Τρίτη, Φεβρουαρίου 18, 2020

Ο Σταύρος Του Εθνικού Μας Διχασμού

Αρκεί και παρά-αρκεί να ενταχθεί σε ένα ριάλιτι σόου ένας Κύπριος των σπηλαίων, απ’ αυτούς που πρωτογνωρίσαμε στη στρατιωτική θητεία και αναρωτιόμασταν πού κυκλοφορούσαν όλοι αυτοί τόσα χρόνια, για να ξεκινήσει ένας διαδικτυακός πόλεμος ανάμεσα σε ελλαδίτες και Κύπριους.

Μπορεί να πέρασαν δεκάδες Κύπριοι από ελληνικά ριάλιτι και να ήταν μια χαρά συμπαθέστατοι (βλ. Μάριος Πρίαμος, Πάμπος στο Master Chef πέρσι ή πρόπερσι ήταν;, Νικόλας Μεταξάς, Λούκας Γιώρκας, Βαλάντω Τρύφωνος και άλλοι πολλοί), αλλά αρκεί ένα βλαχαδερό για να βγουν όλα τα κόμπλεξ των δύο πλευρών στην επιφάνεια. Κόμπλεξ που πηγάζουν από όλες τις ιστορικές, ατυχείς μας στιγμές.

Το πρόβλημα με όλα όσα μας καταλογίζουν οι εν Ελλάδι αδελφοί, είναι ότι κατά βάθος έχουν απόλυτο δίκιο. Ο Σταύρος μπορεί να μην εκπροσωπεί επίσημα την Κύπρο, αλλά για εμάς που ζούμε εδώ ξέρουμε ότι οι 8 στους 10 άντρες γύρω μας του προσομοιάζουν σε στιλ και συμπεριφορά. Σε ένα αεροπλάνο προς Αθήνα να μπεις, σε μία φοιτητική εστία στην Αγγλία να πας να μείνεις, γεμάτος ο τόπος από Σταύρους. Μπορεί εμείς να μεγαλώσαμε σε μία ναϊλον φούσκα μέσα στην οποία δεν χωρούσαν τέτοιοι, αλλά μόλις βγήκαμε δέκα εκατοστά από το κόμφορτ ζόουν μας είδαμε το προφανές: η Κύπρος από τέτοιους αποτελείται. Λυπηρό, αλλά ισχύει.

Από την άλλη τσαντίζομαι με την ευκολία με την οποία η άλλη πλευρά χύνει δηλητήριο. Γιατί ορθώς ο Σταύρος είναι για τα Τάρταρα, αλλά αν θα μας προτάξετε το δάχτυλο φροντίστε το δικό σας να είναι καθαρό. Η μητέρα Ελλάς, ως πρώτη διδάξασα στους χιλιάδες καραγκιόζηδες που θεοποιήθηκαν μέσω των τηλεοπτικών εκπομπών της, δεν καταλαβαίνω γιατί περίμενε τον Σταύρο για να στοχοποιήσει την… ξεχασμένη της κόρη.

Βλέπω πίσω από τον Σταύρο. Δεν στέκομαι σ’ αυτόν. Και αυτό είναι ακόμα πιο λυπηρό. Γιατί μία χώρα, όπως η Ελλάδα, με τόσες σύγχρονες εθνικές αποτυχίες και με αναρίθμητες, καθημερινές προκλήσεις τις οποίες αντιμετωπίζει χάσκοντας (βλ. οικονομία, Αιγαίο, Μακεδονικό, προσφυγικό) δεν ξέρω αν είναι σε θέση να κάνει της Κύπρου μαθήματα για έναν παραπάνω άξεστον μάγειρα. Τραγικότερο όλων το ότι στο παιχνίδι υπάρχει άλλος ένας Κύπριος, ο οποίος ακούω ότι κρατεί χαμηλούς τόνους και ουδείς τον εχθρεύεται, αλλά ο κόσμος αρκείται στον Σταύρο για να μας πει όλα αυτά που τόσα χρόνια ακούγονταν μόνο ως ψίθυροι. "Οι Κομπλεξικοί Κύπριοι που πάντα μας έβλεπαν σαν εχθρούς", "οι γκετοποιημένοι", "αυτοί που μας λένε καλαμαράδες!", "οι ανίκανοι να μιλήσουν ορθά νέα Ελληνικά", "αυτοί που βρίζουν τους Εγγλέζους αλλά πάνε και σπουδάζουν στα πανεπιστήμιά τους" και άλλα τόσα που κατ' εμέ, ισχύουν. Προς τι όμως όλα αυτά; Τι κερδίζετε τρίβοντάς μας την πραγματικότητα στη μούρη; Μισό εκατομμύριο Έλληνες δεύτερας διαλογής είμαστε. Αντί να μας συμμαζέψετε και να διευρύνετε τα συμφέροντα του έθνους, μας σπρώχνετε περισσότερο σ' αυτά που σιχαίνεστε και σιχαινόμαστε. 

Το πολύ, πολύ να σκοτωθούμε τελείως και να χάσουμε και οι δύο το μοναδικό σίγουρο δωδεκάρι που κερδίζουμε στη Γιουροβίζιον (γιατί καλώς ή κακώς, μόνο αυτή μας έμεινε να παρηγοριόμαστε). Θα μπορούσαμε να αποδεχτούμε πως είμαστε δυο χώρες για τον πούτσο αμφότερες και να λήξουμε το θέμα, να αγκαλιαστούμε και να κλάψουμε με το εθνικό μας χάλι. Όμως, όχι! Ο Σταύρος είναι ό, τι πρέπει να για να βγουν στην επιφάνεια όλα τα ανοιχτά μας τραύματα, τα οποία μέσω των σόσιαλ πονάνε δυο φορές. Γιατί εκεί θα ακούσεις την αλήθεια, εκεί που η Μαρίκα η κομμώτρια έχει πρόσβαση να σου πει την πραγματική της άποψη, κι όχι την επίσημη, την πολιτική θέση ενός Υπουργείου.

Για να επανέλθουμε. Ναι, ό, τι και να πείτε για το τομάρι του συγκεκριμένου, έχετε δίκιο. Συμφωνώ, επαυξάνω, υπερθεματίζω. Προσωπικά πρώτος και καλύτερος εύχομαι να αποβληθεί και να μη σώσει να μαγειρέψει ούτε αβγό άμα τη επιστροφεί του. Αλλά πόσο σας παίρνει να μιλάτε εσείς στην Ελλάδα;

Δεν σας δώσαμε αποκλειστικά και μόνο τηλεοπτικές περσόνες νον γκράτα. Σας δώσαμε και την Άννα Βίσση. Μόνο και μόνο γι’ αυτήν, θα έπρεπε να μας συγχωρείτε τα πάντα, ακόμα και τον Σταύρο του Master Chef

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Λυπάμαι πάρα πολύ που η "μητέρα Πατρίδα" δεν ξέρει να βγάλει τα μάττια της και τρώμε την φάκκα (πραξικόπιμα/εισβολή, οικονομική κρίση). Φυσικά φταίμε και 'μεις, το βρίσκω πολύ τραγικό που η Ελλάδα δεν υποστηρίζει/υπερασπίζει άξια τον Ελληνισμό στην Ευρώπη και το παγκόσμιο. Οπως και εμείς που δεν καταχωρίσαμε το χαλούμι γιατι τρωγομασταν μεταξύ μας και μας πρόλαβαν άλλοι...

Κανονικά η Κύπρος θα έπρεπε να ήταν μέρος της Ελλάδας όπως η Κρήτη, ο Ελληνισμός ακμαιότατος, και η κυβέρνηση στην Αθήνα να μην είναι μπουρδέλλο...αλλά τέλος πάντων...

Και στο θέμα, ο Σταύρος τουλάχιστον στα τηλεοπτικά είναι εξέρεση και έτσι έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Δεκάδες, να μην πω εκατοντάδες Κύπριοι που είναι αξιοπρεπές (η τουλάχιστον όχι ρεζίλι από άποψη συμπεριφοράς).

Woofis είπε...

Καλημέρα Anti-Christos. Επειδή θωρώ το masterchef, έχω να παρατηρήσω ότι προτιμώ τον Σταύρο παρά το άλλον παιδίν που δακάτω, τον Ιωάννη. Ο Ιωάννης είναι πολλά μετρημένος άθρωπος, πολλά καλός μάγειρας τζιαι συμπαθέστατος. Αλλά καλαμαρίζει, τζιαι γενικά η συμπεριφορά του είναι "καμουφλαριστική" της κυπριακής του ιδιότητας, ωσάν να ντρέπεται για λλόου της έναν πράμαν. Του στυλ "είμαι Ιωάννης, οϊ Γιαννής". Ποσώς με ενδιαφέρει βέβαια, ο άθρωπος επήεν για να διαγωνιστεί σε παιχνίδι/ reality μαγειρικής. Οϊ σε τεστ προσωπικότητας.
Τζιαι δαμέ ερκούμαστεν πίσω στον Σταύρο. Τούτον που ενόχλησεν ορισμένους εξ Ελλάδος αδερφούς έννεν η "κυπριακή ιδιότητα" του Σταύρου, την οποίαν, σε αντίθεσην με τον Ιωάννην, υπερτονίζει, τζαι τούτον εγώ, ως άθρωπος που εν αντρέπουμαι που είμαι Κυπραίος, εν βρίσκω ενοχλητικόν, μάλλον το αντίθετον. Ενόχλησεν τους η αλαζονεία που φκάλλει σχετικά με τες ικανότητες του τζιαι το ότι λαλεί κάποια πράματα έξω που τα δόντια π.χ. το ότι ήθελεν να δυσκολέψει κάποιους συμπαίκτες του επειδή εν τους χωνεύκει για διάφορους λόγους. Στο κάτω κάτω, ενίκησεν στην πρώτην δοκιμασίαν επειδή εν καλός μάγειρας. Το να κάμνει δημόσιες σχέσεις εν ξέρω αν εν πιο καλόν παρά να εν ειλικρινής, έστω τζιαι άγαρμπα.
Κάτι άλλον που ενοχλεί διαχρονικά τους Ελλαδίτες με τους Κυπραίους στα τηλεπαιχνίθκια τους, είναι το ότι πολλάκις παν καλά, ειδικά στο τραγούδι. Τζιαι επειδή ακριβώς εν μας αντιλαμβάνουνται, ούτε ποττέ μας αντιληφθήκαν, παρά τες συναισθηματικές φανφάρες τους, ως μέρος του κράτους τους, έχουν πολλά εύκολον το "δηλητήριον" εναντίον μας. Του στυλ "τι τους φέρνουμεν τούτους στα δικά μας παιχνίθκια, ας κάμουν τα δικά τους". Κάτι που προσωπικά τζιαι γω συμφωνώ τζιαι υπερθεματίζω. Τι γυρεύκουμεν σε τηλεπαιχνίθκια ενός άλλου κράτους, φιλικού/ αδερφικού ή οϊ; Όπως είπες τζιαι συ, σε θέματα κράτους αλλά τζιαι γενικώς εν έχουμεν κάτι ιδιαίτερον να ζηλέψουμεν που την μαμάν-πατρίδα.

Anti-Christos είπε...

Δεν υπάρχει "κυπριακή ιδιότητα" Woofi μου. Το να είσαι σαν ανάποδο γαμώτο και να μιλάς σαν γιδοβοσκός όπως έχει επικρατήσει να θεωρείται ο Κυπραίος εν ένα στερεότυπο που κακώς υιοθετήθηκε και κακώς το αγαπήσατε. Ο Ιωάννης ή Γιαννής, απλά μιλά σωστά Ελληνικά. Δεν χρησιμοποιεί αθηναϊκή αργκό, ούτε μιλά σαν να βγήκε από βιντεοκασέττα των 80ς, ούτε αποφεύγει οτιδήποτε. Μπήκε σε ένα παιχνίδι που το βλέπει όλη η Ελλάδα, καλά κάμνει και μιλά με τρόπο που να τον καταλαβαίνει όλη η Ελλάδα. Ο άλλος μόνο και μόνο για το "θα πάρεις αυτό που σου αξίζει" (σιγά ρε J. Oliver που τις Φοινικούδες!) αρκεί για να θεωρείται μισησμένος. Τέλος, διαφωνώ ότι το Master Chef είναι παιχνίδι μαγειρικής. Προφανώς και είναι ένα συγκαλυμμένο Big Brother αφού εμείς ως τηλεθεατές δεν μπορούμε να έχουμε άποψη για τη γεύση των φαγητών τους και τους κρίνουμε γενικά από τη στάση τους και τη συμπεριφορά τους. Εξ ου και η επιτυχία του σόου. Δεν είναι τυχαίο που κάθε χρόνο υπάρχει ένας αντιπαθής να πουλά πνεύμα και να τον βρίζει από κάτω όλη η Ελλάδα.

Brenda είπε...

Μέγας καραγκιόζης, μικρόψυχος και κομπλεξικός αλλά τι πειράζει, σημασία έχει να μην καλαμαρίζει #εμετός

Ανώνυμος είπε...

Είδα κάποια βίντεο για να δω τι είναι αυτός ο Σταύρος. Δε με ενοχλεί που μιλά Κυπριακά αλλά η συμπεριφορά του. Όλοι οι τύποι και νοοτροπία Κυπραίου που αποφεύγω (από στρατό, σχολείο, δουλειές κτλ) σε ένα!

Μασσέυφκει λίγο/ελαφρά ή εν η ιδέα μου;