Είμαι κινητό τηλέφωνο.
Με δεκάδες επαφές, τις μισές από τις οποίες θα διέγραφα ευχαρίστως. Με κάποια μηνύματα αποθηκευμένα στη μνήμη μου εδώ και χρόνια, και μ’ άλλα που διαγράφονται πριν καν τα διαβάσω.
Με το ringtone στη δουλειά στο αθόρυβο, με το ringtone να σπαράζει όταν είμαι στο σπίτι, δυνατά. Με την ανάγκη να μιλήσω ως προϋπόθεση ύπαρξης, με αναπάντητες κλήσεις παντού όμως, για τιμωρία.
Είμαι κινητό τηλέφωνο.
Με την μπαταρία πια μισογεμάτη. Που αν δεν μπω στον φορτιστή τουλάχιστον μια ώρα την ημέρα δεν αντέχω να κάνω τίποτα, ούτε γυμναστήριο να πάω. Με το flight mode υπ’ ατμόν, να με σώζει κάθε φορά που ακούω τ’ ανήκουστα.
Είμαι ένα nick στο msn.
Που βρίσκεται μόνιμα στο appear offline. Για να επιλέγει με ποιους θα μιλήσει, για να επιλέγει την ποσότητα ανοησίας που μπορεί να υποφέρει. Με avatar μια φωτογραφία καθαρά ματαιόδοξη, με το «show what I’ m listening» σπάνια ενεργοποιημένο.
Είμαι ένα nick στο msn.
Με μόνο μια επαφή blocked και δυο-τρεις διεγραμμένες. Με τα άλλα nicks τριγύρω μου να αναβοσβήνουν και σπανίως να μιλούν. Με πληθώρα καμένων εγκεφαλικών κυττάρων, με μάτια θαμπά και ένα «trying to reconnect» να στριφογυρνάει κάθε δεκάλεπτο.
Είμαι ρομπότ, και χώρια σου πεθαίνω... (για να μην ξεχνιόμαστε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου