Παρασκευή, Μαΐου 14, 2010

Διά Βίου Μάθηση

Τις προάλλες βρέθηκα και πάλι στο παλιό διαμέρισμα για να μεταφέρω κάτι τελευταία αντικείμενα στο καινούριο σπίτι. Μεταξύ αυτών, ήταν και η πλειοψηφία των βιβλίων και σημειώσεών μου από το πανεπιστήμιο. Έχω κρατήσει τα πάντα. Από τις εκθέσεις και τα tutorials του πρώτου έτους, μέχρι τις πτυχιακές και τα mock exams που κάναμε στα τέλη κάθε τριμήνου. Ήταν όλα σκονισμένα στο έπακρον. Ξεφύλλιζες τα βιβλία και έβγαινε από μέσα σκόνη. Τόση εγκατάλειψη!

Έκατσα και τα ξεφύλλισα λίγο και πεθύμησα τα μάλα την ακαδημαϊκή μου ζωή. Την περίοδο που μάθαινα νέα πράγματα και ένιωθα ότι με πάω κάθε μήνα ένα βήμα μπροστά. Κάτι που σταμάτησε να συμβαίνει πριν 3-4 χρόνια που επέστρεψα στην Κύπρο. Παρατήρησα ότι όσο κινούμουν μέσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα ήμουν και καλύτερος άνθρωπος. Είχα πιο πολύ θετική ενέργεια, οι συζητήσεις μου ήταν πιο βαθυστόχαστες και πολιτισμένες. Μιλούσα πιο όμορφα επίσης, (το μαρτυρούν οι ζωγραφιές και τα vibes που μου εξέπεμψαν οι σελίδες των βιβλίων μου). Καμία σχέση με το τώρα, δηλαδή. Είναι να απορείς πως γίνεται η παιδεία και η καλλιέργεια τόσων ετών, να διαγράφηκαν μέσα στα 4 τελευταία χρόνια και κατάντησα η προέκταση της Espresso και του DownTown. Κύπρος, φίλε μου! Αποκτηνώνει και ευνουχίζει τα πάντα!

Πεθύμησα τρομερά να επιστρέψω στα θρανία. Θα μου πεις, η διά βίου μάθηση μπορεί να γίνει και χωρίς να επιστρέψεις στα θρανία. Μπορώ κάλλιστα, ας πούμε, να πάω να γραφτώ σε ένα από τα κολλέγια μας και να μάθω κάτι καινούριο, ώστε να νιώθω χρήσιμος ως προς τον εαυτό μου, κρατώντας τον εγκέφαλό μου σε εγρήγορση. Αλλά… Δεν υπάρχουν λεφτά! Και να υπήρχαν, όμως, διανύω την ηλικία στην οποία προτεραιότητα έχουν τα σπίτια και τα αυτοκίνητα. Δυστυχώς! Αν μπορούσα θα τα αποποιούμουν όλα και θα σπούδαζα αιώνια. Αλλά, εδώ θα ζήσουμε είπαμε. Κύπρια θα παντρευτούμε (δυο φορές δυστυχώς), και εφόσον δεν μπορούμε ν’ αποφύγουμε τον βιασμό, θα χαλαρώσουμε και θα τον απολαύσουμε.

Η αλήθεια είναι ότι συνεχίζω τα Ισπανικά και όσο να πεις, η ενασχόληση μου με το ερασιτεχνικό θέατρο αποτελούν μικρές εκλάμψεις μάθησης, αλλά δεν είναι το ίδιο. Αλλιώς είναι να πρέπει να αφιερώσεις ολόκληρα 24ωρα στην έρευνα και εκμάθηση νέων επιστημών και αλλιώς να αφιερώνεις ένα δίωρο, δυο φορές τη βδομάδα για τα χόμπι σου. Μία φίλη μου, η Λίνα, μετά από το πτυχίο, το μάστερ και πολλά άλλα παρεμφερή ακαδημαϊκά επιτεύγματα, έδωσε πέρσι εισαγωγικές για τα ΑΕΙ και πέρασε στο φιλολογικό Αθήνας. Ζήλεψα. Εγώ έμαθα, δεν μπορώ να δώσω εισαγωγικές ξανά. Σ’ αυτήν επετράπη επειδή έχει δυο υπηκοότητες. Δεν είμαι εντελώς σίγουρος όμως.

Ελπίζω να τα καταφέρω πριν τα 40 και να σπουδάσω κάτι ακόμα. Δεν είναι ανάγκη να σκοτωθώ στο διάβασμα, αλλά νταξ ρε αδελφέ. Να προοδεύουμε όσο πάμε και όχι να κουρκουτιάζουμε. Νομίζω όμως ότι ο νους μου δεν απορροφά τις πληροφορίες με την ίδια ευκολία πια. Και δεν ξέρω αν έχω τα ψυχικά αποθέματα για κάτι τόσο μεγαλεπήβολο πια, πόσω μάλλον τα λεφτά. Ίδωμεν.

Ιδανικά θα σπούδαζα κάτι σε ευρωπαϊκές σπουδές, ή ευρωπαϊκή ιστορία. Το ξέρω ότι στο τέλος το πιθανό είναι να βγάλω ροζ dvd, αλλά δικαιούμαι να παραμυθιάζομαι…

Οι φοιτητές που τώρα γράφετε εξετάσεις, μην φρικάρετε. Θα δείτε και θα με θυμηθείτε ότι δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από την εγκεφαλική οκνηρία που ανθίζει κατά κόρον στην πατρίδα μας. Μια μέρα θα προτιμάτε να γράφετε essay 3000 λέξεων, παρά να πρέπει να πιείτε τον 3000ο καφέ στο Costa Coffee.

Άμα άρχισα να δίνω και συμβουλές, πάει… Τα φάγαμε τα ψωμιά μας! :Ρ

18 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

για να πω την αλήθεια χθες μόλις παρέδωσα και σκοτώθηκα να τις κάμω, και ήταν δε περισσότερες από 3000 χιλιάδες!(έτσι για να λέω και τον πόνο μου).Δεν περιμένω την ώρα να τελειώσω και να ξεκινήσω να βάζω σε εφαρμογή αυτά που ξέρω...τώρα έτσι όπως τα λες με απογοητεύεις λίγο! Πιστεύω ότι το θέμα εναπόκειται στο κάθε ένα! Δεν είναι ανάγκη να γραφτείς σε πανεπιστήμιο για να ξανά-μορφωθείς μπορείς κάλλιστα αυτό να το κάνεις στο ελεύθερο σου χρόνο διαβάζοντας κάτι που σε ενδιαφέρει!

Ανώνυμος είπε...

Όλα γίνονται στο λάθος χρόνο. Όταν θα θέλαμε να πίνουμε όλη μέρα καφέδες και να αράζαμε γράφουμε essays και εξετάσεις και όταν τα θέλουμε αυτά πέρνουν ανεπιστρεπτί!
Κάτι πρέπει να γίνει...

Σίγουρα όμως η γνώση είναι το παν, και στο σχολείο και μετέπειτα στο πανεπιστήμιο και γενικά σε όλη μας τη ζώη. Γηράσκω αεί διδασκόμενος, που έλεγαν και οι αρχαίοι ημών.

Εννοείτε οτι η Κύπρος σε αποχαυνώνει. Με το μόνο πράγμα που γυμνάζεις το μυαλό σου είναι με το να σκεφτείς σε ποιό cafe θα πας και τι ρούχα θα βάλεις.

Να μαζέψεις λεφτά και να σπουδάσεις ακόμα κάτι στο εξωτερικό,να ξαναζήσεις φοιτητική ζωή! :)

Tina είπε...

An sou pw oti skeftomoun akribws ta idia pragmata x8es, ka8ws pernousa apo ena kollegio...Giati omws den dikaiouse na dwseis proeisagwgikes gia deuterh fora?

Anti-Christos είπε...

@Tina: Νομίζω ότι εισαγωγικές δεν δικαιούσαι να δώσεις μετά τα 25 ή τα 27, δεν είμαι σίγουρος...

Η φίλη μου που έδωσε, χρησιμοποίησε τη δεύτερη υπηκοότητά της για να τις δώσει.

homo anisorropus είπε...

Καλημέρα αγορίνα μου!!
Να ψάξεις το θέμα για τις παγκύπριες και να μας ενημερώσεις, γιατί με ενδιαφέρει κι εμένα.
Το είπα και της μάνας μου πως άμα ανοίξει καλών τεχνών (έχεις δει δείγματα των αριστουργημάτων μου χιχιχι) στο ΤΕΠΑΚ θα δώσω εξετάσεις κι έφαγα το κράξιμο που αντί ο νους μου να είναι να έβρω κανέναν άντρα να παντρευτώ είναι σε αυτές τις "πελλάρες"..τι να πεις..
Με τα σχόλια για την Κύπρο διαφωνώ όπως πάντα και θα το επαναλάβω. Δεν έχει να κάνει με τη χώρα έχει να κάνει με τις επιλογές που κάνουμε. Αν εσύ επιλέγεις Costa Coffee και lifestyle περιοδικά, δεν φταίει το νησί!!
Smooooooooch x

Anti-Christos είπε...

@Homo: Αυτο το νησί ευθύνεται και για τα δικά σου δράματα, οπότε μην το εξυμνείς τόσο, είδαμε πόσο μας αγάπησε.

Να πας να καλλιεργήσεις το ταλέντο σου. Πιο πολλή ευτυχία θα σου δώσει μια στιγμή δημιουργίας παρά ένας γάμος.

Tina είπε...

An mporeis na to epibebaiwseis 8a to ektimousa. Skeftomai na kanw deutero ptuxio gia to kalo ths psuxhs mou k mono.

An isxuei pantws einai koinwnikos ratsismos, den katalaba dld, emeis den exoume dikaiwma sthn dwrean morfwsh?!

Aurora είπε...

Δεν νομίζω να είναι ακριβώς έτσι με τις παγκύπριες. Μήπως αυτό που λες για τη διπλή υπηκοότητα αφορά το πού έδωσε τις εξετάσεις; Επειδή αυτό με την ηλικία ουδέποτε ίσχυε, δεν νομίζω να το κάνανε τώρα. Εγώ είχα συμφοιτητές σαραντάρηδες που με εισαγωγικές μπήκαν στο πανεπιστήμιο. Δες το σοβαρά, δεν νομίζω να ισχύει αυτό που λες.

Ανώνυμος είπε...

Έχω την εντύπωση ότι ΜΠΟΡΕΙΣ να κάτσεις εισαγωγικές ανεξαρτήτου ηλικίας. Ξέρω άτομο που έπιασε το πτυχίο του μετά τα 40.

P.S: η Εσπρέσσο και το Down Town δεν "πιάννουν πάζα" μπροστά σου φίλτατε!

Anti-Christos είπε...

@Aurora: Ναι, τελικά η διπλή υπηκοότητα έχει σχέση με το πού μπορείς να κάτσεις τις εξετάσεις...

@Invictus: Τωρά εγώ πρέπει να χαρώ; χαχα!

aphtha είπε...

Από σένα εμπνεύστηκαν στις πανελλήνιες σήμερα και τους έβαλαν θέμα η δια βίου μάθηση; Πάντως καλά τα λες, εγώ κάνω τώρα το δεύτερο πτυχίο μου γιατί έτσι θέλω. Πάμπολλοι με δουλεύουν γι'αυτό, ενώ μερικοί με λένε και ψώνιο (!), προφανώς επειδή για κάποιους το ένα είναι ένα σκέτο χαρτί και πολύ τους είναι. Σπάνια βέβαια, μου έχει περάσει από το μυαλό μήπως αναβάλλω την αποκοπή μου από το φοιτητιλίκι και την ωρίμανση. Θα το ψάξω!

Anti-Christos είπε...

@Aptha: Αυτό το μπλογκ είναι πολύ μπροστά! :) χαχαχα!

Joy Tears είπε...

Είσαι μια μουρμούρα κινητή!! :))
Λοιπόν, το Σ/Κ που θα πάμε για τον καφέ (αφού σου έλειψα τρομερά) και θα σου φέρω μια μικρή στοίβα με ευρωπαϊκό πρόγραμμα αφού θέλεις να μορφωθείς και να ασχοληθείς και με το συγκεκριμένο θέμα. Πρέπει να ετοιμάσω μια παρουσίαση και να σκεφτώ και ιδέες για να προτείνω την εφαρμογή του. Τι λες;;; :)

postbabylon είπε...

Θέλω τζιαι εγω σπουδεσ ξανα και ξανα και ξανα.. κλαψ λυγμ

adult life sucks

homo anisorropus είπε...

Ναιιιιι!!! Κι εγώ αυτό επέρασα (ξανά) να πω. Εκατέβασα το θέμα των πανελλαδικών για να το λύσουμε με τους μαθητές και ήταν η αυτομόρφωση και η δια βίου εκπαίδευση!! :)

drSpock είπε...

Ρώτα με κι εμένα που βασανίζομαι μια δεκαετία ολόκληρη! Καλή η μάθηση και καλά κάνεις να κρατάς το μυαλό σου σε εγρήγορση αλλά υπάρχει μια ηλικία για όλα. Από ένα σημείο και μετά πιάνεις τον εαυτό σου να μη μπορεί να μάθει όπως παλιά και να έχεις και άλλες προτεραιότητες. Τότε έρχεται η ώρα να τα εφαρμόσεις και να ξεκινήσεις τα σταυρόλεξα!

Aurora είπε...

Πέρσι έπεσε στα χέρια μου το γραπτό των Αρχαίων στις παγκύπριες και προσπαθούσα να το λύσω! Χαχα! Ανωμαλία. Δεν τα πήγα κι άσχημα όμως.

Ανώνυμος είπε...

Kala gie mou touta pou sou lalw gia to ti pernw me to didaktoriko den ta akoueis????? Vevaia tha mou peis an eimoun mono fititria kanena parapono den tha eixa. Ara to thema mas einia oikonomiko. Egw pantos idi apofasisa to epomeno mou ptixio ti tha einai!!! Na to sizitisoume ston epomeno kafe (an einai dunaton oxi sto Costa :P)....se pethimisa.