Δευτέρα, Μαρτίου 11, 2013

Γιατί οι Άλλοι Καλύτεροι Είναι;


Τις προάλλες έπεσα για ύπνο και μου ήρθε μια ιδέα για να γράψω ένα θεατρικό έργο. Όχι μόνο μου ήρθε η ιδέα, αλλά μου ήρθαν στο μυαλό όλες οι σκηνές οι οποίες μάλιστα για κάποιο λόγο είχαν και απόλυτη συνοχή μεταξύ τους. Τρεις ώρες στριφογύριζα μέσα στο κρεβάτι και σκεφτόμουν τους χαρακτήρες, την κεντρική ιδέα και το πώς θα τα πλέξω όλα αυτά για να βγάζουν νόημα, χωρίς να καταντούν σαχλά και προβλέψιμα. Δεν είμαι σίγουρος αν τα κατάφερα παρόλο που για δεύτερη φορά στη ζωή μου νιώθω ότι είμαι κοντά σε κάτι που πραγματικά έχει χάζι και που αν εξελιχτεί σωστά θα είναι μια καλή θεατρική απόπειρα. Δεν κατάλαβα δηλαδή, οι άλλοι καλύτεροι είναι;

Το πρόβλημά μου είναι ότι παρόλο που αν κάτσω και το δουλέψω, και σε βάθος χρόνου το ξαναδουλέψω, δεν θα έχω ποτέ τα αρχίδια να το προτείνω για να ανέβει. Ούτε καν από ερασιτεχνική ομάδα. Και αυτό γιατί αλλιώς είναι να παίζεις ένα έργο ενός φτασμένου και καταξιωμένου συγγραφέα, κι αλλιώς κάποιου που «δεν είναι η δουλειά του» και ο οποίος ως εχθές έγραφε σποτάκια για διαφημίσεις και κειμενάκια στο μπλογκ του. Ξέρω, όλοι από κάπου αρχίζουν, αλλά δεν έχω ακόμα το ψυχικό απόθεμα να δεχτώ την απόρριψη ή να ρισκάρω να υπογράψω οτιδήποτε δημόσια.

Αυτό είναι γενικότερο πρόβλημα που έχω. Δεν με νοιάζει να γράφω επ’ άπειρον αθλιότητες στο μπλογκ μου, επειδή ακριβώς το μπλογκ δεν αποτελεί επίσημη γραφή. Αν όμως αύριο μου πεις να υπογράψω κάτι που μπορεί και να αξίζει σε κάποιο έντυπο, θα χάσω πέντε κιλά ιδρώτα από το άγχος. Αυτό ισχύει και στο θέατρο. Έχω διαβάσει άπειρα θεατρικά κείμενα τα τελευταία εφτά χρόνια που ασχολούμαι ερασιτεχνικά και σε πολλά απ’ αυτά αντέδρασα απαξιωτικά, απορώντας πως μπορεί να έχουν επιτυχία κείμενα και ιστορίες που προσωπικά θα μπορούσα να τα είχα σκεφτεί χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια. Παρόλα αυτά, δεν τολμώ να αποπειραθώ να παρουσιάσω κάτι δικό μου, γιατί ακόμη κι εγώ προκαταλαμβάνομαι εναντίον μου.

Με τέτοια μυαλά, δεν θα πάμε μπροστά, θα μου πεις. Ναι, συμφωνώ, αν δεν τολμήσεις δεν θα ξέρεις. Μα κωλώνω. Και αυτή τη στιγμή αρνούμαι να μπω στη διαδικασία να γράψω μια ιστορία η οποία στο τέλος θα αποδειχτεί σάχλα. Μου έχει τύχει στο παρελθόν να έχω γράψει κάτι, να το θεωρώ πολύ αξιοπρεπές και παρουσιάσιμο και ύστερα από λίγα χρόνια να το διαβάσω και να απορώ με τον εαυτό μου. Πώς μπόρεσα να σκεφτώ ότι αυτό το κείμενο μπορεί να παιχτεί δημοσίως; Μπορώ, βέβαια, να το επιχειρήσω ανώνυμα ή με ψευδώνυμο. Τα ξέρω αυτά, μάνα μου, στην Κύπρο ζούμε. Λες και υπάρχει περίπτωση να γράψεις κάτι και να μην σε πάρουν πρέφα. Ανώνυμο σχόλιο στα μπλογκς αφήνεις και σε υποψιάζονται, πόσο μάλλον ολόκληρο θεατρικό κείμενο.

Τέλος πάντων. Είμαι μεγάλο ψώνιο και ενδόμυχα πιστεύω ότι μπορώ να γράψω κάτι αστείο, εν τούτοις θέλω λίγο σπρώξιμο ακόμα για να το τολμήσω. Δεν θα κάνω αυτά που κοροϊδεύω. Αν το γράψω εν τέλει θα το δώσω σε δυο τρεις να μου πουν τη γνώμη τους. Αν το κράξουν, το χώνουμε στο συρτάρι και δεν έγινε τίποτε. Ούτε το πρώτο, ούτε το τελευταίο θα είναι. 

13 σχόλια:

Grouta είπε...

Νωθεις που σε κουντω? Ου σορρυ... σπρώχνω?

Σοβαρα τωρα! Εχω σε ικανο :)

Moonlight είπε...

Όλοι μαζί στο σπρώξιμο!

Ανώνυμος είπε...

DEN SE XERW PROSWPIKA ALLA EPIDI DIAVAZW TO BLOG SOU EGW SOU LEW: GO FOR IT!
EXEIS TALENTO KAI FAINETAI! STIN TELIKI AN TO DIAVASOUN KAPOIOI KAI TO VROUN TOSO XALIA POU DEN TO NOMIZW, EDW EIMASTE NA TA XANAPOUME.

Ανώνυμος είπε...

τόσες και τόσες φορές είδαμε κακόγουστα σενάρια ειδικά σε κομωδίες οπότε στην τελική μπορει και το δικό σου να προστεθεί στα άλλα, όμως συμφωνώ και στο ξανά πα, απ όσα διαβάσαμε εδώ μάλλον το χεις...στο κάτω κάτω και ο καπουντζίδης δειλά δειλά ξεκίνησε, και μάλιστα οι σαββατογεννημένες δεν ήταν τόσο πετυχημένες όσο το παρα 5...ατε σου βαλα και τον πήχη ψηλά, γιατί δεν θελω να σε συγκρίνω με τους τάκκους...
κωνσταντινος

Ανώνυμος είπε...

Pote tha to anevasoume ipame? ;)

Alex

Ανώνυμος είπε...

Go for it!

Mana είπε...

Αν οι προβες ειναι μετα τις εξι θελω ρολο. Και σιγουρα μεγαλυτερο απο εκεινο της Μπρεντας στην τελευταια παρασταση.

Μην το αφησεις καμε το. Και ναι οι αλλοι δεν ειναι καλυτεροι Σεξπιρ δεν μιλω για σενα μανα μου μεν πετασσεσαι.

Beatrix Kiddo είπε...

oh i feel you, thimoume egrapsa ego kati 200 selides k imoun polla [proud, prin 3-4 xronia, kai diavasa prosfata k epatha shock

Rania είπε...

εγώ απο πέρσι σε παρακαλώ να γράψεις! άτε που μου θέλεις και κούντημα!!!!

Nisyrios είπε...

Pixar's 22 rules of storytelling:
http://aerogrammestudio.com/2013/03/07/pixars-22-rules-of-storytelling/

Καλή επιτυχία και να μας καλέσεις στην πρεμιέρα :-P

Neraida είπε...

Έλα!

Πάμε 1, 2, 3, ωωωπππ

Εννοείτε να το γράψεις!!!

Και ήδη μέσα στο ποστ σου έγραψες και τρόπους να το δουλέψεις σωστά.

1. Γράψε το όπως το νιώθεις.
2. Άφησέ το λίγο καιρό στο συρτάρι σου.
3. Διάβασε το ξανά. Πες τι βλακείες γράφω και διόρθωσε αυτά που δεν σου αρέσουν. Είναι φυσικό να βρεις πράγματα να μην σου αρέσουν!!
4. Δώσε το σε 2-3 έμπειρα μάτια για κριτική και εισηγήσεις.

And then just do it!

Νομίζω μετά τα τριάντα και βάλε είναι καιρός να ωριμάσεις και να δημιουργείς επώνυμα! Αφού μπορείς και γουστάρεις!

Τέλειωνεεεεεεεεεεεεεεεε!

Mia Petra είπε...

1. Ήρθα να..σπρώξω! Ξεκίνα..χθες!
2. Μην σε προβληματίζει που έγραψες κάτι στο παρελθόν και τώρα σου φαίνεται σάχλα. Για να σε παρηγορήσω, θα σου πω πως αυτό είναι "προνόμιο" εκείνων που γράφουν συχνά, οπότε τα προηγούμενα τους φαίνονται "σάχλες" επειδή κατεβάζουν συνέχεια ιδέες αφενός! Κι αφετέρου, σ' ένα γραπτό πάντα παίζει ρόλο η χρονική στιγμή, η ψυχολογία του συγγραφέα εκείνη την περίοδο κι αν το κείμενο είναι και τύπου κωμωδία ή επιθεωρησιακό, εννοείται πως, κάποιο διάστημα μετά, μοιάζει..ξένο, καθώς έχει απομακρυνθεί πια από γεγονότα που συνέβαιναν εκείνη την περίοδο, αλλά κι από το "χιούμορ" της εποχής που όσο περνάει ο καιρός θεωρείται παρωχημένο. Συγνώμη "μάνα μου"(ρε πως μου το κόλλησες έτσι άσχημα;!), αλλά όταν ήταν της μόδας τα παντελόνια "καμπάνες" το θεωρούσαμε όλοι, το πιο "φυσιολογικό" ντύσιμο στον κόσμο! Χαχαχα!
3. Και τελευταίο: "οι άλλοι είναι καλύτεροι από σένα";...
Την απάντηση την ξέρεις κατά βάθος και δεν είσαι μετριόφρων. Ρεαλιστής είσαι...
Γράφουμε τώρα λέμε! Φιλιά!

Anti-Christos είπε...

Πώς με φτιάχνετε όλοι, πώς με φτιάχνετε! χχχ