Καλοκαιριάτικα

 

Απερίγραπτη η χαρά μου που αισίως φτάσαμε και στο τέλος του Ιούλη, του χειρότερου μήνα του χρόνου.

Τον Απρίλη του 2015, στα πλαίσια του μήνα του μέλιτος, είχαμε περάσει και από το Μεξικό. Τον Απρίλη στο Μεξικό είχε 40 βαθμούς κελσίου και ο ξεναγός μας είπε ότι αυτός ήταν και ο τελευταίος υποφερτός μήνας του έτους. Από τον Μάιο και μετά η θερμοκρασία στο Μεξικό ανεβαίνει έτι περισσότερον, ενώ οι τρεις μήνες του καλοκαιριού θεωρούνται νεκροί βάσει κυβερνητικού διατάγματος, όπου όλοι οι πολίτες οφείλουν να είναι κλειδωμένοι σπίτια τους μέσα στα κλιματιστικά για να επιβιώσουν. Έτσι μας βλέπω και εμάς στα επόμενα χρόνια. Ο Ιούνιος και ο Ιούλιος πέρασαν έτσι. Τώρα δειλά δειλά τον Αύγουστο θα αρχίζει να καλυτερεύει η κατάσταση κι αυτό επειδή θα αρχίσει να νυχτώνει νωρίτερα. Δεν γλιτώνω την κλιματική μετανάστευση μια μέρα.

Μισώ το καλοκαίρι, και δη το κυπριακό καλοκαίρι, με όλα τα συμπαρομαρτούντα του.

Αυτές τις μέρες που ασχολούμαστε ακόμη με την έναρξη των Ολυμπιακών αγώνων κάθισα και ξαναθυμήθηκα τις τελετές του 2004. Όπως σας είχα πει και στο προηγούμενο κείμενο, τις βλέπω συχνά. Τα τελευταία βράδια κάθισα και τις ξαναείδα. Όχι μόνο τις ξαναείδα, αλλά κάθισα και διάβασα το ημερολόγιο του Δημήτρη Παπαϊωάννου όπως δημοσιεύτηκε στη Lifo (ψάξτε το να το διαβάσετε, είναι μεγάλο, αλλά υπέροχο), και έφριξα για αυτή τη δύσμοιρη τη χώρα που λατρεύω, την Ελλάδα.

Γνωρίζατε ότι αυτά τα αριστουργηματικά σκηνικά που χρησιμοποιήθηκαν στην τελετή έναρξης, τα γλυπτά, τα αγάλματα και τα κοστούμια, είναι ΘΑΜΜΕΝΑ μέσα στο Golden Mall του Αμαρουσίου; Το Golden Mall, πριν γίνει Golden Mall, ήταν το κτήριο όπου φιλοξενούνταν όλα τα Media που κάλυπταν τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στο υπόγειο ήταν φυλαγμένα τα σκηνικά. Όταν το κτήριο μετατράπηκε σε πολυκατάστημα δεν προλάβαιναν να μετακινήσουν τα σκηνικά αλλού προκειμένου να τα σώσουν επειδή ήταν πολύ βαριά. Έτσι τα εγκατέλειψαν εκεί, τα ΕΘΑΨΑΝ ανάμεσα στα ντουβάρια που έστησαν για να χωρίσουν το κτήριο σε καταστήματα. Πόσο ελληνικό αυτό το κατάντημα, πόσο;!

Εγώ εδώ που παίζω θεατράκια με τους δικηγόρους και κάθε φορά μετά από κάθε παράσταση βρίσκω κάποιο σουβενίρ από το σκηνικό και το οικειοποιούμαι για να περισώσω κάτι από τη μαγεία που βίωσα στις παραστάσεις μας. Σκεφτείτε να είσαι ο Παπαϊωάννου, να έχεις ξοδέψει τρία χρόνια από τη ζωή σου για να στηθεί η καλύτερη τελετή έναρξης και λήξης στην ιστορία των Αγώνων και το ευχαριστώ να είναι αυτό. Να στα θάψουν κάτω από το Golden Mall.

Ό,τι πάθει η Ελλάδα της αξίζει.

Αλλαγή θέματος.

Έχετε και εσείς κόσμο στον περίγυρό σας που αντί να τον απασχολεί το άμεσο κατάντημα και προβλήματα της πατρίδας του κάθεται και ασχολείται με τα πολιτικά της Αμερικής;

Εντάξει, η Αμερική κυβερνά όλο τον πλανήτη. Λογικό ως ένα βαθμό να μας αφορούν οι αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής που παίρνονται εκεί και μας επηρεάζουν. Αλλά δεν το βρίσκετε λίγο too much να σας ενδιαφέρει αν θα κερδίσει τις εκλογές ο Τραμπ ή η Χάρρις και να σκοτώνεστε στο διαδίκτυο υπέρ του ενός και του άλλου; Το πήρατε χαμπάρι ότι ο πρόεδρος σας είναι ο Χριστοδουλίδης; Πόση άρνηση πάνω σας. Σήμερα το πρωί ας πούμε έβλεπα έναν (αρσενικό κιόλας), που έκανε share ένα κείμενο που έλεγε ότι ο Νόμος του Τραμπ για την απαγόρευση της Έκτρωσης πέρασε σε μία Πολιτεία και ότι ήταν πολύ σημαντικό να ψηφίσουν οι Αμερικάνοι τη Χάρρις για να ανατραπεί αυτός ο Νόμος. Τι σε νοιάζει εσένα Χριστιανέ μου. Σκοπεύεις να γκαστρωθείς;

Είτε συμφωνείς, είτε διαφωνείς με το θέμα, είναι ένδειξη λογικού ατόμου να ξυπνά κάποιος στην Κύπρο και να κόπτεται ποιος Νόμος πέρασε στην Αμερική; Εδώ πιο κάτω, είκοσι λεπτά με το αεροπλάνο, η Γάζα γίνεται οικόπεδο. Αυτό θα ήταν πιο λογικό να σας ενδιαφέρει αφού και πρόκειται αντικειμενικά για πιο σοβαρό ζήτημα, αλλά μας επηρεάζει και άμεσα αφού δεν αργούμε να φάμε κι εμείς στο δόξα πατρί ένα ξεγυρισμένο πύραυλο όπως την άλλη φορά και να μην ξέρουμε από πού μας ήρθε. Όμως, όχι! Ο Κυπραίος κόπτεται για το τι θα γίνει στην Αμερική! Κι εγώ βρίσκω την κυπριακή επικαιρότητα μπανάλ, και το Χόλλιγουντ έχει πάντα άλλη γοητεία, αλλά ναι, δεν είστε με τα καλά σας όσοι κοιμάστε και ξυπνάτε με τα πολιτικά της Αμερικής.

Αυτά είχα να πω.

Οι διακοπές μου αργούν ακόμα. Περιμένω να επιστρέψει η πλέμπα και μετά να φύγω.

Αυτό είναι το κόλπο.