Ήταν μια υπέροχη μέρα, για Δευτέρα!
Μου τηλεφώνησε η Άννα Βίσση! :) Αυτοπροσώπος!
Κάθομαι στο γραφείο πνιγμένος στη χαρτούρα, τσαντίλας, βαριεστημένος, ένα σωστό ρημάδι. Ξαφνικά, έρχεται το δώρο! «Έλα, σε θέλει η Βίσση στο τηλέφωνο!»
Μια ζωή έκανα πρόβα για το τι θα της πω αν κάποτε μιλήσουμε οι δυο μας, αλλά σήμερα τα έχασα εντελώς! Είπαμε δυο τρεις κουβέντες βιαστικά (πέντε λεπτά όλα κι’ όλα) και κλείσαμε, αλλά δήλωσε πως χάρηκε που «μίλησε επιτέλους στον μεγαλύτερο της θαυμαστή!»
Είδηση δεν έβγαλα. Της είπα κάποια πράγματα που χρόνια θέλω να της πω και της υπογράμμισα την ανάγκη να βγει νέος δίσκος το συντομότερο. «Εννα φκάλω, εννα φκάλω, κάμνω προετοιμασίες!» Μου είπε στα κυπριακά - η μόνη φράση που ξεστόμισε στη διάλεκτο μας όσο μιλάγαμε.
Οφείλω να ομολογήσω πως δεν ήταν πολύ προσιτή. Θέλω να πω, δεν μου μιλούσε σαν το φιλαράκι μου, αλλά σαν η Άννα Βίσση. Με κόμπλαρε λίγο αυτό, αλλά ΟΚ. Από ότι έμαθα αργότερα, ήταν αγουροξυπνημένη και δεν είχε όρεξη για πολλά-πολλά.
Πάντως από τον τρόπο που κλείσαμε το τηλέφωνο, αποζημιώθηκα. Ουδέν παράπονο.
Εννοείται πως έπειτα απ’ αυτό δεν έκανα την παραμικρή δουλειά, κοίταζα έξω από το παράθυρο όλη μέρα, ενώ με το που σχόλασα ήρθα και έκαψα τον υπολογιστή από τα πολλά χασάπικα και ζεϊμπέκικα..
Επίσης ανακατεύοντας το αρχείο μου, ανακάλυψα αυτό! Μια σπάνια φωτογραφία της από το 1994-95 η οποία έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Όταν ήμουν δόκιμος στο στρατό έμαθαν οι νεοσύλλεκτοι πως μ’ αρέσει η Βίσση. Δεν ήταν και μυστικό βέβαια. Άλλωστε, όσοι άκουγαν Βίσση στη σκοπιά δεν έβγαιναν ποτέ αναφερόμενοι…
Εν πάση περιπτώσει, ένας νεοσύλλεκτος προκειμένου να με καλοπιάσει πήγε στο φωτογραφείο του ξαδέλφου του που έτυχε πριν κάποια χρόνια να απαθανατίσει την πιο κάτω στιγμή και ζήτησε ένα αντίγραφο.
«Κύριε δόκιμε, σου έφερα ένα δώρο!»
Μου τηλεφώνησε η Άννα Βίσση! :) Αυτοπροσώπος!
Κάθομαι στο γραφείο πνιγμένος στη χαρτούρα, τσαντίλας, βαριεστημένος, ένα σωστό ρημάδι. Ξαφνικά, έρχεται το δώρο! «Έλα, σε θέλει η Βίσση στο τηλέφωνο!»
Μια ζωή έκανα πρόβα για το τι θα της πω αν κάποτε μιλήσουμε οι δυο μας, αλλά σήμερα τα έχασα εντελώς! Είπαμε δυο τρεις κουβέντες βιαστικά (πέντε λεπτά όλα κι’ όλα) και κλείσαμε, αλλά δήλωσε πως χάρηκε που «μίλησε επιτέλους στον μεγαλύτερο της θαυμαστή!»
Είδηση δεν έβγαλα. Της είπα κάποια πράγματα που χρόνια θέλω να της πω και της υπογράμμισα την ανάγκη να βγει νέος δίσκος το συντομότερο. «Εννα φκάλω, εννα φκάλω, κάμνω προετοιμασίες!» Μου είπε στα κυπριακά - η μόνη φράση που ξεστόμισε στη διάλεκτο μας όσο μιλάγαμε.
Οφείλω να ομολογήσω πως δεν ήταν πολύ προσιτή. Θέλω να πω, δεν μου μιλούσε σαν το φιλαράκι μου, αλλά σαν η Άννα Βίσση. Με κόμπλαρε λίγο αυτό, αλλά ΟΚ. Από ότι έμαθα αργότερα, ήταν αγουροξυπνημένη και δεν είχε όρεξη για πολλά-πολλά.
Πάντως από τον τρόπο που κλείσαμε το τηλέφωνο, αποζημιώθηκα. Ουδέν παράπονο.
Εννοείται πως έπειτα απ’ αυτό δεν έκανα την παραμικρή δουλειά, κοίταζα έξω από το παράθυρο όλη μέρα, ενώ με το που σχόλασα ήρθα και έκαψα τον υπολογιστή από τα πολλά χασάπικα και ζεϊμπέκικα..
Επίσης ανακατεύοντας το αρχείο μου, ανακάλυψα αυτό! Μια σπάνια φωτογραφία της από το 1994-95 η οποία έχει ενδιαφέρουσα ιστορία. Όταν ήμουν δόκιμος στο στρατό έμαθαν οι νεοσύλλεκτοι πως μ’ αρέσει η Βίσση. Δεν ήταν και μυστικό βέβαια. Άλλωστε, όσοι άκουγαν Βίσση στη σκοπιά δεν έβγαιναν ποτέ αναφερόμενοι…
Εν πάση περιπτώσει, ένας νεοσύλλεκτος προκειμένου να με καλοπιάσει πήγε στο φωτογραφείο του ξαδέλφου του που έτυχε πριν κάποια χρόνια να απαθανατίσει την πιο κάτω στιγμή και ζήτησε ένα αντίγραφο.
«Κύριε δόκιμε, σου έφερα ένα δώρο!»
Νόμιζε πως θα εξασφαλίσει την εύνοια μου μ’ αυτόν τον τρόπο…
…Και την εξασφάλισε.
It’s a Vissi life after all!
(Τα καινούρια τραγούδια από τον ξένο δίσκο, απλά δεν παίζονται και δηλώνω περήφανος! Ψάξτε τα στο Youtube!)
4 σχόλια:
Τυχερέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
έλεος πια...:P
για μας έμειναν τα χαμένα ζάρια και χαρτιά της ζωής...
αααχ Super Chris....τέλος πάντων,χαλάλι σου...:P
take care;)
Love,
Cat~
nai re moro mou, alla den mas les pos kai se pire tilefono i vissi? xipnise mia mera kai ipe as paro ton Chris stin doulia tou na do ti kani auti i psixi????
Δεν τηλεφώνησε ακριβώς σε μένα... Απλά, στο γραφείο που εργάζομαι η Βισσάρα έχει πολλούς φίλους και φίλες. Και επ' ευκαιρία μου την 'πάσαραν' να της μιλήσω λίγο.
Μη ρωτάς περισσότερα, ούτε το τηλ της μου δίνουν, ούτε καν το e-mail της!
chris ise ola ta lefta :P
eprepe na tis tragoudisis kamia epitixia tis
:P
Δημοσίευση σχολίου