Παρασκευή, Μαΐου 17, 2013

Εβίβα Δεύτερη - Γεια μας!



Είναι κάτι χώρες στη Γιουροβίζιον που έχουν κατσικωθεί στους τελικούς και δεν αφήνουν χώρο σε άλλες - της Ελλάδος συμπεριλαμβανομένης αλλά γι αυτήν δεν θα γκρινιάξω, πατρίδα μου είναι, και εξάλλου στέλνει κάθε χρόνο τραγούδια πολύ πάνω του μετρίου. Αλλά βλέπω κάτι Ρουμανίες, κάτι Αρμενίες, κάτι Γεωργίες, κάτι γενικότερες αηδίες, που στέλνουν τραγούδια κλανιές, προκρίνονται στα τυφλά, και κλαίω το δίωρο που έχασα για να τις παρακολουθήσω.

Πώς γίνεται να μην περάσει το Σαν Μαρίνο, ρε; Όχι, πες! Πώς γίνεται; Να σου πω εγώ πώς γίνεται. Ήθελα να το ψηφίσω. Ήταν από τα αγαπημένα μου. Και ως γνωστόν… ό, τι αγαπάαααω εγώ πεθαίιιιινει. Μα, με τέτοια συστήματα ψηφοφορίας δεν ενθαρρύνεις τα μικρά κράτη να πάρουν στα σοβαρά τη συμμετοχή τους κύριε! Στέλνουν μαλακίες, τα κόβεις με τη δικαιολογία ότι είναι εύπεπτα. Στέλνουν κάτι πιο κλασσικίζον, τα κόβεις με τη δικαιολογία ότι ο ψηφοφόρος πιο πολύ ξέρει κατά που πέφτει η Αγία Μαρίνα του Ξυλιάτου παρά ο Άγιος Μαρίνος της Ιταλίας. Αποχαιρέτα το από χρόνου το Σαν Μαρίνο που χάνεις, δεν θα κάτσουν να μας παρακαλάνε οι Ιταλοί.

Μην μιλήσω για Αζερμπαϊτζάν και σκίσουμε τα ιμάτιά μας βραδιάτικο. Με τραγούδι που παραπέμπει σε μπαλάντα του Ρέμου από τον δικό μας Κοντόπουλο, σε τηλεσκηνοθεσία από τον επίσης δικό μας Ευαγγελινό, και από τον δικό μας Άλεξ Παναγή στη διδασκαλία. Πριμοδοτώντας τους τουρκόσπορους και με λάβαρο την ημισέληνο, αυτοί οι κύριοι θα κοιμηθούν τον ύπνο του δικαίου απόψε, περήφανοι που εξευρωπαΐζουν χώρα που αναγνωρίζει το ψευδοκράτος! Συγχαρητήρια! Εντάξει, το ξέρουμε, έπεσε πείνα και όποιος μας πετάξει μισό καρβέλι σπεύδουμε να τον προσκυνήσουμε. Περί εθνικής αξιοπρέπειας όμως, ουδείς λόγος! Που να πάθει ασφυξία ο τύπος μέσα στο γυαλί, να καταπιεί τα ροδοπέταλα και να πνιγεί, να μείνουν και οι τρείς Έλληνες συντελεστές του σύξυλοι!

Τέλος πάντων. Ας μην ρίξουμε κι άλλο δηλητήριο. Σημασία έχει ότι εμείς περάσαμε. Δεν μου αρέσαμε και πολύ, αλλά λίγη Μπόκοτα να διαβάσεις ξέρεις ότι πλέον ο «ευρωπαϊκός χάρτης άλλαξε και η Ελλάδα κινεί πλέον τα νήματα των Βαλκανίων» (σελίς 54, παράγραφος 3), οπότε ανησυχίαν ουκ έχω. Περίπατο θα κάνουμε στον τελικό, μα δεν το πολύ αναλύω, γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι είδους ανατροπή μπορεί να γίνει στο παρά πέντε. Θα έχει ενδιαφέρον το Σάββατο.  

Τελικός, λοιπόν. Αν υπάρχει Θεός, και όλοι ξέρουμε την απάντηση σε αυτό το ερώτημα, θα κερδίσει ο Ιταλός. Με το πιο κάτω τραγούδι:



Νικητής του Σαν Ρέμο και με ένα attitude σνομπέ και τα μάλα αλάνικο ιταλιάνικο, ο Μάρκο πως-τον-λένε, δίνει μαθήματα κλάσης για τρίτη συνεχόμενη χρονιά εκ μέρους της πατρίδας του. Δεν μπορώ να μην μεροληπτήσω υπέρ των Ιταλών, έχω αδυναμία στα πάντα και τα άπαντά τους, οπότε σταυρώνω τα δάχτυλά μου για το Σάββατο. Ως ένοχη απόλαυση καταθέτω και τη Γερμανία, αν και δεν μου πάει η καρδιά να τη ψηφίσω επ’ ουδενί, ενώ η Special-Recognition-Ψήφος μου θα πάει στη Bonnie Tyler, για το θάρρος να εμφανίζεται ακόμα δημοσίως στα 62 της, προκαλώντας τα νέα ήθη και τη δημόσια αιδώ. Αστειεύομαι, εννοείται πως ό, τι μου θυμίζει τα νιάτα μου είναι καλό και το τιμούμε.

Αυτά σε μέσες άκρες. Κατά τα άλλα να σου εξομολογηθώ το δράμα μου, έχει τώρα δύο βράδια που παρακολουθώ τον διαγωνισμό με τη Μπρέντα στην αγκαλιά μου, προσπαθώντας να την ξυπνήσω και να της κινήσω εις μάτην το ενδιαφέρον ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Ζω απανωτά ντέζα βους από την εποχή που ήμουν μικρός, ερχόταν η γιαγιά μου να με προσέχει στο σπίτι (οι γονείς έβγαιναν έξω κάθε βράδυ του Σαββάτου, μα δεν ήμουν του θανάτου), και εγώ πάσχιζα να τη ξυπνήσω γιατί «δεν είναι δυνατόν να κοιμάσαι και να τραγουδά η Κύπρος!»

Αυτή ξυπνούσε απ’ τα σκουντήματά μου, με ρωτούσε αν κερδίσαμε, και άλλαζε πλευρό! Όσο σκέφτομαι ότι στην Έλενα Πατρόκλου αφορούσε η ερώτηση και η εκ μέρους μου ενόχληση, απολογούμαι αναδρομικώς και διαρκώς…

6 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα φίλε χρίστο, εμένα μου άρεσε η μάλτα...όχι για πρώτο αλλά μου άρεσε...η ελλάδα το τραγουδάκι καλό, αλλά μου θυμίζει παλιές εποχές, 10 χρόνια πισω, όπως και των σκοπιων με την τσιγγάνα, τα είδαμε αυτά μας άρεσαν αλλά τέλος, η περσινή σουηδία, η φετινή δανία, μας δείχνουν τον δρόμο της νέας εποχής...οσο για την κυπρο, αξιοπρεπης για μενα παρουσια ειναι της μαλτας εμάς αξιοπρεπης παρουσια με χαλια τραγουδι δεν το λες...
κωνσταντινος

Brenda είπε...

Χαχα! Απολογούμαι και δημοσίως, δεν φταίω εγώ αν η πλειοψηφία είναι ανιαρά τραγούδια! Ξυπνώ στα κρίσιμα σημεία ενστικτωδώς έτσι κι αλλιώς!

Πάντως δεσμεύομαι να μείνω ξύπνια καθ' όλη τη διάρκεια του μεγάλου τελικού! (Και όλοι ξέρουμε τι σημαίνει δεσμεύομαι σε αυτόν τον τόπο!)

ΧΧ

Αχάπαρη είπε...

Βrenda είσαι απαράδεκτη! Αλλά τι περιμένεις που άτομο που της άρεσκεν ο Πισσίας :p

Το αγαπημένο μου ψες ήταν η Ελβετία που εν επέρασε τζιαι εθύμωσα. Ολα τα λεφτά το χαμένο βλέμμα του γέρου. Αλλά το σάββατο ψηφίζω Ελλάδα!

Ανώνυμος είπε...

Εμένα πάντως μου άρεσε η Ελλαδάρα! Αχ μητέρα πατρίδα με κάνεις χαρούμενη και περήφανη για ακόμη μία φορά!Επίσης το γκομενάκι που τραγουδούσε μου άρεσε πολύ! Γκρες ντουα πουά! ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων.
Γουρουνέλλα

Moonlight είπε...

Μα δεν γινόταν να μην περάσει η Ελλάδα. Συγκριτικά με τις άλλες συμμετοχές ήταν από τα καλύτερα τραγούδια.
Ελπίζω να πάει καλά το Σάββατο, για πρώτη φορά κανόνισα να παρακολουθήσω και είμαι και πορωμένη!

Mia Petra είπε...

Κάθε χρόνο μου αρέσει η Ιταλία και κάθε χρόνο πατώνει!
Και το περσινό ήταν χάρμα(με το περσινό είχα φάει πολύ κόλλημα!) αλλά πήγε άκαυτο (αν ενθυμούμαι καλώς!)
Φιλούθκια πολλά! χχχχχ