Παρασκευή, Απριλίου 07, 2017

Δεν Δέχομαι Μαθήματα Πατριωτισμού Από Κανέναν!

Γίνονται και τα δικά σας αρχίδια ντίσκο-μπάλες τούμπανα όταν ακούτε πολιτικό να δηλώνει με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι «μαθήματα πατριωτισμού δεν δέχομαι από κανέναν;» Μα, ποιος τη σκέφτηκε αυτή την παπάρα και την πιπιλάτε και την αναπαράγετε όλοι σας;

Αυτή η έκφραση είναι λάθος από κάθε άποψη. Και από κυριολεκτική και από μεταφορική άποψη.

Με την κυριολεκτική της σημασία είναι λάθος, καθότι ο πατριωτισμός είναι έννοια, και οι έννοιες δεν έχουν αντικειμενικό δείκτη μέτρησης. Δεν είναι δείκτες νοημοσύνης να σας κάνουμε τεστ να τους μετρήσουμε. Δεν είναι μαθηματικά με μία σωστή απάντηση να ξέρουμε πόσο να σας βαθμολογήσουμε. Όπως έγραψα και στο προηγούμενο κείμενο, το μίσος και η αγάπη δεν μετριούνται. Ο καθένας τα αντιλαμβάνεται όπως νομίζει. Έτσι και τον πατριωτισμό και άλλες ιδέες. Κάποιος αισθάνεται απόλυτα πατριώτης όταν γίνεται παρανάλωμα του πυρός για την πατρίδα, κάποιος άλλος ψηφίζοντας ό, τι του υποδείξει το κόμμα για να προχωρήσουν οι συνομιλίες. Άσχετα αν εγώ θεωρώ τον δεύτερο γελοίο, εντούτοις οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι στο μυαλό του μπορεί έτσι να αντιλαμβάνεται τη φιλοπατρία. Σαν έναν παθητικό ελιγμό που θα βοηθήσει να κρατηθεί το κράτος στη ζωή για μερικά χρόνια ακόμη πριν ψοφήσει επίσημα. Εφόσον συμφωνούμε, λοιπόν, ότι η φιλοπατρία είναι έννοια που μπορεί να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι μπορεί και να διδαχτεί. Με την έννοια ότι ακούγοντας το πώς την αντιλαμβάνεται ο άλλος, μπορείς να κερδίσεις κάτι που δεν είχε προηγουμένως περιέλθει στην αντίληψή σου.  

Έτσι οδηγούμαστε στη δεύτερη σημασία της έκφρασης, τη μεταφορική, η χρήση της οποίας καθίσταται εξίσου λανθασμένη κατά την άποψή μου. Αν είστε πολιτικός και θέλετε να φαίνεστε συμπαθής, μετριοπαθής, υπέρ του διαλόγου και σεβασμού της αντίθετης άποψης, θα έπρεπε πρώτος και καλύτερος να υπερασπίζεστε τα «μαθήματα πατριωτισμού» από οπουδήποτε κι αν προέρχονται (πλην του εχθρού) για να αποφύγετε να προβάλετε ένα απολυταρχικό προφίλ ξερόλα που φανερώνει πάνω απ’ όλα βλακεία.

Δεν είστε ο Αθανάσιος Διάκος, δεν είστε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δεν είστε ο Γρηγόρης Αυξεντίου, δεν είστε ο Ευαγόρας Παλλικαρίδης. Δεν είστε κανένας από τους παραπάνω που ωφέλησαν εμπράκτως και αδιαμφισβητήτως την πατρίδα με απτά έργα. Επομένως, ναι, ίσως να σας χρειάζονται λίγα μαθήματα πατριωτισμού και θα έπρεπε να δείχνετε λιγότερες αντιστάσεις όταν σας ρίχνουν το γάντι. Να το σηκώνετε και να μην το παίζετε αυθεντίες. Τόσο απλό.


Αλλά μισό δράμι μυαλό να είχατε να ασχολούσασταν με την πολιτική; Και επιπλέον, να έχω εγώ απαιτήσεις να μετράτε τα λόγια σας και να αποφεύγετε τις φαμφάρες; Μαύρα κοράκια. Κόκκινα κοράκια. Σε τι διαφέρουν τα μαύρα από τα κόκκινα κοράκια; 

1 σχόλιο:

Clueless είπε...

Είναι η προσπάθεια μου τον τελευταίο καιρό τι να κάνω με τα παιδιά χωρίς να είναι κάπου που πάει όλη η πόλη μαζί. :)