Όταν ήμουν μικρός ο πατέρας μου μου είχε πει ένα
ανέκδοτο, το οποίο δεν το θυμάμαι να σας το πω αυτή τη στιγμή, αλλά τελείωνε με
την ατάκα: «Κλάσε αγάπη μου να πάρουμε αέρα». Επειδή ήμουν μικρός και δεν καταλάβαινα
πού ήταν το αστείο, ο πατήρ μού εξήγησε ότι η κατάσταση ήταν τόσο ασφυκτική,
που ακόμη και η κλανιά ήταν ανακουφιστική.
Αυτό το ανέκδοτο θυμήθηκα βλέποντας τη συνέντευξη του
λατρεμένου μου Καρβέλα στη Νίκη Λυμπεράκη. Η στιγμή που της έκλασε στον αέρα
ήταν για μένα η πεμπτουσία της συνέντευξης. Ελπίζω να το έκανε επίτηδες. Αν
ήταν τυχαίο, ο Θεός του έστειλε την κλανιά τη συγκεκριμένη στιγμή. Έχω δει την
εκπομπή τρεις φορές και εξακολουθώ να πιστεύω ότι η κλανιά ήταν το χάιλαϊτ της.
Και ότι ακόμη και αν δεν έλεγε τίποτε άλλο, και απλά πήγαινε στο στούντιο
έκλανε και έφευγε, αρκούσε για να συνοψίσει τη θέση του για ό, τι θα
ακολουθούσε της συνέντευξης.
Τα συρφετά των πρωινών έπεσαν να τον φαν. Αγενή τον είπαν,
απαξιωτικό τον είπαν, ακόμη και για το ότι αποκάλεσε τη Βουλή «βόθρο» και τους βουλευτές
«καραγκιόζηδες» τους έφταιξε. Αλήθεια, τι είναι η Βουλή και τι οι βουλευτές; Υπάρχει
πολιτικός που δεν είναι βουτηγμένος μέσα στα σκατά; Και αν δεν είναι, υπάρχει
κάποιος που σας πείθει ότι κατά βάθος δεν τα λιγουρεύεται; Ο Καρβέλας σας πείραξε
που είπε αυτό που κατά βάθος όλοι ξέρουμε;
Σας πείραξε που είπε στην δημοσιογράφο ότι «θα ολοκληρώνω
και μετά θα με ρωτάς;» Σιγά το πράμα! Κατ’ αρχάς, καλά της είπε. Πρώτα ολοκληρώνει
ο καλεσμένος, μετά ρωτά ο δημοσιογράφος. Και αν περίμενε η δημοσιογράφος ότι θα
κάνει διάλογο και ότι θα «στριμώξει» τον Καρβέλα για να του βγάλει λαβράκι, η
δημοσιογράφος φταίει που δεν είχε καταλάβει με ποιον έμπλεξε. Εδώ προσκαλούν
πολιτικούς που όλη την ώρα υπεκφεύγουν ή απαντούν άλλα ντ’ άλλων και δεν τους πιέζουν
να τοποθετηθούν επί του προκειμένου. Οι πολιτικοί, οι άνθρωποι που υποτίθεται
οφείλουν να δίνουν απαντήσεις στα προβλήματα. Ο Καρβέλας μας έφταιξε ξαφνικά
ότι διακόπτει και ότι δεν απαντά σε ό,τι τον ρωτάνε.
Ακούστε, ο Καρβέλας δεν είναι ο κάθε ένας. Μπορεί ο ίδιος,
από ταπεινότητα να ισχυρίζεται ότι είναι ένα απλό ανθρωπάριο, και ότι όλοι
είμαστε οι ίδιοι, αλλά δεν ισχύει. Ο Καρβέλας είναι ειδική περίπτωση υπεραταλαντούχου
ανθρώπου, και δικαιούται να είναι όπως είναι. Δικαιούται να κλάνει για να
πάρουμε αέρα! Αν δεν σας αρέσει, να μην τον καλείτε στις εκπομπές σας. Οι
απόψεις του, οι οποίες σας σόκαραν, είναι διαχρονικές. Αν βλέπατε στο youtube αποσπάσματα από δηλώσεις του στον
Μαστοράκη, την Κορομηλά και τον Τριανταφυλλόπουλο θα διαπιστώνατε ότι τα ίδια
λέει χρόνια τώρα, δεν έγινε 73 για να αποκρυσταλλωθούν μέσα του. Τον Καρβέλα
περιμένατε να σας πει τι απάτη είναι η θρησκεία, και τί μαλάκες είναι οι
βουλευτές μας.
Βρήκατε τώρα αφορμή να δικαιολογήσετε την ύπαρξη σας. Ήταν "άβολη συνέντευξη" τάχα μου.
Ήταν ό,τι καλύτερο είδαμε στην τηλεόραση τα τελευταία 20 χρόνια!
9 σχόλια:
Εγώ ήρτα να πω
αρεσε μου ο τιτλος σου χαχα
Μπεατριξ
Είδα ολόκληρη τη συνέντευξη του Καρβέλα. Δεν είχα ξανασχοληθεί μαζί του ως τώρα και ομολογώ πως βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες τις απόψεις του. Παρ' όλα αυτά, ως αναγνώστης του μπλογκ σου εδώ και αρκετό καιρό, μου δημιουργήθηκε η εξής απορία: Πώς γίνεται, ενώ δηλώνεις δεξιός και περήφανος Έλληνας, να θαυμάζεις τόσο πολύ έναν άνθρωπο που απαξιώνει όλα όσα οι δεξιοί θεωρούν ιερά (οικογένεια, θρησκεία, αρχαία Ελλάδα κλπ.); Δεν ξέρω αν ο Καρβέλας μπορεί να θεωρηθεί αριστερός, πάντως μου δίνει την εντύπωση ότι δεν διαφέρει και πολύ από τα "κομμούνια" και τους "ζαίους" που απεχθάνεσαι.
Πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο σου ανώνυμε και ομολογώ ότι ευχόμουν να μου το κάνει κάποιος.
Λοιπόν, κατ' αρχάς τον Καρβέλα τον λατρεύω για τις μουσικές του. Αυτή η αγάπη και η ευγνωμοσύνη που αισθάνομαι για όσα νιώθω όποτε ακούω τα τραγούδια του, με κάνει να είμαι πιο μετριοπαθής και δεκτικός απέναντι στις πολιτικές απόψεις του, και κατά κάποιο τρόπο αισθάνομαι ότι η μουσική που γράφει του παρέχει ένα είδος "ασυλίας" και ακαταλόγιστου για όλα όσα πιστεύει.
Δεν διαφωνώ επί της ουσίας με τα όσα υποστηρίζει ο Καρβέλας. Υπάρχουν ψήγματα αλήθειας σε όλα, αν και θεωρώ ότι κάποιες απόψεις του πηγάζουν από δικά του κόμπλεξ και αποτυχίες και δεν αποδεικνύονται στην πράξη.
Συμφωνώ μαζί του ότι η αρχαία Ελλάδα ήταν μισογυνιστική. Αλλά και τι μ' αυτό; Το κάθε τι κρίνεται στον καιρό του. Δεν θεωρώ δηλ. ότι πρέπει να συγκρίνουμε το τι συνέβαινε επί Περικλή με το τι συμβαίνει σήμερα. Κι αν η γυναίκα δεν κατάφερε να απαλλαγεί από τη δουλεία του παρελθόντος καθώς λέγει, δεν κάθομαι να σκάσω. Πρώτον δεν είμαι γυναίκα για να με αφορά, και δεύτερον, περιστοιχίζομαι από τόσες πολλές δυναμικές και πετυχημένες γυναίκες που αποδεικνύουν ότι όσα υποστηρίζει ο Καρβέλας επί του προκειμένου είναι υπό το πρίσμα της υπερβολής που δεν κάθομαι να σκάσω. Η αδύναμη γυναικούλα που καταπιέζεται από τον φαλλοκράτη άντρα δεν είναι είδος που ευδοκιμεί στον κύκλο μου. Αντιθέτως.
Για τα θέματα της θρησκείας συμφωνώ 100% μαζί του. Αυτό δεν με καθιστά λιγότερο Έλληνα. Είμαι Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος και θα υπερασπιστώ αυτές τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσα έναντι του Ισλάμ που εξαπλώνεται και μας απειλεί με μεσαίωνα και χάος. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συμφωνώ ότι η θρησκεία ως ιδέα είναι ηλίθιο κατασκεύασμα και εξυπηρετεί κυρίως τις αμόρφωτες μάζες που δεν μπορούν να διαχειριστούν μόνες τους τη δυστυχία τους. Από εκεί και πέρα, θεωρώ χρήσιμο να υπάρχουν εφόσον απειλούμαστε, γιατί φανατίζουν τον λαό και ο λαός πρέπει να είναι συσπειρωμένος σε περίπτωση πολέμου. Ο Έλληνας απειλείται λόγω γεωγραφικής θέσης επομένως ΠΡΕΠΕΙ να είναι συσπειρωμένος. Και μόνο η θρησκεία και το ποδόσφαιρο μπορεί να τον συσπειρώσει. Αν ζούσαμε στην Ελβετία θα έγραφα άλλα, βέβαια. Αλλά ζω εδώ, οπότε δεν θα κάτσω να πολεμήσω τη θρησκεία. Τη χρειαζόμαστε. Μπορεί ο Καρβέλας να καταπιέστηκε απ' αυτήν και γι' αυτό να τη βδελύσσεται. Εγώ που μεγάλωσα μακριά της, δεν έχω τέτοια σύνδρομα.
Όσον αφορά τις οικονομικές του θέσεις, αυτές καταρρίπτονται από τον τρόπο ζωής του. Ο Καρβέλας ισχυρίζεται ότι ζει με λίγα, και τον πιστεύω μιας και είναι αδρανής πολλά χρόνια. Από την άλλη, για να ζει αδρανής πάει να πει ότι κάποτε έβγαλε πολλά εκατομμύρια και τα έχει στην πάντα. Οπότε, ορίστε πώς καταρρίπτεται η οικονομική του θεωρία. Αν θεωρούσε το χρήμα αχρείαστο, ας μην χρέωνε χιλιάδες τους τραγουδιστές για τους οποίους έγραφε τραγούδια τη δεκαετία του '90. Οπότε ναι, δεν μπορώ να λάβω σοβαρά τα όσα λέει.
Εν ολίγοις, δεν είναι η Αριστερά αυτή καθαυτή το πρόβλημα. Η Αριστερά ως ιδεολογία έχει βάση. Έχει κάποια λογική. Οι Αριστεροί είναι το πρόβλημα που στην πλειοψηφία τους είναι ηλίθια ανθρωπάρια που δεν έχουν ιδέα τι προσβεύουν και δεν έχουν ιδέα πώς να εφαρμόσουν αυτά που πρεσβεύουν και αυτό-αποκαλουνται αριστεροί επειδή είναι απλώς αποτυχημένοι.
Το ότι ο Καρβέλας ξεχωρίζει από αυτή την κάστα και εισπράττει ένα είδος συγχώρεσης οφείλεται στο γεγονός ότι γράφει μουσικάρες, αγαπά τη Βίσση, και τα λέει σωστά και χαριτωμένα με ένα λεξιλόγιο και έκφραση που θα ζήλευε οποιοσδήποτε δεξιός διανοούμενος. Πόσοι αριστεροί άραγε έχουν αυτό το προφίλ; Οι περισσότεροι "Ζαίοι" που γνωρίζω είναι αμόρφωτοι, ατάλαντοι και τη Βίσση δεν θέλουν να τη βλέπουν ούτε ζωγραφιστή, Οπότε, ναι, μπορεί να μην συμπλέω με την Αριστερά, αλλά συμπλέω πλήρως με τον Καρβέλα.
Μήπως τελικά ο Καρβέλας είναι δεξιός και δεν το ξέρει; Χμμ...
Α καλα εσυ χανεις πολλα λαδια και γρασα μαζι. Μηπως εχεις μανια καταδιωξης εκτος απο κομπλεξ κατωτεροτητας; Πρεπει να ειναι βασανιστικο να ζεις με τοσο μισος και μανιες για ανθρωπους που δεν ξερεις καν επειδη ειναι Μουσουλμανοι ή «αριστεροι». Επισης η Ελλαδα το 2024 εχει τον ιδιο σκοταδισμο και καταντια οπως πολλες χωρες τπυ τριτου κοσμου. Το μονο σιγουρο ειναι οτι ο Καρβελας αν σε γνωριζε θα σε σιχαινοταν μεχρι την τελευτεα ψευτικη τριχα του ή απλως θα γελουσε με την γραφικοτητα σου.
Ανώνυμε των 9:29 (που δεν γνωρίζω αν είσαι ίδιος με τον πρώτο ανώνυμο που υπέβαλε το αρχικό σχόλιο),
Δεν διακρίνω λιγότερη απολυτότητα στις δικές σου σκέψεις απ' ό,τι στις δικές μου για να δικαιούσαι να τις προσβάλλεις.
Το "η Ελλάδα το 2024 έχει σκοταδισμό και κατάντια όπως όλες οι χώρες του τρίτου κόσμου" είναι πολύ γενικό, αόριστο και ασφαλές συμπέρασμα. Μπορείς να μετακομίσεις στο Αφγανιστάν και στη Βενεζουέλα αν νομίζεις ότι δεν θα σου κάνει διαφορά.
Η Ελλάδα είναι σε πολύ καλύτερη μοίρα σήμερα. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι Αριστεροί. Όπως σε κάθε χώρα του δυτικού κόσμου, όλη τη ζημιά την προκαλούν οι αριστεροί.
Αν ο Καρβέλας με γνώριζε και με σιχαινόταν ολίγον με ενδιαφέρει. Σημασία έχει ότι εγώ όπως τον γνώρισα μέσω του έργου του, τον αγαπώ. Αυτό το μπλογκ και αυτές οι απόψεις που γράφονται εδώ αφορούν εμένα και κανέναν άλλον. Δεν γράφω για να με συμπαθήσει ο Καρβέλας και η Βίσση. Γράφω γιατί οφείλω να γράφω για τη δική μου ηδονή που λέει και ο Καρβέλας. Αν με διαβάζεις καιρό θα έπρεπε να είχες καταλάβει πόσο με ενδιαφέρουν οι γνώμες άλλων και πού κατά βάθος τις κατατάσσω.
Εγώ είμαι ο πρώτος ανώνυμος (καμιά σχέση με τον 9:29). Η απάντηση σου με κάλυψε, έχω όμως μια ένσταση: 'Εχεις γράψει πολλές φορές ότι οι καλλιτέχνες δεν πρέπει να είναι πολιτικοποιημένοι. Ο Καρβέλας μπορεί να μην ανήκει σε κάποιο κόμμα, αλλά εκφράζει και αυτός πολιτικές απόψεις. Και όπως παραδέχτηκες και εσύ, σε κάποια θέματα γίνεται υπερβολικός και δεν εφαρμόζει ούτε ο ίδιος τις θεωρίες του. Ουσιαστικά δεν διαφέρει από τον Κραουνάκη, τον Νταλάρα, την Μποφίλιου και όλους τους υπόλοιπους που αποκαλείς "ηλίθιους αριστερούς". Αν θεωρείς ότι ο Καρβέλας έχει το ακαταλόγιστο επειδή γράφει ωραία τραγούδια, γιατί να μην ισχύει το ίδιο π.χ. για τον Κραουνάκη που επίσης έχει γράψει πολύ ωραία τραγούδια που μιλούν στην ψυχή πολλών ανθρώπων; Επίσης, υπάρχουν και αριστεροί που αγαπούν τη Βίσση και μάλιστα, απ' ότι θυμάμαι, ο Κραουνάκης και η Ακρίτα την υπερασπίστηκαν όταν έγινε όλος εκείνος ο χαμός σχετικά με τον αν δικαιούται να τραγουδήσει στο Ηρώδειο.
Πιο πάνω ανώνυμε:
Ο Καρβέλας όπως σωστά ανέφερες δεν ανήκει σε κόμμα και δεν εξυπηρετεί ατζέντα, όπως ο Κραουνάκης, πιθανόν ο Νταλάρας, και η Μποφίλιου. Αν ρωτήσεις μάλιστα την γνώμη του Καρβέλα για τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, το πιο πιθανό είναι να σου πει ότι πρόκειται για βόθρο εξίσου με τους υπόλοιπους. Ο Καρβέλας έχει το ακαταλόγιστο επειδή η μουσική του διαφέρει τρομερά από των πιο πάνω. Δηλαδή, στα δικά μου μάτια, ο Καρβέλας είναι το 100 και ο Κραουνάκης δεύτερος έρχεται στο 60. Είναι τεράστια η διαφορά για να δεχτώ ότι εξιλεώνονται κι εκείνοι. Δεν δικαιούνται όλοι το ίδιο συγχωροχάρτι, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.
Επίσης, ο Καρβέλας εκφράζεται με μια εφηβική αθυροστομία που με κάνει να τον βλέπω με αγάπη. Δεν εκφράζει ξύλινο λόγο όπως οι υπόλοιποι που τον έχουν αποστηθίσει και τον εκφράζουν στις συνεντεύξεις σαν προτροπή από την υπόγα του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Καρβέλας με παραπέμπει σε ένα θυμωμένο 10χρονο και όσο ακραίες, αναρχικές ή τέλος πάντων "αριστερές" είναι οι απόψεις του δεν μπορώ να μην χαμογελώ όταν τον ακούω να τις εξηγεί. Βλέπω τον ρομαντισμό και την άγνοια κινδύνου όταν μιλά, κάτι που με γοητεύει. Οι υπόλοιποι που είναι πιο... κατευθυνόμενοι δεν μπορούν να μου εξάψουν την παραμικρή συμπάθεια. Αντιθέτως.
Γενικά, όμως, επιμένω ότι οι καλλιτέχνες δεν θα έπρεπε να είναι κομματικοποιημένοι (το "πολιτικοποιημένοι" είναι λάθος λέξη, όλοι είμαστε πολιτικοποιημένοι σε κάθε μας πράξη, κακώς τη χρησιμοποίησα τη λέξη). Και στον Καρβέλα κακό κάνει αυτή η πολιτική έκθεση, αλλά όπως προείπα, του έχω αδυναμια και του συγχωρώ τα πάντα. Στα μάτια άλλων μπορεί να μην εμπνέει αυτή την αίσθηση.
Η Ακρίτα και ο Κραουνάκης αγαπούν τη Βίσση και θεωρώ ότι όλοι οι καλλιτέχνες την παραδέχονται ανοιχτά. Όταν λέω ότι οι Ζαίοι και τα κουμμούνια δεν την αγαπούν, εννοώ την αριστερή πλέμπα, δηλ. τον απαίδευτο λαό της αριστεράς. Δεν θα βρεις ούτε έναν Αριστερό να πει καλή κουβέντα. Θα πουν όλοι για την ηλικία της, για το "χούλα χουπ", για το ότι κάποτε την πηδούσε ο Νταλάρας, για το μπουκάλι και τον γιατρό που όλοι γνωρίζουν και τους εμπιστεύτηκε στο συμβάν, για το ότι αν συνέχιζε ως έντεχνη θα ήταν νούμερο ένα αλλά ο Καρβέλας την κατέστρεψε. Κασέττα που αποστηθίζουν και τη λένε όλοι σαν το ποίημα. Γελοίοι :)
Είδα τη συνέντευξη και μόλις πήρα το βιβλίο και διάβασα το πρώτο κεφάλαιο, το 'μηδέν'. Η συνέντευξη βοηθά στο να τον φαντάζομαι να τα λέει. Ελπίζω να υπάρχει κάποια συνοχή σε όλα αυτά, παρόλο που ο ίδιος παραδέχεται ότι ο τρόπος με τον οποίο οργάνωσε τις σκέψεις του μπορεί να μην είναι ο καλύτερος. Τέλος πάντων, το αντιμετωπίζω σαν 'τροφή για σκέψη'.
Υπάρχει συνοχή, αλλά πρέπει να τον αντιμετωπίσεις με αγάπη, σαν μάνα που διαβάζει έκθεση του παιδιού της. Δεν είναι επιστημονικό βιβλίο για να περιμένεις ακαδημαϊκή γραφή. Πρέπει να το δεις ως "ο Καρβέλας γράφει στο μπλογκ του για επιστημονικά θέματα" :) Να ακούσεις και το άλμπουμ του!
Δημοσίευση σχολίου