Τετάρτη, Ιουνίου 05, 2013

Ολίγον Αλληλέγγυος

Χθες το βράδυ είχα μια έντονη συζήτηση στο Facebook (καβγά δηλαδή) με μια παλιά συμμαθήτρια, η οποία προφανώς δεν έχει πιο σοβαρά προβλήματα αυτή την εποχή, από το να δείχνει με κάθε ευκαιρία την αλληλεγγύη της προς τον Τουρκικό λαό για τα «δεινά» που περνά. Άστραψα και βρόντηξα, καθότι η λογική μου δεν αποδέχεται το γεγονός ότι δεύτερο βρακί δεν μας έμεινε, μα παρόλα αυτά καταφέρνουμε να διαχωρίζουμε τόσο αψήφιστα το εθνικό, το πολιτικό και το οικονομικό μας πρόβλημα για να συμπαρασταθούμε στην Τουρκία, λες και πρόκειται για καμία φίλια χώρα η οποία χρήζει αλληλεγγύης.

«Οι αγώνες των λαών πρέπει να ενθαρρύνονται και να επικροτούνται» μου είπε.

Άκου τώρα επιχείρημα! Σιγά μωρή Σοφία Βέμπο! Εσένα περίμεναν οι Τούρκοι για να εμπνευστούν να βγουν στους δρόμους. Έμεινες άνεργη, δεν έχεις να φας, ζεις σε μια χώρα που κάθε βδομάδα διοργανώνει και από μία καινούρια συναυλία για να ταΐσει τα παιδιά της, αλλά εσύ, εκεί, αγέρωχη, την αλληλεγγύη σου στους Τούρκους! Λες και κάηκε καρφάκι στον οποιονδήποτε στην Τουρκία για την οικονομική μας κατάσταση, λες και μπήκε στον κόπο έστω κι ένας να εκφράσει την αλληλεγγύη του με ένα status update στο Facebook και τους αξίζει η δική μας συμπαράσταση! Πόσο μαλάκες πια;

Πρόσεξε! Ζούμε σε μια Κύπρο κατεχόμενη και καταφέρνουμε να το παραβλέψουμε γιατί τα δικαιώματα των Τούρκων αυτή τη στιγμή καταπατώνται και πρέπει να γίνουμε όλοι μια γροθιά! Μια μούντζα πρέπει να γίνουμε, να σας φασκελώσουμε όλους έναν, έναν μπας και γλιτώσουμε από τόση ηλιθιότητα μαζεμένη. Δεν πειράζει που είναι Τούρκοι και μας ρημάζουν τα τελευταία 2000 χρόνια, άνθρωποι είναι κι αυτοί. Αξίζουν τη συμπαράστασή μας. Και δεν πειράζει που δεν την ανταποδίδουν, εμείς είμαστε έξω καρδιά και συγχωρούμε. Ω, ρε μάνα μου! Ποια μοίρα συνωμότησε και σας γέννησε;

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι όλοι αυτοί οι προχώ συμπολίτες μας, όταν έρχεται η ώρα και η στιγμή να συνταχτούν υπέρ των δικαιωμάτων των συμπατριωτών τους, έχουν άλλες δουλειές. Πονάει η μέση τους, έχουν πονοκέφαλο, πρέπει να βγάλουν τον σκύλο βόλτα. Πολύ αμφιβάλλω ας πούμε αν όλοι αυτοί έχουν πάει πρόσφατα σε αντικατοχική εκδήλωση. Εκεί ξυπνά μέσα τους η συμφιλίωση των λαών, αντιδρούν στον εθνικισμό, ξυπνά η κομματική ταυτότητα και δεν μπορούν να παραστούν, κωλύονται. Ομοίως, όταν καίγεται το Σύνταγμα και σκοτώνονται στην Αθήνα για τα μέτρα λιτότητας ουδεμία συμπαράσταση δεν βλέπω, άλλωστε «οι καλαμαράδες ευθύνονται και για τα δικά μας χάλια, οπότε όπως έστρωσαν ας κοιμηθούν!» Αλλά άμα είναι για τους κατακτητές μας, χαλάλι και το μουνί της μάνας μας! 

Πριν λίγο καιρό γνώρισα σε ένα μπαρ μια τέτοια. Δεν φαντάζεσαι τι άκουσαν τα αυτάκια μου. Μου είχε πει λοιπόν, ότι αν ποτέ γίνει πόλεμος και εισβάλουν εκ νέου οι Τούρκοι στην Κύπρο δεν προτίθεται να πολεμήσει (ουδεμία έκπληξη σ’ αυτό βεβαίως), διότι τάσσεται εναντίον των όπλων και του πολέμου. «Και τι θα κάνεις μάνα μου; Θα κάτσεις να τις φας;» Ρητορική η ερώτηση, αλλά αναπάντεχη εν τέλει και η απάντηση:

«Θα σταθώ μπροστά από τα άρματα με μια λευκή σημαία και θα τα αφήσω να περάσουν από πάνω μου!» (ούτε καν με κυπριακή σημαία. Με μια λευκή. Σκέτη!)

Αληθινή δήλωση τώρα αυτή και καθόλου διαστρεβλωμένη. Μου είχε πέσει το ποτήρι στο πάτωμα και έγινε θρύψαλα, πνίγηκα, άρχισα να βήχω, γύρισε όλο το μπαρ και μας κοίταγε.

Εύγε μάνα μου! Συγχαρητήρια που θα γίνεις πολτός για την πατρίδα και θα σε κάνουμε ηρωίδα, εθνική γιορτή, αργία και τραγούδι με τη Χάρις Αλεξίου. Τρομάρα να σου ‘ρθει, ένας Θεός ξέρει πως κρατήθηκα και δεν σου έριξα μια μπάτσα μες το πλήθος.


Σήμερα διάβαζα στις εφημερίδες για τα τουρκικά πλοία που αρμενίζουν ανενόχλητα στο Αιγαίο και στην κυπριακή ΑΟΖ και νευρίασα. Ύστερα θυμήθηκα ότι τουλάχιστον έχω φίλες που προθυμοποιούνται να γίνουν πολτός για την παγκόσμια ειρήνη και για τα πανανθρώπινα ιδεώδη και ηρέμησα.

9 σχόλια:

Moonlight είπε...

Κάμνω 1000 λάθη αλλά εν επειδή εν τα βλέπω. Το δικό σου είδα το. Κάτσε να μην πάθεις τίποτε...
...
...
...
Έκατσες;
...
...
...
Θα κάτσεις να ΤΙΣ φας.

Αντιλαμβάνομαι ότι ήταν καταλάθως, γι'αυτό σου το λέω με τρόπο! :p

Moonlight είπε...

"Για τους Τούρκους διαδηλωτές που τρώνε ΑΔΙΚΑ πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα, κτυπήματα, κανόνια νερού, ανοίγουν πληγές στα κορμιά τους, έχω να δείξω όση συμπόνια και αλληλεγύη έδειξαν αυτοί στο παλληκάρι που έφαγε μολυβδένιες σφαίρες στον λαιμό σε ένα οδόφραγμα στην Δερύνεια τον Αύγουστο του 1996 και θα λυπηθώ όσο λυπήθηκαν αυτοί για ένα άλλο διαδηλωτή που τον εβαλαν κατω και τον κτυπουσαν με πετρες,λοστούς,ξύλα μέχρι που του έλιωσαν το κεφάλι λίγους μήνες πριν γίνει πατέρας. Συγνώμη που δεν είμαι τόσο ανθρωπιστής αλλά οι μνήμες δεν σβήνονται..."

Λαλεί ένας δικός μου γνωστός στο facebook. εν μπορώ να πάρω θέση, εν μπορώ να είμαι απόλυτη με τους νέους του σήμερα, Τούρκους και μη.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Χρίστο, πολύ καλά τα λες...εγώ εν μέρει συμφωνώ μαζί με την κοπέλα, ο όποιος άνθρωπος υποφέρει είναι άνθρωπος και πρέπει να δείχνουμε συμπόνια, αυτό μας διδαξε ο Χριστός. ΟΜΩΣ όπως τα λες, κάποιοι που ανήκουν σε συγκεκριμένη παράταξη, τους πιάνει το αλοίμονο και το κρίμα όταν θα συμπαρασταθούν σε τούρκους, όμως όταν οι ελλαδίτες υποφέρουν πολύ άνετα λένα καλά να πάθουν οι καλαμαράδες, το άκουσα ουκ ολίγες φορές, συζήτησα έντονα μαζί τους και το μόνο που μπορώ να πω ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ!!!!
κωνσταντινος

Μανα είπε...

άκου να δεις. υποστήριξη τζαι αλληλεγγύη τζαι επανάσταση σαν πίνοντας φράουλα μαργαρίτα ή που το κρεβάτι με το iPad δεν γίνεται.

τούτοι ούλλοι που δηλώνουν ότι υποστηρίζουν τους αγώνες των Τούρκων να το δείξουν εμπράκτως. διαφορετικά είναι λόγια τζαι μόνο λόγια.

τζαι αν είναι έτσι εγώ δηλώνω αλληλεγγύη με τους αγώνες των ιθαγενών του Αμαζονίου, με τους κατοίκους των νησιών Φόκλαντ, με τους Ζούλου στην Αφρική.

Ανώνυμος είπε...

Χριστούλη μου καλέ!!! Πόσο συμφωνώ μαζί σου και πόσο ενευρίασα και γω χθες που μπήκα φβ. Θα σου έγραφα και γω αυτό που προλαβε και έγραψε η προλαλείσασα!!! Μόνο που εγώ είμαι απόλυτη!!!
ΧΧΧΧΧ

Ktino είπε...

εν εκατάλαβα ακόμα πως αντέχεις να συνεχίζεις να χαλάς φαιά ουσία για να συζητάς με τα αρνιά

ΔΕΛΦΙΝΑΚΙ είπε...

Καλημέρα σας συμπατριώτη.Μου είχε μιλήσει παλιότερα για το μπλογκ σας η Τζόαν Πέτρα (πιστός φίλος του σκύλου) αλλά μόλις σήμερα αποφάσισα να περάσω από εδώ..Ευχαριστώ

Mia Petra είπε...

Τα νεύρα μου...... Άλλη μια "επαναστάτρια χωρίς αιτία"... Φιλούθκια! χχχ

Dreamer είπε...

τουτο εν το σιειροτερο ειδος. πραγματικα. παραπανω εκτιμω τους πραγματικους κομμουνιστες (που να πω την αληθκια εν ξερω κανεναν ασιλας κομμουνιστη) παρα τουτους που αλλα λαλουν τζιε αλλα ζουν.

κατισιη μας