Τρίτη, Δεκεμβρίου 14, 2010

Μνημόσυνο

Ετοιμάσου για πόλεμο.

Προβλέπεται μεγάλος καβγάς με τη μάνα μου αυτή την εβδομάδα. Την Κυριακή είναι το μνημόσυνο του πατέρα μου και δεν θέλω να πάω. Ο πραγματικός λόγος είναι επειδή βαριέμαι να ξυπνήσω Κυριακή ημέρα από τις 8:00 για να ακούσω έναν παπά να ανακαλείται πάνω από έναν τάφο και να χάσω τον κυριακάτικο ύπνο μου. Ο ουσιώδης λόγος είναι επειδή θεωρώ ότι εδώ κι ένα μήνα ο πατέρας μου βρίσκεται συνέχεια μέσα στο μυαλό μου, είτε βλέποντάς τον όνειρο βράδυ παρά βράδυ, είτε μέσω της μουσικής. Οπότε, ποιος ο λόγος να ταλαιπωρούμαστε κυριακάτικα;

Έφτιαξα ένα playlist στον υπολογιστή με τραγούδια που του άρεσαν και τα παίζω πιο συχνά από ποτέ. Του τα τραγουδώ και για κάποιο μαγικό λόγο είμαι σίγουρος ότι με ακούει και χαίρεται. Το «τι θέλεις να κάνω» του Πάριου, τα «Γαλάζια σου Γράμματα» της Γαλάνη, το «Αγάπη που ΄γινες δίκοπο μαχαίρι» του Χατζιδάκι και άλλα τέτοια. Ε, αυτά αρκούν για να τον τιμήσω. Τώρα, να ξυπνήσω απ’ τα χαράματα, μες την κρυάδα για να πάω στο μνημόσυνο δεν εξυπηρετεί κανέναν εκτός από το άκρως χωρκάτικο και κυπριακό επιχείρημα που δεν είναι άλλο από το «τι θα πει ο κόσμος;»

Ξέρεις που έχω γραμμένο τον κόσμο εδώ και χρόνια, ιδιαίτερα τον δικό σας κόσμο που κατά τη γνώμη μου είναι κυρίως υπόκοσμος. Και επιπλέον, από πότε ο κόσμος δικαιούται να έχει άποψη για το πώς εγώ θα τιμήσω τη μνήμη του πατέρα μου; Ασχολούμαι εγώ για το πώς τιμάτε εσείς τα πεθαμένα σας ή τα ζωντανά σας; Στ’ αρχίδια μου κι αν τα τιμάτε, στα παπάρια μου κι αν δεν! Εγώ γιατί να αφορώ τον κόσμο; Ουδέποτε κατάλαβα...

Εδώ μέσα συμβαίνουν άλλα κι άλλα κατά καιρούς και ουδέποτε άκουσα καμία να επικαλείται το «τι θα πει ο κόσμος». Μόνο τώρα σας πήρε ο πόνος, τρομάρα σας! Ναι, ναι, μην λέμε μόνο ό, τι μας συμφέρει. Αν θα ζούμε βάσει του ηθικού κώδικα του μέσου χωρκατοκυπραίου να ζούμε μονίμως έτσι και όχι όποτε μας βολεύει!

Το μνημόσυνο, μάνα μου, δεν είναι ένα ευχέλαιο μία φορά κάθε αγίου λούτσου και καθαρίσαμε. Το μνημόσυνο των ανθρώπων που χάθηκαν γίνεται κάθε μέρα. Κάθε μέρα! Είτε μέσω της Μοσχολιού, του Πάριου και του Χατζιδάκι είτε μέσω του Ολυμπιακού κάθε φορά που σκοράρει και δεν τον έχεις τον άλλον δίπλα σου να του το πεις. Δεν βλέπεις αυτό το μπλογκ; Περί ενός μονίμου μνημοσύνου πρόκειται. Ενός αιώνιου μνημοσύνου που όμως ουδέποτε έμπλεξε με τους παπάδες.

Οι έρωτές μου, ας πούμε. Βρικολάκιασαν. Όχι γιατί δεν πέθαναν. Πέθαναν πριν καν ζήσουν. Αλλά, επί της ουσίας, ουδέποτε τους άφησα να πεθάνουν. Επειδή τους μνημονώ! Δέκα χρόνια τώρα ακούω τις Σακίρες να κάνουν waka waka και η καρδιά μου χορεύει σάμπα. Δεν είναι αυτό μνημόσυνο; Δεκατέσσερα χρόνια τώρα ακούω τις Βίσσες να σπαράζουν με το μπουκάλι ουίσκι ανά χείρας και λιώνω, και τολμάς να μου πεις εμένα ότι αποφεύγω τα μνημόσυνα; Αποφοίτησα από το Λύκειο πριν 12 χρόνια και ανάρτηση παρά ανάρτηση γράφω για το πόσο νοσταλγώ τους συμμαθητές μου. Δεν ξέρω εγώ, από μνημόσυνα; Κάθε νότα είναι και ένα μνημόσυνο! Ο παπάς με το καπνιστήρι του, ή πως στο διάλο λένε εκείνο το εκκρεμές που ξεκαπνίζει όσο το κουνάει, μας μάρανε.

Ο εγκέφαλος και το μνημονικό μας μερίμνησε ώστε να μην ξεχνάμε. Και όχι μόνο μερίμνησε να μην ξεχνάμε, αλλά μερίμνησε ώστε οι καλές στιγμές να αποτυπώνονται πιο βαθιά στον νου μας, ώστε να βασανιζόμαστε περισσότερο απ’ ότι αν θυμόμασταν τις κακές στιγμές και λέγαμε: «Ψόφησε κι ησυχάσαμε!»

Ο εγκέφαλος θυμάται μόνο τα καλά για να πονάμε. Τώρα πάρτε τα όλα από μπροστά μου, δεν θέλω τίποτα να έχω πια δικό μου. Δεν ξέρω τι θα κάνω, πάντως το πιο πιθανόν είναι ότι δεν θα πάω στο μνημόσυνο.

Και χέστηκα για το τι θα πει ο κόσμος!

ΥΓ. Τώρα, όλοι εσείς οι καλοθελητές που μεταφέρετε συχνά στο σόι μου τι γράφω στο μπλογκ και με «αδειάζετε» με κάθε ευκαιρία κανονικότατα, μεταφέρετε της αυτά που έγραψα με τρόπο, γιατί εγώ είμαι «ασθενής ομάδα» και δεν μπορώ τα πολλά, πολλά. Έχω πολλά μέτωπα ανοιχτά αυτό τον καιρό!

19 σχόλια:

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

Εγώ πάντως νομίζω ότι ἡ Μαρία Ἀλιφέρη, ἡ Καίτη Φίνου, ὁ Δάνης Κατρανίδης, ἡ Ἰσμήνη Καλέση και ὁ Στῆβ Ντοῦζος θα σε συμβούλευαν να πας στο μνημόσυνο του αφέντη σου (έτσι λέμε τον μπαμπά εδώ στα ῥοδίτικα).
Φτάνει που σκάς εσύ, μη σκας και τη μάμα σου!
υ.γ. εγώ σε καταλαβαίνω και συμφωνώ με τα οσα λες περί του κόσμου και περί του ερωτήματος "τι θα πει ο κοσμος". όμως, το μνημόσυνο δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό γεγονός. έχει και θρησκευτική αξία, που μπορεί να μην γίνεται αντιληπτή εκ πρώτης όψεως, όμως είναι σημαντική. πήγαινε και δεν θα χάσεις. κάνε το βασικά για σένα. άλλωστε, με τους νεκρούς δεν υπάρχουν μυστικά.
να πάς.

Finikas είπε...

Pesta xrisostome... exei xronia pou thelo na ta po alla den mou evgainan. Mazi sou... Na kaneis auto pou thes...

tinkerbell είπε...

Πιστεύω ότι εσύ βρήκες την ουσία μέσα στα πράγματα και δεν λειτουργείς βάση του 'πρέπει' των άλλων. Αυτό με το playlist που είπες, πιστεύω πως είναι και πιο αυθεντικό αλλά και πιο ειλικρινές προς τον πατέρα σου. Γουστάρω πολύ που είσαι τόσο έξω από τα δόντια και δε μασάς με τις μικροπρέπειες της Κυπριακής κοινωνίας και δε μπαίνεις σε καλούπια του τύπου 'Τι θα πει ο κόσμος'. Γουστάρω πολύ να σε διαβάζω γιατί είσαι από τους λίγους που έχουν άποψη και τα κότσια να την πουν. (Έχει καιρό που ήθελα να το αναφέρω, απλώς τώρα βόλεψε!). Καλή βδομάδα!

dinosauria είπε...

Apsogo(s)! M aresoun poly ta mnimosina sou. Ki ontos etsi tha prepe na einai - kathimerina..
Afto to "ti tha pei o kosmos" einai mia karamela pou hrisimopoieitai se kathe efkairia otan teleionoun ta epiheirimata. Sti sigkekrimeni omos periptosi, isos tha mporouses na epilexeis na pas, ohi gia ton kosmo, pou kala kaneis kai ton agnoeis, alla gia simparastasi sti mama sou pou mallon den ehei allo tropo mnimosinou apo ton klasiko.

Gourounella είπε...

Μπορώ να πω πως συμφωνώ με την Δεινοσαυρία! Το προηγούμενο ποστ τέλειο! Δεν χορταίνω να σε διαβάζω!
Πότε θα τα πούμε;
Φιλάκιααα

Rania είπε...

Τον κόσμο ξέρουμε οτι τον έχεις χεσμένο..μην πάς για αυτούς..πήγαινε για την μάνα. It's important for her..

Και το είπες και μόνος σου..μόνο επειδή δεν θέλεις να ξυπνήσεις στις 8..τι είναι λίγες ώρες ύπνου??

Ina είπε...

Καλοί οι τύποι και τα συναφή, σε έτσι ουσιαστικά πράγματα όμως πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε αυτό που νιώθουμε και όχι όσα υπαγορεύουν οι κοινωνικές προσταγές.

postbabylon είπε...

Symfwnw apolyta mazi sou (aksiosen me o plastis mou na to pw mia fora!) alla nomizw h mama sou en symparastashn pou thelei a que si?

Μάνα είπε...

θα συμφωνήσω με τη Ράνια. θυσιάσε τον ύπνο μιας Κυριακής όχι για το τι θα πει ο κόσμος, όχι για το πρέπει, όχι γιατί θα έκανε καμία διαφορά ένα μνημόσυνο στη σχέση σου με τον πατέρα σου, αλλά για το χατήρι της μάνας σου. για εκείνη το μνημόσυνο έχει τη δική του σημασία.
ακόμη και να της εξηγήσεις δεν θα δει τα πράγματα με τη δική σου σκοπία. θα είναι απλά σαν να της κάνεις το χατήρι. χάρες κάνουμε καθημερινά σε αυτούς που αγαπάμε.

Μάνα είπε...

επίσης την Κυριακή που θα ξυπνήσω στις 8 και όχι στις 6.30 θα κάμω πάρτι. έχεις πρόσκληση από τώρα...

Ανώνυμος είπε...

Μα για ονομα της Παναγίας βρε Χρηστο.

Μα τοσο κοπρόσκυλο?

Ουτε τρεις ωρες υπνου δεν αξιζει ο πατέρας σου?

Εισαι ο χειρότερος αυτάρεσκος αδαης ανθρωπος που ξέρω.

Ακους τα τραγουδια του και κάτι τρέχει στα γύφτικα.

Ανθρωπάκο. Αναξιε ανθρωπε.

Σκέψου!

Αν πέθαινε η ονείρωξη σου η Βίσση θα ήσουν στο νεκροταφείο απο τις 5 το πρωι. Τιποτένιε. Μια τελειωμένη πρεζου , γυμνη απο ηθικές αξίες αξίζει για εσένα περισσοτερο απο τον ανθρωπο που σε έφερε στη ζωή. Ντροπή σου Ανύπαρκτο , θλιβερό ανθρωπάκι.

Ξυπνα αγόρι μου και βγές απο τις εμμονές σου. Έχεις γινει φοβικός με αυτούς που εσύ θεωρείς "Χωρκάτες" . Θεοποιείς την μουσική σου σαν εφηβος και ερεθίζεσαι με τις ασήμαντες μικρές επαναστάσεις σου ενάντια στο σύστημα. Λυπάμαι την μανουλα σου.

Συντηρείς έναν κυκλο απο αυλοκόλακες κλακαδόρους στο ιστολόγιο σου , όλοι σας μια παρέα απο προβληματικούς παρίες που αλληλοαυνανίζεστε φωνασκόντας τα φληναφήματα σας.

Ο πατέρας σου και η μάνα σου απο το μηδεν δημιουργησαν πλουτο που τώρα συντηρεί εσένα και τις πορνες που πηδάς κατά καιρους.

Εσυ τι σκατά δημιουργησες απο την ενηλικιωση σου και μετά? Χυμένες καποτες, ιδεολογήματα του πουτσου , θεατρικές παραστάσεις , το ψυχοπαθολογικό blog σου.. άλλα?

ΞΥΠΝΑ.

ΑΝΑΙΔΕΣΤΑΤΕ.


Υ.Γ.

Ξεκίνα αμεσα συνεδρίες με ψυχολογο , γιατί αλλιώς σε βλέπω με ZYPREXA σε ενα χρόνο το πολυ.

Anti-Christos είπε...

@Anonymous: Από όλα τα πιο πάνω που είπες, το αγαπημένο μου ήταν το "τιποτένιε!"

Είδες την Χέλμη στην ταινία "Η Αγάπη μας" με τη Βουγιουκλάκη που φώναζε: "Τσακίσου! Τσακίσου!"

Φτυστές!

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

τόση σκληρότητα μαζεμένη σε ένα σχόλιο! κρίμα που είναι ανώνυμο.

Anti-Christos είπε...

@Gabriel: Σε είπε αυλοκόλακα κλικαδόρο! :) χαχαχαχα!

Andreas Koilaniotis είπε...

Καλά ρε, τωρά ποιον προσπαθήσεις να πείσεις ότι η συμπεριφορά σου εν οκ; Εμάς για τον εαυτό σου;
Οι ανθρώποι που έχουν τον κόσμο τζιαι την γνώμη του γραμμένο στα αρχίδια τους, έχουν τον πραγματικά. Κάμνουν το. Εν ασχολούνται. Εν το παουρίζουν κάθε τρεις φράσεις ότι "έχουν γραμμένο τον κόσμο τζιαι την γνώμη του".
Αν γυρεύκεις συμπαίκτες για την ανώριμη συμπεριφορά σου, εκατάφερες τα. Ήβρες καμπόσους "προοδευτικούς" να σου πισκαλιούν δαμέσα για να μεν νιώθετε "χωρκάτες".
Αν πιστεύκεις ότι εν λογική συμπεριφορά να παέννεις στα μπουζούκία τζιαι στα σκυλλάδικα, ούτε ένα μήνα μετά που έχασες τον πατέρα σου, τον άνθρωπο που πρέπει να εβασανίστην για να σε αναγιώσει, αν νομίζεις ότι έτσι τιμάς την μνήμη του, τότε πάω πάσο. Εν είσαι καλά ρε, πήενναι να σε δεί ένας γιατρό. Αν εκατάλαβες ότι μιλώ για εκκλησίες, παπάδες τζιαι Θεούς, μεν το αρκίσεις το ραντεβού.
Ξέρω ότι τάχα θα μου γράψεις μιαν πέλλη, cool, προχωρημένη απάντηση. Τάχα τζιαι καλά δικηγόρος, ανώτερο πνεύμα τζιαι θα με αποστομώσεις. Όμως όσα πανεπιστήμια τζιαι πτυχία τζιαι αν ετέλειωσες το μόνο που εκατάφερες να μάθεις εν ότι την μνήμη του πατέρα σου τιμάς την με το να παίζεις τραούθκια στο ipod....

Ανώνυμος είπε...

ΧΑΧΧΑΧΑΧΑ!! Πολύ γέλασα με τα σχόλια του αντρίκκου, της πόπης ή οπως και να λένε τον ανώνυμο. Καλά βρε Χρήστο ξέρεις από κοντά τέτοια "διαμάντια"? Θέλουμε λεπτομερές ποστ εδώ και τώρα!!

Και εν πάση περιπτώσει το μόνο που θα σχολιάσω είναι οτι ενεν που το πιριλλί σου ρε μαλάκα πως θρηνεί ο άλλος έναν αγαπημένο του που έφυγε. Άλλος μπορεί να ξημερωβραδιάζεται στα νεκροταφεία και άλλος μπορεί να ακουεί μουσική, να αναπολεί και να κλαίει. Όποιος και να είσαι το μόνο που έδειξες είναι κόμπλεξ και ζήλια. Ατε, ΟΥΣΤ. Ή ανοιξε και εσύ μπλόκ ή πήγαινε σε καμιά θειά σου να σου έβρει νύφη, ξενέρωτε.

Γαβριηλ / Gabriel είπε...

αρχιζω και μπερδευομαι.
δηλαδη, οι προηγουμενοι σχολιαστες θελουν να πουν οτι ο Χρηστος δεν λυπαται για τον θανατο του πατερα του; γιατι αν αυτο εννοουν, τουλαχιστον εμενα αυτη η πιθανοτητα μού φαινεται αδιανοητη.

επειδη εχω ζησει απο κοντα τον τροπο που πενθουν πολλοι ανθρωποι, συγγενεις μου ή οχι, θα ηθελα να πω οτι δεν υπαρχει κανονας 'πενθους'. καθενας πενθει με τον τροπο του, οπως χαιρεται με τον τροπο του, τσαντιζεται με τον τροπο του κ.λ.π.

ναι, υπαρχουν κοινωνικες συνηθειες που η πλειονοτητα των ανθρωπων ακολουθει στην περιπτωση του θανατου και της εκδηλωσης της λυπης. αλλα το να ισχυριζονται εδω μεσα οτι ο Χρηστος οχι μονο δεν λυπηθηκε για τον πατερα του, αλλα πως το...διασκεδαζει κιολας -ε, συγγνωμη παιδια, αλλα αυτο ειναι λαθος.

κινδυνευω να χαρακτηρισθω οτι λεω φληναφηματα. δεν πειραζει.

εγω παντως Χρηστο , εφοσον μάς το εθεσες το θεμα (αν και κατα τη γνωμη μου, δεν θα επρεπε να αφορα τους αναγνωστες σου παρα μονο εσενα) , επιμενω οτι πρεπει να πας στο μνημοσυνο και για σενα , και για την μητερα σου αλλα και για την θρησκευτικη σημασια που εχει ο αποχωρισμος της ψυχης του ανθρωπου σου απο τα εγκοσμια.
Τωρα, τι θα ελεγε ο πατερας σου αν τα διαβααζε αυτα τα σχολια και την αναρτηση :ειπαμε - με τους αγαπημενους νεκρους μας δεν εχουμε μυστικα. Και αυτο νομιζω οτι απαντα και σε οσους τσαντισες με τα λεγομενα σου.

ελπιζω να σταματησουν καπου εδω τα σχολια για το θεμα.

Ανώνυμος είπε...

Symfwnw APOLYTA me ton Gabriel.

Angel

nijisky είπε...

υπάρχει μια σοφή φράση ΄΄κάθε πελλός με το νου του και εγώ με τον δικό μου΄΄ το ίδιο λέει και ο πελλός φυσικά άρα το να έχεις άποψη για τα μνημόσυνα και για οτιδήποτε δεν είναι λάθος απλά μπορείς να διαφωνήσεις (αυτό είναι για τα κατακρητέα σχόλια)-λες και όλοι οι άλλοι ανυπομονούμε για τέτοιες μέρες-
πιστεύω ότι και ο πατέρας του έτσι θα ήθελε να τον μνημονεύουν όπως τον μνημονεύει καθημερινά ο χρήστος γιατί ήξερα πολύ καλά τον πατέρα του