Εγώ φταίω που ήθελα να ποτίσω τα πανεπιστημιακά δρώμενα με τις φαεινές μου ιδέες. Σήμερα βαφτίστηκε και επίσημα το περιοδικό της σχολής. Πήρε τον τίτλο «Life360» και εγώ πήρα το «BigMag» μου παραμάσχαλα και μιλάω για σκευωρίες των ξένων εναντίον μας!
Βρε δεν πα' να το βαφτίσουν και «Παναγή», χέστηκα ! Εμείς θα το γράφουμε, εμείς θα το διαβάζουμε άλλωστε. Τώρα τι πάει να πει ο τίτλος που εμπνεύστηκε ο Κενυάτης συνάδελφος, ο Θεός και η ψυχή του η μαύρη. Ίσως επειδή αυτοί που το γράφουν ζουν με τρεις κι’ εξήντα; Συμβολίζει, λέει, τις 360 μοίρες του πλανήτη! Πάλι καλά που έχουμε και αυτές, διότι οι δικές μου σχόλασαν προ πολλού!
Έμεινα εμβρ
όντητος όταν είδα πως σχεδόν όλοι της τάξης είχαν να προτείνουν περιοδικό για την ορθή διατροφή, για ποιοτική ζωή, με περιβαλλοντικά και κοινωνιολογικά θέματα, πολιτική, φεστιβάλ, μουσική, κουλτούρα, επιχειρήσεις και ταξίδια! Ρε κουμπάροι! Σε ηλικίες 20-30 απευθυνόμαστε. Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι νέοι σ’ αυτές τις ηλικίες; Σεξ, σεξ, σεξ, μουσική, σινεμά, κανά κουτσομπολιό...Το σεξ το ανέφερα;
Δεν φταιν αυτοί αγάπη μου! Με το πέρας του μαθήματος πέρασα από το WHSmith και έριξα μια ματιά στα βρεττανικά περιοδικά. Ναι, κιτρινίζουν πάραυτα, αλλά υπάρχει μια ποικιλία αντάξιας του κοινωνικού τους επιπέδου. Περιοδικά για μηχανές, σιδηρόδρομους, σπορ, φιλοτελισμό, προορισμούς διακοπών στη Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία. Περιοδικά για τις μητέρες, για την Τρίτη ηλικία, για τους παίχτες του γκολφ, για οδηγούς φορτηγών, για γραφίστες, you name it, you have it! Έχουμε και εμείς την 'χαρά του ψαροντούφεκου' και το 'κυνήγι' αλλά δεν θεωρώ πως υπάρχει μέτρο σύγκρισης...
Τι να κλάσω κι’ εγώ που γαλουχήθηκα με τα περιοδικά του Κωστόπουλου και του ‘Δία’ κα
ι νόμισα πως ξέρω τι μου γίνεται. Διαβάσαμε μισό DownTown, Nitro, και Maxim και κλείσαμε ως περίπτερα! Εμ, στις κοινωνίες του πραλίνα και του baraonda, αυτά αφορούν! Ο Αρναούτογλου με την Θρασκιά, το νέο αμόρε του Γεωργούλλη, η διαλεκτική της Σάσα Μπάστα και που πίνει καφέ στην Λάρνακα ο Πανίκκος Πιλάλης (ένας που παίζεις στους ‘Τάκκους’)! Αυτό είναι το δικό μας lifestyle, τρομάρα μας! Δεν μας αδικώ, πρώτος και καλύτερος τα διαβάζω όλα αυτά. Αλλά συνειδητοποιώ το εκτόπισμα μας ως λαός. Διότι καλή η MarieClaire και το Cosmopolitan αλλά ας κυκλοφορήσει κάποιος και την ελληνική βερσιόν του Economist να δω αν κλείσει τρεις μήνες κυκλοφορίας...
Να λέω και ευχαριστώ που οι ευγενείς συμφοιτητές μειδίασαν τουλάχιστον όταν άκουσαν τις προτάσεις μου. «Ανοίγεις ποτέ το παράθυρο του δωματίου σου;» Μου είπε η Bipasha σε κάποιο διάλειμμα...
Βρε δεν πα' να το βαφτίσουν και «Παναγή», χέστηκα ! Εμείς θα το γράφουμε, εμείς θα το διαβάζουμε άλλωστε. Τώρα τι πάει να πει ο τίτλος που εμπνεύστηκε ο Κενυάτης συνάδελφος, ο Θεός και η ψυχή του η μαύρη. Ίσως επειδή αυτοί που το γράφουν ζουν με τρεις κι’ εξήντα; Συμβολίζει, λέει, τις 360 μοίρες του πλανήτη! Πάλι καλά που έχουμε και αυτές, διότι οι δικές μου σχόλασαν προ πολλού!
Έμεινα εμβρ
όντητος όταν είδα πως σχεδόν όλοι της τάξης είχαν να προτείνουν περιοδικό για την ορθή διατροφή, για ποιοτική ζωή, με περιβαλλοντικά και κοινωνιολογικά θέματα, πολιτική, φεστιβάλ, μουσική, κουλτούρα, επιχειρήσεις και ταξίδια! Ρε κουμπάροι! Σε ηλικίες 20-30 απευθυνόμαστε. Τι προβλήματα αντιμετωπίζουν οι νέοι σ’ αυτές τις ηλικίες; Σεξ, σεξ, σεξ, μουσική, σινεμά, κανά κουτσομπολιό...Το σεξ το ανέφερα;Δεν φταιν αυτοί αγάπη μου! Με το πέρας του μαθήματος πέρασα από το WHSmith και έριξα μια ματιά στα βρεττανικά περιοδικά. Ναι, κιτρινίζουν πάραυτα, αλλά υπάρχει μια ποικιλία αντάξιας του κοινωνικού τους επιπέδου. Περιοδικά για μηχανές, σιδηρόδρομους, σπορ, φιλοτελισμό, προορισμούς διακοπών στη Γαλλία, Ισπανία, Ιταλία. Περιοδικά για τις μητέρες, για την Τρίτη ηλικία, για τους παίχτες του γκολφ, για οδηγούς φορτηγών, για γραφίστες, you name it, you have it! Έχουμε και εμείς την 'χαρά του ψαροντούφεκου' και το 'κυνήγι' αλλά δεν θεωρώ πως υπάρχει μέτρο σύγκρισης...
Τι να κλάσω κι’ εγώ που γαλουχήθηκα με τα περιοδικά του Κωστόπουλου και του ‘Δία’ κα
ι νόμισα πως ξέρω τι μου γίνεται. Διαβάσαμε μισό DownTown, Nitro, και Maxim και κλείσαμε ως περίπτερα! Εμ, στις κοινωνίες του πραλίνα και του baraonda, αυτά αφορούν! Ο Αρναούτογλου με την Θρασκιά, το νέο αμόρε του Γεωργούλλη, η διαλεκτική της Σάσα Μπάστα και που πίνει καφέ στην Λάρνακα ο Πανίκκος Πιλάλης (ένας που παίζεις στους ‘Τάκκους’)! Αυτό είναι το δικό μας lifestyle, τρομάρα μας! Δεν μας αδικώ, πρώτος και καλύτερος τα διαβάζω όλα αυτά. Αλλά συνειδητοποιώ το εκτόπισμα μας ως λαός. Διότι καλή η MarieClaire και το Cosmopolitan αλλά ας κυκλοφορήσει κάποιος και την ελληνική βερσιόν του Economist να δω αν κλείσει τρεις μήνες κυκλοφορίας...Να λέω και ευχαριστώ που οι ευγενείς συμφοιτητές μειδίασαν τουλάχιστον όταν άκουσαν τις προτάσεις μου. «Ανοίγεις ποτέ το παράθυρο του δωματίου σου;» Μου είπε η Bipasha σε κάποιο διάλειμμα...
1 σχόλιο:
Νομίζω ότι είναι προς το συμφέρον σου να μη δούνε εκείνο το περιοδικό που είχε άρθρο "Τι κουβαλάει στη τσάντα της η Κρίστυ Παναγιώτου" - αν το δουν και οι καθητητές σου δε, φοβάμαι ότι θα αποβληθείς από το μάστερ...!
Δημοσίευση σχολίου