Παρασκευή, Δεκεμβρίου 20, 2013

Στα Χρόνια Του Ιησού

Τριάντα τριών χρονών. Αύριο.

Αύριο δεν είναι μόνο η επέτειος των γενεθλίων μου, είναι και η επέτειος του ανευρύσματος. Και τρία χρόνια μετά μπορώ να αξιολογήσω σαφέστερα το πόσο άλλαξε η ζωή μου μετά την εγχείρηση. Ευτυχώς προς το καλύτερο. Μπορεί να έχουν μειωθεί οι φυσικές μου αντοχές και να είμαι μόνιμα σε μια κατάσταση παραζάλης, μεταξύ ύπνου και ξύπνιου, αλλά τα τελευταία τρία χρόνια έζησα όσα δεν έζησα τα προηγούμενα τριάντα.

Κατ’ αρχάς μέσα σε τρία χρόνια ταξίδεψα σε 8 νέες χώρες, χώρια τα ταξίδια σε χώρες που είχα ξαναπάει και τις επισκέφτηκα για βόλτα. Εξέλιξα τις γνώσεις μου στην ισπανική γλώσσα, έπαιξα σε πέντε θεατρικές παραστάσεις, γνώρισα, αγάπησα και αποθέωσα τη Μπρέντα, γενικώς πήρα μπρος. Αυτά τα έκανα και παλαιότερα βέβαια, αλλά με το στανιό. Με το φόβο. Δεν τολμούσα, δεν ρίσκαρα, δεν καταπολεμούσα τα πάθη μου. Έκανα ένα βήμα μπρος και δύο πίσω. Πλέον θέτω στόχους, συγκεντρώνομαι σ’ αυτούς, σκάω απ’ το κακό μου, αλλά… τους πετυχαίνω.

Βέβαια, όλο αυτό, έχει και το κόστος του. Είμαι διαρκώς σε ένα mood «να τα προλάβουμε όλα πριν πεθάνουμε» κι έτσι δεν αντιλαμβάνομαι για πότε περνά ο καιρός. Δεν προλαβαίνει ο εγκέφαλος μου να τα απορροφήσει και να τα απολαύσει. Σ’ αυτό μπορεί να ευθύνεται και η ηλικία. Όπως και να ‘χει, αρχίζω να χορταίνω με αυτά που πετυχαίνω, και ωριμάζω, νιώθω πιο έτοιμος να ανοίξω νέα κεφάλαια, νέους λογαριασμούς και να βάλω νέους μπελάδες πάνω στο κεφάλι μου.

Γι αυτό και δεν έχω ουδεμία προσδοκία από το ’14, και το μόνο που επιθυμώ είναι να γίνω πατέρας. Έχω δώσει εντολή, τα σπερματοζωάριά μου να παραταχθούν πάραυτα σαν τους στρατιώτες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τύπου σάρισσα, για να κατακτήσουν όλα τα ωάρια που θα βρεθούν στον διάβα τους. Ναι, δεν με ενδιαφέρουν άλλα θέατρα, δεν καίγομαι να πάω σε άλλη γη, σε άλλα μέρη, δεν με κόφτει να τελειοποιήσω περαιτέρω τα ισπανικά μου, θέλω μόνο να πολλαπλασιαστώ.

Δεν ξέρω πόσο εγωιστικό και θλιβερό είναι που επιθυμώ διακαώς ένα παιδί. Δεν ξέρω ποιο θηριώδες ένστικτο θέλει να ικανοποιηθεί από την τάση μου να το παίξω father figure, δικτάτορας και ότι άλλο σου ξυπνά ο ρόλος του γονιού, μα αισθάνομαι εντόνως ότι την Κύπρο την έχουμε εξαντλήσει και πως στο στάδιο που βρίσκομαι τώρα, είτε φεύγεις και κάνεις μια νέα ζωή σε μια χώρα ανεξερεύνητη, είτε κάθεσαι στ’ αβγά σου και τα κλωσσάς. Καταλαβαίνεις ότι η ασθενής μου σάρκα μόνο για το δεύτερο είναι διατεθειμένη.

Πατέρας λοιπόν. Και όσο σκέφτομαι ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί η ευχή μου, αισθάνομαι δέος για την ευθύνη που ετοιμάζομαι να φορτωθώ και τύψεις που θα γεννήσω το παιδί στην Κύπρο. Τι να έρθει να κάνει εδώ; Να μεγαλώσει μέσα στους παιδότοπους με τις οικιακές βοηθούς να το κατατρέχουν σαν αρρώστια; Να το μεγαλώσω σε μια χώρα χωρίς ταυτότητα, που θα του προσφέρει ολωσδιόλου όλα αυτά που οι Ελβετοί και οι Σκανδιναβοί χαίρονται με το καλημέρα σας; Τι μου φταίει το σπέρμα μου να ανθίσει σε μια χώρα τόσο ασταθή, άμοιρη, κακόγουστη και βρομερή; Εκτός της Κύπρου που φαντάζει σαν τσιμπούρι στη γαλούχηση του υψηλού μικρού μου, με αγχώνει γενικότερα και η κατάσταση του πλανήτη. Διαβάζω το inferno αυτές τις μέρες, του Νταν Μπράουν, και σαν σωστός μικροαστός αγχώθηκα που η επόμενη γενεά θα είναι και η τελευταία που θα μπορεί να απολαύσει αγαθά όπως το νερό και την τροφή. Θα είναι και η γενεά που θα δει το ανθρώπινο είδος να καταρρέει αφού ο πλανήτης δεν θα μπορεί να το απορροφήσει και θα το αποβάλει σαν μύξα από ρουθούνι που φταρνίζεται.

Δεν είναι κρίμα να φέρω σε έναν τέτοιο κόσμο ένα παιδί;

Είναι. Αλλά επειδή όλοι θα φέρουν κάποτε ένα και θα ασχολούνται όλη μέρα μ’ αυτό, και θα πηγαίνουμε για καφέ και θα μου πρήζουν τα ούμπαλα σε ποιο νηπιαγωγείο γράφτηκε, πόσο έξυπνο είναι, πόσο φρόνιμο είναι, και ούτω καθεξής, καλό θα είναι να έχω κι εγώ ένα για να έχω λόγο να πηγαίνω μαζί τους για καφέ, και να μην περάσω το υπόλοιπο της ζωής μου μέσα σε ένα σπίτι βλέποντας ταινίες και περιμένοντας τους φίλους μου να «ξεπαιθκιώσουν».

Αγχώθηκα γι αυτό ας κλείσουμε κι αυτή τη συνεδρία εδώ. Χάρηκα που τα είπαμε κι ευχαριστώ για τη βίζιτα.


Για σένα που τόσο κόπτεσαι, να σου πω ότι και φέτος τη μέρα των γενεθλίων μου θα ντυθώ Μπάτμαν και θα πάω βόλτα. Δικαιούμαι να νιώθω ανίκητος, τουλάχιστον μια φορά τον χρόνο.

YΓ: Έχω γενέθλια μια μέρα μετά τη Βίσση. Δεν ξεχνάμε τις παραδόσεις, ανοίγουμε τα μεγάφωνα στο μαξ!

18 σχόλια:

Mana είπε...

Και πάμε όλοι μαζί:

Daddy, Daddy Cool
Daddy, Daddy Cool
Daddy, Daddy Cool
Daddy, Daddy Cool

Αχ Θέε μου και θα το ζήσουμε να ακούσουμε τον Αντίχριστο να παραπονιέται στο μπλογκ του για ξεσκάτισμα και αϋπνιες...

Ανώνυμος είπε...

ναι το μωρό που θα φέρεις στον κόσμο θα είναι κρίμα που θα το φέρεις στην κύπρο, αλλά να σκέφτεσαι ότι θα ειναι τυχερό για τους γονείς που θα χει...δεν το λεω για κομπλιμέντο γιατι δεν σας ξέρω, απλώς στο χέρι σας είναι να το κάνετε να είναι τυχερό, με φροντίδα, αγάπη και αφοσίωση...αυτές οι λέξεις εύκολα γράφονται όμως δύσκολα γίνονται πράξεις, γι αυτό αν θα φέρετε ενα παιδί για να το μεγαλώνουν οι οικιακες βοηθοι, οι γιαγιάδες, και ουτω καθ εξεις, τότε σκεφτείτε το, οι γονείς εχουν την ευθυνη, χωρίς να σημαίνει ότι κάθε τόσο δεν μπορούν να αφιερώνουν και χρόνο και για τον εαυτό τους, όλα με μέτρο...οπότε σου εύχομαι να αποκτήσεις και συ αυτή την ευλογία
κωνσταντινος

Mademoiselle Hyde είπε...

Το επερίμενα και πως το επερίμενα τούτο το ποστ!!! Χρόνια σου πολλά έστω και μία μέρα πριν. Να τα χιλιάσεις!! Άντε και οι επιθυμία σου ευχή μου για τη νέα χρονιά!!

;)
XXXX

Ανώνυμος είπε...

Brenda???? Ακούς???? Ετοίμασε τη μήτρα χρυσό μου!!!! Και επειδή τα στρατιωτάκια του Χρίστου θα επιτεθούν σε όσα ωάρια βρουν στο διάβα τους.... αυξάνονται οι πιθανότητες για πολύδυμη κύηση! Να σας ζήσουν! Με το καλό και η ώρα η καλή. Αν κάμετε κόρες και μοιάζουν στην Brenda δηλώνουμε και υποψηφιότητα για μελλοντικοί γαμπροί!

Moonlight είπε...

Ελπίζω να ταυτίζονται τα θέλω σας και να το κάμετε, και να γίνεται ωραίοι γονείς. :)
Αναμένω ποστς τωρά, καταλαβαίνετε...

Joy Tears είπε...

Φαντάζεσαι σε ένα χρόνο να πηγαίνουμε για καφέ και να συνεννοούμαστε από πριν πού να πάμε που να είναι καλά για τα...μωρά μας;; :)

Anti-Christos είπε...

Μακάρι Joy μου! :)

Anti-Christos είπε...

Ευχαριστούμε! Να περάσει από συνέντευξη ο μικρός και αν πληροί τα κριτήρια, να το διαπραγματευτούμε, γιατί όχι! :Ρ

Anti-Christos είπε...

Χίλια ευχαριστώ μαντμαζέλ αγαπημένη! :)

Anti-Christos είπε...

Χαλάλι του μωρού μου! ΧΧ

Anti-Christos είπε...

Ευχαριστώ φίλε, από το στόμα σου κ στου Θεού τ' αυτί!

Ανώνυμος είπε...

Να κάνεις κόρη και να συμπεθερέψεις με την Ειρήνη Χαραλαμπίδου! Τί, όχι;

Anti-Christos είπε...

Πάρτο πίσω τρισκατάρατε!!!

Ανώνυμος είπε...

Αρχικά χρόνια σου πολλά από σήμερα!!! Ότι ποθείς στην αγκαλιά σου να το βρεις. Πάντα υγεία και ευτυχία εύχομαι εγώ.

Εν συνεχεία εύχομαι η ευχή σου να γίνεις παπάς να πραγματοποιηθεί. Μην σε νοιάζει αν είναι στην Κύπρο ή στην Γουατεμάλα, τούτα εν λεπτομέρειες, εκείνο που έχει σημασία είναι να μεγαλώνει ένα μωρό σωστά όπου και αν είναι αυτό. Και τούτο είμαι πεπεισμένη ότι θα το πετύχετε με την Μπρεντούλλα!!!

υ.γ Θέλουμε και επετειακό ποστ, τούτο δεν πιάνει, το θέλουμε την ημέρα των γενεθλιών να είναι και πιο επίσημο.

Beatrix Kiddo είπε...

xappi mpertei

Ανώνυμος είπε...

Sta dika mou gene8lia, eilikrina, diaskedasa me ta post sou, ka8ws oloi me ksexasan. Perasa wraia:) Efxomai loipon, ka8e kalo kai tou xronou diplos!

Dr.Spock είπε...

Χρόνια πολλά κ να τα εκατοστήσεις με υγεία!

Dreamer είπε...

μακαρι να σου φερει το 2014 τουτο που ποθεις ακομα τζιε αν θα το νανουριζεις με την κραυγη τζιε το nylon