Κυριακή, Οκτωβρίου 23, 2011

Η Βασίλισσα της Ομορφιάς

Πότε καταλαβαίνεις ότι μια παράσταση άξιζε τα λεφτά της;

Όταν τελειώνει και εξακολουθείς να τη συζητάς και να την αναλύεις με την παρέα σου σε κάποιο μπαράκι. Όταν τελειώνει και η παρέα διχάζεται ως προς το κεντρικό μήνυμα. Όταν τελειώνει και συζητώντας την, ανακαλύπτεις μηνύματα και έννοιες που δεν τα «έπιασες» από την πρώτη. Όταν τελειώνει και κανονίζεις να πας να τη ξαναδείς.

Ε, όλα τα παραπάνω τα είχε η παράσταση της Νέας Σκηνής του ΘΟΚ, «Η Βασίλισσα της Ομορφιάς». Πήγα απόψε να καμαρώσω στο σανίδι τον κολλητό μου, τον Ανδρέα Τσέλεπο, και εκεί που πήγαινα με βαριά καρδιά έχοντας κατά νου κάποιες από τις πρόσφατες παραγωγές του ΘΟΚ, εντούτοις εξεπλάγην.

Είδα ένα υπέροχο έργο, που αφορούσε τη σχέση μιας αρτηριοσκληρομένης μάνας που καταπιέζει τη 40χρονη κόρη της. Δεν την αφήνει να βγει να γνωρίσει άντρες γιατί φοβάται ότι θα της φύγει και θα μείνει μόνη της. Η κόρη από τη μεριά της θέλει να ζήσει τη ζωή της και νιώθει εγκλωβισμένη, μισεί τη μάνα της και σχεδόν εύχεται το θάνατό της, δεν λέω περισσότερα γιατί θα σας το χαλάσω. Για μια μαύρη κωμωδία πρόκειται με γερές δραματικές στιγμές, τη βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ειδικά για εμάς τους Κυπρίους που λίγο πολύ όλοι κληθήκαμε κάποτε να θέσουμε τη ζωή μας σε δεύτερη μοίρα για χάρη κάποιου ανήμπορου γονιού.

Αυτό που άρεσε σε μένα πιο πολύ, ήταν ένα τελευταίο μήνυμα που έστειλε το έργο: Ότι δηλαδή, θες δεν θες, στο τέλος καταλήγεις να εξελίσσεσαι όπως ο πατέρας σου / μητέρα σου. Τους βρίζεις, τους κατακρίνεις, τους θεωρείς κακά πρότυπα, αλλά αργά η γρήγορα, παίρνεις τη θέση τους. Γίνεσαι αυτοί. Και είναι συγκλονιστικό γιατί κι εγώ, από τότε που πέθανε ο πατέρας μου αισθάνομαι ότι εξελίσσομαι με γεωμετρική πρόοδο σ’ αυτόν. Κάνω αυτά που έκανε και μισούσα, λέω αυτά που έλεγε και που κάποτε αφόριζα, υιοθετώ το πείσμα του, τις εμμονές του, τις προκαταλήψεις του, τα πάντα, σε βαθμό που τρομάζω κι ο ίδιος. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στο έργο.

Την πριξαρχίδω γριά υποδύεται η Σαντοριναίου, η οποία χτυπά ρέστα, την κόρη της υποδύεται η Ερμίνα Κυριαζή με την οποία δεν ξετρελάθηκα, ο άλλος κύριος που παίζει τον γκόμενο της Ερμίνας και του οποίου το όνομα μου διαφεύγει, δεν θεωρώ ότι ξεπέρασε εαυτόν, ενώ ο φίλος μου ο Ανδρέας ήταν πολύ καλός και δεν το λέω επειδή είναι μόνο φίλος μου, το λέω επειδή στο δεύτερο μέρος, εκεί που τον πρήζει η τσατσόγρια και του σπάει τα παπάρια εγώ τον κατ’ απόλαυσα.

Να πάτε να το δείτε, θα με θυμηθείτε. Έτσι κι αλλιώς πότε θα ξανανεβάσει ο ΘΟΚ παράσταση για την οποία θα μιλάς και την επόμενη μέρα; Σε δεκαπέντε χρόνια.

8 σχόλια:

Rania είπε...

α χαίρομε που είναι καλό το review σου! περιμένω την φίλη σου να έβρει ώρα να πάμε να το δούμε!

Ανώνυμος είπε...

Ανέβασε ο ΘΟΚ καλή παράσταση επιτέλους?περίεργο.Η Σαντοριναίου είναι φοοβερή.Είναι όντως πολύ ωραία παράσταση την είδα κ εγώ πέρσι στην Αθήνα με μανα την Ε.Μαλικένζου και καταπιεσμένη κόρη τη Ν.Τσαλίκη.Ήταν εξαιρετικό έργο, πολύ καλούς ηθοποιούς και σου μετέφερε και αυτό το ιρλανδικό στοιχείο που σε αυτό βοηθούσε και το θέατρο.Μπράβο μακάρι να συνεχίζουν με καλές παραστάσεις στη Κύπρο γιατί το κυπριακό θέατρο και νωσεί.

drSpock είπε...

Σκεφτόμουν κι εγώ να πάω να τη δω. Τώρα το αποφάσισα :)

Neraida είπε...

οκ με έπεισες!

Ανώνυμος είπε...

περσι πηγα και ειδα ενα παλαβο, το ανθος του κακτου και ειπα ελεος!!! και εγώ σπάνια ειδα παρασταση καλη στο θοκ οποτε ας παω....

Grouta είπε...

"Αυτό που άρεσε σε μένα πιο πολύ, ήταν ένα τελευταίο μήνυμα που έστειλε το έργο: Ότι δηλαδή, θες δεν θες, στο τέλος καταλήγεις να εξελίσσεσαι όπως ο πατέρας σου / μητέρα σου. Τους βρίζεις, τους κατακρίνεις, τους θεωρείς κακά πρότυπα, αλλά αργά η γρήγορα, παίρνεις τη θέση τους."
Πολυ ευστοχη η παρατηρηση αυτη, φιλε μου! Το εχω συνειδητοποιησει τελευταια και επαθα σοκ! Παντα ελεγα στον εαυτο μου οτι, εγω δεν θα καμνω και δεν θα λεω τα πραγματα, που εκαναν οι γονεις μου και δεν μου αρεσαν! Και τωρα... (που εκαμα κι εγω παιδια) ανοιω το στομα μου να μιλησω, να τους θυμωσω ή να τους συμβουλεψω κι "ω! της τραγικοτητος" ακουω την μανα μου να μιλα δια μεσω εμου!!! πρρρρ Πολλα ανατρισχιαστικο πραμα!

Ανώνυμος είπε...

μετα το ποιοτικο θεατρο θελω να μοιραστω μια κυπριακη "ταινια";(θεος να την κανει) που βρηκα τυχαια στο youtube...νομιζω οτι μπορεις να γραψεις και ολοκληρο κειμενο πανω σε αυτο.Βεβαια εσυ ξερεις.Ειναι 2 κομματια συνολο 15 λεπτα φρικιαστικων ερμηνειων και σεναριου αλλα κ γενικοτερα φρικης.Ελπιζω να "αρεσει". http://www.youtube.com/watch?v=9BMLSKEGsSw&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=I47JmscXbmI&feature=related

Unknown είπε...

την ειδα και γω! Ναι η Κυριαζη δεν ηταν ουαου ερμηνεια, αν εβαζαν την Φυρογενη σιγουρα θα μπορουσε να μας μεταδωσει συναισθηματα.. και γω στο τελος καταλαβα πως καταληξε σαν την μανα της αφου ο φονος δεν την ελευθερωσε αλλα την φυλακισε...καλυτερα να εφευγε για παντα και να αφηνε την μανα της εκει χωρις να την σκοτωσει.. ο Μακντονατ στα εργα του θελει λεει μεσα το βιβλιο να συγκινησει στο τελος να φευγεις απο το θεατρο με συγκινηση, ενα θεατρικο εργο πρεπει να ειναι μια ισχυρη συγκινηση λεει και να σου πως την χρονια που περασε ειδα ολες τις παραστασεις απο ολα τα σχηματα.. και ο Θοκ το καλυτερο που επαιξε για την χρονια 2010, 11 ηταν το Λιγο Ακομα, Με την σιωπη, ο Σακατης του Νησιου και την τραγωδια το καλοκαιρι.. το θεατρο Ενα επισης ειχε πολυ καλες παραστασεις την χρονια που μας περασε κ το δεσποινις ετων 29 του Διονυσος και το Σατυρικο.. σπανια να μην μου αρεσουν οι θεατρικες παραστασεις.. αλλες περισσοτερο και αλλες λιγοτερο...
χρησιμοποια το χιουμορ λεει για να παει αλλου το μυαλο του θεατη η πιο γελια σκηνη ηταν εκει με το νερο που το ερυξε στο νεροχυτη και λεω που τα βρηκε τζινα ;; και εφυρτηκε η κομψη γυναικα που καθοταν διπλα μου.. ε μετα απο λιγο μας αποκαλυψε οτι ηταν κατουρα!!!!!!!!!! ετρρεξαν τα ματια μου που το γελιο.. μεσα στην τοσο συγκινητικη ατμοσφαιρα με την μανα που συνεχως διατάζει ερχεται να μας βαλει το χιουμορ ε οχι δεν το παω.. πχ σκεφτομουνα για δες τι φερνουν τα γηρατεια.. ΙΔΙΟΤΡΟΠΙΕΣ........και η κορη κ αυτη ιδιοτροπη ανεχεται κ συμπεριφερεται αντι να σηκωστει να φυγει αλλα θα μου πεις που θα αφησει την μανα της.. ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ! Ελπιζω να μην καταληξω και γω ανυπαντρη.. την καυμενη ηθελε να ζησει την ζωη της και ειχε και την μανα της πανω στο κεφαλι της.... παντα πρεπει να βαζουμε τον εαυτο μας στην θεση του αλλου.....