Πέμπτη, Ιουνίου 28, 2012

Τρόικα: Εφιάλτης Στην Κουζίνα

Από την ώρα που διάβασα ότι θα κατέλθει η τρόικα στην Κύπρο από Δευτέρας, μία εικόνα μου έχει εντυπωθεί στον νου. Αυτή του Μποτρίνι που έρχεται να τσεκάρει το σουβλιτζίδικο του Χριστόφια. Με τον Δημητράκη σεφ, την Έλση στην κουζίνα συνώνυμο του εφιάλτη, και για υπόλοιπο crew τον Στεφάνου, τον Συλικιώτη, την Ειρήνη Χαραλαμπίδου και τον Ορφανίδη στο ταμείο.

Όλος ο θίασος επί σκηνής υποδέχεται τον Μποτρίνι σε ρόλο τρώει-κας. Φαντάσου τους να φορούν ποδιές και σκούφους μάγειρα στο κεφάλι.

Μποτρίνι: Καλησπέρα σας.

Χριστόφιας: Welcome friend to Cyprus!

Μποτρίνι: Μερσί!

Χριστόφιας: You are not a bastard! Μόλις εθωρούσαμεν την εκπομπή σας που την Νόβα τζιαι ελαλούσαμεν «πώς εκατάντησαν έτσι τα εστιατόρια της Ελλάδας…» Αγχωθήκαν τα κοπέλια τζιαι είπαν να σας φωνάξουμε, μεν πάθουμε τα ίδια.

Ορφανίδης: Εγώ για να πω την αλήθκεια, από καιρό έκρουσα τον κώδωνα του κινδύνου…

Χριστόφιας: Μα, εν μόνο τον κώδωνα που έκρουσες; Έκρουσες το φαί εκατό φορές, έκαμες τα σιόνι! Αλλά εγώ δεν κινδυνολογώ. Η κρίση εμάς θα μας προσπεράσει!

Μποτρίνι: Ναι, ναι. Γενικά, πώς πάμε;

Χριστόφιας: Σας διαβεβαιώ, μια χαρά πάμε!

Μποτρίνι: Μια χαρά με εστιατόριο στα πρόθυρα της κατάρρευσης;

Χριστόφιας:  Οι τουρίστες μας δίνουν συγχαρητήρια και δεν μπορούν να φανταστούν το σουβλιτζίδικο χωρίς εμένα, αλλά εν πάση περιπτώσει, οι ντόπιοι δεν μας καταδέχονται.

Μποτρίνι: Καλά, αυτά θα τα δούμε στην πορεία. Πάω να κάτσω και στείλτε κάποιον να πάρει την παραγγελία μου.

(Ο Μποτρίνι αποχωρεί από την κουζίνα. Πάει και κάθεται σε ένα τραπέζι στον κήπο. Ο Χριστόφιας στέλνει τον Συλικιώτη να πάρει παραγγελία).

Συλικιώτης: Ναι, παρακαλώ.

Μποτρίνι: Μπορώ να έχω το μενού;

Συλικιώτης: Δαμέσα εν έσιει τίποτε με νου

Μποτρίνι: Το μενού κύριε μου, τι περιλαμβάνει; Ποια είναι η σπεσιαλιτέ της κ. Έλσης; Άκουσα για κάτι αφέλεια… κάτι κουπέπια…

Συλικιώτης: Βασικά, ο μεζές της ημέρας είναι πεκάτσα με πατάτες αντιναχτές.

Μποτρίνι: Οφτό δικωμήτικο δεν έχετε;

Συλικιώτης: Αααα μας τελείωσε, αν θέλετε οφτόν δικωμήτικο να σας συστήσω να πάτε στην ταβέρνα του Κκελλετζιή!

Μποτρίνι: Γιατί που έχω έρθει;

Συλικιώτης: …Να φάτε οφτόν, να γλείφετε και τα δάκτυλά σας!

Μποτρίνι: Τέλος πάντων, πιάσε μια μερίδα αφέλια, κουπέπια, λίγα σαλιγκάρια…

Συλικιώτης: (σημειώνει) …καραόλους…

Μποτρίνι: ...Και μια πορτοκαλάδα θα ήθελα.

Συλικιώτης: Από πορτοκάλια;

Μποτρίνι: …Τι εννοείτε;

Συλικιώτης: Πορτοκαλάδα από πορτοκάλια;

Μποτρίνι: Τι είναι τώρα αυτό; Tribute στα «κίτρινα γάντια;»

Συλικιώτης: Ναι, είπα να μπω στον ρόλο μιας τζιαι νιώθω μιαν ταύτισην.

Μποτρίνι: Βρε, φέρ’ την παραγγελία κι άσ’ τη συζήτηση…

(Όσο ο Μποτρίνι περιμένει την παραγγελία του, ο Χριστόφιας για να τον εντυπωσιάσει παίζει το άσσο στο μανίκι. Στέλνει την Ειρήνη Χαραλαμπίδου που εκτελεί χρέη λαχειοπώλη, να τον απασχολήσει).

Χαραλαμπίδου: Λαχεία, ο κύριος, θέλει;

Μποτρίνι: Λαχεία;

Χαραλαμπίδου: Ξυστά, παστά, της ώρας, του σαββατόβραδου, του super bingo, με βότυρο που δεν κολλά στα δόγκια, που ούλλα έχουμε! Ελάτε το τελευταίο, το τυχερό!

Μποτρίνι: Πουλάτε και λαχεία στην ταβέρνα σας;

Χαραλαμπίδου: Καλόοο, και κάθε Σάββατο φκαίνω πάνω στο πάλκο και κάμνω τις κληρώσεις. Συνάεται ούλλο το χωρκό τζιαι παίζουμεν τόμπολα.

Μποτρίνι: Μπα, τι μου λέτε; Πολύ χαρούμενη η ταβέρνα σας. Ωραία, ωραία… Γιατί δεν παίρνετε το μικρόφωνο να πείτε και κανένα τραγουδάκι;

Χαραλαμπίδου: Ελάτε τώρα… Είχαμε παλιά την κυρία Πραξούλλα που εδούλευκεν δαμέ. Καμιά φορά έπιανε το ντέφι και μας έριχνε κάνα τραγουδάκι, αλλά δεν τα βρήκε με τη διεύθυνση και παραιτήθηκε.

(Εκείνη τη στιγμή μαύρα σύννεφα πλημμυρίζουν την αίθουσα του εστιατορίου. Σαν μια μπόρα που ετοιμάζεται να ξεσπάσει, ακούγονται βροντές και πέφτουν αστραπές. Ο Μποτρίνι και η Χαραλαμπίδου πιάνονται εξ απίνης και μη ξέροντας τι να κάνουν μπαίνουν κάτω από το τραπέζι και καλύπτουν το πρόσωπό τους με το τραπεζομάντιλο. Μια υπερφυσική φωνή, σαν του βελζεβούλη, ξεσπά σαν κραυγή στην πλάση…)

Πραξούλλα: Δεν Επαρετήθηκααααα μπουάχαχαχα… Μια μέρα θα πληρώσετεεεεε….

(Ο καπνός διαλύεται).

Μποτρίνι: Μα, τι γίνεται;

(Η κ. Έλση ξεπροβάλλει τρέχοντας από την κουζίνα!)

Έλση: Έννεν τίποτε, έννεν τίποτε, ο Δημήτρης έκαψε την παραγγελία!

(Τρέχουν όλοι στην κουζίνα όπου βρίσκουν τα πάνω, κάτω!)

Μποτρίνι: Τι έγινε εδώ;

Χριστόφιας: Let me explain

Έλση: …Εγώ κύριε Μποτρίνι μου έβαλα το νερό να βράσει να κάμω λλίον μπεν Μαρί!

Μποτρίνι: Μπεν Μαρί;

Έλση: Ναι, ήθελα να σας ετοιμάσω το επιδόρπιο, να σας εκπλήξω. Τζι’ όπως άφηκα το νερό να βράσει τζι’ επήα να δω τι κάμνει ο Στέφανος με τα κουπέπια, θωρώ τον Δημήτρη να ποτίζει τα ταγκούθκια του λαθκιού στο ράφι πάνω που την κουζίνα.

Μποτρίνι: Γιατί είχατε τους ντενεκέδες με το λάδι δίπλα από την εστία της φωτιάς;

Χριστόφιας: Εβάλαμεν τα προσωρινά. Εστείλαν μας την παραγγελία λάθος, και εστιβάσαμεν τα τζιαμέ ώσπου να δούμεν τι θα κάμουμε.

Μποτρίνι: Μα τα λάδια δίπλα από τη φωτιά;

Χριστόφιας: Γι αυτόν τα επότιζα σιόρ, για να μεν πάρουν τζι’ άψουν! Εν πάση περιπτώσει δεν είναι ευθύνη του σεφ να προσέχει τα ττενεκκούθκια!

Στεφάνου: Μάστρε, εγώ είπα σου να τα βκάλουμεν έξω, στην αποθήκη.

Χριστόφιας: Σκασμός! Θα γίνει έρευνα κι αν υπάρχουν ευθύνες θα αποδοθούν και θα αναληφθούν από πάνω μέχρι κάτω! Γι αυτό και διορίζω τον κύριο Μποτρίνι ως μονομελή ερευνητική επιτροπή, να φκάλει πόνημα.

(Διάλειμμα για διαφημίσεις)


(όλος ο θίασος επί σκηνής. Έχουν σκυμμένο το κεφάλι από απογοήτευση. Ο Μποτρίνι μπροστά σε όλους, στέκεται αγέρωχος και βγάζει τελικά συμπεράσματα).

Μποτρίνι: Κύριε Χριστόφια και αγαπητό υπηρετικό προσωπικό. Έχετε αποτύχει. Το εστιατόριό σας είναι για τον πούτσο και ανάθεμα την ώρα, κατάρα τη στιγμή, που σας έδωσε ο κόσμος άδεια να το λειτουργήσετε. Με την ανικανότητά σας καταφέρατε να το κάψετε και να παραδώσετε στάχτες κι αποκαΐδια στον καινούριο ιδιοκτήτη του, που θα οριστεί τον Φεβρουάριο του 2013. Δεν έχω παρά να σας απονείμω το βραβείο, το wooden spoon που λέμε στο εξωτερικό. Δηλαδή το βραβείο του χαμένου (στην περίπτωση μας είναι ένα ξύλινο αγγούρι). The wooden cucumber!

Χριστόφιας: Thank you very much. I shall put it in the vitrin.

31 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Στο "να φκάλει πόνημα" είχα officially ππέσει κάτω που την καρέκλα! χαχαχαχαχαχαχαχα

Υ.Γ: μα να μην είναι ως πελάτης στο μαγαζί (έστω σε ένα τραπέζι στο βάθος) ο Πέτρος Τζαμτζής;

Moonlight είπε...

ντάξει, πρέπει να το ανεβάσουμε σε σκέτσh! χαχαχα!
αγαπημένη φάση το γκεστ της Πραξ!!!

Grouta είπε...

ROFLLLLLLLLLLLLLLLLLLLL

Επετρεψε μου αγαπητε να σου δωσω συγχαρητηρια για το... πονημα σου τζαι να πω οτι, ετσι κειμενο εσχει πολλυν τζαιρο να θκιαβασω!!!

Ανώνυμος είπε...

ρε φιλε θα στο ξαναπώ...χαραμίζεσαι στα δικηγορικα!!!!

Ktino είπε...

ΘΕΙΚΟ

Ανώνυμος είπε...

ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!

Τέτοια τρομερή αίσθηση του χιούμορ που σπάζει κόκκαλα είναι κρίμα να πηγαίνει χαμένη Χρίστο μου.
Έγραψες ένα αληθινό διαμάντι, σπαρταρούσα απο τα γέλια ήδη απο την πρώτη παράγραφο, εν ολίγοις έφυρες μας!!

Πρέπει να γράφεις κάπου και να (ΧΡΥΣΟ)πληρώνεσαι. Σκέψου το, γίνεται!
ΔΗΜ. ΜΑΜΑΣ

Sike είπε...

LOL man!

δυνατός πολλά!!

i shall put it in the vitrin ROFL

Raindrops είπε...

[χαχαχαχα....χαχαχαχα]->>ΕΦΥΡΤΗΚΑ!!
Γεια σου ρε Chris!! Είσαι ταλεντάρα!!! {Έχεις και "σπουδαίους" λόγους έμπνευσης, εν 4+ χρόνια τούτα..}
P.S. πατάτες αντιναχτές τζιαι πελλάρες

Rania είπε...

εσύ μάνα μου πρέπει να είσαι στην τηλεόραση! δεν υπάρχεις!!

Ανώνυμος είπε...

ahahahha!! καταπληκτικό ποστ!! Εφύρδην!!

postbabylon είπε...

ahahahahahahaaaaaa
to ponima!
ahahahahah

ma giati mas stereis tin kypriakin? afou giouta sou!

Ανώνυμος είπε...

Ise koryfi!!!! Ipa sou to polles fores ke den tha kourasto na to epanalamvano!
Spoudeo to kimeno, imoun hame pou ta gelia. Apolafstikotati i dialogi, itan les ke to evlepa na diadramatizete mprosta mou! Prepi na ihes megali empnefsi pou lei ke i vissi sou.
Ethimise mou ta kimena pou egrafes sto scholio, ke giafto enthousiastika dipla!!!

Alex

Νηπενθές είπε...

Ιακώβου: Κύριε Μποτρίνι θέλετε να σας κόψω λλίον που το σάντουϊτς μου;

Anti-Christos είπε...

Σας ευχαριστώ όλους ανεξαιρέτως για το άππωμα! :)

@Άλεξ, κι εμένα μου θυμίζει κείμενο του Δημοτικού μας! Αλήθεια! Πιστεύω ότι, ο,τιδήποτε μου θυμίζει κάτι από το Δημοτικό στο τέλος βγαίνει καλό.

@Postbabylon, τι εννοείς μου γιουτά η κυπριακή; Κυπραίος είμαι, εννοείται ότι μιλώ κυπριακά. Δεν γράφω στην κυπριακή γιατί δεν πρόκειται για γλώσσα και τα είπαμε εκατό φορές, όταν ένας λαός δεν ξέρει να ξεστραβωθεί δεν είναι ανάγκη να τον τυφλώνεις παραπάνω.

marilena είπε...

προχθές που ήμουν βρυξέλλες πέτυχα ένα κατάστημα που λεγόταν vitrine shop και απλώς γέλασα δυνατά! Την επόμενη φορά θα το φωτογραφίσω για να έχει και φωτό η ανάρτησή σου!

Ανώνυμος είπε...

Sygharitiria, polla kalo!

Ανώνυμος είπε...

Χρίστο μου!
Πολύ καλό :-). Συνέχισε να γράφέις...
Ντορέττα

Ανώνυμος είπε...

Χριστούλη μου καλέ!!! Κλαίω!!! (που το γέλιο εννοείται)... Πάλι ζωγράφησες!!! Στα greatest παρακαλώ ASAP.

xxxxx

Ανώνυμος είπε...

den iparxei! apeikonises tin stigni pragmatikotita me tin aparaititi dosi humour! evge!

Καλλικράτης είπε...

χαχαχα! σε παρακαλώ κάμε το πόστ της χαραλαμπίδου στο facebook!

Ανώνυμος είπε...

Είπα σου το ξανά. Όσο μένεις στο χιούμορ και τον σαρκασμό (και ενίοτε αυτοσαρκασμό), είσαι σπουδαίος. Τα πολιτικά της προηγούμενης ανάρτησης, άστα για άλλους, όσους ίσως ασχολούνται περισσότερο.

Anti-Christos είπε...

@strovoliotis: αυτά τα λες επειδή τα πολιτικά της προηγούμενης ανάρτησης συγκρούονται με τα πιστεύω σου. Να μάθετε να δέχεστε την αντίθετη άποψη.

NicIac είπε...

Ahahahahaanhahahahah
Ahahahahahaha


Ahahahahaha

Auta.....

Ανώνυμος είπε...

Καλά ρε στροβολιώτη, δεν αποδέχεσαι την σάτιρα??? οξά όσα λέει δεν είναι αλήθεια?

Ανώνυμος είπε...

Χαχα, ωραία αναλογία!!! Κάτσε να δούμεν όμως: τον Μποτρίνι, συνήθως τον εκαλούσε ένας συνεργάτης/συγγενής που ήθελε να εκθέσει έναν συγγενή του που του το έπαιζε νταής. Στην περίπτωσή μας, τούτοι που καλούν εν τούτοι που να εκτεθούν. Έμπαινεν ο πελλομποντρίνι ( αφού εγύριζε τζιαι ρώταν τους γειτόνους για το "μαγαζάκι", οι οποίοι φυσικά το εθάφκαν), επαράγγελλεν έναν καρατέλλο φαγιά, τα έτρωε με τον χειρότερο του τρόπο, εξιτίμαζε, έβαλλεν τους πάνω, εξεχώριζεν εναν που "εδούλευε και καταπιεζόταν" =ρουφιάνος, εσφάζουνταν, έκαμνεν τζείνος ανακαίνιση τζιαι τάχαμου εμερώναν, με τον τζίρο της πρώτης βραδιάς. Τωρα να δούμεν....

Ανώνυμος είπε...

Αντί-χριστε, για άλλη μια φορά μεγαλούργησες! Τα θερμά μου συγχαρητήρια! Ας είναι καλά η τελευταία τετραετία που δίνει μπόλικο ψωμί για σάτιρα! :)

Και δύο μικρές διορθώσεις:
1. δικωμίτικο
2. (ε)παραιτήθηκα

Άνεργος Φιλόλογος

''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου'' είπε...

Αντίχριστε, σόρρυ που δεν θα σχολιάσω την ανάρτηση σου αυτή, επειδή δεν ξέρω τα πρόσωπα και τις καταστάσεις. Από αυτά τα λίγα που ξέρω είναι ο Μποτρίνι, ο Χριστόφιας και η Τρόικα. Ο Μποτρίνι πουλάει μούρη, ο Χριστόφιας πουλάει τρέλλα και η Τρόικα ΠΟΥΛΑΕΙ ΨΥΧΕΣ... Μπες στο μπλογκ (με λησμόνησες;) ''ΚΟΛΛΙΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ-ΕΝΕΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ'', έχω αναρτήσει το κέιμενο ''Η ΕΘΝΙΚΗ ΜΑΣ ΜΟΝΑΞΙΑ'', αν θες άσε μου σχόλιο. Α! Το κείμενο σου βέβαια, άπαιχτο κατά τα άλλα! Σκέτη επιθεώρηση!

Ανώνυμος είπε...

O Xristofias iposxethike dikaih koinonia kai auto mas edose. efere isotita se ola ta noikokiria kai se ola ta koinonika stromata. imaste oloi pattismenoi anamfivola.

tora ipe kai gia mia dikaih europaiki koinonia... lete na ta kataferei kai ekei?

''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου'' είπε...

Αντίχριστε, ελπίζω να έχεις εξαφανιστεί για καλό. Μακάρι να είσαι σε κανά ταξίδι και χαλάλι σου!

Anti-Christos είπε...

Βανάκι, σου έστειλα στο μπλογκ σου!

''ο πιο πιστός φίλος του σκύλου'' είπε...

Αντίχριστε, επειδή είμαι ψιλοαναγνωρίσιμο άτομο στην ευρύτερη -τοπικά- περιοχή, καλό είναι να με προσφωνείς όπως είναι το ψευδώνυμο μου. (το οποίο -ψευδώνυμο- είναι κάπως ουδέτερο) Σ' ευχαριστώ! Χαίρομαι που είσαι καλά, ελπίζω να κάνεις κι ολίγον χαλάΡουα, ειδικά αν βράζει κι εκεί κάτω ο τόπος όπως εδώ σε μας. χχ