Δευτέρα, Ιανουαρίου 05, 2009

Δημοτικότητα στα Ύψη

Τις προάλλες που γιόρτασα τα γενέθλια μου, φρόντισα να προσκαλέσω και πολλούς συμμαθητές μου από το Δημοτικό σχολείο, που είχα χρόνια να τους δω. Έκτοτε, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και φάσεις-φάσεις με πιάνουν άγριες μελαγχολίες για εκείνα τα χρόνια, τα οποία θεωρώ ευλογημένα.

Την τελευταία εβδομάδα ανακαλώ συνέχεια στη μνήμη μου στιγμές από το Δημοτικό, χαμογελώ σαν χαχας out of the blue, συμπεριφέρομαι λες και θα μας κάνουν ταινία για τον κινηματογράφο. Σαν το Sex and the City που το ανάστησαν στο πανί μετά το τέλος της σειράς. Άνοιξα ντουλάπια, βρήκα φωτογραφίες, κανόνισα και είδα τους περισσότερους έναν-έναν με καφέ, άσε! Μέχρι και ολόκληρο playlist έκατσα και έφτιαξα στο i-tunes με τραγούδια που ακούγαμε τότε στα πάρτι.


Αφιερωμένο το Wind of Change, που μυρίζει Δημοτικό από χιλιόμετρα μακριά.

Ακούγεται χαζό, αλλά θέλω να πάω να αγοράσω τους συμμαθητές μου. Πόσα θέλουν; Ένα, δυο εκατομμύρια για να μου κάνουν την χάρη να μην μεγαλώσουν περισσότερο; Να τους πλαστικοποιήσω! Να τους έχω σπίτι μου, σαν action figures, να μου φτιάχνουν τη διάθεση και να μου υπενθυμίζουν τα καλύτερα μας (ή μού) χρόνια. Τότε που χτίζαμε κρησφύγετα με τον εξοπλισμό της γυμναστικής, που κρυβόμασταν στην αποθήκη κάτω από τη σκάλα και διαβάζαμε τα πρώτα πορνο-περιοδικά, που κάθε βδομάδα γουστάραμε διαφορετικό κορίτσι και προ πάντων, το είχαμε! Τότε που το μόνο μας άγχος ήταν να μάθουμε το ποίημα για την γιορτή της 25ης Μαρτίου και να τελειώσουμε το σχέδιο για την τέχνη!

Στο Δημοτικό ήμασταν άρχοντες. Τέλος!

Θέλω να γράψω κι’ άλλα, αλλά δεν μου αρκούν οι λέξεις. Άσε που οι περισσότεροι απ’ αυτούς όλα αυτά τα έχουν ξεγράψει εδώ και χρόνια, άρα δεν ξέρω αν μου κάνω καλό που εμμένω σε έτη που οι περισσότεροι δεν τα θυμούνται καν.

Αποφάσισα ότι πρέπει να βρω κάποια γκόμενα να μου κάνει παιδί. Έστω και επί πληρωμής. Μόνο έτσι θα πειστώ ότι μεγάλωσα.

Μπορεί και όχι.

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όσο τζι'αν μεγαλώσεις το σχολείο τζιαι ιδιαίτερα το Δημοτικό δεν το ξεχάννεις ποττέ. Τζιαι παιδί να κάμεις εννα το πέρνεις δημοτικό τζιαι εννα θυμάσαι ακόμα τες μέρες που σε έπερνεν ο τζύρης σου. Αρκεις αλλα συνηδειτοποιάς ότι τζινα που μινίσκουν εννεν οι βαθμοί αλλά οι φιλίες,οι πελλάρες κλπ
Καλη σου χρονιά

Ανώνυμος είπε...

thimase pou epezame mappouropolemo? hahahahaha...inta mazohes imastan! eponousan polla i mappouri!!! je to radio pou ekamnes me ton diplano sou (gia na men anafero onomata) ? hahahahahahahahaha.... spoudees epohes re gamoto!


alex

Anti-Christos είπε...

Το ράδιο θυμούμαι το! Τους μαππουροπόλεμους όχι! Χαχαχα.. "Ράδιο Μούσιουρος!" χαχαχα!

Gourounella είπε...

Μανα μου το δημοτκικό ήταν πολλά ωραίο!! και το γυμνάσιο και το λύκειο ήταν πολλά ωραίο! και το πανεπιστήμιο πολλά ωραίο ήταν! και τωρά καλά είναι! μαππουροπόλεμο έπαιζα και εγώ! χρωστάς μου κάτι!

ρίτσα είπε...

και η αγαπημένη σου φαντασίωση είναι με ...δασκάλα είπαμε; :ρ

Anti-Christos είπε...

Η αγαπημένη μου φαντασίωση είναι καθηγητής-μαθήτρια. Και είμαι πολύ αυστηρός όταν θέλω! :) Χαχαχαχα

Ανώνυμος είπε...

je ego pou enomiza oti en xihannis tipote!!!


alex

Ανώνυμος είπε...

thimame ke tous mappouropolemous ke to radio moushouros! :D
ti orea pou itan :)