...Κι όλα απ' την αρχή ξανά!

Είδα και επιβίωσα από τον πρώτο ημιτελικό, παραθέτω highlights:

Εμφανώς πιο φτωχική η νορβηγική διοργάνωση από τις προηγούμενες δυο χρονιές, παρόλο που η τεχνολογία που χρησιμοποιήθηκε στα γραφικά ήταν κλάσεις ανώτερη. Λάτρεψα τις κάρτ-ποστάλ που ήταν επικεντρωμένες στους πρωταγωνιστές αντί στα νορβηγικά φιόρδ και τις πίστες του σκι. Οι παρουσιαστές ήταν άριστοι στις γλώσσες, η σκηνοθετική άποψη αξιοπρεπέστατη, όλα ανθηρά! Αν και προσωπικά, δεν θα ήθελα να βλέπω τόσο πολύ backstage και green room. Από ένα σημείο και έπειτα μόνο η Άντα Λιβιτσάνου έλειπε να κάνει πάσες στην Κορομηλά.

Γενικότερα, είδαμε έναν χάλια ημιτελικό από άποψη τραγουδιών. Είχα να βαρεθώ τόσο από το 2001. Αλλά επιφυλάσσομαι για τον 2^ο ημιτελικό, της Πέμπτης, που είναι πιο πολλά υποσχόμενος.

Οι πραγματικοί νικητές της βραδιάς ήταν το ισλανδικό ηφαίστειο, τυλιγμένο με κόκκινη λάβα, που τραγούδησε τελευταίο, καθώς και ο Βέλγος -λέγε με James Blunt, ο οποίος εφαρμόζοντας το less is more έβαλε ήδη σημαντική υποψηφιότητα για το βραβείο. Και δεν θα γκρινιάξω καθόλου. Το ’87 στις Βρυξέλλες είχαμε έναν από τους καλύτερους διαγωνισμούς ever!

Ο Αλκαίος με συγκίνησε αν και ήταν αρκετά αγχωμένος. Προσωπικά τον είδα και σε καλύτερες εκτελέσεις του ‘Όπα’ στις πρόβες, αλλά με τέτοιους ανταγωνιστές δεν φοβήθηκα ούτε μια στιγμή ότι μπορεί να χάσει τη δεκάδα. Η χορογράφος του, αποκάλυψε ότι στον τελικό θα παρουσιάσουν επιπλέον εκπλήξεις μέσω της χορογραφίας, οπότε αναμένουμε και καλύτερο placing.

Δεν περίμενα με τίποτα να δω στη λίστα των επιτυχόντων τους Βόσνιους και τους Ρώσους. Νισάφι και με τους δυο, δεν έχασαν τελικό από καταβολής της ιστορίας τους στη Γιουροβίζιον. Και είχαν και άθλια τραγούδια και οι δυο.

Η Σλοβάκα ντυμένη ‘άσκηση Νικηφόρος’ με παραλλαγή της 80Β Εσσό έπρεπε να είχε προκριθεί. Με χίλια ζόρια πείσαμε τους Σλοβάκους να επανέλθουν στα πανηγύρια, ε, τώρα, μετά από δυο συνεχόμενες αποτυχημένες απόπειρες, ποιος τους πείθει να κάτσουν και του χρόνου; Μία, μία οι χώρες θα αυτομολούν. Παρεμπιπτόντως, να πω ότι μου άρεσε και το τσιγγάνικο πανηγύρι της Φινλανδίας. Χτυπούσα παλαμάκια ρυθμικά. Μόνο κέρματα στο τσίγκινο δοχείο δεν τους πέταξα στο τέλος.

Για να δούμε και τι ψάρια θα πιάσει ο Lilygreen την Πέμπτη, αν και πιστεύω πως αντί για ψάρι θα πιάσει πούλο. Όλως περιέργως εδώ στην Κύπρο έχει όλη την κοινή γνώμη με το μέρος του. Δεν αντιδρώ ιδιαιτέρως, αν και πιστεύω ότι επειδή θριάμβευσε ανάμεσα στους τυφλούς του κυπριακού τελικού δεν σημαίνει ότι θα εντυπωσιάσει και τους εταίρους μας που κάτι τέτοιες γλυκανάλατες μπαλαντούλες τις τρώνε για πρόγευμα. Η Κύπρος πρέπει να πάει με ζεϊμπέκικο. Πόσες φορές να το πούμε; Με έναν Μητροπάνο, με έναν Τερζή wannabe. Έλληνα της Κύπρου ξύπνα! Ποιος Ευρωπαίος πείθεται ότι ο Lilygreen μπορεί να αντιπροσωπεύσει τους νταλκάδες μας; Μεγάλο θέμα για συζήτηση και δεν έχω κέφια για καβγά. Θα δούμε την Πέμπτη.