε πολύ όμορφα, έχει τις γραφικές καφετέριες, τα δρομάκια, τα καταστήματα, τα εστιατόρεια, όμορφα ξενοδοχεία και φθηνή ζωή, οπότε ναι θα ξαναπήγαινα όχι για τουρισμό τόσο αλλά για να περάσω ένα όμορφο, διαφορετικό σαββατοκύριακο, και θα την συστηνα και σε αλλους χωρίς όμως να περιμένουν ότι πάνε να δουν μια ευρωπαική χώρα, αλλά ένα αραβικοιταλικο νησί...
Άτε με το καλό να σε δούμε και στα μέρη μας.. τείνω να συμφωνήσω για τη Μάλτα, εκτός απο μαρμελάδα παπουτσόσυκο και ιππότες δεν είχα δει κάτι άλλο. Όπως και να χει όμως, μια αλλαγή είναι σηεδόν πάντα καλή. Ειδικά δε μια απόδραση από την μίζερη Κύπρο. Είδα είχε φεστιβάλ Brasilian Movies τούτες τις μέρες, ελπίζω να έκαμες την προπόνηση σου. Φιλιά στην Μπρέντα!
epinti etsi mou eresei, esena tha rwtisw pws tha grafw?
Αγαπητέ Ανώνυμε,
Η γλώσσα και η γραφή έχουν κανόνες και ένας εξ αυτών λέει ότι δεν σμίγουμε τις προτάσεις σε διάφορες, πολλαπλές γλώσσες επείδη προφανώς η μάνα μας και ο κύρης μας τον έπαιζαν όταν έπρεπε να μας μάθουν γλώσσα και έκφραση.
Η αγγλολαγνεία και η κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας φανερώνουν κατώτερα πνευματικά επιπέδα και αυτά τα άτομα δεν είναι ευπρόσδεκτα εδώ μέσα, όπως ήδη ξέρεις.
Δημοσίευση σχολίου