Χωρκατιλλίκια, no doubt!
Αυτό που με εκνευρίζει είναι η συμπεριφορά των δημοσιογράφων που αντιμετωπίζουν το γεγονός λες και ανακάλυψαν την τυρόπιττα! Αυτά τα συμβάντα ήταν must εξαπανέκαθεν. Δεν περιμέναμε το 2007 για να δέρνονται μεταξύ τους οι μαθητές.
Δεν είχα δείρει εγώ την Στέλλα στο Δημοτικό; Πού μου είχε ύφος ντίβας και το έπαιζε καμπόση; Την είχα αρπάξει από το ζωνάρι της ποδιάς της και την στριφογύριζα μες την αυλή του σχολείου, όπως κάνουν οι αθλητές με την σφαίρα στο στίβο και την άφησα να γκρεμοτσακιστεί πάνω στις βρύσες! Θέαμα είχαμε γίνει!
Δεν έκανε το ίδιο ο Ανδρέας στην Κυπρούλα που ήθελε σώνει και καλά να τον φιλήσει; Θέαμα είχανε γίνει!
Δεν έκανε το ίδιο ο Άνθος στη Μαργαρίτα επειδή η τελευταία του αναποδογύρισε την σκακίερα στο διάλειμμα, πάνω που ετοιμαζόταν να κάνει ματ; Την τούφα απ’ τα μαλλιά της ακόμα την κλαίει η Μαργαρίτα. Θέαμα είχανε γίνει!
Στα σχολεία και στις αλάνες μόνο τέτοια έχω να θυμάμαι. Και πολλές φορές το θύμα ήμουνα εγώ. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Ένα θέαμα. Μόνο που σήμερα, έχουμε και τις κάμερες εύκαιρες και το καταγγέλλουμε με ψύλλου πήδημα. Πολύ φλώροι γίναμε τελευταία.
Το θέμα δανεισμένο γι’ άλλη μια φορά από το λατρεμένο Πρέζα Τιβί.
Αυτό που με εκνευρίζει είναι η συμπεριφορά των δημοσιογράφων που αντιμετωπίζουν το γεγονός λες και ανακάλυψαν την τυρόπιττα! Αυτά τα συμβάντα ήταν must εξαπανέκαθεν. Δεν περιμέναμε το 2007 για να δέρνονται μεταξύ τους οι μαθητές.
Δεν είχα δείρει εγώ την Στέλλα στο Δημοτικό; Πού μου είχε ύφος ντίβας και το έπαιζε καμπόση; Την είχα αρπάξει από το ζωνάρι της ποδιάς της και την στριφογύριζα μες την αυλή του σχολείου, όπως κάνουν οι αθλητές με την σφαίρα στο στίβο και την άφησα να γκρεμοτσακιστεί πάνω στις βρύσες! Θέαμα είχαμε γίνει!
Δεν έκανε το ίδιο ο Ανδρέας στην Κυπρούλα που ήθελε σώνει και καλά να τον φιλήσει; Θέαμα είχανε γίνει!
Δεν έκανε το ίδιο ο Άνθος στη Μαργαρίτα επειδή η τελευταία του αναποδογύρισε την σκακίερα στο διάλειμμα, πάνω που ετοιμαζόταν να κάνει ματ; Την τούφα απ’ τα μαλλιά της ακόμα την κλαίει η Μαργαρίτα. Θέαμα είχανε γίνει!
Στα σχολεία και στις αλάνες μόνο τέτοια έχω να θυμάμαι. Και πολλές φορές το θύμα ήμουνα εγώ. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Ένα θέαμα. Μόνο που σήμερα, έχουμε και τις κάμερες εύκαιρες και το καταγγέλλουμε με ψύλλου πήδημα. Πολύ φλώροι γίναμε τελευταία.
Το θέμα δανεισμένο γι’ άλλη μια φορά από το λατρεμένο Πρέζα Τιβί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου