Europa Park

Η πεθερά μου είπε την πιο σωστή κουβέντα:

«Στις διακοπές με παιδιά δεν κάνεις διακοπές. Απλώς κουράζεσαι σε άλλη χώρα και τόπο».

Πολύ ορθά τα είπε η πεθερούλα εξ ου και το ταξίδι μας στην Ελβετία φέτος ήταν ένα και το αυτό. Επτά ήμερες στις οποίες η έγνοια μας ήταν πώς θα απασχοληθούν τα τέκνα και πώς θα κουραστούν επαρκώς ώστε τη νύχτα να ξεραθούν μια κι έξω.

Τα πήγαμε στο Europa Park. Δεν ήξερα τι εστί Europa Park. Κι εγώ φέτος το έμαθα. Προσγειωθήκαμε στη Βασιλεία και με λεωφορείο περάσαμε στη Ρουστ της Γερμανίας όπου βρίσκεται το εν λόγω θέρετρο. Ως γνωστόν, είμαι ορκισμένος Ντίσνεϊ φαν και δεν διανοούμαι να μπω στη διαδικασία να δώσω τα λεφτουδάκια μου σε άλλους. Όμως θεωρώ ότι τα παιδιά μου είναι ακόμη πολύ μικρά για να εκτιμήσουν την αξία της Ντίσνεϊλαντ (χώρια που περιμένω να ανοίξει του χρόνου το Disney Adventure Park παραδίπλα για να ξαναπάμε), οπότε είπα να δώσω μια ευκαιρία και στο Europa.

Δεν διαψεύστηκα. Το Europa είναι μία επαίσχυντη απομίμηση της Ντίσνεϊλαντ σε πολλά, αλλά αξίζει τα λεφτά του. Αν δεν είσαι σκληροπυρηνικός Ντίσνεϊ φαν ώστε να προσβάλλεσαι από τη χυδαιότητα με την οποία έχουν αντιγράψει ολόκληρα rides όπως π.χ. το στοιχειωμένο σπίτι, τους πειρατές και γενικότερα την όλη νοοτροπία του πάρκου, μια χαρά θα περάσεις. Δεν είχα επιλογή, έβαλα στην άκρη την απέχθεια μου για κάθε τι μη Ντίσνεϊ και πέρασα ωραία. Άλλωστε, μπορεί το πάρκο να παραπέμπει, αλλά ας μη ξεχνάμε ότι θεματικά περιστρέφεται γύρω από μία άλλη μου αγάπη που είναι η Ευρώπη και η κουλτούρα της. Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα και Γιουροβίζιον σε έκδοση θεματικού πάρκου; Ναι, παρακαλώ!

Το πάρκο είναι διπλάσιο σε έκταση από τη Ντίσνεϊλαντ και οι θεματικές του ενότητες αφορούν σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες όπως τη Γαλλία, την Ιταλία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελλάδα, την Ελβετία, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιρλανδία, την Κροατία, τη Ρωσία, την Ισλανδία και τη σκανδιναβική χερσόνησο, αλλά και στην φανταστική χώρα των λιλιπούτειων η οποία διαθέτει και ένα βραβευμένο roller coaster το οποίο τίμησα εις διπλούν. Κύπρο δεν θα δείτε, και καλύτερα. Οι χώρες εμφανίζονται στο πάρκο αυτούσιες, δηλαδή έχουν χτίσει ολόκληρα σετς με τα πιο χαρακτηριστικά κτήρια και μέρη της κάθε χώρας ώστε να δίνεται η αίσθηση ότι βρίσκεσαι εκεί. Για την Ελλάδα έχουν αναπαραστήσει τη Μύκονο.

Υπάρχουν και 3-4 ξενοδοχεία προσαρμοσμένα σε αυτές τις χώρες (εμείς μείναμε στο ιταλικό Colosseo το οποίο είναι σχεδόν κολλημένο με το πάρκο και αυτό μας γλίτωνε περπάτημα), καθώς και ένα υδροπάρκο παραπέρα το οποίο όμως απαξιώσαμε. 

Αυτή είναι η πίσω αυλή του ξενοδοχείου μας. Λίγο κιτς, ναι, αλλά πολύ επιβλητικό για τα παιδιά. Είχε συντριβάνια δαπέδου που χόρευαν ενώ το βράδυ γιμόταν και προβολή στους τοίχους μέσω projector. Μου θύμισε άνετα σκηνικό της RAI από JSF 1994. 

Το γερμανικό παβίλιον. Έχει και ρολόι με περιστρεφόμενες φιγούρες. Από κοντά φαίνεται πιο όμορφο. 

Το ελληνικό σκηνικό. Συμπαθέστατο, και ναι παίζει σε λούπα η μισιρλού εναλλάξ με τα Παιδιά Του Πειραιά ώσπου να μην αντέχεις άλλο.

Εδώ βλέπετε τάχα μου το Παρίσι. Αχνοφαίνεται ο μύλος του Moulin Rouge. Όπως βλέπετε στο βάθος υπάρχει και η σφαίρα που ξεπατικώθηκε 100% από το Epcot του Walt Disney World στο Ορλάντο. Τίποτα δεν άφησαν όρθιο. Μέσα στη σφαίρα υπάρχει roller coaster με θέμα το γαλλικό can-can! Ήμαρτον. 

Πάνω και κάτω, σκανδιναβικά ψαροχώρια πανέμορφα ακόμη και ως σκηνικά! 

Δεν λείπει τίποτα απ’ το Europa Park. Είναι προσεγμένο, αισθητικά άρτιο, τίγκα στο πράσινο και τις λίμνες, τίμιο στις τιμές των προϊόντων του, στα γεύματα που προσφέρει και στο merchandise που παρέχει. Φθηνότερο από τη Ντίσνεϊλαντ αισθητά. Αυτό που δεν έχει είναι η μαγεία της Ντίσνεϊ, οι χαρακτήρες, οι γνωστές και αγαπημένες μουσικές και οι αναμνήσεις που φέρνουν μαζί τους οι ταινίες της. Αναγκάστηκαν να δημιουργήσουν και στο Europa Park κάτι χαρακτήρες μασκότ (Δύο τραγικά ποντίκια απομίμηση του Μίκυ και της Μίννη – τι άθλιοι, τίποτα δεν σεβάστηκαν!), καθώς και μια ταινία που θα βγει σε λίγες μέρες στους κινηματογράφους προκειμένου να δημιουργήσουν κάποια παράδοση, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν υφίσταται σύγκριση. Η Ντίσνεϊλαντ πάντα θα νικά.

Φυσικά, τα ανωτέρω δεν αφορούν τα παιδιά. Και δη τα δικά μου παιδιά τα οποία πέρασαν υπέροχα όπως και να ‘χει. Τρεις μέρες με το ζόρι μας ήταν αρκετές ώστε να δούμε τα περισσότερα εκθέματα και θεάματα. Έμενα άνετα άλλη μια νύχτα εκεί.

Πέρασα πολύ όμορφα και αυτό το κατάλαβα εκ των υστέρων όταν λυπήθηκα τη στιγμή που πακετάραμε για να φύγουμε. Έβγαλα άπειρα βίντεος και περίπου 300 φωτογραφίες με το κινητό. Το βράδυ κοιμόμουν σαν πουλάκι, εκείνο τον ύπνο τον βαθύ που όταν ξυπνάς δεν ξέρεις πού βρίσκεσαι και αισθάνεσαι ολίγον τι χαμένος. Ο καιρός ήταν συννεφιασμένος αλλά ευτυχώς δεν μας έβρεξε. Φορούσαμε σακάκι μετά το απόγευμα. Πόσο το είχα πεθυμήσει αυτό! Καλοκαίρι με 19 βαθμούς κελσίου! Τι προνόμιο!

Δεν έχω να πω κάτι άλλο πέραν του ότι πέρασαν καταπληκτικά.

Μετά περάσαμε τρεις μέρες στη Ζυρίχη και στη Λουκέρνη. Θα σας τα γράψω αύριο ή μεθαύριο.