Αντί-Εκλογές

Οι εκλογές γίνονται με λάθος τρόπο.

 

Όταν κυριαρχήσω σ’ αυτό τον τόπο, όταν επιβάλω την εωσφορική παρουσία μου, το εκλογικό σύστημα θα αλλάξει.

 

Ο κυπριακός λαός δεν θα είναι αναγκασμένος να επιλέξει ανάμεσα σε 100 ναρκισσιστικά ψώνια ποιο είναι το λιγότερο βλαβερό και να το φορτωθεί στους ώμους του. Ούτε θα ήταν υποχρεωμένος να τον ανέχεται αν εντός ευλόγου χρόνου δεν επιδείκνυε τη δέουσα απόδοση στα καθήκοντά του. Ο πέλεκυς θα ήτο βαρύς. 

 

Το σύστημα θα είχε ως εξής: 

 

Ο κυπριακός λαός θα μπορούσε να ψηφίσει κατά βούληση οποιονδήποτε πολίτη πίστευε ότι είναι άξιος για το εκάστοτε πόστο ή θέση. Δεν θα είχε σημασία αν ο επίλεκτος συγκατατίθετο σ’ αυτή την εκλογή. Δεν θα υπήρχαν υποψηφιότητες. Αν δηλαδή αύριο αποφασίζαμε ομόφωνα ότι θέλουμε για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Άννα Βίσση, δεν θα είχε την παραμικρή σημασία αν η Άννα Βίσση δεν θα επιθυμούσε να πάρει το χρίσμα. Θα ήταν υποχρεωμένη να το αναλάβει και θα ήταν υποχρεωμένη να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της εξ ου και θα λάβαινε ένα παχυλό μισθό κάθε μήνα ούτως ώστε να μην μπορεί να αρνηθεί τη θέση.

 

Η ψήφος θα αποκτούσε αίφνης ενδιαφέρον και αξία. Δεν θα λέγαμε «αυτούς είχαμε, αυτούς ψηφίσαμε» όπως κάνουμε χρόνια τώρα, απ’ τη μέρα που γεννήθηκα. Όχι! Θα λέγαμε αυτός ήταν άξιος, αυτόν ψηφίσαμε. 

 

Το μόνο πρόβλημα που προκύπτει απ’ αυτό το σενάριο είναι ότι ένας πραγματικά άξιος άνθρωπος δεν θα άφηνε τις δουλειές του για να υπηρετήσει αυτόν τον ηλίθιο λαό. Ένας πραγματικά άξιος άνθρωπος θα αρνείτο σθεναρά τη θέση. Θα κλωτσούσε, θα έβριζε, θα μας καταριόταν. Αλλά αυτό θα το λύναμε με τον υψηλό μισθό. Όλοι εξαγοράζονται. Οι εκλεγείς και τώρα αμοίβονται δυσανάλογα σε συνάρτηση με τον όγκο της δουλειάς που διεκπεραιώνουν αλλά και σε συνάρτηση με το έργο που παράγουν. Αλλά εγώ θα έδινα έτι περισσότερα σ’ αυτόν που ο λαός θα επέλεγε. Ώστε ουδείς να αρνηθεί να μας υπηρετήσει. 

 

Όσο μεγαλώνω και βλέπω τους υποψήφιους σε κάθε εκλογική μάχη, τόσο περισσότερο απελπίζομαι. Πολλούς τους ξέρω και προσωπικά που το κάνει ακόμη χειρότερο. Αλλά και η νέα γενιά είναι... για τον πούτσο καβάλα. Αυτός ο Φειδίας, τι πράμα Θεέ μου! Διερωτάσαι αν έβγαλε σχολείο. Θα μου πείτε, είδαμε κι αυτούς που έβγαλαν. Θα συμφωνήσω. Γι’ αυτό το εκλογικό σύστημα πάσχει. Ο επίλεκτος πρέπει να εκλέγεται στα καλά καθούμενα, από τον λαό. Και αν πάλι είναι κάποιος βλάκας να υπάρχει η επιλογή του βέτο. Το βέτο θα το ασκώ εγώ. 

 

Δεν υπάρχει άλλη λύση. 

 

Είστε καταδικασμένοι.