Πώς βαστάς και δεν λυγίζεις; Δεν έφαγες χθες, ούτε και προχθές γι' αυτό μουρμουρίζεις... Τι να σε κάνω γιαβρίμ μου. Δεν έχω τίποτα να σου προσφέρω εγώ, παραπαμ παμ παμ... Και έτσι όπως σε βλέπω μαρουλιασμένο στη φωλίτσα σου μου σκίζεται η καρδιά ! Τόση κάβλα να πηγαίνει χαμένη...!
Δακρίζω κάθε φορά που βλέπω το κεφαλάκι σου να πετάγεται έξω απ' τη φωλίτσα σου, με την ελπίδα πως του έφερε ο πατερούλης του να φάει λίγο μουνάκι. Με τι ψυχή να πεις του σπλάχνου σου να κάτσει κάτω γιατί δεν; Πουλάκι είναι και αυτό, και θέλει να κελαηδήσει... Τότε το χαιδεύω, να το καλμάρω και πνίγω το κλάμα του μέσα στην φτερούγα μου!
Δεν θα γυρίσει ο τροχός; Θα πηδήξει και ο φτωχός...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου