Ο παπάς μου πέθανε σήμερα το πρωί.
Λες και το ‘ξερα. Δεν θεωρώ τυχαίο που ψες έκλαψα όσο δεν έκλαψα τριάντα χρόνια κοιτώντας οικογενειακές φωτογραφίες, ούτε που σήμερα το πρωί σηκώθηκα, αλλά αρνήθηκα να πάω στη δουλειά γιατί είχα κακό προαίσθημα. Ήταν λες και συνεννοήθηκαν οι εγκέφαλοί μας και μου είπε: «γιε μου, adios!» Ξύπνησα στις 11 σήμερα το πρωί και πριν καλά, καλά ανοίξω το μαιλ μου, ήρθε η μάνα μου και ένας φίλος μας να μου το ανακοινώσουν.
Εντάξει.
Είμαι μια χαρά, όλως περιέργως. Ώρες, ώρες βουρκώνω, αλλά ούτε ακρότητες κάνω, ούτε θυμίζω ελληνική ταινία. Και καλά κάνω, γιατί αν ζούσε και με έβλεπε θα μου έλεγε: «Εγώ δεν έκανα γιο, τη Μάρθα Βούρτση έκανα» και θα με νευρίαζε. Αντιθέτως, κοιτάζω όλο το υπόλοιπο οικογενειακό τσίρκο τριγύρω μου και το απολαμβάνω. Κάνω και χιούμορ! Τους είπα ότι δεν είναι δυνατόν να κάνουμε την κηδεία στο κοιμητήριο «Κωνσταντίνου και Ελένης» από τη στιγμή που δεν προσκαλέστηκαν ο Χάρης Ρώμας και η Ελένη Ράντου επίσημα. Όλοι με κοίταζαν περίεργα.
Νομίζω ότι ο παπάς μου δεν θα πεθάνει ποτέ. Μετουσιώθηκε πλήρως σε μένα. Εκτός του ότι μοιάζουμε τρομαχτικά (οι φίλοι πάντα πείραζαν τη μάνα μου ότι δεν έβαλε ούτε σταγόνα DNA σε μένα όταν με κυοφορούσε και τα πήρα όλα από ‘κείνον), όσο μεγαλώνω του μοιάζω και στα υπόλοιπα. Στις ιδιοτροπίες, στα πιστεύω, στα καλύτερά του, αλλά και σε όσα τόσα χρόνια περίπαιζα και μισούσα. Είναι γραφτό να γίνουμε όλοι σαν τον παπά μας μια μέρα. Αυτό το μήλο «πάντα κάτω απ’ τη μηλιά πέφτει.»
Οπότε, ναι. Δεν υπάρχει λόγος να κλαίμε και να οδυρόμαστε. Μια ματιά στον καθρέφτη αρκεί για να πειστείς ότι… He lives in you! Και αυτό είναι ίσως το μόνο συγκλονιστικό, γιατί αν σου κόβει λίγο, βλέπεις μέσα από το τέλος του και το δικό σου που… έρχεται. Και δεν θα είναι καλό. Τέλος πάντων, από δω και μπρος, προβλέπεται μεγάλο ρούφηγμα της ζωής. Με το μεδούλι!
Και τώρα θα βαφτώ σαν Αφρικανός και θα χορέψω μέχρι τελικής πτώσης το πιο κάτω:
37 σχόλια:
Συλλυπητήρια...
Τα συλλυπητήριά μου.
Ως αστείρευτο αντίδοτο παραμένει το χιούμορ σου.
Εύχομαι δύναμη για τις κρίσιμες ώρες του αποχαιρετισμού.
Συλλυπητήρια και καλή δύναμη
Συλλυπητήρια τζιαι που μένα...
Sillipitiria :(
Τα συλληπητήρια μου φίλε. Κράτα αυτή τη σκέψη ότι he lives in you γιατί όντως έτσι είναι
Συλληπητήρια Χρήστο μου...
Τα συλληπητήρια μου, να ζήσετε να τον θυμάστε.
Τα Θερμα μου συλληπητηρια.
δύναμη, την έχεις, μπράβο
Κουράγιο σε σένα και στην οικογένειά σου. θα ήθελα να σου πω πολλά, αλλά θα τα αφήσω για άλλη στιγμή. είσαι πολύ τυχερός για όλα αυτά που είχες με τον πατέρα σου.
να τον θυμάσαι.
τα θερμα μου συλλυπητηρια.
απλα ΜΗΝ σταματησεις να γραφεις, ειδικα υπ'αυτες τις συνθηκες.
Ήθελα να σχολιάσω το προηγούμενό σου ποστ, αλλά με πρόλαβε το σημερινό. Κανένας δεν μπορεί να σου πει πως ή πόσο να πενθήσεις...Σε τέτοιες στιγμές, το "κουράγιο" και το "συλληπητήρια" ακούγονται τόσο κοινότυπα και φτωχά...Ναι, he lives in you και θα τον τιμάς για πάντα με τον τρόπο που θα ζεις και θα δημιουργείς...
Ελπίζω η Αλιφέρη, η Φίνου και Σια να δέχονται τα συλληπητήρια μου...
Εγώ κρατώ αυτό το ρούφηγμα της ζωής ως υπόσχεση!
love you
η συναισθηματική σου ταλαιπωρία
Xristo exw grapsei kai exw svisei auto to minima 136 fores. Telika apofasisa na sou pw oti i skepsi mou mazi sou.
sillipitiria, kouragio, be yourself even through this, but it's ok to let go if it feels liek it
Συλλυπητήρια καλέ μου... Μπορώ να σε φανταστώ άνετα να παίζεις το ρόλο του Lion King. :)
Christo sillipitiria gia ton patera sou. Sou efhomai na eheis osi dinami hreiazesai tora kai tis meres pou erhontai, dioti i thlipsi den exafanizetai apo ti mia mera stin alli. To humor sou einai sigoura ena kalo antidoto..
Συλλυπητήρια καλέ μου....
Συλλυπητήρια Chris μου. Ότι κι αν πω θα είναι λίγο. Κουράγιο. My thoughts are with you.
...συλλυπητήρια ρε φίλε :/
Συλλυπητήρια φίλε
Χρίστο μου,
Λυπάμαι... Όντως μοιάζετε πάρα πολύ με τον παπά σου. Δεν σε πήρα χθές για να σου δώσω χώρο. θα σε πάρω τηλέφωνο.
Ντορέττα
Χρίστο μου, με συγκίνησε πολύ το post σου. Όντως είσαι ένας "mini-me" του παπά σου και αυτό θα παρηγορεί όλους περισσότερο, γιατί ένας τόσο χρυσός άνθρωπος όπως ήταν εκείνος θα έχει συνέχεια μέσα από ένα χρυσό παιδί - γιατί κατά βάθος είσαι - εσένα. Κ.Π.
... καλή συνέχεια!!! συλυπητήρια...
Σε διαβάζω απο καιρό. Γουστάρω, γιατί είσαι αληθινός και δεν κωλώνεις.
...Όταν χάνεις γονιό, έχεις έντονη την αίσθηση ότι "ξεριζώνεσαι". Έτσι τουλάχιστον ένοιωσα εγώ όταν έχασα το δικό μου πατέρα.Αλλά ΠΑΝΤΑ μένει μέσα σου, ποτέ δεν χάνεται!
...Θα χαρώ πραγματικά να πιώ κάποια στιγμή ένα καφέ μαζί σου.
Σου σφίγγω το χέρι...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΜΑΣ,
δημοσιογράφος.
dmamas@cytanet.com.cy
@Everybody: Σας ευχαριστώ όλους εκ βαθέων! Είμαι μια χαρά και το διασκεδάζω. Έχω να σας γράψω τα άπειρα αστεία που συμβαίνουν πριν από μία κηδεία. Τα σόγια δίνουν ρεσιτάλ! Αναμένετε ως μεθαύριο!
@Δημήτρης Μάμας: Ουάο! :) Τι να πω! Ευχαριστώ και με χαρά να σας γνωρίσω από κοντά κάποια μέρα.
Βρέθηκα στη θέση σου και σε νοιώθω. Επέμβαση ανοικτής καρδιάς χωρίς αναισθητικό... Το κλάμα και τον οδυρμό, δεν θα το ήθελαν ούτε οι δικοί μας άνθρωποι. Πίστεψε με θα κλάψεις πολλές φορές στο μέλλον. Στες μεγάλες χαρές και στες μεγάλες λύπες σου που εν να ήθελες να τις μοιραστείς μαζί του.
Όσο εσύ τον σκέφτεσαι, αναφέρεις το όνομα του, φέρνεις στη σκέψη σου τις συμβουλές του, τις αντιδράσεις του, το γέλιο του τόσο θα ζει μέσα σου, δίπλα σου. Φιλιά.
http://www.youtube.com/watch?v=7wfYIMyS_dI&feature=fvw
Συλλυπητήρια Χρίστο.
Χρίστο, σε έχω στο μυαλό μου από χθες που διάβασα τα κακά μαντάτα. Θα το αντιμετωπίσεις κι αυτό όπως σου ταιριάζει, είμαι σίγουρη. Ήδη το κάνεις!
συλληπητήρια χρίστο μου
μεν μεινίσκεις πολλά μόνος σου να σκέφτεσαι
μια έτσι απώλεια μπορεί να σου ταράξει τα μυαλά σε ανύποπτη στιγμή
τζαι ναι είσαι τυχερός, για όσο τον θέλεις θαν μαζί σου, μέσα σου
xx
neerie
Συλλυπητήρια κι από μένα..
Είμαι σίγουρη οτι θα βρεις τη δύναμη να το ξεπεράσεις. Καλή δύναμη, όσο τον σκέφτεσαι πάντα θα είναι δίπλα σου.. xxxxx
Οι περισσότεροι άνθρωποι ταυτίζουν το θάνατο με τη λύπη... εύχομαι να συνεχίσεις να αντλείς δύναμη από αυτό και να το μετουσιώνεις σε ευτυχία και αυτογνωσία
Ηταν να σου ευχηθώ καλή δυναμη, αλλά νομίζω εν χρειάζεται έχεις την ήδη.
Τα συλλυπητήρια μου..
Είχα χάσει επεισόδια αλλά σε διάβασα για να δω τι γίνεται.
Πάμε δυνατά φίλε.
Δημοσίευση σχολίου