Από Γκολ σε Γκώλ

Από το 2003 είχα να περιοδεύσω με μέλη του Boyband στας Ευρώπας... Και άξιζε τον κόπο, ομολογώ πως πέρασα καταπληκτικά! Φοβερή εμπειρία το Euro, φοβερή γιορτή! Ακόμα και για μένα που δεν ξέρω τι σχήμα έχει η μπάλα. Φτου, φτου, να είμαστε καλά, και το 2012 δεν είναι μακριά! Λοιπόν, τα νέα πάνω-κάτω θα τα μάθετε με συνοδεία καφέ, προς το παρόν ανοίγω τη βαλίτσα και ξεδιπλώνω μερικά από τα highlights του ταξιδιού.

Οι Αυστριακοί είναι από τους πλέον ευγενικούς λαούς που συνάντησα. Κύριοι! Εξυπηρετικοί με τον τουρίστα, φιλικοί στους δρόμους, σωστοί φίλαθλοι, ξενέρωτοι δηλαδή, με τα όλα τους! Πανηγύρισαν σαν τρελοί το πέναλτι που κέρδισαν στον αγώνα με την Πολωνία. Εκείνο το βράδυ στο Σάλτζμπουργκ έγινε της Χάιντι το κάγκελο! Οι Αυστριακοί συμπεριφέρονταν λες και πήρανε τον τίτλο! Από τις γκόμενες δεν μπορούμε να πούμε ότι ενθουσιαστήκαμε. Σαν τις Γερμανίδες κι αυτές, ωραίες μεν, μαμούχαλες και ξινές, δε!

Οι Έλληνες ξεσαλώσαμε. Τι κι αν χάσαμε... Επικρατούσε παντού η ψυχολογία "δικό μας είναι και αν θέλουμε σας το επιστρέφουμε!" Μια νύχτα πριν το παιγνίδι με την Ρωσία, κάπου στα 300 άτομα, κλείσαμε κυριολεκτικά λεωφόρους και δρομάκια καθισμένοι στην άσφαλτο. Τραγουδούσαμε συνθήματα αδιαφορώντας για το κυκλοφοριακό κομφούζιο που προκαλούσαμε και εξυμνούσαμε φανατισμένα την πούτσα του Τσολιά. Πάντως, αν σκεφτείς ότι το 30% των Ελλήνων φιλάθλων ήταν Κύπριοι (είδα το μισό 'πραλίνα,' μη χέσω) και ένα άλλο 40% ήταν Έλληνες μετανάστες στις γύρω χώρες, η παρουσία των ελλαδιτών ήταν μάλλον απογοητευτική. Θα μου πεις, 2004 μια φορά ζούμε, αλλά ΟΚ, όταν εμφανίζεται στα Γιούρο η Κουτσή Μαρία (δηλ. εγώ, ο Ευαγγελάτος και η Τατιάνα Στεφανίδου), οφείλουν να παρίστανται και οι πραγματικοί υποστηρικτές της Εθνικής!


Το Σάλτζμπουργκ είναι πανέμορφο. Όπως και η Βιέννη. Καρδιά της Ευρώπης! Με τον αστυνόμο να επεμβαίνει κάθε που υποψιάζεται πως θα πετάξεις γόπα τσιγάρου στο πεζοδρόμιο. Κυριαρχεί παντού μια αρχοντιά που σε συνάρτηση με τις Άλπεις και το ευρύτερο τοπίο σου εμπνέουν ένα σεβασμό για τα πάντα. Μια πειθαρχία που δεν ξέρω αν υποφέρεται για πάνω από βδομάδα. Αξιοθαύμαστα μέρη δηλαδή, αλλά όχι αξιοζήλευτα. Εν ολίγοις, δεν θα έμενα ποτέ εκεί. Προτιμώ χίλιες φορές την Αθήνα.


Αυτή είναι η Στεφάνα, μια Αυστριακή με Σερβικές καταβολές που κωλοτριβότανε γενικώς στο fan zone τις ώρες που βλέπαμε αγώνες. Καλό πουτανάκι και του λόγου του, όσο ποτιζόταν με μπύρα το συκώτι της, ήξερε και τα "ya mas," ήξερε και τα "moro mou!" Την επόμενη μέρα δεν θυμόταν καν τη μούρη μας (και δεν φταίει η πανοπλία γι αυτό!)

Δώρο για τις Κύπριες φίλες μας! Τώρα ξέρετε. Και έχετε κάθε λόγο να επισκεφτείτε την Αυστρία.

Καλά, μεγάλη επιτυχία η μεταμφίεση! Θα έβγαλα σίγουρα 50 φωτογραφίες με κόσμο που ήθελε να απαθανατίσει αυτή την απείρου κάλλους ελληνική ομορφιά στη ζωή του. Γυναίκες με παιδιά, φίλαθλοι από άλλες χώρες, Έλληνες επισκέπτες, όλοι ανεξαιρέτως πουλούσαν την ψυχή τους στο διάβολο για να φωτογραφηθούν μαζί μου! Χα! Καμάρωνα εγώ η ψωνάρα και ανέμιζα την μπέρτα μου με χάρη. Πώς είναι ο Μίκυ Μάους στη Ντίσνευλαντ; Έτσι ακριβώς, και ακόμα παραπάνω! Από κάποια στιγμή κι έπειτα κουράστηκα και να ποζάρω. Πάντως, πρώτη φορά στη ζωή μου προκάλεσα τόσο ενδιαφέρον στο γυναικείο πληθυσμό! Τώρα λέω να το εφαρμόσω και στη Λευκωσία, μπας και πέσει καμιά Ιουλιέττα. Να κατέβω στο κέντρο έτσι ντυμένος... να γελάσει και το τελευταίο ποικιλόμορφο αιγίδιο.

Με ρώτησε ο δημοσιογράφος της ΝΕΤ: "Ποιός υποτίθεται ότι είσαι;" Και του απάντησα με στόμφο: Ο Λεωνίδας! "Γιατί;" Με ξαναρώτησε. "Επειδή τάχθηκα στη ζωή να φυλάω Θερμοπύλες!" Χα! Αυτό το σκέφτηκα εκ των υστέρων βέβαια, διότι εκείνη την ώρα κόλλησα και δεν θυμάμαι τι μαλακία απάντησα. Πάντως, αν με ξαναρωτούσαν σήμερα, θα απαντούσα πως μάλλον ενσάρκωνα τον Αχιλλέα, που είχε και την αχίλλειο πτέρνα! Από το ίδιο ξεποδάριασμα μας ξέκαναν και τους δυο, μιας και τις πορείες που έκανα στο Σαλτζμπουργκ δεν τις έκανα ούτε στον στρατό! Φεύγαμε από το ξενοδοχείο μεσημέρι και επιστρέφαμε τις πρώτες πρωϊνές ώρες!

Ήταν ένα πολύ δυνατό διάλειμμα από την καθημερινότητα στη Σαουδική μας Αραβία. Μαλακία που δεν συνοδεύτηκε από ένα γκολάκι της Ελλάδος να έχουμε να το θυμόμαστε. Τέλος πάντων, θα ήμουνα αχάριστος να ζητούσα περισσότερα. Αυτές οι διακοπές συγκαταλέγονται άνετα στα best of των τελευταίων 28 ετών. Επιφυλάσσομαι για βίντεο το συντομότερο, ενώ για περισσότερες φώτο, έλα στο facebook...