Τετάρτη, Ιουνίου 01, 2011

Tea Time

Από τον καιρό που πέθανε ο πατέρας μου οι επισκέψεις στο σπίτι μειώθηκαν. Από καιρού εις καιρόν βρίσκεται κάποια φίλη της μάνας μου που ενθυμάται να μας επισκεφτεί προκειμένου να επιβεβαιώσει ότι βρισκόμαστε εν ζωή και τα έχουμε ακόμα τετρακόσια. Αυτές οι σπάνιες, ευτυχώς, επισκέψεις μου δίνουν τρομερή έμπνευση για συγγραφή θεατρικού σεναρίου. Καμιά φορά, όπως τις προάλλες, δεν χρειάζεται να αλλάξεις ούτε μία λέξη. Το σενάριο στο προσφέρει στο πιάτο η εκάστοτε επισκέπτης.


Σκέψου, τώρα, το σκηνικό: στο τραπέζι του σαλονιού μας υπήρχαν μπισκοτάκια και τσάι. Γύρω απ’ αυτό κάθονταν η αφεντιά μου, η μάνα μου και μία φίλη της περιορισμένης ευθύνης.



Φίλη: Μεγάλωσε ο γιος σου! Έγινε ολόκληρος άντρας! Με τι ασχολείσαι Χρίστο μου στον ελεύθερο σου χρόνο;


Χρίστος: (με ύφος «πότε θα φύγεις») Ε, να, παίζω θέατρο, μαθαίνω Ισπανικά, τέτοια…


Φίλη: (προς τη μάνα μου) Ορίστε, το παιδί έχει ενδιαφέροντα! Σαν και μένα! Εγώ, Χρίστο μου, τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι με τα υπερφυσικά φαινόμενα!


Χρίστος: Με τη σούπερ νόβα και τα τσουνάμια;


Φίλη: Όχι. Με την ύπνωση και τη μετεμψύχωση! Εσύ, Χρίστο, πιστεύεις στη μετεμψύχωση;


Χρίστος: Τσου.


Φίλη: Εγώ έχω διαβάσει πολύ. Μου κάνει μάθημα και η ξαδέλφη μου που έγραψε τρία βιβλία επί του θέματος! Αυτή τα ξέρει όλα! Να φανταστείς, είχε και δάσκαλο τον τάδε (μου διαφεύγει τώρα το όνομα) που έγραψε άπειρα συγγράμματα για τις προηγούμενες ζωές των ανθρώπων. (Καμαρώνεται) Εμένα μέχρι στιγμής μου έκανε τρεις φορές ύπνωση!


Χρίστος:


Φίλη: Ναι. Με υπνώτιξαν, και ταξίδεψα στην προηγούμενή μου ζωή. Ήμουν αγόρι, και μάλιστα όμορφο, στη Νέα Υόρκη. Είχα μεγάλο σουξέ με τις κοπέλες, αλλά τις κορόιδευα όλες. Φορούσα κι ένα άσπρο πουκάμισο με τυλιγμένα τα μανίκια πάνω. Τις βασάνιζα τις γκόμενες πολύ. Γι αυτό και σήμερα με ταλαιπωρούν εμένα οι άντρες! Με τιμωρεί το κάρμα μου!


Μάνα μου:


Χρίστος: !!!


Φίλη: Μια άλλη φορά, ταξίδεψα δυο φορές πίσω, σε προ-προηγούμενη ζωή και ήμουν ινδιάνα.


Χρίστος: Σαν την Ποκαχόντας;


Φίλη: Ναι! Και μάλιστα πέθανα από βέλος λευκού αντρός που με σημάδεψε με το τόξο του!


Χρίστος: Τι μου λες!


Φίλη: Ναι, εδώ με πέτυχε στον αστράγαλο (σηκώνει παντελόνι και μας δείχνει τον αστράγαλό της) Ορίστε, εδώ που έχω χτυπήσει και το ταττού. Τυχαίο;


Χρίστος: Το ταττού το χτύπησες πριν ή μετά που ανακάλυψες πως ήσουν ινδιάνα;


Φίλη: Πριν! Είδες κάτι πράγματα; Χωρίς καν να ξέρω. Απλή διαίσθηση. Με οδήγησε το κάρμα μου.


Μάνα μου: !!!


Χρίστος: Και ποια η απόδειξη πως ήσουν ινδιάνα και όχι… ας πούμε, ο Αχιλλέας στην Τροία;


Φίλη: Λαλείς;! (Προς τη μάνα μου) Εν πολλά έξυπνος ο γιος σου!


Πήρα ένα μπισκοτάκι, το βούτηξα στο τσάι και χάθηκα κοιτάζοντας τον τοίχο απέναντι με βλέμμα απλανές...

12 σχόλια:

astronaftis είπε...

:)

evroskarseras είπε...

kalan re jai paraponiesai.... tststs

mutzenbacher είπε...

απο τις πιο απολαυστικες αναρτησεις!!!

andy είπε...

ax na sai kala xristo pali me ekanes kai gelasa

Mr Bisco είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=rTx-JYthc38&feature=related

Joy Tears είπε...

Πέρα που το γέλιο που μου επροκάλεσες σήμερα...ένα έχω να κάμω παρατήρηση. Ο Αχιλλέας εν στην φτέρνα του που εκτυπήθηκε, όχι στον αστράγαλο!
:))
Κατά τ άλλα, έπρεπε να της πεις αν μπορεί να σου κάμει κι εσένα ύπνωση και να της λαλείς πελλάρες!
Τζιαμέ να δεις τι υλικό θα είχες για ποστ!

Xenoudis - Ξενούδης είπε...

Ζωντανός διάλογος.
Κάθε μέρα από ένα συμπλήρωμα και σε λίγους μήνες έτοιμο το θεατρικό.
Καν το σκοπό! Θα γίνει!
Ξενούδης
http://xenoudis.blogspot.com

Epivatis είπε...

Jai emena upnotiksan me.... (NOT)
se mia pou tes proigoumenes mou zwes imoun i Pinellopi.... Pernousas telia me tous 12 mnistires, mexri pou irthe o antras mou...


AXAXAXAXAXAXA....


Xaras tin upomoni sou file...

Rania είπε...

πε της να σε υπνωτίσει να δούμε τι ήσουν στην προήγουμενη ζωή!!!

θέλω να σκηνοθετήσω το θεατρικό σου!! I'll pay you:p

Ανώνυμος είπε...

Egw exw pei: I texni antigrafei ti zwh. Oudepote to antitheto.

Angel

xxx

homo anisorropus είπε...

Πάντως είναι πολλά κουλ οι φίλες της μάμας σου και ταλαιπωρίες με γκόμενους και ταττού στον αστράγαλο. :)

Ανώνυμος είπε...

Χαχαχα, είναι αυτό που λέμε
"κάλεσ'την στην κηδεία σου να σου πει και του χρόνου". Νόμιζε ότι με μια συζήτηση περί μεταμψύχωσης θα σας παρηγορούσε ας πούμε; Έλεος..

Τέλοσπάντων, ξέρεις ποιο είναι για μένα το πλέον απολαυστικό μέρος αυτών των διαλόγων; Οι περιγραφές των αντιδράσεων (που στο σενάριο θα είναι φαντάζομαι και σκηνοθετικές οδηγίες).
Θέλω μόνο να μας περιγράψεις και την αντίδραση της μάμας σου όταν της είπε " εν πολλά εξυπνος ο γιος σου"...