Πέμπτη, Μαΐου 15, 2014

Στην Πινακοθήκη

Χθες το απόγευμα επισκεφτήκαμε με τη Μπρέντα τη πινακοθήκη του Λεβέντη στο κέντρο της Λευκωσίας. Αν δεν πήγες μέχρι τώρα, να πας!

Πέραν του ότι θα δεις ωραία κομμάτια τέχνης, από Τσαρούχη μέχρι Ρενουά και Μονέ, θα εισπράξεις μια αύρα εξωτερικού που θα σε αναζωογονήσει. Ήταν πολύ περίεργο το συναίσθημα. Να βρίσκεσαι σε ένα μοντέρνο κτήριο, περιτριγυρισμένος από τόση τέχνη, να είναι όλα υπερσύγχρονα και καλοσχεδιασμένα κι όλα αυτά στην ίδια σου τη χώρα. Λυπηρό που δεν το έχουμε συνηθίσει, αλλά ελπιδοφόρο ότι μια μέρα θα νιώσουμε ότι ζούμε σε χώρα για την οποία δεν θα ντρεπόμαστε.

Ακόμα πιο ελπιδοφόρο είναι το γεγονός ότι η προσέλευση είναι ικανοποιητική μέχρι στιγμής. Ρωτήσαμε και μάθαμε ότι τα σαββατοκύριακα γίνεται χαμός, ενώ άρχισαν να κάνουν επισκέψεις και σχολεία. Πάντως, εχθές που πήγαμε εμείς ζήτημα να είχε πενήντα άτομα. Περιττό να σου πω ότι το εστιατόριο / καφετέρια στο ισόγειο συγκεντρώνει περισσότερο κόσμο, οι πιο πολλοί από τους οποίους δεν κάνουν τον κόπο να σύρουν τα κουλά τους μέχρι το εσωτερικό και να δουν τα εκθέματα. Ούτε εγώ είμαι ιδιαίτερα έντεχνος, αλλά ντροπή, ακόμη κι αν δεν καταλαβαίνεις τι βλέπεις, δεν μπορεί, κάτι θα εντυπωθεί στην ξερή σου μόνο και μόνο από τη θέαση. Νισάφι με το φαΐ και τους καφέδες, δεν χορτάσατε τόσα χρόνια;

Για να ευθυμήσουμε λίγο όμως, και να παρεκκλίνουμε ελαφρώς από το θέμα, σου παραθέτω την πιο κάτω φωτογραφία που τράβηξα μέσα στη γκαλερί, η οποία και με ενθουσίασε για προσωπικούς λόγους:



Θυμάσαι που κάποτε έγραφα ότι πρέπει να σκεφτούμε έναν τρόπο να ομορφύνουμε τη Λευκωσία ώστε να μην σιχαινόμαστε να κοιτάξουμε έξω από το παράθυρο; Ε, κάποτε είχα προτείνει στη μάνα μου, αλλά και στη Μπρέντα, ότι θα ήταν ωραίο να επικαλύψουμε τα παράθυρα των σπιτιών μας με τεράστιες αφίσες οι οποίες θα έκρυβαν τη θέα της πόλης, το τσιμέντο, τα άθλια ντεπόζιτα στις οροφές των κακόγουστων κτηρίων και γενικότερα τις «χωματσιές» και τα βοσκοτόπια. Τόσο η μάνα μου, όσο και η Μπρέντα με έβγαλαν τρελό, σε όσους το είπα γέλασαν, μα ιδού ότι είναι εφικτό.

Όπως βλέπεις στη φωτογραφία, πρόκειται για μια λεπτομερή αναπαράσταση του σαλονιού του κ. Λεβέντη από το σπίτι του στο Παρίσι. Το παράθυρο στα δεξιά έχει θέα τον πύργο του Άιφελ βεβαίως, βεβαίως, μα εδώ πρόκειται απλώς για ένα αυτοκόλλητο κολλημένο σε ένα τζάμι με ειδικό φως από πίσω, το οποίο το καθιστά όσο πιο αληθοφανές γίνεται. Με λίγα λόγια αντί να βλέπεις έξω την έρημη και βρομισμένη Μακαρίου, κοιτάς το ολόφωτο Παρίσι και αγαλλιάζεις.

Δεν θέλει και παπά να σου το πει ότι αναθάρρησα και θεωρώ δεδομένο ότι θα καλύψω όλα τα παράθυρα του σπιτιού μου με κάτι ανάλογο. Όχι, γιατί όλοι πέσανε να με πείσουν ότι αυτά τα πράγματα δεν γίνονται. Γίνονται και παραγίνονται, άμα θέλεις όλα γίνονται! Ακρόπολη θα βλέπει το σαλόνι, Παρίσι το υπνοδωμάτιο (για να είναι έτσι πιο ερωτικό), Σαγκράδα Φαμίλια η κουζίνα. "Γύρο του κόσμου σε 80 τετραγωνικά" θα στο κάνω εκεί μέσα! Το αυτοκόλλητο ως γνωστόν ξεκολλά εύκολα, άρα αλλάζεις και παραστάσεις ανάλογα με τη διάθεση. Δεν σου κάνει η Ακρόπολη; Κολλάς το Κολοσσαίο. Μην σου πω ότι αν έχεις χρήμα αντί για αυτοκόλλητα, κοτσάρεις led οθόνες οι οποίες θα μεταδίδουν βίντεο την αλλαγή του ουρανού και θα είναι ακόμα πιο ρεαλιστική η αυταπάτη.

Πανοραμική άποψη της Λευκωσίας. Κερδίζει άνετα τον τίτλο της πιο αδιάφορης πρωτεύουσας σε όλη την Ευρώπη. Πφ!

Αυταπάτες! Μόνο έτσι επιβιώνεις εδώ. Δημιουργώντας τες, συντηρώντας τες και αγαπώντας τες.


Αλλά ναι, η πινακοθήκη Λεβέντη ήταν το θέμα μας. Για όσους ενδιαφέρονται, αυτό είναι το σάιτ, www.leventisgallery.org, πάρτε μια γεύση και σπεύσατε ταχαίως. 

11 σχόλια:

Unknown είπε...

Αυτό που λές με τα αυτόκολλητα το έχω δεί τελευταιά σε εκείνο το παιχνίδι που σου αλλάζουν το σπίτι! Το χρεισιμοποίσησαν σε μια τρύπα διαμέρισμα δίνοντας του μια άλλη είκονα που δεν το περίμενες! Απίθανη ιδέα! Σε υποστηρίζω με χίλια! Ατε τζαι όταν τελιώσεις τα δικά σας παράθυρα έλα κανένα γυρό να κάμουμε τζαι τα δικά μου γιατι ο άντρας μου εν όπως την μάμα σου θα με κλάσει κανονικά να γελάσει τζαι φύει!! :)

Ktino είπε...

Μα τί άσχημο skyline η Λευκωσία, θεέ μου τι χωρκάτες είμαστε....

Ανώνυμος είπε...

Τί Πύργους του Άιφελ και Κολοσσαία μου λες; Το "ΠΑΜΠΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ΛΤΔ" δεν το είδε κανείς κάτω αριστερά;

Neraida είπε...

Ευχαριστώ!
θα πάω στην πινακοθήκη!

Τέλεια η ιδέα και κάνε την και άσε την Μπρέντα και τη μάνα σου να μουρμουρά :-P

Εγώ κάνω κάτι πιο εύκολο! Επειδή λάτρεψα την Πράγα κι έχω ένα πίνακα από εκεί. Κλείνομαι στο δωμάτιο μου, κλείνω τις κουρτίνες, κοιτάζω τον πίνακα και φαντάζομαι ότι το σπίτι μου είναι στο κέντρο της Πράγας! Και ηρεμώ!

Εννά σπάσει το πλάσμα;

Ανώνυμος είπε...

Όντως πολλά άσχημη η Λευκωσία!θα κολλήσω και εγώ ένα Παρίσι

Mademoiselle Hyde είπε...

Απέναντι από το κρεβάτι μου όλος ο τοίχος είναι ένας καμβάς της Νέας Υόρκης. Εν το σκέφτηκα να το έκαμνα στα παράθυρα. Μαζί σου!

Ινβίκτε κλαίω!

Mana είπε...

Προς Αντίχριστο και Κτινό
απλά σας γράφω την τελευταία στροφή του ποιήματος που θα πει η μιτσιά στην τελική γιορτή:

Μα να θυμάστε φίλοι μου
όποια χώρα και αν δείτε
σαν την ωραία Κύπρο μας
ποτέ σας δεν θα βρείτε.

Joy Tears είπε...

Μόνο εμένα η θέα του μπαλκονιού μου εν τέλεια; Εν κάτι θεόρατα πεύκα και ανάμεσα τους θεοράτες πολύχρωμες βουκεμβίλιες που εν στο ακριβώς απέναντι σπίτι. Και θυμάσαι πού εν το σπίτι μου! :)

Moonlight είπε...

Αυταπάτες! Μόνο έτσι επιβιώνεις εδώ. Δημιουργώντας τες, συντηρώντας τες και αγαπώντας τες.--> αυτό όμως.

Αντιλαμβάνομαι ότι αν ήμουν παριζιάνα πιθανόν να έμενα στις άθλιες συνοικίες έξω από το Παρίσι, αυτές τις πολυκατοικίες για κλάματα προς το CDG, έτσι είμαι χαρούμενη για τη θέα ταράτσες-ηλιακοί-ντεπόζιτα-πενταδάκτυλος που έχω στην μια πλευρά του δωματίου μου.
Και όταν σκεφτόμουν πέρσι πολύ έντονα, πού θα ήθελα να ζήσω, μόνο για διακοπές σκεφτόμουν τέτοιες χώρες.

Πινακοθήκη θέλω να πάω από πριν ανοίξει. Τελικά έχει πάει η μάνα μου κι εγώ ακόμα. Σιγά σιγά θα έρθει και η σειρά μου. :)

Ανώνυμος είπε...

η κύπρος δεν πρέπει να συγκρίνεται με χώρες αλλά με νησιά γιατι αυτό είναι...ο τουρίστας όταν έρθει του αρέσει, όπως και μεις αν πάμε κρήτη, σικελία κλπ θα μας αρέσουν αυτά τα νησιά...για τον κύπριο όμως τα πράγματα ειναι περιορισμένα (και δυστυχώς η κατοχή μας περιοριζει ακομα παραπάνω)...καλός ο ακάμας, καλό και το τρόοδος, όμορφη η λεμεσός, όμορφη και η πάφος...αλλά ειναι κάθε χρόνο τα ίδια...γι αυτο ο κύπριος όταν λέμε ταξιδευει συχνά, δεν είναι λόγω επιλογής αλλά περισσότερο λόγω ανάγκης...σκεφτείτε τον ελλαδίτη ποσες επιλογές έχει, ίσως μια ζωή δεν φτάνει να γυρίσεις την ελλάδα...και μετά σκεφτείτε τον κύπριο, που ένα καλοκαίρι την γύρισες την κύπρο
κωνσταντίνος

Dreamer είπε...

εχουμε τοσο ομορφα κτιρια που τους εχαλασε το Oval στη Λευκωσια. Χωρκατικο ορ νοτ, ασυνδιαστο ορ νοτ, εν κατι διαφορετικο που τες τυπικες πολυκατοικιες που εν ο ιδιες παντου.

Ελαφρως εκτος θεματος, απολογουμαι