Παρασκευή, Αυγούστου 31, 2007

Στα Πεταχτά...

Τα’ χω μαζέψει και έχω πλέον ξεμπερδέψει, πράγματα, ρούχα, αντικείμενα φτηνά. Μια αναχώρηση ξανά, στο δρόμο για το πουθένα, μα δεν με νοιάζει σου το λέω, ειλικρινά!

Έπεισα τον εαυτό μου ότι πρέπει να δεκτώ το τέλος. Αν δεν έφευγα τώρα μπορεί και να το αηδίαζα το μέρος. Χαίρομαι που το απορρόφησα στο 100%, τώρα ανασκουμπωνόμαστε και πάμε να βαφτούμε με τα χρώματα του πολέμου!

Δεν κάνω ιδιαίτερα πράγματα τις τελευταίες μέρες. Ουσιαστικά, χασομερώ. Κάνω μικρές διορθώσεις στην πτυχιακή, πάω γυμναστήριο, πάω περιπάτους σε μικρές γωνιές της πόλης που αγάπησα, ξημερώνομαι στο αναγνωστήριο μπροστά στον υπολογιστή που καταπίνει το ένα youtube μετά το άλλο... Μαλακίες βασικά.

Απόψε πήγαμε κλαμπ με το φλατ της Στέλλας. Ουσιαστικά, ήταν η τελευταία μας μεγάλη έξοδος, μιας και η Bipasha δεν θα με ξαναδεί. Πήγαμε στο Oceana, ένα κλαμπ όλα-τα-λεφτά! Πού είσαι αρχιτεκτώνισσα μου να δεις πως θα μου χτίσεις το σπίτι μου! Πολύ ωραία πέρασα... Δεν ξέρω και ποιά θα είναι η επόμενη φορά που θα πάω κλάμπινγκ μέρα Πέμπτη χωρίς να σκέφτομαι το ξύπνημα της επομένης...

Μάθαμε και κουτσομπολιό απόψε, ακούστε να γουστάρετε: Μια συμφοιτήτρια που ολόχρονα έκανε τα γλυκά μάτια σε ένα καθηγητή μας, αποφάσισε να μετακομίσει σπίτι του όταν με το καλό μας διώξουν απ’ τις εστίες. Και καλά «προσωρινά μέχρι να βρει σπίτι!» Άχου το καλό μου, θα έμενε στους πέντε δρόμους και ευτυχώς που σε ολόκληρο το Κάρντιφ βρέθηκε ένας φιλέσπλαχνος καθηγητής να την...σπιτώσει! Μια χαρά περνά ο συγκεκριμένος, που μέχρι στιγμής δίνει ρεσιτάλ κάθε χρόνο με παλιές του μαθήτριες.

Η απόλυτη φαντασίωση κυρίες και κύριοι! Να είσαι ο καθηγητής και να χουφτώνεις τη μαθήτρια την ώρα που απομνημονεύει την Ομήρου Ιλιάδα! Σσσς! Το δόρι του Αχιλλέα στο παρουσιάστε!

Κατά τα άλλα, στη Κύπρο δεν καταφτάνω με τους καλύτερους οιωνούς. Μια δουλειά που την είχα σίγουρη και ήταν θησαυρός, αποδείχτηκε άνθρακας. Απογοητεύτηκα. Τέλος πάντων, υγεία. Τώρα θα ριχτώ με τα μούτρα στις εξε-τάσεις (αυτοκτονίας) του νομικού συμβουλίου και μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου θα δούμε τι θα κάνουμε με το θέμα της εργασίας. Μέχρι τότε, προλαβαίνουμε να βρούμε και παπά και νεκροθάφτη.

Εντάξει, εντάξει, όλα θετικά θα τα βλέπω! Αχ Χάρη, γκρίνια που έχεις να φας!!! χαχαχα

Δεν υπάρχουν σχόλια: