Καμένα

 

Έχω ένα φίλο εξ Ελλάδος, παντρεμένο με Κύπρια, ο οποίος το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις εγκαταστάθηκε στην Κύπρο ήταν να πολιτευτεί Κύπριος και να δηλώσει εθελοντής στην πυροσβεστική. Όποτε πιάνουν φωτιές τρέχει με τους επαγγελματίες πυροσβέστες και βοηθά όπως μπορεί, δεν ξέρω ακριβώς τι θέση έχει, δεν ξέρω δηλαδή αν πάει στην πρώτη γραμμή και αν παλεύει με τις φλόγες ή αν παρέχει υποστηρικτική βοήθεια. Όπως και να ‘χει, ξενυχτά εκτός σπιτιού, επιστρέφει κατάκοπος και κατάμαυρος απ’ την καπνίλα και τα καμένα, τέζα που λέμε, και δεν είναι κανένας που διαθέτει φυσική κατάσταση Ράμπο, ένας σαν εμάς είναι, που απλώς διαθέτει τσίπα και συλλογική συνείδηση.

Την ώρα που η κάθε εγχώρια Ανδρούλα και ο κάθε Κωστάκης γράφουν στο Facebook τις απόψεις τους για το τί έφταιξε, για το αν «είναι συνωμοσία για να χτίσουν αιολικά πάρκα», αν «βάζουν τις φωτιές οι λαθρομετανάστες πληρωμένοι απ’ τους Τούρκους», για το «γιατί η Ελλάδα δεν έστειλε πάλι αεροπλάνα», για το «κράτος που είναι απόν» και για το αν είμαστε εμείς τελικά το ψευδοκράτος, μπλα, μπλα, μπλά και μπλά, μπλα, μπλα 🥱🥱υπάρχει κόσμος «κανονικός» που πάει και ρισκάρει τη ζωή του για να σωθεί το νησί χωρίς να έχει γαλουχηθεί εδώ, απλά και μόνο γιατί το θεωρεί χρέος του. Σοκ, ε;

Ας γίνουμε σαν αυτόν και ας βγάλουμεν φάουσα και παουρμόσιηστον στο μεταξύ οι υπόλοιποι εμού συμπεριλαμβανομένου ενόσω η χώρα καίγεται και ενόσω κόσμος θρηνεί συγγενείς του.