Τετάρτη, Μαΐου 09, 2018

Fuego Στα Παντζάκια Μας

Εγώ μετά τη Γιουροβίζιον πρέπει να πηγαίνω διακοπές. Δεν είμαι για να κάθομαι να γράφω αναρτήσεις. Άσε που πέφτω να κοιμηθώ και μου παίρνει τρεις ώρες να ξεπεράσω την ένταση του σόου. Θα μπορούσα να σου μιλώ δέκα ώρες για το τι είδαν χθες βράδυ τα μάτια μου, αλλά ας προσπαθήσω να τα συμπτύξω όλα σε δυο σελίδες, γιατί έχουμε και δουλειές.

Η Φουρέιρα – Η Φουρέιρα δεν έκανε κάτι παραπάνω από ό, τι κάνει κάθε βράδυ στο Αθηνών Αρένα. Ήταν περίπατος για εκείνην η πρόκριση. «Αυτά πετυχαίνεις όταν έχεις και ένα Frangelico στο βιογραφικό σου», όπως μου έγραψε πολύ πετυχημένα ένας φίλος. Το ξέρουν και οι διοργανωτές ότι είμαστε η πιο μελετημένη συμμετοχή, εξ ου και η τελευταία θέση εμφάνισης (το καλό το κρατάνε τελευταίο), εξ ου και οι χαριεντισμοί στο γκριν ρουμ που είχαμε να δούμε από το 2005 με την Παπαρίζου, εξ ου και η εύφημος μνεία από τους ανταποκριτές του BBC, εξ ου και τα πάντα. Τα στοιχήματα μας θέλουν πλέον πρώτους, δηλαδή να κερδίζουμε το τρόπαιο, αλλά κρατώ μικρό καλάθι καθότι είναι πολλά τα συμφέροντα. Πάντως το μέχρι τώρα φαβορί, η Ισραηλίτισσα, δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες μου, ήταν πολύ εκτός, και έτσι πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για όλα. Εκτός κι αν ξεπεταχτεί κανένας Ρίμπακ από το πουθενά, η σοπράνο με το ανεκδιήγητο φόρεμα, ή αν επικρατήσει κάποια άλλη πολιτική τάση, βλέπε τα πολιτικά μηνύματα που θέλουν να περάσουν Γάλλοι και Ιταλοί.




Η Φουρέιρα ανέβηκε κατηγορία χθες βράδυ. Από δευτεράντζα για τα βραβεία του Mad, εξελίχθη σε πολλά υποσχόμενη ποπ σταρ. Ίσως για μερικούς φαν της να είναι ήδη μία, αλλά για εμάς που απομακρυνθήκαμε από την ηλικία του χαχαχούχα, χθες πήρε το εισιτήριο. Αν πάει καλά και στον τελικό, που όλες οι ενδείξεις εκεί συγκλίνουν, θα γίνει και επίσημα Κύπρια πολίτις. Στη συνείδησή μας τουλάχιστον. Γιατί καλός ο σάλος με τον αλβανικό αετό και τον «αλυτρωτισμό», που ανάθεμα κι αν ξέρει η Φουρέιρα τι πάει να πει ο όρος, αλλά εγώ χθες μόνο τη σημαία της Κύπρου έβλεπα να κυματίζει, τόσο στο παρασκήνιο όσο και στο προσκήνιο. Αν τη δω και το Σάββατο στο τοπ5, βλέπω ήδη την πυροσβεστική να ψεκάζει αψίδες ύδατος στο αεροδρόμιο Λάρνακας να υποδεχτεί τον μεσσία.

Άσχετο-σχετικό: Το 1991 εκπροσώπησε τη Γαλλία η αραπίνα Αμινά. Θα τη θυμάστε, με το μνημειώδες «ο τελευταίος που μίλησε έχει δίκαιο», κατά κόσμον «ουά-ουά!» Για τα δεδομένα του 1991 ήταν σκανδαλώδες το ότι μία Τυνήσια θα εκπροσωπούσε τη Γαλλία, πόσο μάλλον όταν η σκηνική της παρουσία θεωρούνταν τα μάλα προκλητική με τα βυζιά γυαλισμένα και συμπιεσμένα μέσα στο στενό ταγιέρ. Ο οδηγός που τη μετέφερε στα στούντιο της Τσινετσιτά όπου λάμβανε χώρα ο διαγωνισμός της είχε πει: «Αν κερδίσεις απόψε, θα είσαι για πάντα Γαλλίδα. Αν χάσεις, θα μείνεις για πάντα Τυνήσια στη συνείδηση του κόσμου». Σαν τον μύθο της Σταχτοπούτας, περίπου. Τελικά, η Αμινά έχασε στα σημεία από την καριόλα την Καρόλα, αλλά στην Τυνησία τη θεωρούν σχεδόν εθνική ευεργέτιδα. Κατά αντιστοιχία, η Φουρέιρα το Σάββατο μπορεί να γίνει Κύπρια και να τελειώνουμε με το σήριαλ καταγωγής της που είναι και μία συζήτηση πολύ υποτιμητική για το 2018. Που εδώ που τα λέμε, τι Αλβανή, τι Κύπρια, προσωπικά δεν ξέρω ποιο είναι το χειρότερο. Όπως και να ‘χει, τη σημαία μας υπερασπίζεται, η σημαία μας φαίνεται, οπότε λίγα λόγια.



Η Ελλάδα – Η Ελλάδα δυστυχώς δεν πέρασε. Πιστεύω ότι αν δεν περνούσαν οι αθλιότητες της Αλβανίας και της Ιρλανδίας που μας ήρθαν ουρανοκατέβατες, θα είχε σίγουρα μία θέση στον τελικό. Κατά τα άλλα, ουδέποτε κατάλαβα προς τι ο ντόρος με το συγκεκριμένο τραγούδι και γιατί αγαπήθηκε τόσο πολύ. Αντιλαμβάνομαι ότι ο συμβολισμός του είναι συγκινητικός, αλλά αν αύριο μία Τσέχα γράψει ένα τραγούδι-διάλογο μεταξύ Τσεχίας και Τσέχων δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό πρέπει να αφορά την υπόλοιπη Ευρώπη. Αν θέλετε διάλογο μεταξύ πατρίδας και πολιτών, πείτε τα μεταξύ σας, κανέναν άλλον δεν ενδιαφέρει. Λίγο η άτσαλη σκηνική παρουσία, λίγο η Τερζή που το είχε σίγουρο και επαναπαύτηκε, ε, δεν θέλει και πολύ.

Χάρηκα για την αγαπημένη μου Αυστρία που προκρίθηκε, χάρηκα που αποκλείστηκε επιτέλους το Αζερμπαϊτζάν και κόπηκε λίγο ο τσαμπουκάς του Κοντόπουλου (ο οποίος γράφει ωραία τραγούδια για όλους τους άλλους, εκτός από όταν καλείται να εκπροσωπήσει τη χώρα του), αλλά και επίσης που κόπηκε ο τσαμπουκάς του Ευαγγελινού που δεν έμεινε έναρξη από μπουζούκια τη περασμένης εικοσαετίας που δεν ξεπατίκωσε προκειμένου να εξυπηρετήσει σκηνικές παρουσίες συμβάλλοντας στο να μετατραπεί η Γιουροβίζιον από ένας τσάτρα-πάτρα μουσικός διαγωνισμός, σε διαγωνισμός καλύτερου act. Που καλό είναι και το δρώμενο επί σκηνής, αλλά να κρατάμε κι ένα μέτρο. Καταντήσαμε να βλέπουμε επί σκηνής μουσικούς με όργανα και να αισθανόμαστε αμηχανία. Ξεκινά το τραγούδι κι όλοι ψάχνουμε επιμελώς το «εύρημα».

Η Διοργάνωση – Καλοί μου Πορτογάλοι! Ξέρετε πόσο σας αγαπώ, ξέρετε πόσο σας εκτιμώ, πόσο λατρεύω την πανέμορφη σας χώρα, την ιστορία σας, τα ήθη και έθιμά σας που γνώρισα μέσα από τα Παιχνίδια Χωρίς Σύνορα. Όμως! Τι ήταν αυτό το χάλι; Είπαμε, πέσαν φτώχειες. Οκέι, το καταλαβαίνω. Είχατε κι εσείς αριστερή κυβέρνηση και σας γάμησε. Αλλά κάντε μία άλφα προσπάθεια να ανταποκριθείτε στο γκλάμουρ που απαιτεί το γεγονός. Τέσσερις παρουσιάστριες! Η μία πιο αδιάφορη από την άλλη (τουλάχιστον πιο όμορφες από τις Αυστριακές το 2015), με ανέμπνευστα κείμενα, χωρίς καμία τελετή έναρξης, χωρίς καμία πρωτοτυπία στα interval acts. Κι από όσα ακούω για τον τελικό, δεν προβλέπω ούτε εκεί καμία υπέρβαση. Σκέτη απογοήτευση. Η διοργάνωση, πλην των όμορφων τοπίων που προβλήθηκαν στις καρτ-ποστάλ, δεν είχε τίποτε να πει. Κρίμα! Μπορούσατε να κάνετε παπάδες. Δεν αδράξατε την ευκαιρία.

Οι Σχολιαστές του ΡΙΚ – Σας παρακαλώ. Κάντε μου μια χάρη και βρείτε μου έναν τρόπο να δω τον 2ο ημιτελικό και τον τελικό με έναν τρόπο που να μην τους ακούω. Όχι τόσο τη Βάσω Κομνηνού που είναι επαρκής, όσο τον άλλον, τον Κώστα Κωνσταντίνου. Θεέ μου, από πού τον ξέθαψαν; Ναι, έχει ωραία φωνή, σωστή άρθρωση, έχει ροή ο λόγος του. Αλλά άπαξ και χαλαρώσει και προσθέσει την προσωπική του πινελιά στον σχολιασμό, δεν υποφέρεται. Ο Κώστας Κωνσταντίνου είναι «πολύς» για τη Γιουροβίζιον. Αυτό εκλαμβάνεις από τον τρόπο που την σχολιάζει και από το πώς επιχειρεί να την αποδομήσει. Από όσα σχολίαζε χθες καταλάβαινες ότι «δεν έπρεπε να ήταν στο στούντιο, αλλά στην Πορτογαλία με τους άλλους», ότι «δεν έπρεπε να ζει στην αρχιεπισκοπική Κύπρο» και ότι «δεν θα έπρεπε να υπομένει το σαχλό χιουμοράκι των παρουσιαστών», γιατί προφανώς εκπροσωπεί ανώτερη διανόηση. Μα, αν δεν την λατρεύεις τη Γιουροβίζιον, αν δεν σε παθιάζει, δεν δέχεσαι και να τη μεταδόσεις. Αν τη θεωρείς αγγαρεία, αν τη θεωρείς ολίγον trash και ολίγον υποκουλτούρα, ή ένα γεγονός που λατρεύεις να μισείς, κάτσε σπίτι σου και δες discovery. Δεν σε υποχρέωσαν να τη μεταδόσεις. Χώρια που μέσα στα σχόλιά του κατάφερε και σύμπτυξε όλες τις πολιτικές εμμονές του, με τις οποίες μας πρήζει ραδιοφωνικώς και εντύπως χρόνια τώρα, και οι οποίες δεν έχουν καμία θέση στη βραδιά της Γιουροβίζιον. Δεν μας κόφτουν! Οπότε, κάνε μας τη χάρη, γίνε πιο ουδέτερος για δυο βράδια, σφίξου και γίνε πιο ανάλατος και λιγότερο «εσύ», και άσε μας εμάς που την έχουμε ανάγει σε επιστήμη, να την απολαύσουμε. Δεν θέλουμε party poopers μες τα πόδια μας.


Κατ’ ακρίβειαν δεν θέλουμε καν σχολιαστές! Τα αγγλικά των παρουσιαστών της Γιουροβίζιον είναι απλά. Ένα welcome Europe και ένα start voting now λένε όλο κι όλο. Δεν χρειάζεται να έχεις περάσει και τα IELTS με 7.0 για να τους καταλάβεις. Το να έχουμε Κύπριους μεταφραστές ή σχολιαστές περιττεύει. Πιάνουμε το νόημα και χωρίς αυτούς. Θα μου πεις, δες το από την ΕΡΤ. Εκεί μας καταντήσατε!

12 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Έχω να πω τα εξής.
Το ότι δεν είναι υπέρ παραγωγή η διοργάνωση φέτος δεν είναι κακό για μας που αν κερδίσουμε δεν θα έχουμε ψιλά standards από την προηγούμενη χρονιά.
Δεν έχω καταλάβει γιατί να χρειάζονται τόσοι πολλοί παρουσιαστές κάθε χρονιά. Δεν.
Για την παρουσίαση φέρτε πίσω την Μελίνα. Λίγα λόγια για το κάθε τραγούδι για αυτούς που δεν μπαίνουν στο internet μανιωδώς να βλέπουν τις διάφορες πληροφορίες και είχε και διάλογο με τον κόσμο από το twitter χωρίς να χαλάει η ροή. Την Κομνηνού ψες την καταλάβαινα. Τον κύριο δεν τον ξέρω αλλά δεν καταλάβαινα και τι έλεγε. Δεν μπορούσα να έχω την τηλεόραση στην διαπασών.
Η Φουρέιρα δεν ήταν στα ακούσματα μου η αλήθεια. Το στυλ της δεν μπορώ να πω ότι το λατρεύω αλλά βρίσκω ότι μας εκπροσωπεί αξιοπρεπέστατα. Την χαίρομαι που την βλέπω στις διάφορες συνεντεύξεις και στις διάφορες σελίδες και κανάλια που αφορούν την Eurovision. Άνετη και επικοινωνιακή. Δεν έχει το γνωστό κομπλάρισμα που έχουμε εμείς οι Κύπριοι.
Θα ήθελα να πήγαινα μια φορά να δω πως στήνεται μια Eurovision. Πρέπει να βρω τρόπο να είμαι μέλος της όλης διοργάνωσης αν το κερδίσουμε.
Η κορού μου από το Ισραήλ ήταν λίγο πιο κάτω από αυτό που περίμενα. Την ψήφισα όμως. 
Clueless

Ανώνυμος είπε...

Η πιο έξυπνη κίνηση που κάναμε ποτέ σε τούτο το διαγωνισμό είναι οτι στέλουμε χορευτικό μετά απο δύο χρόνια που κερδίζουν κοιμισμένα τραγούδια που δεν ακούγονται καθόλου μετά το τελος του διαγωνισμού. Νομίζω φέτος χρειάζεται ένα νικητήριο τραγούδι που εν πιο κοντά στα ακούσματα του σήμερα και εμείς το έχουμε. Εξακολουθώ πάντως να είμαι έκπληκτη με τούτο που συμβαίνει κυρίως γιατί δεν παρακολούθησα ποτέ τη Φουρέιρα (εκτός τους τελευταίους μήνες λόγω του διαγωνισμού) και δεν ήξερα οτι έχει τόση απήχηση. Πόσο εντυπωσιακό το οτι το τραγούδι εν τόσο μέτριο αλλά το ανέβασε σε άλλο επίπεδο μόνη της?!
Η Ελλάδα ήταν αγαπημένο μου αλλά δεν ξέρω πως ακούστηκε στους ξένους που δεν καταλάβουν τη γλώσσα.
Επίσης συμφωνώ για το θέαμα όντως πολλά φτωχό και εν κρίμα για μια χώρα που περίμενε τόσα χρόνια να κερδίσει να μην βάλει το 100%.
Τζιαι στο τέλος της ημέρας ποιός εν ο Κώστας Κωνσταντίνου και η Βάσω Κομνηνού? Τραγικοί και οι δύο. Να αποκλειστούν πάραυτα!
Αχάπαρη

Anti-Christos είπε...

Προσυπογράφω και τις δύο!

Gourounella είπε...

ΕΣΥ πρέπει να πηγαινεις για να σχολιάζεις την γιουροβιζιον! Ο καλυτερος θα ησουν αδιαμφισβήτητα! Αν κερδίσουμε εσυ πρεπει να εισαι απο τους κεντρικούς παρουσιαστές! Ο καλυτερος και παλι θα ησουν! Και παλι αδιαμφισβήτητα! Γουρουνελλα

Anti-Christos είπε...

Γουρουνέλλα μου! :) Με αγαπάς! Και εγώ! χχχ

Nisyrios είπε...

Από χτες το βράδυ έμπαινα στο blog σου ανά 2ωρο και περίμενα την τοποθέτησή σου! Το τραγούδι της Φουρέιρα είναι τόσο αδιάφορο όσο ήταν το Shake It του Ρουβά όταν είχε βγει τρίτο - αλήθεια, τόσο ταλέντο στον χορό και στο στήσιμο ενός καλού dance pop κομματιού γιατί χαραμίζεται σε τέτοια αδιάφορα κομμάτια;

Δυσκολεύομαι ιδιαιτέρως να προβλέψω ποιο τραγούδι θα κερδίσει φέτος. Προσωπικά, προτιμώ τα διασκεδαστικά κομμάτια τύπου Toy (αν και το συγκεκριμένο δεν μου άρεσε) αλλά αυτά τα θάβουν οι επιτροπές. Αν δεν ήμουν Έλληνας θα έβαζα τα λεφτά μου στην Κύπρο γιατί το κομμάτι ξεχώριζε, αλλά επειδή είμαι Έλληνας δυσκολεύομαι να το κάνω. Αχ, τι εύκολα που ήταν τα πράγματα όταν υπήρχε μόνο το televoting! Το ως συνήθως ειρωνικό προς τους πάντες BBC πάντως ήταν όλο "γουάου" και "απίθανη παρουσίαση" και έλεγε και ξαναέλεγε το ότι μετά την τελική πρόβα η Φουρέιρα είναι φαβορί.

Ξέρεις τι σκέφτομαι ότι θα γίνει; Θα μοιραστούν τα 12άρια σε Ιταλία, Εσθονία, Γαλλία, Ισραήλ και η Κύπρος θα σαρώσει τα 10άρια. Θα είναι άραγε αυτό αρκετό για να κερδίσει; Μακάρι! Και αν κερδίσει, θα σε ζηλεύω φριχτά γιατί εδώ στο Νησί δεν θα δούμε Eurovision τουλάχιστον μέχρι το 2030...

(Personal favourite: Βουλγαρία με τα χίλια!)

Anti-Christos είπε...

@Νισύριε, πολύ καλή η Βουλγαρία, αλλά περίμενα να το στήσουν καλύτερα. Να μας ψηφίσεις το Σάββατο κι άσε τις επιφυλάξεις! Σκέψου τον φίλο σου χαρά που θα κάνει!

Dreamer είπε...

μανικωνουμαι τζιαι ξεκινω.
ισως σε μια χρονια με αλλες συμμετοχες να μην εκανε τοσο μπαμ η Φουρειρα. Στον ημιτελικο ομως ελαμψε. Οντως υποτονικο το Ισραηλ σε σχεση με τι περιμεναμε. Και ναι, φαβορι φαβορι αλλα ολα παιζουν το Σαββατο. Δυσκολευκουμαι να πιστεψω οτι εννα μας ψηφισει ξερωγω ενας Λετονος. Επισης, επιτροπες. Συνηθως εν θκιαβασμενοι, τζιαι παιζει να στηριξουν τα τραγουδια με μηνυματα. Οπως οταν κερδισε η Ουκρανια με το πολιτικοποιημενο μοιρολοι ενω η Ρωσσια ηταν ακλονητο φαβορι για μηνες (τζιαμε επαιξε μεγαλο ρολο και ο παραγοντας ΛΟΑΤ)
Εχει ενα αρθρο το sigmalive σημερα απο τους New york times, που αναφερει πως απο τις πεντε νικες του Λουξεμβουργου, καμια δεν ηταν απο Λουξεμβουργιανο (;). Να εκαμε κανενας σουσουρο οπως καμνουμε για τη Φουρειρα; Χλωμο. (ασε που μεσολαβησαν και δεκαετιες)

Anti-Christos είπε...

Ο παράγοντας ΛΟΑΤ είναι μαζί μας φέτος. Οι γκέι λατρεύουν τη Φουρέιρα. Συμφωνώ γενικά με όσα γράφεις Ντρήμερ, και ναι, θεωρώ ότι το παράδειγμα του Λουξεμβούργου είναι λίγον άκυρο. Αν και έτυχε πολλές φορές να κερδίσει κάποιος αλλοδαπός σε σχέση με τη χώρα που εκπροσωπούσε. Και με το Μονακό συνέβη, και με την Αγγλία, πολλά τα παραδείγματα. Δεν νομίζω να παίζει ρόλο. Αν κερδίσουμε θα κερδίσουμε επειδή η Φουρέιρα ζει το ψώνιο της και δεν το παίρνει και πολύ στα σοβαρά, χαίρεται μόνο και μόνο που το ζει όλο αυτό, και αυτό το εισπράττει και ο τηλεθεατής.

Ανώνυμος είπε...

Από τη μια θα χαρώ αν κερδίσει επιτέλους η Κύπρος την Eurovision, από την άλλη όμως τρέμω στη σκέψη του τι χωρκατιλίκκια έχουμε να ζήσουμε τις επόμενες ημέρες! Πουρούες να παίζουν ως το πρωί στους δρόμους, τσάκρες, πυροτεχνήματα, δεν θα με εκπλήξει αν ανάψουν ακόμα και λαμπρατζιές-για να τιμήσουμε και τον τίτλο του τραγουδιού-Fuego! Συνωστισμός στο αεροδρόμιο, όπου θα κατέβουν και από το τελευταίο χωριό να υποδεχτούν την "εθνική ηρωίδα" Φουρέιρα (ναι, αυτήν που μέχρι χθες κάποιοι έλεγαν να πάει να εκπροσωπήσει την Αλβανία!) που στο κάτω-κάτω ένα διαγωνισμό τραγουδιού θα έχει κερδίσει (αν κερδίσει), δεν έλυσε και το Κυπριακό! Όλο το καλοκαίρι δεν θα υπάρξει παραλία, μπαράκι, καφετέρια, φούρνος, υπεραγορά, περίπτερο, αυτοκίνητο και γενικά τόπος που να μην παίζει 500 φορές την ημέρα το "Fuego" - ώσπου να το σιχαθούμε κι αυτό στο τέλος όπως το περσινό "Despacito"! Και τα θέματα που θα συζητούμε όλη τη χρονιά θα είναι αν θα βρούμε τόπο να διοργανώσουμε την Eurovision του χρόνου, αν θα είναι παρουσιαστές ο Τρύφωνος με την Αρτεμίου, η Αριστοτέλους ή ο Λούης Πατσαλίδης-γιαξ!-και αν θα τραγουδήσει η Κυριακού Πελαγία ως interval act! Αυτά σκέφτομαι και λέω άστο, δεν μας χρειάζεται, ας το δώσουν πάλι σε καμιά Σουηδία-Νορβηγία-Δανία, να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο!

Ανώνυμος είπε...

Αυτό πρόσεξα και εγώ πάντως ότι το απολαμβάνει. Δεν φαίνεται το άγχος.
Clueless

Moonlight είπε...

Εμένα να πω ότι η Φουρέιρα με ξενέρωσε όταν βγήκε να κάνει live στο insta με μια πολύ γνωστή ολλανδή vlogger-μέικ απ άρτιστ, και δεν είχε κάνει ια συνεννόηση για το τι θα την ρωτήσει για να μπορεί να απαντήσει, ενώ τα αγγλικά της είναι 2. Και αυτό που με εκνεύρισε είναι όταν η Ολλανδή της έλεγε δεν έχω πάει ποτέ στην Κύπρο, αλλά τώρα θέλω να έρθω για να σε γνωρίσω, η παλαβιάρα της απαντά (ενώ εκπροσωπεί την Κύπρο και κάνει το ρημάδι το story για το Fuego) "όχι όχι, έλα στην Ελλάδα, εκεί ζω". Ε ΘΑ ΓΑΜΗΘΕΙ!