Τετάρτη, Μαΐου 11, 2016

Οι Ευρωζουρνάδες


Να ένα τετράλεπτο πραγματικά καλής τηλεόρασης. Πες μου εσύ αν ζεις συχνά τέτοιες αγωνιώδεις και ταυτόχρονα μεγαλειώδεις στιγμές σε άλλα προγράμματα και διαγωνισμούς. Όχι. Γι αυτό αγαπούμε τη Γιουροβίζιον. Γιατί καταφέρνει μέσα από μία απλούστατη και τυπική διαδικασία να συμπυκνώσει, να φορτίσει και να εκτονώσει όση φιλοπατρία μας απέμεινε. Είμαι κάτι παραπάνω από ενθουσιασμένος. Πήγε τρεις το πρωί να κοιμηθώ απ’ τη χαρά μου. Η τελευταία φορά που ένιωσα κάτι θετικό για κυπριακή συμμετοχή, παίζει να ήταν από τον καιρό που ο Άλεξ Παναγή ήταν ο «Έλληνας που πολεμά» το 1995. Κάθε επιτυχία για το Σάββατο παιδιά.

Κατά τα άλλα, η Ελλάδα μας αποκλείστηκε. Συγχαρητήρια στον πανάχρηστο κύριο Τσακνή, ο οποίος μου απέδειξε ότι όσα πίστευα τόσα χρόνια για αυτόν και το σινάφι του δήθεν «εντέχνου», ισχύουν. Δεν είναι τυχαίο, μάνα μου, που όταν ακούω Τσακνής αυτόματα σκέφτομαι και τη λέξη ΑΚΕΛ. Δεν είναι τυχαίο που η αχρηστία πάει χέρι, χέρι με την αριστερά. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Αλλά όχι! Όσο κι αν πονώ την Ελλάδα μου, θέλω να συνεχίσει την κατρακύλα σε όλα τα επίπεδα, γιατί μόνο άμα πιάσει απόλυτο πάτο θα εξαφανιστεί από την πολιτική σκηνή αυτή η ρεζίλα του ΣΥΡΙΖΑ και η χώρα θα αναγκαστεί να αναγεννηθεί από τις στάχτες της. Θέλω να εξαντλήσει την τετραετία του κανονικά, να εξαντλήσει και την υπομονή μας, να εξαντλήσει και το τελευταίο ευρώ στα ταμεία, ώστε να εξαντληθεί γενικώς από προσώπου γης και να μη ξαναδούμε τέτοιο κακό όσο ζούμε.



Τη ψήφισα την Ελλάδα και μάλιστα δυο φορές παρόλο τον θυμό μου. Τιμής ένεκεν. Γιατί ακόμη και ο ποντιακός χορός, στιλιζαρισμένος στη συγκεκριμένη σκηνή από αλλήθωρο τραγουδιστή, φαλακρό τυμπανιστή και δύο παράφωνες παρθενόπες έχει τη γλύκα του. Αλλά μην τρελαθούμε κιόλας, υπάρχει κι όριο. Και αυτό τερματίστηκε πέρσι με την άοσμη, άγευστη και άχρωμη Μαρία Έλενα Κυριάκου.

Τέλος πάντων, άστα αυτά. Ο φετινός ημιτελικός δεν ήταν καλός. Σαν παραγωγή δηλαδή, ήταν μία κονσέρβα από το 2013. Παρόλο που οι Σουηδοί κάθε φορά που διοργανώνουν τον διαγωνισμό τον πάνε δέκα σκαλιά πιο πάνω, εχθές τον πήγαν δυο σκαλιά πιο πίσω. Τα είχαν όλα έτοιμα από προ-πρόπερσι: γραφικά, γραμματοσειρές, σκηνοθετικές απόψεις, παρουσιαστές, κείμενα. Καμία νέα ιδέα, καμία πρωτοτυπία. Μα, και η έναρξη, πόσο προβλέψιμη. Παιδάκια να τραγουδούν το περσινό νικητήριο τραγούδι. Έτσι άνοιξε και ο ημιτελικός του 2013. Με το Euphoria ερμηνευμένο από κωφάλαλα παιδάκια. Βάλτε λίγη φαντασία, δεν βλάπτει.

Ακόμα και το ότι η διαγωνιζόμενη χώρα εμφανιζόταν στις οθόνες μας ολογράφως, αντί να βλέπουμε τη σημαία της, εμένα με χάλασε. Θέλω το φολκλορικό στοιχείο. Αυτό σε πωρώνει. Θέλω να βλέπω τη γαλανόλευκη, δεν θέλω να μου γράφετε σκέτο Greece.

Επίσης, η σκηνή που στις γραφικές φωτογραφίες φαινόταν χαώδης και εντυπωσιακή, στην πραγματικότητα ήταν πολύ μπερδεμένη. Δυσκόλευε ακόμα και τον σκηνοθέτη να πάρει καλά πλάνα. Δεν μου άρεσε. Αδικήθηκαν πολλά τραγούδια εξ αιτίας της.

Τέλος πάντων, εύχομαι τα «καλά» να μας τα φυλάνε για το Σάββατο. Και δεν αναφέρομαι ασφαλώς στον Justin Timberlake που θα κρατήσει το interval act και ο οποίος ξεφύτρωσε από το πουθενά. Θέλω να δω πράγματα που ούτε καν μου περνούν απ’ το μυαλό και τα οποία σχετίζονται με την ιστορία του διαγωνισμού. Ούτε αμερικανιές, ούτε Super Bowl. Σουηδοί είστε, σταθείτε στο ύψος σας επιτέλους. 

5 σχόλια:

Moonlight είπε...

Εν εξαναπαρακολούθησα ημιτελικό, ενόμιζα εν πάντα έτσι νερόβραστα τα πράματα. Ελπίζω ότι ο τελικός έννα εν καλός. Αν και δεν θα τον δω λάιβ, έχω προσδοκίες ας είναι και για την επόμενη μέρα που θα κάτσω να το δω...
Πάντως οι δικοί μας ήταν πολύ καλοί, καλύτεροι κι από το λάιβ βίντεο του τραγουδιού. Χάρηκα πολύ που ήταν τόσο καλοί, και όσο περνούσε η ώρα και δεν μας φώναζαν στα αποτελέσματα απογοητευόμουν παραπάνω. Να πεις ότι δεν ήταν καλοί εκεί, αφού ήταν, γιατί να μην περάσουν; Ε τελικά, έβαλα τη φωνή από χαρά, τάραξα τη γειτονιά (γιατί δεν ήμουν μόνη μου)!
Ελπίζω να πάει και το Σάββατο λίγο καλά, αξίζουν το...

Clueless είπε...

Κάτι που μου λείπει είναι να μην δείχνουν διαφημίσεις στο interval. έλεος πλέον. ευτυχώς που το είδα στο youtube live αντί να βλέπω διαφημίσεις.

Clueless είπε...

Από τον καιρό που πάνε οι χώρες με αγγλικά θεωρώ ότι έχασε κάτι από το μαγικό που είχε όταν είμασταν πιο μικροί.

Αχάπαρη είπε...

Εν νομίζω οτι έχασε ο διαγωνισμός λόγω γλώσσας, τεχνολογίας κλπ. Απλά εμεις μεγαλώνουμε κ βλέπουμε τα πάντα αλιώς.
Πάντως ήταν καλύτερη διοργάνωση απο τη περσινή που ήταν η χειρότερη των τελευταίων χρόνων.
Στην τελική, φέτος λόγω του κυπριακού τραγουδιού είναι η πιο ενδιαφέρον χρονιά με διαφορά!

Ανώνυμος είπε...

Η κατρακύλα της Ελλάδας, ξεκίνησε πολύ πριν βγει στην εξουσία το ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Αλλά από την μια ο Βαρουφάκης να συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένος ρόκσταρ και από την άλλη ο Τσίπρας, ένας ανίκανος φαφλατάς όπως έχει αποδειχτεί, τα έκαναν τελικά χειρότερα. Υπάρχει όμως κανείς που να μπορει πραγματικά να βοηθήσει την Ελλάδα; Η ΝΔ χρησιμοποεί γελοιογραφίες του Αρκά (και μερικές φορές πλαστά), ως επιχειρήματα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ έχει διαλυθεί και όσο για τη Χρυσή Αυγή, καλά δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι. Τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα, είναι απλά για να γελά και το παρδαλό κατσίκι. Αριστεροί και δεξιοί δεν είναι τίποτε άλλο παρά από τις αντίθετες όψεις του ίδιου νομίσματος.

Για τη Γιουροβίζιον δε σχολιάζω γιατί δεν ασχολούμαι, έτσι δεν ακούσει κανένα τραγούδι. Αλλά μπράβο στην Κυπριακή αποστολή και εύχομαι καλή επιτυχία.