Σου είπα ποτέ ότι κάποτε, στη Νέα Υόρκη έπεσα μούρη με
μούρη με τον Ντόναλντ Τραμπ;
Ναι, στον μήνα του μέλιτος, τον Μάιο του 2015. Καθώς
περπατούσα αμέριμνος στην 5η Λεωφόρο παρατήρησα ξαφνικά μία πόρτα να
ανοίγει και να ξεπροβάλλουν διάφορα τηλεοπτικά συνεργεία και ένα τσούρμο
άνθρωποι να περικυκλώνουν κάποιον... σπουδαίο. «Δόξα συ ο Θεός, θα δω κι από κοντά κάποιον
διάσημο» σκέφτηκα. Πλησίασα όσο μου επέτρεψαν οι μπράβοι που τον περιστοίχιζαν,
έβγαλα και το κινητό να βγάλω σέλφι, και τι να δω; Τον άντρα της Ιβάνας!
Γιατί εγώ ως άντρα της Ιβάνας τον ήξερα. Και μη σου πω
ακόμα και σήμερα την Ιβάνα θεωρώ ως το μεγαλύτερό του κατόρθωμα. Τότε που έπεσα πάνω
του δεν είχε εξαγγείλει υποψηφιότητα για την προεδρία και αγνοούσα τις βλέψεις του. Τον ήξερα
φατσικά, ήξερα ότι θεωρούνταν σελέμπριτι αλλά δεν είχα ιδέα ότι σκόπευε να μας απασχολήσει
τόσο πολύ στο προσεχές μέλλον. Απογοητεύτηκα που δεν ήταν κανένας άλλος πιο...χοτ και έτσι δεν ασχολήθηκα ιδιαίτερα. Έβγαλα δυο τρεις φωτογραφίες για να τις
δείξω αργότερα στην Μπρέντα και έφυγα. Αν ήξερα ότι θα ακολουθούσε τόσος ντόρος
με το τομάρι του θα έβγαζα κι άλλες, με εμένα μέσα. Να έχω να θυμάμαι ότι
πλησίασα κάποτε σε έναν από τους πιθανούς πλανητάρχες.
Πλησιάζουν οι εκλογές στην Αμερική. Και ναι, φτάσαμε να
ζήσουμε τις εποχές που παρακαλούμε να εκλεγεί η Χίλαρι στο τιμόνι του πλανήτη. Εγώ που αρέσκομαι
γενικά στις θεωρίες συνωμοσίας πιστεύω ότι είναι όλο στημένο. Συνεννοημένοι
δηλαδή, οι δυο τους, να κάνει τόσο βλακώδεις δηλώσεις ο Τραμπ για να φαίνεται η
Χίλαρι πανάκεια. Γιατί δεν μπορώ να πιστέψω στ’ αλήθεια ότι ένας άνθρωπος
μπορεί να είναι τόσο βλάκας όσο ο Τραμπ. Θα μου πεις, κάποτε κυβερνούσε ο
Μπους. Κάποτε κυβερνούσε εμάς ο Χριστόφιας. Ναι, όλα είναι πιθανά. Αλλά ο Τραμπ
είναι τόσο περιπτωσάρα που είμαι σίγουρος ότι είναι βαλτός της Χίλαρι. Μην σου πω ότι τα 'χουνε κιόλας. "Μανάρι, βγες και πες καμιά μπαρούφα για τους Μεξικάνους και τους Μουσουλμάνους να εκλεγώ εγώ, να δείξω στον Μπιλ τι πα να πει σεξουσία!" - Ό,τι πουν οι Χιλάρες σου μαντάμ! Μάτσα μούτσα.
Καλά, εννοείται ότι η ποινή της ανθρωπότητας είναι κομμένη
και με τη Χίλαρι. Εννοείται ότι θα πούμε τον Ομπάμα, Ομπαμάκι μαζί της. Γυναίκα
που έγινε γνωστή στο παγκόσμιο ως η πρώτη κερατωμένη Πρώτη Κυρία πρέπει να
κουβαλά τόσα κόμπλεξ μέσα της που θα μας γαμήσει όλους με το που κάτσει στην
καρέκλα. Διάβαζα τις προάλλες τις γκάφες της με τα απόρρητα μέηλ… what the hell, που θα έλεγε και η ίδια, κάνεις τους κακομοίρηδες στο
ΑΚΕΛ να φαντάζουνε φωστήρες.
Όπως και να ‘χει θα γνωρίζουμε σύντομα το όνομα του νέου μας
τυράννου. Και όλο αυτό τώρα το έγραψα επειδή κοίταζα τις φωτογραφίες του ταξιδιού
και επιθύμησα να ξαναπάω. Αχ. Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου