Τρίτη, Ιουνίου 18, 2013

Το Πιο Λαμπρό Αστέρι!

Το κορίτσι μου σήμερα γίνεται τριάντα.

Και δεν μου κάθεται καλά το νούμερο. Τι πα να πει τριάντα. Δεν θέλω να μου μεγαλώσει άλλο. Με δύο γυναίκες το έχω ζήσει αυτό: με την Άννα Βίσση που δεν θέλω να πιστέψω ότι ξεθωριάζει με τα χρόνια, και με τη Μπρέντα Ντίξον. Η Μπρέντα Ντίξον θέλω να είναι για πάντα το δροσερό κορίτσι με το φωτεινό χαμόγελο που μου έδωσε ζωή. Δεν υπονοώ ότι την πήρανε δα και τα χρόνια, αντιθέτως εξακολουθεί να παραμένει φρέσκια σαν μπαρμπουνάκι. Αλλά όσο και να μη θέλουμε, τα χρόνια περνούν. Εις βάρος μας. Και με αγχώνουν.

Η ζωή μου χωρίζεται σε δύο περιόδους. Στην Προ Μπρέντα, που δεν θέλω να τη θυμάμαι, και στη Μετά Μπρέντα, που διανύουμε τώρα. Η επιρροή της εμφανής: Διαβάζω παλιά ημερολόγια στα οποία περιέγραφα τις σχέσεις αγάπης και μίσους με το γυναικείο φύλο και επισημαίνω τάσεις μισογυνισμού. Εντοπίζω ενδείξεις απογοήτευσης και αποστροφής τους. Είχα, δυστυχώς, ένα πολύ φιξαρισμένο και τυποποιημένο πρότυπο θηλυκού εντυπωμένο στον εγκέφαλο – σ’ αυτό έπαιξε ρόλο ο Walt Disney και ο Κωστόπουλος με τα περιοδικά του, άκυρος συνδυασμός, άστο μην το ψάχνεις… – το οποίο σε συνάρτηση με τις απανωτές χυλόπιτες που έτρωγα με το καλημέρα σας στα φοιτητικά μου χρόνια με έκαναν να σκέφτομαι σοβαρά το ενδεχόμενο να κλειστώ σε μοναστήρι.

Η Μπρέντα κατάφερε να καταρρίψει τους μύθους, τους θρύλους, να ξορκίσει τα κακά πνεύματα και δαιμόνια. Ήρθε και μου ανακαίνισε την καρδιά. Ήταν σαν να πήρε μια ηλεκτρική σκούπα και την καθάρισε από τις στάχτες και τα αποκαΐδια του παρελθόντος. Και αφού τα έκανε λαμπίκο, εδραιώθηκε και μέσα της, βασίλισσα.

Όλα αυτά δεν έγιναν μέσα σε μία μέρα. Ήταν μια νοητική διεργασία που κράτησε μήνες ολόκληρους και της οποίας τα αποτελέσματα φάνηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, όπου και έχω συνειδητοποιήσει ότι δεν αντέχω πάνω από μία μέρα μακριά της. Δεν νοούμαι να πάω ταξίδι χώρια της – κι αν το κάνω κάποτε είναι λόγω ανωτέρας βίας -, δεν διανοούμαι να σκεφτώ ότι υπάρχει μία πιθανότητα στις χίλιες να μην ζήσω μαζί της το υπόλοιπο της ζωής μου. Το «αν κάποτε χωρίσουμε» μου προκαλεί σκοτοδίνη, τάσεις λιποθυμίας.

Όπως αντιλαμβάνεσαι, εκεί που είχα πει ότι θα έχω το πάνω χέρι σ’ αυτή τη σχέση για να μην πάθω τα ίδια, και προσπαθούσα με νύχια και με δόντια να κρατήσω τα ηνία αδιαφορώντας εκεί που πρέπει, όσο πρέπει, προτάσσοντας ένα πιο σιδηρούν προσωπείο, ένα πιο μάτσο προφίλ, κατέφτασε η μαντάμ και μας έκανε αλοιφή. Τι αλοιφή, δηλαδή; Καυστικό υγρό. Απλώνεται και τα λιώνει όλα.

Η κατάσταση είναι μη διαχειρίσιμη. Από εκείνες τις μη διαχειρίσιμες που φτάνουν τα όρια του σαδομαζοχιστικού. Του «τράβα με κι ας κλαίω» λαϊκιστί. Αλλά εύχομαι να είναι και μη αναστρέψιμη.

Σε αγαπώ ήλιε της καρδιάς μου! J


Χρόνια πολλά! 

17 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μάνα μου Χριστούλη μου!!! Ωδή στην αγάπη!!! Να σου ζήσει να χαίρεστε τη ζωή μαζί!!!

Joy Tears είπε...

ΩΩΩ να σου ζήσει, να την χαίρεσαι!!

Ανώνυμος είπε...

Άσε μας κουκλίτσα μου που δεν διανοείσαι να πας διακοπές μόνος σου! Προχθές τα έσπασες στας Βουδαπέστας κι εκθείαζες το ουγγαρέζικο βυζί! :Ρ

Υ.Γ: σε άλλα νέα, να χαίρεσαι τον ήλιο της καρδιάς σου κι εύχομαι να είστε πάντα τόσο αγαπημένοι :)

Ανώνυμος είπε...

Άλα της Χρηστάρα, αυτός είσαι!! :))
Δημ. Μάμας

Μανα είπε...

και αν υπήρχε κανένας που δεν το πήρε είδηση η Μπρέντα τριαντάρησε :))))

Χρόνια της πολλά εύχομαι και μέχρι τα επόμενα -άντα να μάθει να πίνει μοχίτο.

ΔΗΛΩΣΗ: We love Brenda as well.

Υγ. Μήπως, λέω, μήπως να αρχίσω να ετοιμάζω φόρεμα για το γάμο;

drSpock είπε...

ΩΩΩΩΩ (που λένε και οι αποπάνω)... Να ζήσει και να χαίρεστε πάντα έτσι!

Αφιερωμένο:
"Να ζήσεις Μπρέντα Ντίξον
και χρόνια πολλά,
ποτέ να μη μεγαλώσεις και βάλεις γυαλιά.
Στον Αντίχρηστο να σκορπίζεις της παρουσίας σου το φως
και όλοι να λένε
μα τι αστέρι ειν' αυτό"

Ina είπε...

Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. :P
Να τη χαίρεσαι!

Unknown είπε...

Μα τι ωραίο ποστ! Μα τι ωραία λόγια!
Να την χαίρεσαι και να την προσέχεις!

Ανώνυμος είπε...

Να σου ζησει να τη χαιρεσαι, οντως τετοια αγαπη σπανια συναντας...το καλο πραγμα φιλε αργει προφανως να ερθει!!!! πτου σας μην σας ματιαξουμε
κωνσταντινος

Ανώνυμος είπε...

Να την χαίρεσαι και να την αγαπάς πάντα τόσο
Μαρια

Neraida είπε...

Να χαίρεσαι το αστέρι σου και να σαι ο ήλιος της!

Ανώνυμος είπε...

Ένας από τους πολλούς λόγους που σε αγαπώ είναι και αυτός! Το ότι αγαπάς και δεν ντρέπεσαι ούτε να το δείξεις ούτε να το φωνάξεις! Να το χαίρεσαι το κορίτσι σου πάντα με υγεία.

Μ

Grouta είπε...

"Η Μπρέντα κατάφερε να καταρρίψει τους μύθους, τους θρύλους, να ξορκίσει τα κακά πνεύματα και δαιμόνια. Ήρθε και μου ανακαίνισε την καρδιά. Ήταν σαν να πήρε μια ηλεκτρική σκούπα και την καθάρισε από τις στάχτες και τα αποκαΐδια του παρελθόντος. Και αφού τα έκανε λαμπίκο, εδραιώθηκε και μέσα της, βασίλισσα."
Τι εγραψες ρε αθρωπε!!! Φοβερο!
Κανονικα, μετα που τουν το κειμενο, πρεπει η Μπρεντα να σου παρει δωρο κι οχι εσυ!
Εκτος τζι αν εν τουτη η προθεση σου :Ρ

Να την χαιρεσαι :)

Mia Petra είπε...

Κι εγώ να συμπληρώσω πως και το κορίτσι σου είναι τυχερό γιατί έχει εσένα! Να χαίρεστε αυτό που έχετε χαρά μου, δεν είναι συνηθισμένο, αλλά ΣΑΣ αξίζει! Την αγάπη μου και πολλά φιλάκια! (πως το είπες και με έκανες λιώμα; Σου ανακαίνισε την καρδιά;;; Είσαι αστέρι μάνα μου!!! ;) :)))

Ανώνυμος είπε...

μα αν ντρεπόταν να μιλήσει δεν θα είχε ένα απο τα πιο πετυχημένα μπλογκ στην κύπρο και με παρακλαδια στην ελλάδα!!!! γιατι ο άνθρωπος σκέφτεται όπως πολλοι μας, απλώς δεν κολλά να τα γράφει επώνυμα!!!!! χιλια μπράβο φίλε για τα κείμενα σου, για τον τρόπο σκέψης σου (που αν και έχει φορές που διαφωνώ με κάποια το ότι δεν κολλάς σε συγχαίρω), και για τα συναισθηματα σου
κωνσταντινος

Ανώνυμος είπε...

Πρέπει να είναι "τσιακκούδα" άμα είναι γέννημα 18 Ιουνίου - σαν εμένα (αλλά εγώ πλέον στα 46 )Να την προσέχεις. Νίκος

Light Blue είπε...

Υπέροχο κείμενο! Να χαίρεστε ο ένας τον άλλο και πάντα τέτοια!