Κυριακή, Μαρτίου 20, 2011

Prison Break

Είδες που έγραψα στο περασμένο κείμενο, ότι ήμουν να σκάσω και ήθελα επειγόντως ταξίδι. Μπήκα στο ίντερνετ, έψαξα προορισμούς, τίποτα! Μόνο κάτι γειτονικές αραβικές χώρες ήταν διαθέσιμες, τις οποίες ξέρεις πόσο εκτιμώ… Οπότε, αποφάσισα να κάτσω στα βραστά μου. Για κάποιο λόγο, ο νους μου ακόμα νομίζει ότι είμαι κάτοικος Λονδίνου όπου όποτε αποφασίσεις μπαίνεις μέσα στον Thomas Cook και βρίσκεις προσφορά για διακοπές με πενήντα λίρες, μέχρι και για τα νησιά Μπαρμπάντος! Ξέχασα ότι εδώ είμαστε αποκλεισμένοι από τον έξω κόσμο, σχεδόν φυλακισμένοι.

Ο Μέγας Ναπολέων φυλακίστηκε στο νησί της Αγ. Ελένης. Ο περιβόητος δραπέτης «Πεταλούδας» στο νησί του διαβόλου. Ο Οτσαλάν στο νησί του Ιμραλί. Οι ήρωες του 1821 φυλακίστηκαν στο νησί της Ύδρας. Ε, εγώ, φυλακίστηκα εδώ. Να δω πότε θα το χωνέψω!

Ήμουν να σκάσω, δεν άντεχα άλλο. Πέμπτη βράδυ είπα "σιγά, να μην πεθάνω εγώ για χάρη σας!" Μπήκα στο ίντερνετ και έκλεισα εισιτήριο για Αθήνα. Έφυγα Παρασκευή, πρωί, πρωί σαν τον κλέφτη, να βρω την υγειά μου και γύρισα Κυριακή. Πριν λίγο. Μα, πέρασα υπέροχα, ξανάγινα άνθρωπος!

Το μόνο κακό, είναι ότι ξεπαραδιάστηκα. Έφαγα ένα μισθό μέσα σε τρεις μέρες. Αλλά, χαλάλι! Στα ξένα, φίλε μου, γιατρεύομαι. Να φανταστείς, ξέχασα να πιω και τα χάπια της πίεσης γιατί ένιωθα περδίκι. Τεράστια η διαφορά στη ψυχολογική μου διάθεση. Έκανα τόσα πολλά! Είδα τρείς φίλους από το Πανεπιστήμιο, τη Νίκη, την Αγγελική και τον Δημήτρη. Πήγα στη Βίσση μου, πήγα θέατρο, ψώνισα, κοιμήθηκα άπειρες ώρες, όλα αυτά μέσα σε 48 ώρες!

Διάφορες σκέψεις και συναισθήματα:

*Οι Κυπριακές αερογραμμές πρέπει -επιτέλους- να καθιερώσουν τη λεγόμενη «χωρκατόπτηση». Να τους παστώνουν όλους μαζί και να πετάνε τους συγκεκριμένους Κύπριους με ειδικές πτήσεις. Εγώ δεν αντέχω άλλες πτήσεις προς Αθήνα με το συγκεκριμένο είδος homo sapiens. Ζω για την ημέρα που θα μάθουν όλοι το σαβουάρ βιρβ του αεροδρομίου και του αεροπλάνου. Το 80% των επιβατών, είμαι σίγουρος, δεν ήξερε σε τι αποσκοπεί το check in (δεν έχω χειρότερη εικόνα να ανοίγουν τις βαλίτσες να αφαιρέσουν πράγματα για να μειώσουν το βάρος της βαλίτσας! Έλεος! Έλεος), ενώ κλασικά, όταν προσγειωθήκαμε, χειροκρότησαν.

*Κάθε φορά που επιβαίνω σε αθηναϊκό ταξί, είναι σαν να επισκέπτομαι ένα μπλογκ. Ο κάθε ταρίφας έχει κι από μία προσωπική ιστορία/δράμα να σου εξιστορήσει. Όλοι υποφέρουν, όλοι πονάνε. Κάποτε άνοιγα συζήτηση μαζί τους, τώρα πια βαριέμαι και να τους κοιτάξω. Απλά μπαίνω, λέω που θέλω να πάω κι αποφεύγω eye contacts που μπορεί να δώσουν έναυσμα για συζήτηση. Και αν δεν μπορώ να την αποφύγω, απαντώ μονολεκτικά. Του στιλ "σκάσε, σε βαριέμαι."

*Πήγα και είδα τη ‘Φουρκέτα’ στο θέατρο ‘Εμπορικόν’, με την Καβογιάννη και τον Κόκλα. Μακράν η καλύτερη παράσταση που είδα φέτος. Δεν ήξερα πού να κρύψω τα κλάματά μου στο φινάλε. Παρά-κλαίω στις παραστάσεις τον τελευταίο καιρό και πρέπει να το προσέξω. Υπέροχη ιστορία, η Καβογιάννη έδωσε ρεσιτάλ, η σκηνοθεσία ευρηματική, η μουσική εξαίσια, δεν είναι τυχαίο που παίζει για 3η χρονιά! Να πάτε να το δείτε. Εγώ θέλω να το ξαναδώ.

*Πήγα και στη Βίσση μου. Βισσάρα μου, λατρεία μου, πάθος μου μεγάλο! Ήταν το τελευταίο της βράδυ. Δεν είπε κανένα καινούριο τραγούδι πέραν του ‘Δεν θα υπάρξει άλλο.’ Πήγα μόνος μου, στο μπαρ. Ξεποδαριάστηκα να στέκομαι μόνος μου για 4:30 ώρες, αλλά δεν μου πήγαινε η καρδιά να μην την τιμήσω με την παρουσία μου, άσχετα αν είναι η 3η φορά φέτος που παρακολουθώ το σόου στο Αρένα.

*Ανάμεσα στους θαμώνες διέκρινα: Καρβελάρα με Πάννια (λίγο έλειψε να πάω να του φιλήσω το χέρι), Ελεονόρα Μελέτη (παλιμπαίδιζε όλο το βράδυ από το πρώτο τραπέζι, σε κάποια φάση έριξε και μια μπάτσα στον πισινό του Ρουβά), τον Κοντόπουλο (τον συνθέτη), τον Ρώσο Κιρκόροφ (εκείνον που είχε πάει Γιουροβίζιον το 1995 και πήγε άπατος) και την Τάμτα. Η Βίσση εξυμνούσε συνέχεια τον Καρβέλα και έκανε και τη δήλωση: «Εύχομαι όσο μπορώ και τραγουδώ, να τραγουδώ μόνο Καρβέλα!» Και εκεί συγκινήθηκα επίσης. Η Βίσση πρέπει να λούστηκε με πάνω από 100 πανέρια γαρύφαλλα ψες το βράδυ. Αναστέναξε το γαρούφαλο! Τόσο πανέρι και κακό έχω να δω από τα μπουζούκια των '90ς!

*Από το θεωρείο του 4ου ορόφου παρακολουθούσα με δημοσιογραφικό και κοινωνιολογικό ενδιαφέρον τον κόσμο που διασκέδαζε (παρεμπιπτόντως, η προσέλευση ήταν τρισμέγιστη, δεν έπεφτε καρφίτσα), και εντυπωσιάστηκα με το πόσο πωρώνονταν όλοι με το «Ξανά», με το «Μακαρόνια με κιμά» (που κάποτε ντρεπόσουν να παραδεχτείς ότι σ’ άρεσε, τώρα όλοι κάνετε head banging, τρομάρα σας!) με το reprise του «αγάπη είναι, εσύ», με το «αγάπη υπερβολική» (πάντα φρέσκο, λες και κυκλοφόρησε χθες) και κλασικά, με το «Δώδεκα» (Σαν τον Ύμνο εις την Ελευθερία ακούγεται).

*Έφυγα στις 4:30 το πρωί. Μετά τα ντουέτα. Σήμερα δεν νιώθω τα πόδια μου από την πολλή ορθοστασία.

*Σήμερα πήγα στο Μοναστηράκι κι αγόρασα ξεχασμένους δίσκους βινυλίου της Άννας για να διακοσμήσω τους τοίχους. «Εμείς», «Επόμενη Κίνηση» και «Φωτιά». Μία ομορφιά. Και πάμφθηνα.

*Για πρώτη φορά στα χρονικά, διαπίστωσα τον πανικό της οικονομικής κρίσης. Οι Έλληνες μετρούν και το τελευταίο ευρώ για τα πάντα!

*Έκατσα στο Σύνταγμα και διάβασα Νίτρο Μαρτίου. Έπινα milko, έτρωγα τυρόπιτα. Προσεγγίστηκα τουλάχιστον 2 φορές από πρεζάκια που χωρίς αιδώ μου ζήτησαν λεφτά για τη δόση τους. Ούτε τα προσχήματα δεν κρατάμε πια. Τι κρίμα! Στον πρώτο έδωσα 1 ευρώ. Σκέφτηκα ότι στον τρίτο που θα έρθει να μου ζητήσει ελεημοσύνη, θα του πω: «Δώσαμε, δώσαμε στον προηγούμενο!» Μία φορά την ημέρα κληρώνει η λοταρία! Ε, μα…

*Είχα καλή πτήση επιστροφής. Έχω να μοιραστώ μαζί σου ένα εμπεριστατωμένο συμπέρασμα. Η Κύπρος δεν έχει κανένα καλό. Τέλος! Το ότι με τον καιρό την συνηθίσαμε και πειστήκαμε όλοι μας πως η Κύπρος έχει και τα θετικά της για να παρηγοριόμαστε και να μην αυτοκτονήσουμε, είναι μία κοροϊδία που πρέπει να λάβει τέλος σύντομα. Πριν μας ακούσει κανένας ξένος και εκτεθούμε ανεπανόρθωτα. Η Κύπρος είναι ένα βαρετό μέρος, στο οποίο αξίζει να ζεις μόνο για να βγάζεις λεφτά και να τα τρως στο εξωτερικό. Ό, τι άλλο μου πεις, σόρρι, αλλά δεν με πείθει. Και αν πραγματικά πιστεύεις ότι περνάς ωραία εδώ, δυο φορές σόρρι, αλλά το πρόβλημα το έχεις εσύ. Και είναι μεγάλο. Απλώς δεν μπορώ να στο πω κατάμουτρα όταν συζητούμε από κοντά, καθαρά από ευγένεια. Στο λέω όμως από εδώ, για να μην νομίζεις ότι δεν ξέρω τι μου γίνεται.

Αυτά. Από αύριο πίσω στη ρουτίνα. Μέχρι το βράδυ σκοπεύω να κλείσω ταξίδι γι αλλού. Δεν μπορώ να αργοπεθαίνω άλλο!

19 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

τον παραπάνω τζαιρόν η ζωή σου εν μιά ρουτίνα. τζαι εν στη ρουτίνα που εν καλλύτερη η κύπρος που άλλες χώρες.

aspromavro

Anti-Christos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Anti-Christos είπε...

Και οι φυλές των ζουλού στην Αφρική, έχουν μια υπέροχη ρουτίνα. Ξυπνούν το πρωί, πάνε στα χωράφια, καλλιεργούν ως το μεσημέρι και επιστρέφουν σπίτι τους. Ρίχνουν ένα χορό γύρω από το Τοτέμ και πέφτουν για ύπνο. Υπέροχη ρουτίνα.

Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους ζηλέψω. Σωστά;

Η ποιότητα ζωής ενός τόπου δεν κρίνεται από την ρουτίνα επειδή αυτή αποτελεί κομμάτι της ζωής μας (αντιθέτως, οι πραγματικά ουσιαστικές ζωές δεν χαρακτηρίζονται από ρουτίνα), αλλά από την πνευματική ευρωστεία, τον αριθμό επιλογών στη διασκέδαση, τις δραστηριότητες και τον πολιτισμό. Και από ποιότητα ζωής, εμείς πάσχουμε.

CyQr είπε...

Καλά έκανες και πήγες!

Ανώνυμος είπε...

πάλι εγραψες! πόσο συμφωνώ για τη "χωρκατόπτηση" που λες αλλά και το χωρίς λόγο ύπαρξης χειροκρότημα των κυπραίων όταν το αεροπλάνο προσγειώνεται!έλεινοι και σε αυτό. Εχεις δίκαιο απόλυτο αυτό το "και η Κύπρος έχει και τα θετικά της" πραγματικά το λέμε ρε παιδί μου όλοι για να παρηγορούμαστε και να μην φουντάρουμε!!'Αστα να πάνε...απλά εγώ ζηλεύω πολλές φορές αυτούς που περνούν καλά Κύπρο και είναι τόσο ευτυχισμένοι που ζουν σε αυτήν και δωσμένοι στο κυπριακό γίγνεσθαι που πάνε αλλού και λεν "μάνα μου σαν την Κύπρο μας δεν έχει" τους ζηλεύω γιατί είναι απαίσιο να νιώθεις ξεκάρφωτος στην ίδια σου τη χώρα, να μη κολλάς και να έχεις καταπιεστεί για να γυρίσεις να ζήσεις σε αυτή!! Το μόνο που με παρηγορεί είναι πως τελικά νιώθουμε αρκετοί πάνω κάτω τα ίδια.

Blong είπε...

Tote giati den feygete apo tin Kypro?
Giati oloi pou pigate gia spoudes sto eksoteriko kai diaskedasate ti zoi sas gia 4 xronakia, meta gyrisate sta "kala" tis Kyprous. Omos den perna mera pou den paraponieste gia ti zoi sas xoris na kanete kati gi ayto san aksioi Kypreoi.

Christos

Anti-Christos είπε...

@Christos:

Πρώτα απ' όλα, αυτά τα 4 χρονάκια που ζήσαμε στο εξωτερικό δεν διασκεδάζαμε ακριβώς. Διαβάζαμε για να βγάλουμε τη νομική και μας βγήκε ο κώλος. Δεν κάναμε ακρότητες, ούτε ζωή χαρισάμενη. Απλή, ανέμελη φοιτητική ζωή στα πρότυπα του μέσου φοιτητή στο εξωτερικό κάναμε. Οπότε, να λείπουν οι ειρωνίες.

Επιστρέψαμε στην Κύπρο επειδή πρώτον, εδώ ζει η μάνα μας και όπως και να το κάνουμε, θέλουμε να έχουμε κοντά μας τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Τα "καλά" της Κύπρου στα οποία αναφέρεσαι, εγώ δεν τα βλέπω. Αν εννοείς το οικονομικό, είναι θέμα χρόνου να χαθεί κι αυτό με τους πολιτικούς που ψηφίζει ο όχλος.

Μένουμε εδώ κυρίως για τα λεφτά που κερδίζονται εύκολα και σίγουρα. Τα λεφτά όμως δεν φέρνουν την ευτυχία. Επομένως, έχουμε κάθε δίκιο να γκρινιάζουμε και να ευχόμαστε να είχαμε περισσότερες επιλογές και περισσότερο ενδιαφέρον.

Δηλαδή, εσύ εδώ, περνάς καλά; Σοβαρά;

Κκουλλάς είπε...

"ενώ κλασικά, όταν προσγειωθήκαμε, χειροκρότησαν."

Ειδικά τούτο εν τζει που το χωρκάτικο, ειδικά για τούτο εν ταξιδεύκω τζαι μένω φυλακισμένος στη χωρκατονήσο , χιχιχι

Blong είπε...

Den prospathousa na eironeyto alla tora pou ksanadiavasa to comment mou katalavo giati to peires etsi.
Ta kala tis kyprou ta anaferes idi: oikogeneia, job security (gia to oikonomiko den eimai kai toso sigouros afou ola einai panakriva ekei). Akoma kalos kairos kai kalo fagito (gia mas pou den ta exoume einai simantika).
Kai ego efyga gia 4 "xronakia" gia spoudes alla perasane 12 xronia kai akoma den epestrepsa piso.

To comment mou eixe skopo na rotisei tin idia erotisi pou ekana ston eayto mou apeires fores alla kai se dikous mou filous pou einai akrivos stin diki sou katastasi, diladi epistrepsane piso kai paraponiountai.

Stin diki mou periptosi ta kala tis Kyprou den itane arketa gia na epistrepso kai na exo tin idia zoi pou exo tora. Ayto mporei na allaksei sto mellon kai otan katalavo oti eimai dystixismenos se opia xora kai na vriskome tote tha sikosto na fygo kai na dokimaso piso sti Kypro.

Esy anti na eisai distixismenos kai na paraponiese gia ti zoi pou sou prosferei i Kypros giati den feygeis na pas allou gia kati kalytero?

Anti-Christos είπε...

@Christos: Μα σου απαντώ, αγαπητέ φίλε. Μένω εδώ για τα λεφτά. Έχω καλή δουλειά εδώ. Αλλά μόνο αυτό. Και δεδομένων των καιρών που διανύουμε, είναι πολύ δύσκολο να βρεις ανάλογο μισθό και ωράριο στο εξωτερικό. Οπότε... Τρως το αγγούρι και σιωπάς. Ή τουλάχιστον, μόνο μουρμουράς.

Μην επιστρέψεις στην Κύπρο. Μείνε στα ξένα. Ο εγκέφαλος έχει την ικανότητα να γκλαμουροποιεί ό,τι του λείπει. Καλύτερα να φαντάζεσαι, να ονειροπολείς και να λες "τι ωραία θα ήταν αν τώρα ήμουν στην Κύπρο", παρά να είσαι εδώ. Άπαξ και έκανες τη μαλακία και γύρισες είναι πολύ αργά.

Ανώνυμος είπε...

Cyprus is great once you have your own family and your parents are aroudn to look after your kids and help you raise them etc.
But true, optiosn are limited. Try to enjoy what you have though: the sea (and I don;t mean Nausica and sunrise etc. if you are not into sociable six-pack sun bathing), there are HUNDREDS of beaches you can go and beby yourself or almost by yourself. Enjoy the fodd. Go for walks on the mountains.

I live in London, I miss CYprus sometimes, btu I looooooooove it here and the fact I can escape so easily (kai ta eirwnika sholia typou 'en tous varkesai tous vrwmo egglezous', na leipoun, the majority of the peopel i mingle and interact are non english. EPisis, comments typou 'ma areskei sou'? nai areskei mou, en pio wraia pou tin aglantzia, tin lakatameia, ton ayio tyhwna, to fikartou. )

Joy Tears είπε...

Εγώ,η αθεράπευτα ρομαντική,θα σου πω ότι όπου και να μένεις,την νύχτα θα γυρίζεις (κάποια στιγμή) σπίτι σου να κοιμηθείς. Αν,κλείνοντας την πόρτα του σπιτιού σου,νιώθεις όμορφα με αυτόν/αυτήν που έχεις μαζί σου,οι διασκεδάσεις και τα υπόλοιπα...γίνονται δευτερεύουσας σημασίας.
Καμιά διασκέδαση, καμιά πολιτιστική εκδήλωση και καμιά όμορφη πόλη δεν φτάνει σε αξία τα αισθήματα,την αγάπη,τον έρωτα,τη φιλία.

andy είπε...

poso simfono me ton xristo. etsi ta vlepo kai ego ta pramata stin kipro.

DaisyCrazy είπε...

Ζ Η Λ Ε Υ Ω Ω Ω Ω Ω Ω!!!
Θέλω κι εγώ να πάω Αθήνα, Λονδίνο, μακριάαααααααα από δω κι όπου να'ναι!!
Πολλές φορές σκέφτομαι αυτό που έγραψα στην γουρουνέλα ότι αν αλλάξουμε συμπεριφορά εμείς ίσως κάνουμε την αλλαγή για να γίνει το νησί υποφερτό αλλά δεν ξέρω αν αυτό είναι πιο πολύ wishfull thinking από οτιδήποτε άλλο.. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πως κάποιοι μετακομίζουν εδώ και τους αρέσει..

Πόσο δίκιο έχεις σ'αυτό "Το ότι με τον καιρό την συνηθίσαμε και πειστήκαμε όλοι μας πως η Κύπρος έχει και τα θετικά της για να παρηγοριόμαστε και να μην αυτοκτονήσουμε, είναι μία κοροϊδία που πρέπει να λάβει τέλος σύντομα.

Ανώνυμος είπε...

Na sas akousei k kanenas 8a nomisei oti en stin kolasi pou zeite! :) eleos re paidia!
Joy tears

Anti-Christos είπε...

@DaisyCrazy: Αυτοί που μετακομίζουν εδώ και τους αρέσει, είναι μόνο οι πολιτικοί πρόσφυγες που ενώ ήταν έτοιμοι διά λιθοβολισμό στη χώρα τους, ξαφνικά βρέθηκαν να τον παίζουν σε μία χώρα καλοκαιρινή και να παίρνουν κι επίδομα από πάνω. Όλοι οι υπόλοιποι υποφέρουν.

mauve_dizziness είπε...

Συμφωνώ αρκετά σε όλα.
Απλά βλέπω φίλους/γνωστούς/συγγενείς που είναι ευχαριστημένοι με την ζωή τους στην Κύπρο, άρα δεν είμαι απόλυτη.
Για μένα Κύπρος=καβούκι.
Επήα 3 μήνες (μετά από 5 χρόνια σπουδών) και όταν έφυα πάλε εσυνειδητοποίησα ότι εσοβάρεψε με πολλά, μα πάρα πολλα!!
Στην Κύπρο μαζεύεσαι, μπαίνεις σε συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Ίσως να εμπορούσα να συνηθίσω να ζω εκεί, αλλά πάντα θα μου εμενε το απωθημένω να φύγω.

κι αγνάντευε... είπε...

Συμφωνώ με την Joy.Απλά, χρειάζεται κι ένα ταξιδάκι κατά διαστήματα (άμα μπορεί η τζεπη σου ) για να ξεχαρμανιάζεις!

Unknown είπε...

Χωρκατοπτήσεις. ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Εφύτηκα ρε φίλεεεε! Φακκώ πάνω μου! LEGEND!