Σας έχω εξομολογηθεί το δράμα μου!
Και να θέλω ν’αγιάσω, δεν μ’αφήνω! Δέσμιος του παρελθόντος, στείρος προγονολάτρης, εμμένω στον ασκό του Αιόλου τον οποίο ανοίγω από καιρούς εις καιρόν εξαπολύοντας μνήμες και πίκρες. Και στο κατάρτι να δεθώ, που λέει ο λόγος, ζήτημα αν θα αντισταθώ στις γοργόνες και μάγκες που ξεπηδάνε μέσα από τα ημερολόγια και τις ταινίες, βιάζοντας το παρόν μου!
Αφήνω τον Καρυωτάκη κατά μέρος όμως, και επεξηγώ την σκηνοθεσία του νέου μου, θεσπέσιου βίντεο:
1. Πάω στα Πλατάνια προχθές και παθαίνω απανωτά déjà vu από τις νωπές μνήμες της τελευταίας μου σχολικής εκδρομής, ασχέτως αν έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από τότε!
2. Πριν να πάθω ντουβρουντζά και πιω το χάπι μου, αρπάζω την τροχαλία στη παιδική χαρά και την μετατρέπω σε μηχανή του χρόνου. Κρεμάζομαι από το συρματόσχοινο και καθώς διανύω την απόσταση, επιστρέφω από το 2007 στο 1998! Με το που "σπουρτώ" πάνω στις σαμπρέλες ξετυλίγεται ο ορυμαγδός της τρίτης λυκείου μπροστά στα αμυγδαλωτά μου μάτια!
3. Αναλόγως της διάθεσης μου, βλέπω το παρελθόν και καταριέμαι το παρόν, ή χλευάζω το παρελθόν και εξυμνώ τα σημερινά καλά της ψυχής μου, φτου, φτου, φτου!
Ζω με τα φαντάσματα κυρίες και κύριοι. Σαν τον John Nash, στο Beautiful Mind. Θα μου πείτε, εκείνος ήταν και νομπελίστας. Εσύ; Εγώ…καβλομελετώ κι’ έρχεται! Αποφάσισα πως εφόσον δεν μπορώ να σκοτώσω το παρελθόν, θα το αγαπήσω κι’ άλλο. Θα το εξυμνήσω, θα το συνηθίσω, θα το αηδιάσω και θα το αποβάλω…
…Κάποτε!
Και να θέλω ν’αγιάσω, δεν μ’αφήνω! Δέσμιος του παρελθόντος, στείρος προγονολάτρης, εμμένω στον ασκό του Αιόλου τον οποίο ανοίγω από καιρούς εις καιρόν εξαπολύοντας μνήμες και πίκρες. Και στο κατάρτι να δεθώ, που λέει ο λόγος, ζήτημα αν θα αντισταθώ στις γοργόνες και μάγκες που ξεπηδάνε μέσα από τα ημερολόγια και τις ταινίες, βιάζοντας το παρόν μου!
Αφήνω τον Καρυωτάκη κατά μέρος όμως, και επεξηγώ την σκηνοθεσία του νέου μου, θεσπέσιου βίντεο:
1. Πάω στα Πλατάνια προχθές και παθαίνω απανωτά déjà vu από τις νωπές μνήμες της τελευταίας μου σχολικής εκδρομής, ασχέτως αν έχουν περάσει σχεδόν δέκα χρόνια από τότε!
2. Πριν να πάθω ντουβρουντζά και πιω το χάπι μου, αρπάζω την τροχαλία στη παιδική χαρά και την μετατρέπω σε μηχανή του χρόνου. Κρεμάζομαι από το συρματόσχοινο και καθώς διανύω την απόσταση, επιστρέφω από το 2007 στο 1998! Με το που "σπουρτώ" πάνω στις σαμπρέλες ξετυλίγεται ο ορυμαγδός της τρίτης λυκείου μπροστά στα αμυγδαλωτά μου μάτια!
3. Αναλόγως της διάθεσης μου, βλέπω το παρελθόν και καταριέμαι το παρόν, ή χλευάζω το παρελθόν και εξυμνώ τα σημερινά καλά της ψυχής μου, φτου, φτου, φτου!
Ζω με τα φαντάσματα κυρίες και κύριοι. Σαν τον John Nash, στο Beautiful Mind. Θα μου πείτε, εκείνος ήταν και νομπελίστας. Εσύ; Εγώ…καβλομελετώ κι’ έρχεται! Αποφάσισα πως εφόσον δεν μπορώ να σκοτώσω το παρελθόν, θα το αγαπήσω κι’ άλλο. Θα το εξυμνήσω, θα το συνηθίσω, θα το αηδιάσω και θα το αποβάλω…
…Κάποτε!
5 σχόλια:
Eleos gie mou.
Pote tha.. liosoun toutes oi tainies, na isyxaseis.. ki esy ki emeis! :-D
-M
xaxaxaxaxa...re xrnsto....akoma se snkwvei auto to pragma???pali kala pou de skotw8nkes...ki opws blepw...olo camerawomen exeis...kai parapoviesai ki apo pavw... ;)
ax axortageeeeeeee!!!!!!!!!
Χρίστο μου!
Άσε τη μνήμη και τη λήθη να κάνουν τη δουλειά τους...
Ντορέττα
"Στην άγια μέθη μου τα μάτια σας τρομάζουν,που μόνο εγώ το παρελθόν οραματίζομαι"...
"Τα μαθητικά τα χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα"...
;)
Cat
ti skata sxolikos xronos afto to 1997-1998...ti skata i zoi mou 2007-8..telika tipota de xanetai..fevgei kai ksanarxetai.
Pali kala pou de me talaiporoun orees anamniseis. einai ki afto kati!
Δημοσίευση σχολίου