Πέμπτη, Μαρτίου 15, 2007

Ταξίδια & Τα-ξύδια

Υπάρχει κόσμος ρε παιδί μου, με ενδιαφέρουσες ζωές! Όχι σαν εμάς! Η Λόττι, γνωστή και ως Σιαρλόττα (έτσι την φωνάζω), επισκέφτηκε 40 χώρες τα τελευταία 11 χρόνια! Αυτά να τα βλέπω εγώ και οι φίλοι μου, που πήγαμε μισή ψωρό-Ιταλία και το παίζουμε καμπόσοι! 40 χώρες Κύριε μου! Με μια βαλίτσα στον ώμο, με δυο αλλαξιές, πέρασε από το Μεξικό στην Ταυλάνδη και έχει να διηγείται ιστορίες για το υπόλοιπο της ζωής της!

Στα 27 της, ζει μόνη της μέσα σε ένα τροχόσπιτο. Χίπισσα! Στην αρχή της γνωριμίας μας παρολίγο να σφαχτούμε. Έτυχε να κάνω ένα σχόλιο στην τάξη και δεν της άρεσε. Έσπευσε να με βάλει στην θέση μου με το φλεγματικό της αγγλικό χιούμορ. Σήμερα είμαστε φιλαράκια και στο νέο τεύχος του περιοδικού (Αυτή τη μαλακία που εκδίδουμε) φιλοξενώ συνέντευξη της. Την παραθέτω πιο κάτω μεταφρασμένη. Προσπάθησα να είμαι όσο πιο διπλωματικός μπορούσα, καταλαβαίνετε δεν μπορούσα να ρωτήσω αν προτιμά να τον φάει από μαύρο ή κινέζο! Φαντάζομαι ότι κατά τη διάρκεια των ταξιδιών της τον έφαγε απ’ όλους. Ιδού λοιπόν η συνέντευξη. (Στην παρένθεση, οι σκέψεις μου).

- Λοιπόν, ποιό από τα μέρη που επισκεύτηκες αγάπησες περισσότερο;
Είμαι μεταξύ δυο... Στην Μελβούρνη έζησα ένα μέρος της ζωής μου, ενώ οι περισσότεροι μου φίλοι είναι ακόμη εκεί. Έχει καφετέριες κάθε δέκα μέτρα (Και στην Λευκωσία, έχει, σιγά!) και αν λατρεύεις τα σπόρ θα την κατά-βρεις! Παίζουν από κρίκετ μέχρι Ράγκμπι (Ε, άμα παίζουν και κρίκετ...!) Από την άλλη, στην Γκαμπόντια ένιωσα πως πήγα πίσω στο χρόνο!

- Πού έπαθες το μεγαλύτερο πολιτισμικό σοκ και γιατί;
Στο Κατάρ! (Κατάρα στο Κατάρ! Από την Ξυλοφάγου μάλλον δεν θα πέρασε...) Ήμουν 16 χρονών τότε και έπρεπε να κυκλοφορώ με γκελλαμπία (έτσι!). Από τότε εκτίμησα τις ελευθερίες που έχουμε στην Βρεττανία! Έκτοτε φροντίζω να μαθαίνω τα διάφορα χούγια της κάθε χώρας για να αποφεύγω τις γκάφες. Ξέρεις ότι οι βουδιστές θεωρούν προσβολή το άγγιγμα στο κεφάλι; (πού να ξέρω μάνα μου!;)

- Πού θα πάμε για την καλύτερη νυχτερινή ζωή;
Στην Ταυλάνδη ! Αν ξέρεις που να πας και πώς να κρυφτείς από το νόμο. Είναι εκατό φορές καλύτερα και από το Άμστερνταμ. (Τώρα, τι να της πεις! Το ίδιο πράγμα σκεφτόμαστε! Πηδάς την 16χρονη με πέντε λίρες!)

- Που μετάνιωσες που ταξίδεψες;
Στο Ρόσγουελ. Ήμουν μανιακή με τους εξωγήινους κάποτε και έκανα 7ωρο ταξίδι για να πάω στο σημείο που υποτίθεται έπεσε το διαστημόπλοιο. Δεν υπάρχει τίποτε εκεί, ούτε ένα υποτηπώδες μνημείο, χώρια που η διαδρομή είναι γεμάτη με αδιάφορα σπίτια που μοιάζουν με κύβους. Χαμένος χρόνος (Στη Δρούζα και τον Χαρδαβέλλα να τα πεις... )

- Το πιό παράξενο που σου συνέβη ταξιδεύοντας;
Πριν πέντε χρόνια στο Λος Άντζελες, περπατούσα σε μια ερημική περιοχή ντυμένη στα χάλια μου τα μαύρα. Με σορτς, μπλε πουλόβερ και ψάθινο καπέλο. Με σταματάει ένας τύπος και ζητά οδηγίες κατεύθυνσης. Του είπα ότι ήμουν τουρίστρια και αυτός μου πρόσφερε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό για να του κάτσω. (Ουάο! Του έκατσες;) Φυσικά και δεν δέχτηκα. (Ηλίθια!) Για πουτάνα με πέρασε; (Όχι, για νομπελίστα) Πολύ χαμηλά στάνταρντς έχει το Χόλλυγουντ (Στην αναβροχιά...)

- Ερωτεύτηκες ποτέ ενώ ταξίδευες;
Υπήρξε κάποιο ρομάντζο με κάποιον Αυστραλό, το οποίο και κράτησε τέσσερα χρόνια. Η απόσταση δεν μας βοηθούσε βέβαια, οπότε χωρίσαμε. Πήγαμε μια φορά μαζί διακοπές στα νησιά Φίτζι, και μπορώ να πω ότι ήταν... ‘ρομαντικά’ αλλά μην ρωτάς περισσότερα, I won’t kiss and tell. (Μην ανησυχείς, θα το κάνω εγώ! Άκουσε εκεί νησιά φίτζι! Εμείς την γκόμενα την πάμε ως τον Πρωταρά και πολύ της πέφτει! Σάντουΐτς από βρώμικο και σιοσιούκκο από τον Άγιο Ηλία!)

- Σε ποιό μέρος χάλασες τα περισσότερα λεφτά;
Στο Χονγκ Κονγκ. Πήγα με τις σακούλες έτοιμη να αγοράσω τα άπαντα σε ηλεκτρικά (από που είσαι είπαμε;). Πήρα ένα ipod και χάρηκα, σαν βλάκας. Επιστρέφοντας το βρήκα φθηνότερο στο Heathrow!

- Ποιό είναι το πιο αστείο περιστατικό που σου συνέβη στα ταξίδια σου;
Μια φορά κοιμόμουν σε νυχτερινό τρένο και ξαφνικά ακούσαμε ένα μπαμ και ξυπνήσαμε όλοι. Το τρένο εκτροχιάστηκε αλλά ευτυχώς, κανένας δεν έπαθε τίποτε. Μας είπαν όμως ότι το τρένο δεν μπορούσε να συνεχίσει το ταξίδι του, οπότε έπρεπε να κάνουμε ώτο στοπ για να φτάσουμε στο Τσιάνγκ Μάϊ (Δεν κάνω πλάκα, εκεί ήθελε να πάει!) Τελικά, μπήκαμε στην κάσα ενός φορτηγού, που μετέφερε κότες ζωντανές για σφαγή ! Βρωμούσε λίγο, αλλά τι να κάναμε. Φτάνοντας στον προορισμό μας, μάθαμε ότι το τρένο επισκεύαστηκε μέσα σε 10 λεπτά και έφτασε την ίδια ώρα με εμάς στο Τσιάνγκ Μάϊ! Μας έμεινε η εμπειρία. (Έπρεπε να ήμουν μες το βαγόνι να ακούσεις μουρμούρα! Θα ξεπουπούλιαζα τις κότες όλες, και εσένα μαζί!)

- Ποιά είναι τα συστατικά του τέλειου ταξιδιού;
Να είσαι εύελικτος διότι τα πράματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλεις, να χαμογελάς και να είσαι ανοικτός σε νέους ανθρώπους (Αν ταξιδέψουμε ποτέ μαζί να μου φτύσεις! Για παρτούζες και όργια, ούτε λόγος!)

Δεν υπάρχουν σχόλια: