Δευτέρα, Απριλίου 29, 2013

Easterίες


Ποιο Πάσχα, μάνα μου;

Κανένα Πάσχα. Πάσχα μόνο για τα νησιά του Πάσχα. Εδώ ούτε αβγά, ούτε καν πασχάλια! Δεν έχω διάθεση για τίποτα. Για να φανταστείς αύριο φεύγω για ταξίδι και δεν λέω να χαλαρώσω να το απολαύσω.

Πάνε τώρα τρεις βδομάδες που τρώγομαι με τα ρούχα μου. Μου φταίει η οικονομία, μου φταίει η δουλειά μου (μην τολμήσεις να μου πεις ότι πρέπει να είμαι ευγνώμων απλά και μόνο επειδή έχω δουλειά, μαύρο φίδι που σ’ έφαγε!), μου φταίει το μέλλον που προδιαγράφεται κατάμαυρο, ο ένας το μακρύ του, ο άλλος το κοντό του. Μου φταίει και ο καιρός που μια παγώνει μια ζεσταίνεται. Δεν είναι κατάσταση αυτή, να έχουμε στα τέλη Απριλίου 33 βαθμούς κελσίου... Βασιλεύει ο κυπριακός «λάλλαρος» και είναι ν’ απορείς πότε επιτέλους θα ξαναμπεί ο πλανήτης σε φάση παγετώνων να ξαναβρούμε την υγειά μας. Μην μου μιλάς για καλοκαίρια!

Έχω να γράψω κείμενο τρεις βδομάδες. Δεν έχω κέφια. Γράφω, σβήνω, διορθώνω, ξαναγράφω και λίγο πριν πατήσω το κομβίο της «ανάρτησης» σκέφτομαι: δεν γαμιέται που θα δώσω αναφορά στον καθένα για το πώς νιώθω και πως σκέφτομαι.

Συνεχίζω να κάνω πολλά πράγματα και να τα βαριέμαι ταυτόχρονα. Άρχισα πρόβες για νέα παράσταση, προετοιμάζομαι για νέες εξετάσεις Ισπανικών, διαβάζω το ένα βιβλίο μετά το άλλο, πάω κολύμπι, πάω σινεμά, βλέπω φίλους. Τίποτε δεν απολαμβάνω. Τα κάνω για να τα κάνω. Και τίποτα όμως να μην κάνω, δεν αντέχω άλλο ταβάνι, δεν αντέχω να μην κάνω τίποτα. Ακούω συνέχεια τα ίδια σιχαμένα τραγούδια. Βλέπω συνέχεια τα ίδια εμετικά προγράμματα. Καμία έκπληξη, καμία πρωτοτυπία. Ίδιες φάτσες, ίδια προβλήματα, όλα ίδια και απαράλλαχτα. Πφφφ, τι θα κάνουμε!;

Αν σε αγχώνω να μην με διαβάζεις μαντάμ, κατάλαβες; Μην με βλέπεις εμένα με αυτό το ύφος! Ναι, μουρμουρώ και θα μουρμουρώ!

Μόνο το κορίτσι μου με σώζει από τον ψυχολογικό Χάροντα. Αχ, το κορίτσι μου! Μακάρι να με άφηνε να σου γράψω όλα όσα πρέπει και νιώθω για εκείνη. Έλα όμως που με περιμένει με τον βούρδουλα. Σε κάποια άλλη ζωή θα στα πω, και θα στα τραγουδήσω γιατί η Μπρέντα ώρες, ώρες είναι για άγριο διθύραμβο και λαβύρινθο.

Σκέφτομαι ότι θέλω να γεννήσω μωρό. Οι άντρες γεννούν, οι γυναίκες τίκτουσιν, μου είπαν! Σκέφτομαι ότι έπρεπε να είχα ήδη μωρά! Πρέπει να πάρουμε τη σχέση ένα βήμα παρακάτω. Υπάρχουν χίλια δυο πράγματα που εκκρεμούν φυσικά, αλλά μόνο στη σκέψη της επίλυσής τους λέω «δεν βαριέσαι, κι έτσι καλά είμαστε». Περνούν τα χρόνια, θα φτάσουμε τα 40 και θα μείνουμε σαν χάνοι. Αλλά πρέπει να κάνουμε μωρό. Μπορεί να μην έχουμε που θα το στεγάσουμε, μπορεί να μην έχουμε τι θα το ταΐσουμε, αλλά το θέλω για να παίζω. Τόσα στρουμφάκια είναι κρίμα να μην κληρονομηθούν από κανέναν. Ο ανιψιός μου που μέχρι τώρα λειτουργούσε ως μέσο εκτόνωσης του παλιμπαιδισμού μου κλείνει πλέον τα έξι. Μεγαλώνει και θα αρχίσει να με βαριέται. Ούτε τα στρουμφάκια δεν θα θέλει όπου να’ ναι. Γι αυτό σου λέω, πρέπει να βρεθεί νέο μωρό άμεσα!

Πφφφ. Φέρτε μου έναν ανεμιστήρα πριν σας πάρει!

Ή μάλλον άκυρο, θα ανάψω το κλιματιστικό. Δεν με κόφτει να κάμω οικονομία. Ας μην ψηφίζατε Χριστόφια!

Φέρτε πίσω τα κλεμμένα, τα διεστραμμένα και τα κατεστραμμένα!

12 σχόλια:

Moonlight είπε...

Άτε βάλτε μπρος τα πράματα για μωρό.
Πόσο να βαριέστε άμα έχετε τόσα νέα θέματα προς επίλυση; Άσε που θα κάνετε κάτι για εσάς!
να φτιάξετε σπίτι, να το προσπαθήσετε με το μωρό, να περάσουν οι 3 μήνες να το πείτε πάρακατω ενώ εσείς 90 μέρες είστε σε ένα δικό σας σύμπαν, να περάσουν κ οι άλλοι 6, γιατροί, πολυβιταμίνες, προσεκτικά όλα, να γεννήσετε, να σας πρήζουν οι συγκενείς, να ποσαραντώσετε, να βαφτίσετε, ου άκου!!!
Άτε βάλτε το μπρος σου λέω το πράμα! εν καλά που μπορείς να το σκέφτεσαι τούτο, εμείς δαμέ εν φκάλλουμε τα έξοδα μας (χωρίς ισπανικά και air condition και δάνειο για αυτοκίνητο) πόσο μάλλον να σκεφτούμε για μωρό:)
Περιμένουμε την απόφαση! :p

Ανώνυμος είπε...

Για το όνομα τα έχουμε βρει, μη σκας. Τί εννοείς ποιοί τα έχουμε βρεί; Τα έχουμε συζητήσει και σχεδόν συμφωνήσει λέμε παιδί μου! Εσύ δεν χρειάζεσαι να αγχώνεσαι (και) για αυτό!

Υ.Γ: το Άντρος πώς το βρίσκεις;

Anti-Christos είπε...

Αν θα μπεις νοννός, τουλάχιστον σε θέλω εξίσου επιβλητικό και γκλαμουράτο όπως την Στανίση στη διαφήμιση του Τζάμπο:

- Ινβίκτε, Ινβίκτε, πετσούλα!
- Μαμά, μαμά, ο νονός!

χαχαχαχαχα!

Μανα είπε...

Δεν πάτε κανένα ταξιδάκι καλύτερα;

Ανώνυμος είπε...

μολις αρχισα να διαβαζω αυτα που έγραφες σκέφτηκα τη λύση: μωρό!!! μετά λέω αν του το γράψω θα με βρίσει, και συνέχισα να διαβάζω και εξεπλαγην τολμώ να πω...φίλε ειτε το θέλουμε είτε όχι ο άνθρωπος για να αποκτήσει νόημα ζωής πρέπει να κάνει μωρό. είναι κουραστικό? δεν μπορεις να φανταστείς πόσο!!! όμως μπορεί να σου προσφέρει τα πάντα!!!! ένα χαμόγελο του μωρού σου, σου προσφέρει όσα δεν μπορούν 10 ψυχαναλυτές!!! κρίση? ναι υπάρχει, όμως έχει ο Θεός... τολμήστε το, πάρτε το ένα βήμα παραπέρα και θα δεις ότι ούτε ταβάνια θα βλέπεις, ούτε τραγούδια θα βαριεσαι ούτε προγράμματα στην τηλεόραση!!! η αγαπημένη σου σειρά θα είναι τα παιδικά...ακούγονται τρομακτικά όλα αυτά, το ξέρω, όμως πίστεψε με, δεν είναι...έχεις τόσα να προσφέρεις σε ένα μωρό, που πια αποκτά αξία ξανά η ζωή σου, και δίνεις ζωή!!! αυτό απο μόνο του λέει πολλά...όσο για το σε τι κόσμο θα το φέρω και άλλα πολλά αυτά για μένα είναι κουβέντες!!! ξέρω ότι κάποιοι θα διαφωνήσουν μαζί μου, το σέβομαι γιατί παλαιότερα συμμεριζόμουν την άποψη σας!!!!
κωνσταντίνος

Dreamer είπε...

επεθανεν με το σχολιο του Ινβικτου αλλα τζιε το δικο σου μετα!

ατε, τζιε νουνα η Βισση

Anti-Christos είπε...

Κωνσταντίνε, έχεις απόλυτο δίκαιο και συμφωνώ με όλα. Εγώ ήθελα παιδιά από τα 19 μου! Μπορεί τότε να ακουγόταν επιπόλαιο αλλά πάντα πίστευα ακράδαντα ότι οι άνθρωποι πρέπει να γεννούν νέοι για να χαίρονται τα παιδιά τους περισσότερο. Ακόμα και αν αυτό σημαίνει να περιθωριοποιήσουν για λίγο τον εαυτόν τους. Ίδωμεν. Ποτέ δεν ξέρεις τι θαύματα θα κάνει το υπέροχο σπέρμα μου! :)

astronaftis είπε...

Ό,τι κάμεις εν λάθος:

Άμα κάμεις μωρά πολλά νέος τότε χάννεις (ξέρω ότι εν με ένα "ν" παραπέμποντας σε παλαιότερή σου ανάρτηση) την δική σου νιότη χαρίζοντάς την σ' αυτά.

Άμα αργήσεις τότε χάννουν αυτά τη δική σου νιότη και φρεσκάδα που τόσο την έχουν ανάγκη.

Η ηλικία σου εν καλή πιστεύω, μεταξύ 30 και 40 γιατί ξέρεις τι θέλεις και μπορείς να το πετύχεις. Κατά τη γνώμη μου η καλλύττερη περίοδος των αρσενικών :)

Εγώ είμαι στα 39 κι έχω 2 κόρες 10 και 4, τα ομορφότερα χρόνια μου.

Καλή τύχη!

drSpock είπε...

Στην ανάγκη κάνει ένα η Γουρουνέλλα να χεις να παίζεις :)

Mia Petra είπε...

Τι Πατέρας θα γίνεις εσύ μάνα μου!
Σκέτη γλύκα! Το υπογράφω!
Αγόραζε στρουμφάκια λέμε!
ΦΙΛΟΥΘΚΙΑ! !)))

Ανώνυμος είπε...

Μόλις ξεκίνησα να διαβάζω σκέφτηκα ότι η μοναδική λύση στο πρόβλημά σου είναι ένα μωρό ή ένας γάμος. Βρίσκεσαι σε μια φάση, που όλοι μας έχουμε περάσει, που απλά βαριέσαι τα ίδια και τα ίδια. Τα έχεις κάνει όλα και πλέον τίποτα δε μπορεί να σου προσφέρει ευχαρίστηση, γιατί όλα είναι μάταια σε αυτή τη ζωή εκτός από τα παιδιά και την αγάπη βεβαίως βεβαίως.
Ένα παιδί δε θα σε αφήσει ποτέ ξανά να πέσεις ψυχολογικά. Ότι και να έχεις, ότι και να περνάς θα το βλέπεις και θα τα ξεχνάς. Πράγματα που μέχρι σήμερα σε στεναχωρούν και σε αγχώνουν θα φαίνονται μικρά και ασήμαντα. Ένα χαμόγελό του, μια λέξη, μια κουβέντα του θα είναι αρκετή για να κάνει την καρδιά σου να σπάσει από ευτυχία.
ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ

Ανώνυμος είπε...

Χριστούλη μου καλέ!!! Φάση είναι θα περάσει... Αλλά όντως ένα μωρό θα κάνει τη φάση... αφασία :) Να κάμετε!!! Να έχει και η δική μου φίλο/η να παίζει :) Ως τότε μπορείς να ποσκολιέσαι με τη δική μου αν θέλεις. ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ