Παρασκευή, Οκτωβρίου 10, 2014

Εις Σάρκα Μίαν - Κεφάλαιο 1ο.

Καλημέρα σας φίλοι και εχθροί.

Σήμερα θα εγκαινιάσουμε μία νέα ενότητα σε ετούτο εδώ το μπλογκ, μία ενότητα που θα ασχολείται με τις περιπέτειες και τα δράματα που περνώ προκειμένου να παντρευτώ. Τώρα που οι προετοιμασίες μπαίνουν επίσημα σε μία τροχιά ανάπτυξης και οδεύουμε ακάθεκτοι προς πρωτογενές έλλειμμα, ζω τα άπειρα με τους διάφορους «ιθύνοντες» και «συμβουλάτορες» με τους οποίους καλούμαι να συνεννοηθώ. Θα στα γράφω εδώ να εκτονώνονται μπας και ξορκιστούν μια ώρα αρχύτερα και δεν πάω να παντρευτώ εκνευρισμένος.

Ποδαρικό στην εκπομπή μας θα κάνει το προσκλητήριο.

Για να μην παρεξηγηθώ, το προσκλητήριο το τελειώσαμε, είναι τέλειο, είμαστε περήφανοι, έμεινε να τυπωθεί. Τα νεύρα από αλλού προέρχονται.

Είχαμε μία συζήτηση με τη μάνα μου, κατά πόσον πρέπει να μπει το γνωστό σταυρουδάκι, δίπλα από το όνομα του πατέρα μου, το οποίο υποδηλώνει θάνατο. Κατ’ ακρίβεια, δεν είχαμε συζήτηση. Είχε μονόλογο. Γιατί εμένα ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό να βάλω σταυρό δίπλα από το όνομά του, και εννοείται ότι όταν ηγέρθη το θέμα δεν το συζήτησα καν.

Το θεωρώ καρά-χωρκάτικο και σας καλώ να το απεκδυθείτε κι εσείς όταν και εφόσον έρθει η στιγμή.

Πρώτον, γιατί να πρέπει να υπενθυμίσουμε στους καλεσμένους μας ότι ο πατέρας μου πέθανε; Το ξέρουν όλοι ότι πέθανε. Οι περισσότεροι είχαν έρθει και στην κηδεία. Λες να το ξεχάσουν και να αρχίσουν να τον ψάχνουν μες την αυλή της εκκλησιάς; Ε, αν τον βρουν να μας ειδοποιήσουν κι εμάς.

Ο γάμος μας θα είναι σχετικά κλειστός. Δεν θα κατέβει όλη η Άρτα με τα Γιάννενα να χαιρετίσει. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι δεν θα υπάρξουν στιγμές αμηχανίας, ούτε ερωτήσεις του τύπου: «Μα, πού είναι ο πεθερός;» Στην έσχατη περίπτωση που κάποιος αδιάκριτος βλάκας μας ρωτήσει πού είναι, η απάντηση θα είναι εξίσου αδιάκριτη. Θα του πούμε ότι βρίσκεται αλεσμένος μέσα στο λουκούμι που τρώει.

Απευθυνόμαστε μόνο σε στενούς φίλους λοιπόν, οι οποίοι στενοί όντας, γνωρίζουν ότι ο πατέρας μου πέθανε. Δεν είναι ανάγκη να βάλουμε τον σταυρό δίπλα από το όνομά του για να τους ξανά-ενημερώσουμε, και να χαλάσει και η αισθητική της πρόσκλησης.

Παρεμπιπτόντως, ανοίγω εδώ μια παρένθεση και ερωτώ, γιατί συμπεριλαμβάνονται οι γονείς στην πρόσκληση, μπορείς να μου εξηγήσεις; Ο γάμος γίνεται μεταξύ εμού και της Μπρέντας, προς τι η αναφορά στις οικογένειες; Αυτά τα κάνανε παλιά, όταν ο κόσμος ζούσε στην ύπαιθρο, γάμος σήμαινε μάζωξη ολόκληρης της χώρας, και προκειμένου να ξέρουν οι καλεσμένοι ποιες «δυναστείες» ενώνονται εις σάρκα μίαν, έγραφαν στα προσκλητήρια και τα ονόματα των οικογενειών για να ξέρει ο άλλος σε ποιο γάμο πάει (τότε που πήγαινες σε γάμο και δεν ήξερες καν ποιος παντρεύεται).

Εμείς συμπεριλάβαμε τα ονόματα των οικογενειών από σεβασμό και μόνο. Και για να γλιτώσουμε και τη μουρμούρα του «εγώ δεν έκανα παιδιά», «είστε αχάριστοι», «παντρευτείτε μόνοι σας!» Αλλά ναι, το θεωρώ ολίγον άσκοπο. Όταν ήσουν παιδάκι και γιόρταζες τα γενέθλιά σου, έγραφες ποτέ πάνω στην καρτούλα που διαμοίραζες στο σχολείο τα ονόματα των γονιών σου; Εγώ θυμάμαι ότι, όποτε έπρεπε να καλέσω τα παιδάκια του Δημοτικού στο Μπόουλινγκ για τα γενέθλιά μου, υπέγραφα μόνο το όνομά μου. Ασχέτως αν η οικογένεια ήταν ο σπόνσορας. Τώρα στους γάμους γιατί αυτό διαφοροποιείται και θεωρείται έγκλημα όταν οι οικογένειες παρακαμφθούν, ένας Θεός ξέρει.

Πίσω στον πατέρα μου όμως. Ναι, ο σταυρός τελικά δεν μπήκε. Μπορεί να φταίει που ακόμα είμαι σε άρνηση για το ότι πέθανε, μπορεί να υποδηλώνει και ευσεβή πόθο, αλλά σταυρός δεν μπαίνει, ο Θεός να κατεβεί! Άσε που τον είδα και όνειρο τις προάλλες πάλι. Ξυριζόταν μπροστά στον καθρέφτη όπως πάντα και γύρισε και μου είπε: «Νόμισες ότι υπήρχε περίπτωση να έχανα εγώ τον γάμο;» με πονηρό ύφος τύπου: ‘Ill be there’. Ήταν η πρώτη φορά που συντρομάχτηκα στον ύπνο μου, ξύπνησα και φώναζα.


Στο επόμενο επεισόδιο θα συζητήσουμε για ένα άλλο βασανιστήριο, ήτοι τα «αλλάματα» (άκου λέξη...).

21 σχόλια:

Beatrix Kiddo είπε...

εμείς προσκλητήριο δεν θα λάβομεν

Anti-Christos είπε...

Όλες οι εξέχουσες προσωπικότητες θα λάβουν! :Ρ

Ανώνυμος είπε...

Η ώρα η καλή και καλά κουράγια με τις ετοιμασίες! Το σίκουέλ σου προβλέπεται άκρως ενδιαφέρον!Κων/να.

Ανώνυμος είπε...

Χριστούλη μου συμφωνώ απόλυτα!!! Βέτο στο σταυρό. Τωρά αναμένω με ανυπομονησία επόμενο ποστ για τα αλλάματα που ναι μεν είναι χωριάτκη λέξη αλλα πολλά συγκινητική διαδικασία. Εγώ ΚΑΙ θα έρτω ΚΑΙ θα κλαίω!!!

χχχχχχ

Moonlight είπε...

Εν προσωπικό το θέμα. Εν εσχολίασα ποτέ το σταυρό δίπλα που όνομα, αλλά θα σου έλεγα αυτό που σκέφτεσαι κι εσύ. Αφού θα είναι κόσμος που όντως σας ξέρει δεν χρειάζεται να μπει. Κι αν ρωτήσει κάποιος από το άλλο σόι, αφελώς, δεν έγινε και κάτι να τσακωθείτε!
Το θέμα με τα ονόματα γονιών, προσωπικά εν μου αρέσκει, εν ξέρω γιατί το βάζουν, αλλά πάλε, εν θα κρίνω κιόλας. Φαντάζομαι οι παραπάνω εν το φιλοσοφούν κιόλας. Κάμνουν τους ένα δείγμα τζαι κανεί.
Είδα όμως προσκλητήριο που δεν είχε ονόματα γονιών και ένοιωσα σαν να με καλούν όντως σε πάρτι, και πολύ το χάρηκα!
Αρέσκει μου η νέα σειρά, θα την παρακολουθήσω! Πομονή τζαι κάσhια!

Ανώνυμος είπε...

. Θα του πούμε ότι βρίσκεται αλεσμένος μέσα στο λουκούμι που τρώει. απολαυστικοτατος σε ολα σου

Neraida είπε...

Α ωραία!!! Οι ώρες οι καλές!

Εγώ περιμένω πρόσκληση και για το μυστήριο και για τα "αλλάματα". Αρέσκει μου το συγκεκριμένο παναϊριν.

Νομίζω καλά έκανες και δεν έβαλες σταυρουδάκι!

Unknown είπε...

Η ωρα η καλή αγαπημένε!

Ένα έχω να πω. Γι'αυτό πρέπει να παντρεύεται το πλάσμα μόνο μια φορά (λέμε τώρα).

Αν έπρεπε να ξαναπεράσω το μαρτύριο που πέρασα ώσπου να παντρευτώ, με όλους να ΑΠΑΙΤΟΥΝ να γίνει το δικό τους, θα επέλεγα καλύτερα να μείνω ελεύθερο πουλί.

Γι'αυτό να μην ακούτε ΚΑΝΕΝΑ!! Να κάνετε αυτό που θέλετε και αυτο που σας εκφράζει, γιατί μετά δεν θα απολαυσετε καθόλου εκείνη την μέρα. Και εκείνη η μέρα σας ανήκει!

Αχάπαρη είπε...

Νομίζω για να εχουμε πιο σφαιρική άποψη της κατάστασης πρέπει και η νύφη να ποστάρει ανάλογα στο blog της!
Κατά τα άλλα θα περιμένω το ποστ με τα αλλάματα ( που μισω οσο τίποτε)

aDDi είπε...

Να κάνετε μόνο αυτά που επιθυμείτε εσείς οι 2 στον Γάμο σας & να τον απολαύσετε τα μάλλα! :)

τι να είναι άραγε τα αλλάματα?
περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη ανάρτηση!

Mana είπε...

Ας αρχίσω το σχόλιο με το χωρκάτικο τζαι εγωιστικό εγώ.

Και εγώ που λες δεν ήθελα με τίποτα να μπει σταυρός δίπλα που το όνομα του παπά μου και ευτυχώς το αίτημα έγινε δεκτό αμέσως.

Εν εκατάλαβα ρε κουμπάρε, επειδή επέθανε πάλε δεν είναι ο γονιός μου; ακόμα να σου πω δεν κατάλαβα γιατί τον βάλλουν το γέρημο το σταυρό.

Ktino είπε...

Πφ, εγώ εναθθυμούμαι καν το προσκλητήριο...
"...αλεσμένος μέσα στο λουκούμι" χαρ χαρ χαρ

Clueless είπε...

Και ακόμα που είσαι.
Αλλάματα εγώ δεν ήθελα. Τελικά βρέθηκαν δυο ξαδέρφια μουσικοί (και ευτυχώς καλοί) και το ανάλαβαν από μόνοι τους, και το έμαθα το πρωί του γάμου. Δεν μπορώ να πω ότι χαλάστηκα ιδιαίτερα. Μάλλον επειδή δεν το ήξερα από πριν. :)

Εγώ πάνω στο προσκλητήριο δεν ήθελα καθόλου κείμενο. Μου φαινόταν ηλίθιο αφού όσα προσκλητήρια μπήκαν στο σπίτι μας, έβλεπες την ημέρα, την ώρα, ποιοι παντρεύουν τα παιδιά τους, και που. Άτε να σχολιάσεις το ζευγάρι (αν το ήξερες). Έτσι ήθελα bullet points με τα γεγονότα. Συμβιβαστήκαμε με ένα συνδυασμό γιατί το άλλο μισό είναι λίγο πιο παραδοσιακό από μένα.

Δεν θα γράψετε ποιηματάκι εσείς?

Anti-Christos είπε...

@clueless: Κι εμάς με bulletpoints είναι. Νισάφι με τα ποιήματα και τα "είναι μεγάλη μας τιμή..."

Ανώνυμος είπε...

'''Λες να το ξεχάσουν και να αρχίσουν να τον ψάχνουν μες την αυλή της εκκλησιάς; Ε, αν τον βρουν να μας ειδοποιήσουν κι εμάς.''
ahahahhah!! Να κάμετε το γάμο σας όπως θέλετε και να περάσετε τέλεια! Πλιιις με ακούτε γονείς και λοιπούς που θέλουν να μετατρέψουν το γάμο σε ένα τεράστιο παναύρη! Ελπίζω ο δικός σας γάμος να μην ακολουθήσει τα κυπριακά κλισέ!

Δέσποινα είπε...

με μεγάλη αγωνία περιμένω να μάθω τι είναι τα "αλλάματα" !

Θέκλα Πετρίδου είπε...

Σε ελάχιστους γάμους πάω, στον δικό σας, θα χαρώ ιδιαιτέρως να καλεσθώ :-)
Η ώρα η καλή! Γουάου!
χχχχχ

Ανώνυμος είπε...

Το προσκλητήριο πρέπει να είναι απλό, λιτό κι απέριττο. Δεν χρειάζονται πολλά πολλά...

http://3.bp.blogspot.com/-fzl0ga4bVLM/UFrrMIY0AoI/AAAAAAAAIHM/TMuP9CfhM4I/s1600/prosklisi.jpg"

Ανώνυμος είπε...

μην βάλεις σταυρό, εκεί θα είναι ο πατέρας σου και θα σε χαίρετε!!!! ότι καλύτερο!!!!
κωνσταντινος

Ανώνυμος είπε...

'Αυτά τα κάνανε παλιά, όταν ο κόσμος ζούσε στην ύπαιθρο, γάμος σήμαινε μάζωξη ολόκληρης της χώρας, και προκειμένου να ξέρουν οι καλεσμένοι ποιες «δυναστείες» ενώνονται εις σάρκα μίαν, έγραφαν στα προσκλητήρια και τα ονόματα των οικογενειών για να ξέρει ο άλλος σε ποιο γάμο πάει (τότε που πήγαινες σε γάμο και δεν ήξερες καν ποιος παντρεύεται).'
Γι'αυτό και εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί ακόμα μπαίνουν, εκτός από τα ονόματα των γονιών, αλλά και το χωριό από το οποίο κατάγονται!

Ανώνυμος είπε...

Είσαι Θεός!!!!!! Σε παρακαλούμε, συνέχισε με τα posts του γάμου, μου προσφέρεις γέλιο και το χρειάζομαι πάρα πολύ!!
Οι ώρες οι καλές και πάντα ευτυχισμένοι!