Αννίτα

 Η κ. Αννίτα Δημητρίου είναι από χθες η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Βουλής.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, η μοναδική Αννίτα που θα προΐστατο αυτού του τσίρκουλου θα ήταν η Αννίτα Πάννια, να τους βαράει το πιατίνι και να χορεύουν, αλλά ας είναι, συμβιβαζόμαστε και με αυτήν του ΔΗΣΥ.

Η εκλογή της ήταν απρόσμενη και μου προκάλεσε τεράστια ευφορία, όχι ακριβώς για τους μαρκετίστικους λόγους για τους οποίους προβάλλεται η νίκη της από χθες, ήτοι «είναι γυναίκα», «είναι νέα», «είναι σοβαρή», αλλά επειδή κατέδειξε την υποκρισία όλων των υπολοίπων.

Πρώτος πάτσος: Οι φεμινίστριες. Έχουμε τέτοιες στη Βουλή. Μας έπρηξαν ότι πρέπει επιτέλους να βγει μία γυναίκα στο αξίωμα του Προέδρου της Βουλής. Δεν έκαναν ουδέποτε καμία αναφορά στο αξιοκρατικόν του πράγματος. Όλες εστίαζαν στο φύλο, καθιστώντας εαυτούς ως τον ορισμό του σεξισμού. Παρόλα αυτά, την ώρα της ψηφοφορίας καμία δεν ψήφισε την Αννίτα Δημητρίου. Ούτε το Ευχάριστο Σαββατόβραδο τη ψήφισε, ούτε η θα-τους-μουντάρω-ούλλους Ατταλίδου μας τη ψήφισε, ούτε η άλλη η ανέκφραστη του ΔΗΚΟ συγκινήθηκε. «Δεν τη ψήφισα, το φύλο δεν μπαίνει πάνω από τις πολιτικές μας διαφορές» έγραψε η Αλεξάντρα Ατταλίδου στο τουίτερ. Μπα; Σοβαρά; Τώρα το θυμηθήκατε; Τόσο καιρό που ευαγγελιζόσαστε γυναίκα στο αξίωμα από πού περιμένατε να έρθει; Ουρανοκατέβατη; Η Αννίτα ήταν η μόνη ρεαλιστική υποψηφιότητα και το ξέρατε εξ αρχής. Δεν την ψηφίσατε. Δεν πειράζει. Περαστικά σας κι άμα λέω ότι είστε γιαλαντζί φεμινίστριες και μόνο για την πόζα και τα κλικ, κάτι παραπάνω ξέρω.

Δεύτερος πάτσος: Το ΕΛΑΜ! Ω, το ΕΛΑΜ, το ΕΛΑΜ! Η αγαπημένη μου πόλη! Το «φασιστικό ΕΛΑΜ» ψήφισε την Αννίτα Δημητρίου! Το ΕΛΑΜ! Πόσο θα ήθελα να ήμουν ακελικός ψηφοφόρος χθες και να το παίζω προοδευτικός και να έρχεται το «παρακλάδι της Χρυσής Αυγής», να ψηφίζει γυναίκα και να βάζει γκολ, και να μην ξέρω από πού μου ήρθε! Όχι, δεν θεωρώ ότι ξαφνικά το ΕΛΑΜ έγινε ένα προοδευτικό κόμμα που προωθεί την ισότητα. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι οι κάμερες έδειξαν το ΕΛΑΜ να ψηφίζει γυναίκα ενώ όλοι οι υπόλοιποι έχασκαν. Ο ιστορικός του μέλλοντος σε 150 χρόνια δεν θα γράφει ότι η πρώτη Κύπρια γυναίκα της Βουλής εξελέγη από την Αριστερά. Ούτε καν από τα κεντρώα ή και μετριοπαθή κόμματα. Ο ιστορικός θα γράψει ότι την υποστήριξε (και) το ΕΛΑΜ και άντε κάτσε τώρα να μου πεις ότι τα κίνητρά τους ήταν άλλα. Ναι, ήταν άλλα, το είπαν ευθαρσώς, ήθελαν «να αναχαιτίσουν την εκλογή του Άντρου Κυπριανού». Αλλά αυτό που είδαμε όλοι είναι ότι τη γυναίκα την έβγαλε (και) το ΕΛΑΜ και όχι όλοι οι υπόλοιποι που μας το παίζετε τάχα μου προοδευτικοί, αλλά όταν ήρθε η ώρα να ψηφίσετε για κάποιο λόγο δηλώσατε κωλυόμενοι. Απολαυστικό!

Βάζω το ΚΑΙ σε παρένθεση επειδή επί της ουσίας την Αννίτα την εξέλεξε ο Κάρογιαν. Εκείνος απέσυρε την υποψηφιότητά του την τελευταία στιγμή αιφνιδιάζοντας τους πάντες. Το ΕΛΑΜ ήταν αναμενόμενο ότι δεν θα υποστήριζε υποψήφιο της Αριστεράς ή πέραν του Κέντρου. Η ΔΗΠΑ όμως ήταν αυτή που έκανε την πουτανιά άουτ οφ δε μπλου. Φυσικά, ουδείς καταφέρεται εναντίον της. Διότι το πρόβλημα τους είναι το ΕΛΑΜ, αυτό δεν χωνεύουν, αυτό είναι που διεκδικεί μερίδα του λέοντος στο φαγοπότι, αυτό τους ενοχλεί. «Βγήκε με τις ψήφους των ναζί» γράφουν από χθες. Καλημέρα σας, πώς είστε;! Το ΕΛΑΜ ψηφίζει νομοσχέδια χρόνια τώρα, τώρα το πήρατε χαμπάρι ότι είναι πιθανό να καθορίσει και πιο κρίσιμες ψηφοφορίες;

Μεγάλη η κατραπακιά σου Άντρο μου! Την έχω στο repeat και την απολαμβάνω. Όχι μόνο παραιτήθηκες από το Κόμμα σου (ορθότατα), αλλά χάνεις και την ευκαιρία να περισώσεις λίγο γόητρο πριν τη σύνταξη, ως Πρόεδρος της Βουλής. Επιτέλους, στα αζήτητα! Παίζει όταν κενωθεί η θέση του καφετζή της Βουλής να μπορείς να την καλύψεις. Κατά τα άλλα, ό,τι έζησες στην πολιτική σου καριέρα και πολύ σου είναι. Δεν θα ξεχάσω τον μακαρίτη τον πατέρα μου όταν είχε εκλεγεί ο Χριστόφιας το 2008 που μου είχε πει «να χαίρεσαι που βγήκε αυτός ο βλάκας! Θα αποδείξουν την αχρηστία τους άμεσα και δεν θα ξανακυβερνήσουν ούτε στα επόμενα 100 χρόνια!» Ε, είχε δίκαιο! Ζω για να δω το ΑΚΕΛ με μονοψήφια ποσοστά και τι στον κόσμο! Και κάτι μου λέει πως θα το ζήσω πριν τη νίκη της Κύπρου στη Γιουροβίζιον.

Τώρα επί του προκειμένου. Η Αννίτα ήταν όντως η καλύτερη επιλογή για Πρόεδρος. Είναι φαινομενικά σοβαρή, ικανή, έχει μία εικόνα ατσαλάκωτη που μπορεί να εκτιμηθεί στο εξωτερικό, αλλά δεν παύει να είναι μία πολιτικός που γαλουχήθηκε στο κόμμα και αυτό από μόνο του δείχνει ανελευθερία πνεύματος και περιορισμένη ικανότητα κρίσης. Επίσης, μας επέβαλε να λέμε «βουλεύτρια» αντί «βουλευτής» και άλλες τέτοιες λεκτικές υστερίες, πράγμα που δείχνει ότι και εδώ υπάρχει ταβάνι ουσίας. Μη θυμηθώ ότι ψήφισε και υποστήριξε σθεναρά τον «Νόμο Ακκιντζί» και καραφλιάσω εντελώς. Ας είναι, όμως. Αν μη τι άλλο είναι νέα και άμεμπτη και δικαιούται να δοκιμαστεί.

Το ζουμί δεν είναι η ίδια. Το ζουμί είναι στο καζάνι που βράζουν όλοι οι υπόλοιποι από χθες!