Λίγο πριν τον Αγ. Βαλεντίνο

Είναι η πρώτη χρονιά στη ζωή μου που δεν με ενοχλεί που είμαι ελεύθερος (μπακούρι εννοώ, γιατί η ελληνική ψυχή μου θα είναι πάντα ελεύθερη!).

Μέχρι πέρσι με έτρωγε πολύ.

Πλέον δεν με χαλάει καθόλου.

Δεν ξέρω αν φταίει το καρδιακό επεισόδιο, μετά από το οποίο αναθεώρησα τα πάντα, αλλά πλέον όχι μόνο δεν με πειράζει που είμαι single, αλλά το επιδιώκω κιόλας! Μου λένε να βγούμε για να κάνω γνωριμίες και δεν το συζητώ καν! Θέλω την ησυχία μου. Οι γυναίκες της ζωής μου μέχρι στιγμής μου χάρισαν 2-3 ευτυχισμένες στιγμές και για κάθε τέτοια, αντιστοιχούσαν 4-5 χρόνια δυστυχίας. Δεν συμφέρει! Και η ζωή είναι μικρή για να μαραζώνουμε.

Πιστεύω ότι οι άνθρωποι που είναι singles, είναι έτσι επειδή έχουν την δυναμική να επιβιώσουν και χωρίς ταίρι. Δεν εννοώ ότι θα διαιρεθούν μόνοι τους σαν τις αμοιβάδες. Εννοώ, ότι δεν χρειάζονται ταίρι για να έχουν μια ποιοτική ζωή. Το αντίθετο μάλιστα. Όλα τα ζευγάρια που ξέρω (εκτός από δύο και για αυτά δεν παίρνω κι όρκο), ελάχιστο χρόνο διαθέτουν ώστε να καταπιαστούν με δημιουργικές ασχολίες. Οι μισοί τρέχουν ξοπίσω ένα μωρό και οι άλλοι μισοί αλληλοκερατώνονται. Ε, αυτό το πρότυπο σχέσης μας αξίζει; Διότι εκ των πραγμάτων, αυτά μας περιμένουν!

Θα μου πεις, αυτοί κάνουν σεξ! Και τι είναι πια το σεξ; Σιγά το σεξ! Το πιο υπερτιμημένο πράγμα στον κόσμο. Για ένα πήδημα η γκόμενα σου σού βγάζει τον αντίχριστο (τον πραγματικό) και εύχεσαι να τον είχες παίξει μια ώρα αρχίτερα στο μπάνιο. Άσε που άμα πετύχει η μαλακία, τύφλα να ‘χει το γαμήσι! Φαντασία χρειάζεται. Και δόξα συ ο Θεός, απ’ αυτή διαθέτουμε, να ‘ταν κι άλλη! Έχω στήσει εγώ σκηνικά και κουστούμια στους πρόστυχους διαδρόμους του μυαλού μου… Τύφλα να ‘χει η Μέκκα του πορνό!

Δεν προσφέρεται και το κυπριακό έδαφος, βέβαια για να ερωτευτείς. Πιο βαριεστημένες και προβλέψιμες γκόμενες δεν είδα στα χρονικά μου! Ξέρεις τι θα σου πουν, πριν ν’ ανοίξουν το στόμα τους! Αν αξιωθούν και μιλήσουν βέβαια, διότι εγώ βαρέθηκα να φλυαρώ στα ραντεβού για να μην κάνει κοιλιά η εκπομπή και αλλάξει ο τηλεθεατής στο παντελόνι μου, κανάλι. Μόνο χωρικά από την Αντιγόνη δεν απήγγειλα σε ραντεβού για να περάσει η ώρα μέχρι στιγμής! Και μην θιχτείτε τώρα και αρχίσετε να γκρινιάζετε αγαπημένες μου αναγνώστριες. Ξέρετε πόσο σας αγαπώ. Αλλά το ότι στην πλειοψηφία σας δεν αθροίζετε το παραμικρό στην ερωτική εξέλιξη της ανθρωπότητας, ισχύει. Και οι άντρες Κύπριοι βέβαια. Αλλά αυτοί δεν με αφορούν, ακόμα. Όταν το γυρίσω, θα σας ενημερώσω.

Θυμάμαι κάποτε, στο πρώτο έτος, που ήμουν στο δωμάτιό μου με την Κολομβιανή μου και την άκουγα να μου μιλά…. Τι πληρότητα ψυχής ένιωθα τότε! Παραπονιόταν αυτή, ότι δεν της έδινα σημασία: «Χρίστο, σου μιλώ και δεν μου δίνεις σημασία! Είσαι αφηρημένος!» έλεγε παραπονιάρικα. Αφού, την κοίταζα και μαγευόμουν. Άντε να συγκεντρωθείς στο τι σου λέει! Της το είπα κιόλας: «Σόρρι. Είσαι τόσο όμορφη που είσαι καταδικασμένη να μην προσέχω ποτέ όταν μιλάς! Ό, τι και να μου λες πάντως, εγώ συμφωνώ!» Και μου πέταξε το μαξιλάρι.

Εγώ τότε έγραφα ποιήματα για χάρη της, έκανα ζωγραφιές μέσα στα βιβλία της νομικής τη μορφή της. Πού να βρεις πια τόση έμπνευση; Τότε οι στίχοι των τραγουδιών είχαν νόημα! Σήμερα το μόνο νόημα που ξέρω είναι αυτό της Πέγκυς Ζήνα! Τότε ο έρωτας ερχόταν, τιτίβιζε στο αφτί μου κι εγώ κοιμόμουν σαν αγγελούδι. Τώρα πια μόνο τα κουνούπια μπαίνουν μες το αφτί μου, κι εγώ τινάζω τα σεντόνια μπας και φοβηθούν και φύγουν!

Τόσος έρωτας δεν μου έχει ξανατύχει έκτοτε. Και δεν θα μου ξανατύχει, το ξέρω. Το πήρα πλέον απόφαση. Αλλά να γκρινιάζω επειδή η Κύπρος δεν βγάζει ανανάδες και χουρμάδες είναι ανώφελο. Θα φάω την πουρνέλα και το χαλούμι μου και θα σκάσω… Αν δεν σαπίσουν τα δόντια μου ως τότε!

Singles της Κύπρου συσπειρωθείτε, όπως τους ψηφοφόρους της ΕΔΕΚ! Μην καταβάλλεστε επειδή δεν βρέθηκε ακόμα το ταίρι σας. Υπό τις συνθήκες που ζούμε, μόνο δώρο μπορεί να είναι όλο αυτό! Ζήστε όσο είστε ακόμα μόνοι!

Coming up next: Στο κρεβάτι με τις μπλόγγερς!