Εψές πήγαμε με το φροντιστήριο των ισπανικών να παρακολουθήσουμε κάτι μπαλέτα flamenco που ήρθαν στην Κύπρο. Βαριόμουν πάρα πολύ να πάω, διότι είχαμε πάει και πέρσι στα ταγκό και έκοψα φλέβα. Ομολογώ όμως ότι οι χθεσινοί ήταν σαφώς ανώτεροι. Την παράσταση γι’ άλλη μια φορά έκλεψε το φιλοθεάμον κοινό που κάθε άλλο παρά συγκεντρωμένο στην παράσταση ήταν.
Κατ’ αρχήν, η παράσταση άρχιζε στις 8:30 και μέχρι τις 8:50 ακόμη έμπαινε κόσμος! Να χορεύουν οι Ισπανοί, και οι κυράτσες με τις Luis vitton να γυρεύουν τις θέσεις τους! Να χαμηλώνουν τα φώτα, να αρχίζουν τα πρώτα μοιρολόγια και ο πισινός να συζητά με τον μπροστινό τού αν ο Παπαδόπουλος έπεσε θύμα πλεκτάνης ή αν όντως ο λαός τον βαρέθηκε.
Έχουμε πολλή πλάκα ως χώρα. Το χθεσινό δεν θύμιζε τίποτε περισσότερο από συγκέντρωση σε αυλή λυκείου! Να προσπαθεί ο διευθυντής να μιλήσει και τα σκασμένα να μην βάζουν γλώσσα μέσα τους! Ακόμη και μια κυρία από το φροντιστήριο, κατά τα άλλα συμπαθέστατη, σε κάποια φάση έψαχνε να βρει το κινητό της που δονείτο. Αφού έφαγε ένα τέταρτο να το εντοπίσει στην τσάντα της και έβγαλε πάνω γυαλί να ξεστραβωθεί να το διαβάσει, μου ρίχνει μια αγκωνιά και μου γνέφει να διαβάσω το sms:
«Χάθηκε σκύλος με τ’ όνομα Λιλλήκας! Αν τον βρείτε παίξετε πελλόν!»
Μάλιστα! Να φεγγοβολά το θέατρο από την οθόνη του κινητού, η κυρία δίπλα μου να καμαρώνει και ο Ισπανός χορευτής να βαρά καστανιέτες επί σκηνής σαν σχιζοφρενής! Υπερθέαμα! Ο Κύπριος στα θεάματα δεν συζητά το ενδεχόμενο να σκάσει. Πρέπει κάτι να κάνει. Είτε θα στέλνει μήνυμα, είτε θα μιλά με τον διπλανό... Μια φορά μου έτυχε να βγάλουν πάνω περιοδικό μόδας και να διαβάζουν γιατί λέει, "το δεύτερο μέρος της παράστασης είναι πληκτικό!"
Εγώ το έχω το πρόβλημα, το ξέρω! Που δεν συνηθίζω! Αφού σε κάθε μου εξόρμηση τα ίδια ζω! Τις προάλλες, σε ένα άλλο θέατρο εντόπισα στο φουαγέ τρεις Τουρκάλες. Με την μαντίλα τυλιγμένες, κυρίες! «Να δεις που από την ατυχία μας αυτές θα κάτσουν δίπλα μας και θα βρομάνε!» Είπα στην παρέα μου. Τελικά οπίσω μας τις είχαμε σατανά. Τις συνόδευε μια κυρία δική μας. Εννοώ Ελληνίδα. Αντιλαμβάνεστε τι συνέβαινε καθ’ όλη τη διάρκεια του έργου. Βλέπαμε την παράσταση εις διπλούν! Μια από τους ηθοποιούς και μια από τη μετάφραση που έκανε η πίσω μας στις Τουρκάλες!
Αφού δεν μιλούν Ελληνικά ρε μαλακισμένη, τι τις κουβάλησες στο θέατρο;! Γύρισα και τις κοίταξα απορημένα, γύρισα και τις κοίταξα αυστηρά, γύρισαν και οι υπόλοιποι και τους έγνεψαν να σκάσουν, τίποτε! Έπρεπε να πάει διάλειμμα για να αλλάξουν θέση προκειμένου να απολαύσουμε το έργο. Συμπεριφορές νηπιαγωγείου!
Και δεν λέω, στο νηπιαγωγείο αν ήμασταν θα ξεμπερδεύαμε! Θα της έδινα μια στο κεφάλι με τα puzzle και θα καθάριζα. Ενώ τώρα, πού να βρεις το puzzle πρόχειρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου