Δευτέρα, Ιανουαρίου 16, 2012

Το Κάψαμε στην Αθήνα

Τις τελευταίες τρείς μέρες ήμουν με τη Μπρέντα διακοπές στην Αθήνα.

Τις τελευταίες 72 ώρες είδα τρεις παραστάσεις, ήτοι: Ο κατάδικός μου με τη Ράντου, Η σεξουαλική ζωή του κυρίου και της κυρίας Νικολαΐδη με τη Μαρία Λεκάκη (που έχει βυζάρες) και τον Κλέωνα Γρηγοριάδη (που δεν έχει), το Να Ζει Κανείς Ή Να Μη Ζει των Ρέππα-Παπαθανασίου με τη Δανδουλάκη που ήταν μια απογοήτευση, ενώ επίσης πήγαμε σε τρείς πίστες, βλέπε Νατάσσα Θεοδωρίδου με Μαρινέλλα, Άννα Βίσση στο Ρεξ και Γαλάνη – Αλεξίου στο Παλλάς, και στο φινάλε δείπνησα και γιόρτασα με όσους παλιούς συμφοιτητές πρόλαβα πριν επιστρέψω πίσω σήμερα το απόγευμα. Έκανα το καλύτερο δυνατό opening για το 2012 και δηλώνω πανευτυχής!

Από όλα τα πιο πάνω το μόνο που αξίζει ξεχωριστής ανάρτησης, εύφημης μνείας, παρασημοφόρησης και διθυράμβου, είναι φυσικά το Ρεξ της Άννας. Και τα άλλα θεάματα που είδα καλά ήταν, δεν λέω, αλλά το να τα συγκρίνουμε με αυτό που έζησα στο Ρεξ είναι σαν να βάλαμε πέντε νάνους στη σειρά να κάνουν διαγωνισμό ύψους με τον Φασούλα. Η Βίσση φέτος είναι η καλύτερη Βίσση που είδα από τα Αστέρια του 2000. Τα λέει όλα, δεν αφήνει ούτε ένα τραγούδι πίσω! Βγαίνει στις 12:00 και τραγουδά απνευστί με μόνο 45 λεπτά διάλειμμα στο ενδιάμεσο. Μέχρι τις 6:00 το πρωί ήταν πάνω στην πίστα και έλιωνε. Να φανταστείς, ακόμη κι εγώ που είμαι σκληροπυρηνικός φαν, σηκώθηκα να φύγω στις 5:45 γιατί δεν άντεχα άλλο, η γυναίκα είναι ένας μουσικός δεινόσαυρος, αν δεν φάει τις σάρκες της δεν μας αφήνει να πάμε σπίτια μας.

Ευτυχώς στις 6:00 το πρωί, κι αφού «τελείωσε» μέσα της άπειρες φορές με σπάνια κομμάτια όπως το σαδισμό, τον πόνο της αγάπης, τον δρόμο, τον τελευταίο σταθμό (ο κόσμος σ’ αυτό το τραγούδι παραληρούσε προς μεγάλη μου έκπληξη), τα μαύρα γυαλιά, το μέταλλο, τις παραισθήσεις κτλ, μας έδωσε ημιανάπαυση και τους ζυγούς λύσαμε. Πέθανα! Πέθανα! Φωνητικά είναι απερίγραπτη, ενεργειακά ακόμα περισσότερο, λες και είναι ξανά 20 χρονών!

Είχαμε τραπέζι στο Ρεξ γιατί η κορυφαία φίλη μου Αγγελική, (που είχαμε πάει μαζί στη Βαρκελώνη το 2010, θυμάσαι;) και η οποία είναι εδραιωμένη στην καρδιά μου ως μία από τις καλύτερες μου φίλες, είχε γενέθλια. Και μαζευτήκαμε έτσι 16 άτομα στο ίδιο τραπέζι και το κάψαμε. Ντύθηκα και πάλι Καρβέλας (δεν άντεξα!) και είχα και πάλι συνάντηση κορυφής με τη Βίσση. Πού να στα λέω…

Κατ’ αρχάς, να σου πω ότι με το που μπήκαμε στο Ρεξ κατά τις 11:00 με αναγνώρισε η Αρκελέ (η βοηθός της Άννας) χωρίς καν να έχω φορέσει τη περούκα και μου είπε ότι με θυμάται από το ντοκιμαντέρ. Πρώτο σοκ! «Είσαι πολύ famous» μου είπε! Δεν έχασα ευκαιρία, «να πας να πεις της Άννας ότι ήρθα με την περούκα ειδικά γι αυτήν, και να μ’ έχει υπόψη της!» της είπα.

Το δεύτερο σοκ ήρθε όταν πέτυχα τυχαία σε ένα διάδρομο τη Μυρτώ Κοντοβά. Πήγαινα να κατουρήσω και την πέτυχα ενώ αυτή κατευθυνόταν στα παρασκήνια. «Είμαι φαν!» μου είπε και κάναμε χειραψία. «Γεια σου ρε Κοντοβά που μ’ έκανες διάσημο στο πανελλήνιο!» της είπα (πρέπει να ξέρεις ότι αυτή επέμενε να συμπεριληφθώ στο ντοκιμαντέρ). «Διαβάζω και το μπλογκ σου!» μου είπε. Έπαθα εγκεφαλικό! Δεν ξέρω αν το εννοεί, αλλά άμα όντως με διαβάζει και η Κοντοβά, εξήγησέ μου γιατί κάθομαι και ασχολούμαι εγώ εδώ με τον κάθε ανώνυμο… Ούτε ξέρω πως το ανακάλυψε, ούτε ξέρω αν με διαβάζει όντως, πάντως αυτό μου είπε και εγώ τραντάχτηκα ολόκληρος με το πόση έκθεση μπορεί να σου προσφέρει ένα απλό ιστολόγιο στο διαδίκτυο! Το είπα στη μάνα μου σήμερα που επέστρεψα και η αντίδρασή της ήταν «παναγία μου, μέχρι τη Κοντοβά φτάνουν τα άπλυτά μας!» (Δεν είναι φαν μου η mom μου, τι να κάνουμε…)

Λοιπόν, αρπάζω την Κοντοβά από το χέρι, «Πάρε με στην Άννα!» της λέω (εκείνη την ώρα έκανε διάλειμμα). Μπαίνουμε στα καμαρίνια, ανεβαίνουμε σκάλες, περνούμε διαδρόμους, αλλά η Άννα άλλαζε ρούχα εκείνη την ώρα και δεν μπορούσε να με δει. Μου έστειλε φιρμάνι όμως να είμαι υπ’ ατμόν γιατί από λεπτό σε λεπτό θα έβγαινα μαζί της στη σκηνή! J Χαχαχα! Δεν το πιστεύω ούτε ο ίδιος πόσο παραγοντοποιήθηκα τόσο πολύ με μόνο μια περούκα!

Επιστρέφω στο τραπέζι μου λοιπόν, και καθώς αρχίζει το λαϊκό πρόγραμμα με τις Τσούλες, έρχεται ο μετρ και μου ζητά να τον ακολουθήσω. Με πάει κοντά στη σκηνή, οπότε έρχεται ο κιθαρίστας και μου γνέφει να βγω επάνω.


Δες το βίντεο πιο κάτω να δεις! Φίλησα τη Βίσση η οποία με προσφώνησε ως «τον ήρωα του rockumentary», την αγκάλιασα, τη σήκωσα και πάνω μου (ζυγίζει όσο και ο πεντάχρονος ανιψιός μου), και μου έδωσε το μικρόφωνο να πω ένα ρεφρέν. Εκεί το πράμα σκάτωσε, καθότι «το πιο παράφωνο πλάσμα του κόσμου, είμαι εγώ» και έχασα 10 κιλά ιδρώτα ώσπου να ολοκληρώσω το ρεφρέν. Μετά με ξαναγκάλιασε και έφυγα. Θυμάμαι κάθε δευτερόλεπτο!


Ποιος να μου το ‘λεγε στην ηλικία των 11, όταν εν έτει 1991 αγόρασα το πρώτο μου cd της Βίσση, και το κρατούσα με δέος, το πρόσεχα να μη σκρατσαριστεί, μην τυχόν αφήσω επάνω δαχτυλιές, ότι θα ερχόταν μια μέρα 20 χρόνια μετά, που θα είχα με την Άννα τόση οικειότητα! Δεν το χωράει ο νους μου! Θαύματα παιδί μου, θαύματα! Δες τώρα το βίντεο με το στιγμιότυπο, καθώς και διάφορα best of από όλο το βράδυ. Γινόταν της πουτάνας, δες, δες…


Πρέπει να σου πω ότι το μαγαζί ήταν φίσκα, δεν έπεφτε καρφίτσα, ήταν εκεί πολλοί γνωστοί μου από Κύπρο, καθώς και πολλοί Έλληνες διάσημοι όπως η Παπαρίζου, ο Ψινάκης, ο Μαζωνάκης, ο Γαβαλάς (αυτός δεν έχει να φάει, τα μπουζούκια τόνε μάραναν!) και ο Τότσικας. Πρέπει να σου πω ότι η ατμόσφαιρα ουδεμία ομοιότητα είχε με αυτό που έζησα τις άλλες νύχτες στη Θεοδωρίδου και τη Μαρινέλλα όπου κυριαρχούσε μία μιζέρια, αλλά και στη Γαλάνη με την Αλεξίου που κυριαρχούσε το λιβάνι και οι επικήδειοι.

Η Βίσση κάθεται ακόμα στον θρόνο της και μετά από αυτό το πάρτι δεν έχω καμία αμφιβολία ότι πρόκειται για ό, τι πιο σπουδαίο έβγαλε η Έλλαδα και η Κύπρος τα τελευταία 100 χρόνια, μην σου πω και για τα επόμενα 100.

Πόσο. Αγαπώ. Αυτή. Τη. Γυναίκα. Τέλος.

Τα υπόλοιπα νέα της Αθήνας θα στα πω αύριο, τώρα δηλώνω πτώμα!

25 σχόλια:

Moonlight είπε...

είσαι παναύρι! χαχαχαχαχα! καλά να περνάς!

Ανώνυμος είπε...

Ma poso fantastika perasame!!! Itan ontws i kalyteri Vissi ws twra k emeis eixame to kalyteri trapezi, to pio kefato k to pio gamato :-)!

Filakia!

Angel

Ανώνυμος είπε...

I Kontova pia ine?

Rania είπε...

δεν υπάρχεις!!!
1 εκατομμύριο like:)))

Anti-Christos είπε...

Η Μυρτώ Κοντοβά είναι διάσημη στιχουργός (έγραψε πολλά από τα πρώτα τραγούδια του Χατζηγιάννη, της Γαλάνη (το τράβα σκανδάλη!!) και της Πρωτοψάλτη) καθώς και η σεναριογράφος των "Υπέροχα Πλάσματα" και του "Μίλα μου Βρόμικα".

Ανώνυμος είπε...

κριμα τα τοσα χερια με τσιγαρα που καταστρεφουν την ατμοσφαιρα

Gay Mouflon είπε...

Πολύ χαίρομαι που πέρασες καλά! Η Άννα είναι εγγύηση!

Το βίντεο σου από το Ρεξ μου φτιάξε την μέρα (είχα κάτι νεύρα πριν για άσχετα θέματα...)

misirlou είπε...

esigkinithika.. en mboro thelo j go... mia xara peraseeeessss... ante mono tetoia sto '12...

Ανώνυμος είπε...

Απαναγία μου Χριστούλη μου!!! Χαχαχαχα είσαι θεός!!! So happy for you!!! Πάντα τέτοια στη νέα χρονιά!!!
xxxxxxxxxxx

Ανώνυμος είπε...

ρε φιλε χριστο που καιρός που περίμενα να περασουν τα χριστούγεννα να παω αθηνα να δω τα θεατρα και να παω στα κέντρα μου...γράψε σχόλια για τα θέατρα που είδες, μια φορα είδα ράντου και ήταν φοβερό το έργο και ενώ μου αρέσει να πηγαίνω θεατρο αρκετες φορες απαγοητευομαι...όσο για την αννα εντάξει είτε σου αρεσει είτε όχι η γυναικα διαφοροποιειτε από τους υπολοιπους...να σαι παντα τοσο κεφατος και που ξερεις στο τελος μπορει να συμμετεχεις μονιμα στα σοου της!!!

Ανώνυμος είπε...

exeis paxynei poly xristo!!!

Gourounella είπε...

Ο τελευταίος ανώνυμος με το σχόλιο για το πάχος δεν ξέρει τι λέει!! Ο Χρίστος αγαπητέ μου είναι μοντελάκι!!! Καλά ότι είσαι θεός είναι δεδομένο!! Καλά να σε διαβάζει και η Κόντοβα ε ποτέ!!!!

Anti-Christos είπε...

@Gourounella: Εσύ με τον Χειμωνέτο, εγώ με την Κοντοβά, σκίζουμε! Η αλήθεια είναι ότι κατέβασα κοιλιά, αλλά φταίει και το φανελάκι που μου είναι λίγο στενό. Δεν θα απαλλαγώ ποτέ από τη σκεμπέ, μου φαίνεται.

Ανώνυμος είπε...

TO OTI SE DIAVAZOUN OLI I VISSOPAREA, AKOMA KE I ANNA INE EPIVEVEOMENO :)

2 MERES SE SIZITAGANE PRIN MPIS STO DOCUMENTARY. MELETISAN TA PANTA GIA SENA... TO BLOG SOU FILO KE FTERO L O L O L

avf

Dreamer είπε...

σοβαρομιλάς; εσύ ήσουν τζίνος;;; εν ειχα ιδεα!! (τωρα τελευταια θκιαβαζω το μπλογκ - να υποθεσω οτι οταν εγινε το συμβαν τζιε οταν το εδειξε στο ροκουμενταρυ το μπλογκ επηρεν τζιε εαψεν) νομιζω οτι οντως η βισση εν οτι καλυτερο στην αθηνα φετος! θελω παρα πολλα να παω αλλα ειναι αδυνατον! ελπιζω να καμει κατι αντιστοιχο του χρονου ή τζιαι το καλοκαιρι...

Grouta είπε...

ΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑ
Φιλουι μου εισαι φαινομενο!
Αλλα τζι η Βισση τσακκουι!

Ειδα την τζι εγω στ' Αστερια το 2000 - ηταν απεριγραπτη!
Τζεινο που μ' αρεσκει πολλα πανω της, εκτος που την φωνη τζαι την σκηνικη της παρουσια, ειναι η συμπεριφορα της απεναντι στον κοσμο!

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο μπράβο μπράβο!! Θερμά συγχαρητήρια για ακόμη μια φορά που λέει και η αγαπημένη σου!!

ανώνυμη φαν χχ

Ανώνυμος είπε...

Θερμά συγχαρητήρια κι από μένα, Αντί-χριστε! Υποκλίνομαι! Νομίζω ότι πρέπει να κυνηγήσεις συνεργασία με την Αννούλα! Παρεμπιπτόντως, η Βίσση φέτος δεν παίζεται! Τι ενέργεια, τι φωνή, τι παρουσία είναι αυτή!...

Και μία διόρθωση: το ρήμα ''αξίζω'' συντάσσεται με αιτιατική (π.χ. ''αξίζω συγχαρητήρια''), ενώ το επίθετο ''άξιος'' συντάσσεται με γενική (π.χ. ''άξιος συγχαρητηρίων'').

Άνεργος Φιλόλογος

Ανώνυμος είπε...

PS: Anerge filologe, m areseis trela!!!

Filia,

Angel

Ανώνυμος είπε...

Angel, σ' ευχαριστώ! :)

Άνεργος Φιλόλογος

Ανώνυμος είπε...

eisai talento paei kai teleiose, andy

Ανώνυμος είπε...

@Anergos filologos: Ksereis, egw stis panellinies egrapsa 19.2 ekthesi ( imoun me tis desmes) k eixa panta na to lew gia tis epityxies mou me ti glwssa. Alla meta piga stin Agglia k idou ta apotelesmata: Kanw mia douleia stin opoia milw k grafw mono agglika, opws vlepeis, xrisimopoiw mono greeklish...An mporousa omws k douleua gia to hobby mou, filologos tha ginomoun :)

Angel

Ανώνυμος είπε...

έχω μείνει χαζή! που λέει και η Λαίδη

ruth_less είπε...

Πολύ σε χαίρομαι όταν κάνεις το κέφι σου, πραγματικά!

Keep vissiing...!!!

κι αγνάντευε... είπε...

!!! :) :)