Κυριακή, Μαΐου 15, 2016

Τζαμάλα Πράμα


Μπορώ να σου γράφω δέκα μέρες για αυτά που είδα χθες βράδι. Από πού να αρχίσω και από πού να τελειώσω;!

Να σου πω ότι το νέο σύστημα ψηφοφορίας, απλά γαμεί. Υπήρχε όντως αγωνία μέχρι το τελευταίο λεπτό, ενώ στον πίνακα της βαθμολογίας γινόταν της ανατροπής το κάγκελο. Αν και είχα επιφυλάξεις στην αρχή για το αν θα λειτουργούσε, χαίρομαι που διαψεύστηκα. Κυρίως γιατί έγινε και η διαδικασία πιο γρήγορη και οι χλεχλέδες παρουσιαστές από κάθε χώρα αναγκάζονται να μιλούν λιγότερο – Χάματσε, είσαι που είσαι γελοίος από μόνος σου, με εκείνο το κοστουμάκι και το παπιγιόν, το τερμάτισες το καραγκιοζιλίκι.

Λοιπόν. Ναι, χαλάστηκα που κέρδισε η Ουκρανία. Για πολλούς λόγους. Πρώτον, γιατί ως γνωστόν θέλω ο διαγωνισμός να διοργανώνεται από πλούσιες χώρες ώστε να τον προάγουν και να τον αναβαθμίζουν κάθε χρόνο και περισσότερο. Η Ουκρανία πέρσι δεν συμμετείχε «λόγω πολέμου», φέτος ήρθε και το κέρδισε, έτσι απλά. Πώς θα το διοργανώσει του χρόνου, με τι λεφτά, με τι τεχνολογία, με τι ασφάλεια; Αν αναλογιστούμε ότι και το 2005 η διοργάνωση τους ήταν ολίγον τι βλάχικη, αντιλαμβάνεστε ότι δικαίως δεν έχω καθόλου προσδοκίες για του χρόνου. Εύχομαι πραγματικά να μην βρουν λεφτά να το διοργανώσουν και να πάει κάπου αλλού.

Ο βασικός λόγος που χαλάστηκα όμως, είναι το γεγονός ότι κέρδισε πατώντας πάνω σε πολιτικό θέμα. Ναι, η ερμηνεύτρια ήταν σπαραχτική επί σκηνής, είχε μια υπέροχη φωνή που ξεχώρισε μέσα στον ορυμαγδό των γραφικών, των ολογραμμάτων και των σκηνικών, αλλά το τραγούδι της ήταν πολιτικό και επίκαιρο, άρα μίζερο. Ο ξεριζωμός, σαν θέμα, μέσα σε ένα διαγωνισμό που θέλει να χαρακτηρίζεται από γκλάμουρ και γκλίττερ και από την αποθέωση της ποπ μουσικής (λέμε τώρα), πού κολλά; Λειτουργεί απλά σαν party pooper. Χορεύουμε και γλεντούμε όλοι μαζί μια χαρά, και ξαφνικά έρχεται μια Τζαμάλα ξεριζωμένη με τη μαντίλα να μας πει τον πόνο της; Θεμιτό, αλλά μίζερο. Και ποιος θα κάτσει να ακούσει τώρα ένα τέτοιο τραγούδι; Δεν προσθέτει τίποτα στο παλμαρέ των υπολοίπων νικητών. Μπορώ άνετα ακόμα και σήμερα να τραγουδώ το Insieme, το Love Shine A Light, ή έστω το …We are the heroes of our time, που κι αυτά είχαν πολιτική απόχρωση και πανανθρώπινο μήνυμα. Αλλά τον τουρκοαμανέ της Κριμαίας; Παρακαλώ πολύ! Τζαμάλα, πλησίασε παιδί μου να φας την μπάτσα σου, να μάθεις.

Φρααααπ! Άντε χάσου τώρα από μπροστά μου, ξευτιλισμένη.

Ένας ακόμα βαθύτερος λόγος που τσαντίστηκα με το ‘1944’ της Ουκρανίας, σε ένα άλλο επίπεδο, είναι γιατί απέδειξε περίτρανα ότι ο λαός που θυμάται και τιμά την ιστορία του κερδίζει. Η Κύπρος, για παράδειγμα, δεν θα μπορούσε ποτέ να στείλει ένα αντίστοιχο ‘1974’. Πρώτον γιατί θα έβγαινε ο Άλεξ Παναγή να μας κουνήσει το δάκτυλο και να μας υπενθυμίσει ότι «απαγορεύεται το πολιτικό τραγούδι στη Γιουροβίζιον» (ασχέτως αν και εκείνος το 1995 πήγε με πολιτικό τραγούδι αλλά ίσως να μην το πήρε πρέφα), δεύτερον γιατί θα έβγαινε η Ομάδα Κύπρος να μας πει ότι είναι «ρατσιστικό» και τρίτον επειδή η ίδια η Κυβέρνηση θα ισχυριζόταν ότι «τέτοιες ενέργειες δεν βοηθούν στη δημιουργία κουλτούρας λύσης του Κυπριακού προβλήματος και χαρακτηρίζονται ως προκλητικές». Δεν θα είχαμε τέτοια αρχίδια. Χώρια που θα έπεφτε και το τουρκικό λόμπι να μας φάει. Δεν χρειάζεται να σου υποδείξω περαιτέρω πως ως λαός είμαστε ο ορισμός του μαλάκα.

Για όλα τα πιο πάνω, ναι, τσαντίστηκα που η Ουκρανία κέρδισε.

Βέβαια, δεν ήθελα να κερδίσει ούτε η Ρωσία γιατί θα με πονούσε να κερδίσει ελληνική συμμετοχή με προπέτασμα τη ρωσική σημαία, αλλά ούτε και η Αυστραλία, η οποία μπορεί να είχε τραγουδάρα, αλλά ΟΚ, δεν μου κάθεται καλά στο μάτι να στήνει το πανηγύρι όλη η Ευρώπη για να το «κλέψει» μια ήπειρος που ήρθε από την άλλη άκρη της γης ως γκεστ, και μέσα σε δυο χρόνια κατάφερε να κερδίσει το όλο πράμα. Εδώ η Πορτογαλία 45 χρόνια δεν το κέρδισε, η Κύπρος, η Μάλτα, η Ουγγαρία, η Ισλανδία κι άλλες τόσες περιμένουν στην ουρά, καθίστε εκεί που κάθεστε αγαπημένα Κοάλα. Όταν θα διοργανώσετε του χρόνου το πρώτο Asiavision κερδίστε όσο θέλετε.

Ποιος έπρεπε να κερδίσει τελικά; Δεν ξέρω. Εγώ τα λεφτά μου, μια φορά, τα ξόδεψα στην Ιταλία, κι ας μην ήταν ούτε αυτή τελικά υλικό νίκης.

Η Κύπρος ήταν άψογη, δεν έχω να πω ούτε μια κακή κουβέντα. Η 21η θέση ακούγεται άσχημη, αλλά αν αναλογιστείτε ότι συμμετέχουν πλέον 43 χώρες, δεν είναι τραγική. Τη δεκαετία του ’90, που συμμετείχαν 22 χώρες, μία 11η θέση ήταν πάλι μέτρια. Τώρα, η 11η θέση θεωρείται θρίαμβος. Όλα σχετικά είναι. Σκεφτείτε ότι οι Minus One είχαν όλους τους Κύπριους μαζί τους, μας είχαν δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη σύμπνοια. Αγαπήσαμε το τραγούδι τους, μάθαμε όλα τα μέλη του συγκροτήματος με το ονοματεπώνυμό τους, αυτή είναι η νίκη τους. Ναι, θα ήταν τέλειο αν έμπαιναν δεκάδα, αλλά κάνανε ό, τι μπορούσανε. Θέλω να πω, το επόμενο στάδιο θα ήταν να χακάραμε τον πίνακα βαθμολογίας και να μας βγάζαμε πρώτους αυθαίρετα. Δεν υπήρχε κάτι άλλο να γίνει. Δεν πειράζει.

Η Κύπρος στον ημιτελικό κατέληξε 8η και η Ελλάδα 16η. Οι δυο χώρες μεταξύ τους αντάλλαξαν τα παραδοσιακά δωδεκάρια στην τηλεψηφοφορία. Οι επιτροπές όμως έδωσαν στην Κύπρο 8 βαθμούς, ενώ η δική μας στην Ελλάδα μόλις 3. Τώρα θα μου πεις, εκείνη η παπάρα του Τσακνή δεν άξιζε ούτε 3. Δεν πειράζει, ας παρακολουθεί η κουλτούρα του ΣΥΡΙΖΑ ότι και τα τραγούδια για τους μετανάστες έρχονται πρώτα όταν αυτά παρουσιάζονται και ερμηνεύονται σωστά, να ξέρει πώς θα κινηθεί του χρόνου που θα ψάχνει τραγούδι με θέμα τα capital controls και τα μνημόνια. Φέρτε τον νου σας εκεί στην Ελλάδα!

Πριν κλείσω, να πω ακόμα δυο πράγματα. Πρώτον, ο Τίμπερλεϊκ ανέβασε τη διοργάνωση σε άλλο επίπεδο. Ήταν κίνηση ματ, με το που βγήκε στη σκηνή είχε ήδη τελειώσει η Γιουροβίζιον και άρχισε άλλο πράμα, άλλης κλάσης. Πραγματικά, αν θα διευρυνθεί περαιτέρω ο διαγωνισμός και θα έχουμε τέτοιες παρουσίες στη σκηνή που θα αφορούν τους τηλεθεατές από την Αμερική, την Κίνα και την Αυστραλία, χαλάλι. Δεύτερον, η έναρξη με την πασαρέλα και τη σημαία που δήθεν αποτυπωνόταν πάνω στα ρούχα των μοντέλων, χάλια μαύρα. Συνολικά όμως, ο τελικός ήταν όντως αναβαθμισμένος σε σχέση με τους ημιτελικούς.

Το όλο κακό τελείωσε στις 2 παρά το πρωί. Πραγματικά ξεράθηκα στον ύπνο. Άλλες χρονιές έμενα ξύπνιος και παρακολουθούσα αναλυτικά όλα τα στατιστικά μέχρι τις 4-5 το πρωί, φέτος τίποτα. Ου γαρ έρχεται μόνον!

Άντε τα λέμε του χρόνου.

8 σχόλια:

Unknown είπε...

Το νέο σύστημα βαθμολογίας αποδείκτηκε λίρα εκατό για τους διοργανωτές φέτος, δεν θα μπορούσαν να "οραματιστούν" καλύτερο photo finish από τους ορκισμένους εχθρούς Ρωσία και Ουκρανία να περιμένουν μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο για να αναδειχτεί μεταξύ τους ο νικητής, με δεδομένες και τις "βομβαρδιστικές" δηλώσεις των προηγούμενων ημερών "δεν συμμετέχουμε ξανά αν νικήσουν εκείνοι"!
Δεν ξέρω αν προηγούμενες χρονιές που υπήρχε μια σχετική ομοφωνία κριτών και κοινού θα ήταν τόσο ενδιαφέρον το πείραμα της νέας ανακοίνωσης ή αν απλώς θα μας μπέρδευε περισσότερο.

Αυτο που άρεσε σε εμένα στο νέο σύστημα ήταν ότι για πρώτη φορά αναδείκτηκαν οι κραυγαλέες διφωνίες κριτών και κοινού που τις προηγούμενες χρονιές καταδίκαζαν τραγούδια που βρίσκονταν κάπου στη μέση και ευνοούσαν τους γείτονες - συμμάχους που στηρίζονταν από κριτές και κοινό της ίδιας χώρας. Παραδείγματα φέτος η Αυστρία και φυσικά η Πολωνία (3η στο κοινό, 25η στις επιτροπές!).

Στο πολιτικό υπόβαθρο της βραδιάς, συμφωνώ απολύτως ότι εμείς δεν θα μπορούσαμε ποτέ να πάμε με τραγούδι "1974". Αυτό που μου κάνει μεγαλύτερη εντύπωση, όμως, είναι ότι το τραγούδι παρουσιάστηκε σαν ιστορικό και όχι πολιτικό επίσημα ενώ η τραγουδίστρια - συνθέτρια δεν έχασε ευκαιρία να πει για τα γεγονότα σε καμία από τις συνεντεύξεις της και μάλιστα έβαλε μπροστά τον παππού και την προγιαγιά της. Όσο και να προσπαθούν να μας πείσουν ότι μιλά για γεγονότα, είναι ξεκάθαρο ότι έβαλε χρώμα στην ιστορία της.
Κι αυτό που μου τη δίνει πιο πολύ είναι ότι όταν ο Κωνσταντίνος Χριστοφόρου παρουσιάστηκε μισό λεπτό σε live σύνδεση για να δώσει βαθμούς και σε 3 δευτερόλεπτα μίλησε για την "τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ευρώπης" κοντέψαμε να αποκλειστούμε από τη διοργάνωση και πληρώσαμε πρόστιμο για ένα αντικειμενικότατο και αδιαμφησβήτητο γεγονός - αυτή μιλά για ιστορικοπολιτικά γεγονότα μέσα από τα βιώματα της οικογένειάς της (και μη-παγκοσμίως αποδεκτά και παραδεκτά) στις 3 φορές που ερμήνευσε το τραγούδι και σε όλες της τις συνεντεύξεις και όχι μόνο δεν της λέει κανείς "ώπα, κάνε μια πισινή" κερδίζει και λέμε κι ότι "στέλνει μηνύματα σε όλους μας αλλά ειδικά στους Ρώσους".
Που, μεταξύ μας, για τη μουσική σύνθεση και τη σπαρακατική ερμηνεία κέρδισε, όχι επειδή κατάλαβε κανείς μας λέξη από όσα έλεγε...!

Ανώνυμος είπε...

Θα αστιεύεσαι βέβαια!!! Έλεος, ήταν η χειρότερη διοργάνωση έβερ. Απο πλευράς σκηνικών οκέι δεν έχω να πω κάτι για την τεχνολογία των σουηδών αλλά οι παρουσιαστές και γενικά το όλο στήσιμο ήταν χάλι μαύρο!! Αίσχος και τα ρούχα που φόρουσε η παρουσιάστρια και γενικά η όλη εικόνα της που δεν εθωρκέτουν, με την ψεύτικη εγγλέζικη προφορά και την όλη αμηχανία όταν έπρεπε να μιλήσει με τους εκπροσώπους των χωρών. Κατα τ'άλλα Italy for ever! Πότε θα κερδίσει η Ιταλία να δούμε την καλύτερη διοργάνωση έβερ?

Ανώνυμος είπε...

Και εγω πιστεύω όπως τον ανώνυμο πιο πάνω ότι η διοργανωση δεν ήταν καλή ίσως όχι η χειρότερη αλλά ολίγον τι χάλια θα το έλεγα. Τα τραγούδια δεν μου ενέπνευσαν καθόλυ "γιουροβίστικο" χαρακτήρα, γέλασα λίγο με την κορεάτισσα από την Αυστραλία (και με το asianvision το δικό σου),γέλασα ακόμη περισσότερο με αυτήν που έκεγε τις βαθμολογίες για την Αυστραλία, δεν είμαι ρατσίστρια αλλά μου φάνηκε κάπως η κατάσταση παρολαυτα κρατήθηκε αν μη τι άλλο ένας χαρακτήρας πολυπολυτισμικότητας:)), νευρίασα για το 8αρι της ελλάδας γιατί αν είμαστε αντικειμενικοί ούτε ασσο δεν έπρεπε να τους δώσουμε και ας υπάρχει η συμμαχία ελλάδας_κυπρου τόσα χρόνια, το τραγούδι της ουκρανίας ήταν μια μαλακία και μισή, εγώ βρήκα ωραίο το τραγούδι της κοπελλάρας με το κορμάκι (και μου διαφεύγει και η χώρα γαμώτο τώρα) και γενικά γιατί μακρυγορώ χωρίς τελείες (αν και λεχω πολλά να πω) βρήκα τον διαγωνισμό επιεικώς χάλια.

Υ.γ Επίσης να πω ότι η Ρούλλα της Σουηδίας_παρουσιάστρια του διαγωνισμού (βλέπε μπράβο ρούλλα)ήταν άσχημη και πολύ κακοντυμένη και γενικά σε κάποιες φάσεις μου θύμησε σκουλήκι, καλύτερα καμπια.Η γιουροβίζιον φέτος έχασε κάτι βασικό, την λάμψη της και ας έχει να δω τόσο πολλή λαμέ δεν ξέρω από πότε

Αμαδρυάδα

Αχάπαρη είπε...


Εμένα ενόχλησε με η αντιμετώπιση του όλου θέματος: ξεριζώνονται Τούρκοι συνεργάτες των Ναζι και βραβευεται ο σπαραγμός τους. Ξεριζώνουν τη μισή Κύπρο και την κρατούν ακόμα και την ώρα του δικού μας σπαραγμου το 76 οι Τούρκοι παίζουν διαφημίσεις και γίνονται σενάρια δολοφονίας της τραγουδίστριας.
Λυπήθηκα πολλά για τους Minus one πραγματικά δεν ξέρω τι πρέπει να στείλουμε για να πάμε καλά σε τούτο το διαγωνισμό. Ασπούμε Βέλγιο, Λιθουανία, Αρμενία και Πολωνία ήταν καλύτερες? Σιγά!

Beatrix Kiddo είπε...

Εμένα μου άρεσε ότι είδα, μου άρεσε κ η παρουσιάστρια κι ας την θάβαν όλοι.

Όταν είδα το τραγούδι της Ουκρανίας, ήμουν κάπως έρκεσε τωρά να χέσεις πας το πάρτυ μας; περνούμε μια χαρά

την άλλη μέρα (επδ σιγά μεν άντεχα να το δω ως το τέλος) που έμαθα ότι εκέρδισε κιόλας χαλάστηκα.

μου αρέσαν κ τα τραγούδια, δεν είχε πολλύ καρακιτσαριό, κρίμα κρίμα.

Ανώνυμος είπε...

Ένα μικρό συμπλήρωμα για το σχόλιο της Αχάπαρης γιατί ίσως δε γνωρίζουν όλοι για το τραγούδι της Μαρίζας Κωχ το 1976.
http://dialogos.com.cy/blog/otan-i-ellada-tragoudise-gia-tin-isvoli-ke-apeklisan-ta-politika-tragoudia/#.VzlzgXruKrX

ProudWeirdo

Moonlight είπε...

Δεν είδα τον δεύτερο ημιτελικό, ούτε τον τελικό, είδα μόνο την Κυπριακή συμμετοχή χτες, απλά για να συγκρίνω με τον ημιτελικό.
Θεωρώ ότι τα παιδιά αδικήθηκαν με την 21η θέση, αλλά χαίρομαι που σε αυτό συμφωνεί όλη η Κύπρος!
Δεν έχω την παραμικρή περιέργεια να δω/ακούσω το τραγούδι που νίκησε (ούτε καν οποιοδήποτε άλλο).
Γενικά η όλη φάση-από ό,τι είδα, και από ότι διαβάζω σε σχόλια- φαίνεται να ήταν πολύ "φλατ". Κρίμα.

Dreamer είπε...

επερασαν μερες τζιαι ουτε μου εκολλησε τζιαι προφανως δε θα μου κολλησει ποτε το νικητηριο τραγουδι. Θα περασει στα αζητητα μαζι με το τραγουδι των Αζερων.

νομιζω οι δικοι μας εχασαν που τη σκηνοθεσια. εν υιοθετω την καλαμαριστικη συνηθεια που φταιν παντα οι σκηνοθετες, οι συμμαχιες κτλ, απλα νμζ τα εφφε ηταν υπερβολικα. συναδελφοι και φιλοι εκτος Κυπρου βρηκαν τη συμμετοχη μας weird, raised eyebrows etc