Δευτέρα, Μαρτίου 17, 2008

Έχεις Γράμμα

Αγαπημένη μου Ντορέττα,

 

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε δεν έκανα σπουδαία πράγματα.

 

Την Παρασκευή πήγα και είδα στο cinema το «Μόλις Χώρισα» και ομολογώ ότι δεν στάθηκε αντάξιο των προσδοκιών μου. Θεωρώ πως μια θεατρική παράσταση όταν μεταφέρεται στον κινηματογράφο χάνει από την αξία της. Όπως, λοιπόν, συμβαίνει και στην πλειοψηφία των σύγχρονων ελληνικών ταινιών, απογοητεύτηκα. Το ότι ήξερα τα λόγια και τα επαναλάμβανα από μέσα μου ήταν διασκεδαστικό. Το ότι το K Cineplex ήταν τίγκα στα 17χρονα που προφανώς δεν έχουν καμία διάθεση να διαβάσουν για τα διαγωνίσματα της Δευτέρας ήταν τουλάχιστον εκνευριστικό!

 

Θυμήθηκα τώρα, μια φορά κι ένα καιρό, που ήθελε ο Ανδρέας να μας πάρει με το ζόρι να δούμε το Showgirls εν έτει 1996 και είχαμε άγχος κατά πόσων θα μας επιτρέψουν την είσοδο. Τελικά μπήκαμε μέσα κύριοι, είδαμε εκεί δυο ρωγίτσες εκτεθειμένες και νιώσαμε άντρακλες.

 

Το Σάββατο δεν πήγα ισπανικά, βαριόμουν να ταράξω. Πήγα όμως ξιφασκία και με τάραξαν! Από τους 8 της ομάδας μόνο εγώ εμφανίστηκα. Ως εκ τούτου έτυχα πριβέ προπόνησης η οποία έκανε σήμερα τα σημάδια της εμφανή. Περπατώ μες το δάσος και αισθάνομαι πως κουβαλώ δυο τσιμεντόλιθους πάνω στους μηρούς μου. Όπως κατάλαβες, γέρασα και δεν σώννω. Το βράδυ δεν έκανα τίποτα. Έκλεισα κινητά και ακίνητα, είδα στο DVD τη συναυλία της Shakira και μ’ έπιασε σφάχτης, ξέρεις που...

 

Την Κυριακή πήγαμε Λεμεσό. Είπαμε να αποτοξινωθούμε από τα άθλια της Λευκωσίας και να παραθερίσουμε εκτός! Ήταν καλή αλλαγή. Στη διαδρομή όλα τα ραδιόφωνα έπαιζαν Καλομοίρα και επί τη ευκαιρία εμείς βγάζαμε διάφορα σενάρια για κάτι γνωστές μας που δεν μπορώ να στα πω από εδώ. Επίσης, ατενίζαμε τη θάλασσα εκ του μακρόθεν και θυμηθήκαμε κάτι Λεμεσιανούς που μας περιπαίζανε στο στρατό επειδή στη Λευκωσία δεν έχουμε θάλασσα.

 

Αράξαμε στο Flo Cafe και ακούγαμε κάποιους δίπλα μας που μιλούσανε με το «εγιώ» και το «εσού.» Ήπια σοκολάτα και κάηκα. Ύστερα ήρθαν φίλοι και φίλες, έπεσε μαλακία σύννεφο, ατάκα στην ατάκα και κάναμε φινάλε με οργή και όργια τα οποία θα σου ξεδιπλώσω εκ του σύνεγγυς.

 

Ξέχασα να σου πω ότι την Παρασκευή με τους άγριους αέρηδες, ξεμπαρρώθηκαν οι πόρτες της βεράντας και τρέχαμε με σπάγκο μες τα άγρια μεσάνυχτα να τις δέσουμε. Φαεινή ιδέα, γνωρίζεις ποιού!

 

Να μου τηλεφωνήσεις, γιατί έχω πολλά να σου πω! 

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Mono ths Ntorettas theleis na ta peis Xristoulli mou??? :'(

xxxxx

Ανώνυμος είπε...

Χρίστο μου,
θα σε πάρω τηλέφωνο να μου πεις τα νέα.
Ντορέττα
ΥΓ: δεν φαντάζεσαι πόσο χάρηκα που απευθύνθηκες σε μένα προσωπικά!

Anti-Christos είπε...

:D Μα τι χάζι έχουμεν! Ψώνια όλοι μας. Εγώ σου γράφω, εσύ μου απαντάς... Ππππιιι...

Ανώνυμος είπε...

emena pali mou arese to 'molis xwrisa'. peritto na sou pw pws ksesikwsa to cinema mexri pou den mporousa na gelasw allo.