Κυριακή, Νοεμβρίου 08, 2020

2020 Μουσικόν Έτος

Όπως κάθε Νοέμβρη έτσι και φέτος, κλείνω το «λογιστικό μουσικό έτος». Τυπώνω τη λίστα με τα τραγούδια που έπαιξε περισσότερο το ipod στο αυτοκίνητο. Ιδού τι μου επιφύλαξε το αποπνιχτικό και σιχαμερό 2020, στον αγύριστο να πάει και κακό ψόφο να ‘βρει. 

Με μεγάλη μου χαρά διαπιστώνω ότι στη λίστα πρωτεύουν για πρώτη φορά μετά από πάρα πολλά χρόνια τραγούδια από ταινία του Ντίσνεϊ. Σ’ αυτό δεν συνέβαλε αποκλειστικά το γεγονός ότι ο δικτάτωρ υιός μου απαιτεί κάθε πρωί να ακούμε τραγούδια από ταινίες του Ντίσνεϊ. Συνέβαλε κυρίως ότι εγώ ο ίδιος έχω κολλήσει με το σάουντρακ του Φρόουζεν 2, το οποίο θεωρώ αριστούργημα. Το Lost In The Woods έχει μία υπέροχη 80ς ατμόσφαιρα και μου θυμίζει παλιά, καλή, ιρλανδική μπαλάντα στη Γιουροβίζιον. Το Show Yourself το θεωρώ ένα σκέτο αριστούργημα, θα μπορούσε να ήταν το κυρίως θέμα από ένα μιούζικαλ του Άντριου Λλόιντ Βέμπερ. Η κορύφωσή του με ανατριχιάζει. Τα υπόλοιπα τραγούδια εξίσου ενδιαφέροντα και πολύ πάνω από τον μέσο όρο σε επίπεδο σάουντρακ παιδικής ταινίας.

Θεωρώ πως η Ντίσνεϊ είχε να βγάλει ένα τόσο ολοκληρωμένο σάουντρακ από τον καιρό του Βασιλιά των Λιονταριών. Πολύ καλύτερο κι από το Φρόουζεν 1, κατ’ εμέ. Γενικότερα θεωρώ το Φρόουζεν 2 πολύ ανώτερο από το νούμερο 1, τόσο σαν νόημα και πλοκή, όσο και σε μουσική. Δικαίως πρωτεύει στη λίστα.

Από εκεί και πέρα συναντούμε τους συνήθεις υπόπτους. Τα κλασικά ελαφρολαϊκά άσματα με μικρά διαλείμματα από σουξέ της διεθνούς σκηνής. Δεν ήταν μία καλή μουσική χρονιά συνολικά, αλλά είμαι πιο αισιόδοξος για το ’21. Γενικότερα μόνο να αισιοδοξώ μπορώ για το ’21, αφού τέτοιον πάτο όπως τον φετινό δεν έζησε ποτέ κανένας μας προηγουμένως.

Αν δεν έχετε δει ποτέ το βίντεο κλιπ από το Lost In The Woods και όλα τα κρυμμένα αστεία και αναφορές, μπορείτε να το κάνετε τώρα. Εκεί που οι τάρανδοι αναπαριστούν τους Queen απλά υπέροχο. 


2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Το Think About Things το βρίσκω αδιάφορο και ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έγινε τόσος ντόρος. Από Frozen αγαπημένο μου είναι το Into The Unknown. Γαρμπή και Θεοδωρίδου δεν ακούω πλέον, τις βαρέθηκα. Blinding Lights, ίσως το καλύτερο ξένο τραγούδι όχι μόνο του 2020 αλλά και των τελευταίων χρόνων γενικότερα.

Anti-Christos είπε...

Θα συμφωνήσω για το blinding lights. Γαρμπή και Θεοδωρίδου είναι ένοχες απολαύσεις. Όπως η χαρά που νιώθεις όταν επισκέπτεσαι στα 40 σου κάτι θείες σου που σε ντάντευαν όταν ήσουν μικρός. Τιμής ένεκεν δηλαδή. Το Into the unknown δεν το αντέχω πια.