Πέμπτη, Ιανουαρίου 27, 2011

Σκέφτομαι να Πάω σε Ψυχολόγο

Εγώ δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο.

Και το είχα γραμμένο στο κούτελο για χρόνια. Κορόιδευα όσους μου έλεγαν κατά καιρούς πως παίρνουν βοήθεια από ειδικό για να λύσουν τα προβλήματά τους. «Όποιος έχει φίλους, δεν έχει προβλήματα» έλεγα. Και το πιστεύω ακόμα. Όποιος έχει ένα κολλητό να τα πει και να βγουν από μέσα του, τι να την κάνει τη ξαπλώστρα του ψυχολόγου; Το πολύ, πολύ να ρίξει κάνα υπνάκο. Κατά τα άλλα, πεταμένα λεφτά. Και με δύο ευρώ που δίνεις για έναν καφέ με ένα φίλο σου την ίδια δουλειά κάνεις, χωρίς κατ’ ανάγκη να νιώσεις ότι είσαι «περίπτωση» που χρήζει ειδικού. Το ίδιο αποτέλεσμα φέρνει και το γράψιμο. Το έχω διαπιστώσει μέσα από αυτό εδώ το μπλογκ. Όποτε έχω ένα πρόβλημα και βγω και το γράψω δημοσίως, αμέσως εξαϋλώνεται. Ξορκίζεται στους πέντε ανέμους, σαν την ποπ καριέρα του Κορκολή. Έτσι, εκμυστηρευόμενος κάποια πράγματα σε φίλους και γράφοντας κάποια πράγματα εδώ ή στο προσωπικό μου ημερολόγιο, τα προβλήματα ξεθώριαζαν.

Αλλά μαζεύτηκαν πολλά. Και όσο κι αν τα ξορκίσω με λόγια, δεν φεύγουν. Κολλάνε σαν λεκέδες που δεν λευκαίνουν ούτε με το πιο δυνατό απορρυπαντικό. Ψες, μιλούσα με μία φίλη και μου είπε ότι τελικά, ίσως να έπρεπε να βάλω νερό στο κρασί μου και να πάω σε κάποιον ψυχολόγο, γιατί τα διάφορα γεγονότα των τελευταίων δύο χρόνων με άλλαξαν πολύ. Και για μία στιγμή σκέφτηκα πως ίσως έχει δίκιο.

Αλλά, πες μου εσύ, τι θα μου κάνει ο ψυχολόγος; Αφού εγώ, ξέρω τα προβλήματα μου, μπορώ να στα απαριθμήσω ένα προς ένα, ενώ επίσης, γνωρίζω και πως θα επιλυθούν. Το πρόβλημα είναι ότι οι λύσεις που έχω σκεφτεί επιφέρουν ποινική ευθύνη, συνήθως ισόβια. Αλλά, η λύση είναι εκεί. Την βλέπω μπροστά μου. Δεν περιμένω τον ψυχολόγο να μου την επισημάνει. Το μόνο που μένει, είναι να σκεφτώ πως αυτή η λύση θα φανεί προς τα έξω ως «ατύχημα» και όχι ως φόνος εκ προμελέτης.

Ακόμα και τα πιο προσωπικά, τα πιο ψυχοσωματικά και υπαρξιακά μου προβλήματα, γνωρίζω από πού πηγάζουν. Ξέρω κάθε γεγονός που συνέβη ή που δεν συνέβη και έχει διαμορφώσει το τι είμαι και τι δεν είμαι σήμερα. Δεν χρειάζομαι τον ψυχολόγο να μου ξύσει τραύματα παλιά για να δει από πού πηγάζουν τα ψυχολογικά μου. Διότι τα τραύματά μου είναι ακόμα ανοιχτά. Τα βλέπω και τα ξέρω. Και πάλι, γνωρίζω πως η λύση τους έγκειται είτε στο α) αποδέχομαι τη μοίρα μου, είτε στο β) αποδέχομαι ότι δεν μπορώ να αλλάξω και προσπαθώ να επιβιώσω με ό, τι έχω. Εγώ ακροβατώ μεταξύ αυτών των δύο λύσεων και επειδή ξέρω πως δεν αποτελούν πανάκεια, νευριάζω. Τα νεύρα όμως δεν θα μου τα καλμάρει ο ψυχολόγος. Πίνω ένα βάλιουμ και καθάρισα.

Θέλω να μου πει ένας από σας που πήγε σε ψυχολόγο τι του έκανε και έλυσε τα προβλήματα του. Σου καθάρισε τον εγκέφαλο ακτινοβολώντας φως με κάποιο φωτόσπαθο; Σου έβαλε ηλεκτρόδια στα βυζιά και σου ρούφηξε τα ψυχοσωματικά από τις ρόγες; Σου έβαλε χωνιά στα αφτιά και εκτόνωσε όλο σου τον αρνητισμό με ένα τσουφ; Τι κάνει ο ψυχολόγος και σε κάνει καλά; Γιατί αν απλά κάθεται και ακούει και δεν κάνει τίποτα, να το χέσω. Ψυχολόγος είναι θα μου πεις. Δεν είναι ούτε ο Μπάτμαν, ούτε ο Σούπερμαν. Αλλά, εμένα αυτή τη στιγμή, μόνο ο Μπάτμαν και ο Σούπερμαν με σώζουν και μάλιστα σε κοινοπραξία, γιατί ο καθένας μόνος του, αμφιβάλλω.

Δεν πάω, μάνα μου, σε ψυχολόγο. Άμα σου δείξω και αυτούς που πήγανε, θα καταλάβεις. Χειρότερα είναι από πριν! Θα πάω ταξίδι, να ησυχάσω. Ζητείται συνταξιδιώτης με μεγάλα βυζιά. Δεν έρχεστε; Θα πάω μόνος μου.

18 σχόλια:

Rania είπε...

Πέστα χρυσόστομε! I feel the same way για τους ψυχολόγους και μερικές (ας πούμε η Μ.) μου τα πρήζει οτι είναι καλό να πάς κτλ κτλ κτλ...

Ανώνυμος είπε...

Ούτε εγώ καταλαμβαίνω σε τι εξυπηρετούν οι ψυχολόγοι. από τη στιγμή που γνωρίζεις τα προβλήματα σου και δεν πιστεύεις ότι θα σε βοηθήσει σε κάτι δε χρειάζεται να παεις. έτο εν μόδα τωρά και γι'αυτό πανε όλοι.

Ανώνυμος είπε...

Όπως είπε και η μεγάλη Ντένη Μαρκορά, η μισή Ελλάδα είναι σε ένα καναπέ και μιλάει και η άλλη μισή είναι σε ένα καναπέ και πηδάει!

Εσύ αποφασίζεις:)

Ανώνυμος είπε...

Oute gw nomizw pws ton xreiazesai gia tous logous pou proaneferes o idios..
Pou tin alli an niwtheis oti exeis pramata pou theleis na allakseis alla den ksereis pws na arxiseis mporw na sou dwsw mia karta :D xixixi.
Nwy tha ta poume to brady
A.E

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Χρήστο, από προσωπική εμπειρία θα σου πρότεινα να πας, αν και εφόσον αισθάνεσαι όντως αυτή την ανάγκη.
Ας μην κολλάμε στην αμερικανιά της ψυχανάλυσης, με τα ντιβάνια και την αναδρομή στα παιδικά χρόνια, τότε που ο μικρός Γιωργάκης σου κλεψε το παγωτό και συ δεν το ξεπέρασες ποτέ....
Υπό την προϋπόθεση ότι απευθύνεσαι σε έναν σωστό επιστήμονα, η ψυχανάλυση είναι μια διαδικασία που θα σε βοηθήσει να βάλεις σε τάξη κάποια πράματα. Έτοιμες λύσεις μην περιμένεις να βρεις. Δεν είναι ίωση,πάρε αντιβίωση,έξω απ την πόρτα και όλα καλά. Εσύ θα κάνεις τη δουλειά και ο ψυχολόγος θα σε κατευθύνει/βοηθά.
Δεν είναι φίλος σου, ούτε πρόκειται να γίνει. Η όλη διαδικασία δεν έχει καμιά ομοιότητα με τις συζητήσεις που κάνεις με φίλους. Ούτε και χρειάζεται, αλλιώς δε θα είναι αποτελεσματική.
Το θέμα που έθεσες σήμερα, χωράει πολλή κουβέντα. Εν τέλει, ούτε πανάκεια είναι η ψυχανάλυση, αλλά ούτε και χαβαλές.
Εσύ ξέρεις τι είναι καλύτερο για σένα.Ντίνα.

CyQr είπε...

Με πρόλαβε η Ντίνα,καλά τα λέει, εγώ θα προσθέσω ότι ο ψυχολόγος λειτουργά σαν καθρέφτης: δηλαδή θα σε ακούσει και θα σου επισημάνει κάποιες σκέψεις, υπόνοιες, αντιλήψεις που μπορεί να μην αντιλαμβάνεσαι ότι τις κάνεις. π.χ. αν πας και πεις ότι ΟΛΑ είναι μαύρα θα σου πει δεν γίνετε, κάποιο θετικό υπάρχει στην ζωή σου και θα σε βάλει μάλλον να πεις μερικά πράγματα που δεν είναι μαύρα.

Θα επαναλάβω και εγώ ότι αν τελικά να πας, να βρεις σωστό επιστήμονα. Ψάξε το λίγο για να είσαι σίγουρος.

Η συμβουλή μου είναι να πας για τουλάχιστον ένα ραντεβού. Τι έχεις να χάσεις εκτός από μερικά Ευρό και κάποιο χρόνο; πολύ περισσότερα χάνεις για άλλους λόγους.

the Idiot Mouflon είπε...

Αναλογίστου το εξής: ακούς μια φωνή από ένα τηλέφωνο... και ξαφνικά νοιώθεις φόβο ή θλίψη. Σκέψου το. Η φωνή, οι δονήσεις που το τηλέφωνο / ο αέρας μεταφέρουν προκαλούν μια συναισθηματική μετατροπή => μια βιολογική αλλαγή στον εγκέφαλο σου.

Τα λόγια μπορούν να λειτουργήσουν... και οι ψυχολόγοι είναι σαν τον μουτσ... Άμα τον πετύχεις...

Neraida είπε...

Σκέφτηκες να πας σε Σύμβουλο προσωπικής ανάπτυξης; Κάτι ανάλογο με ψυχολόγο αλλά ρόλος του δεν είναι να βρούμε τη ρίζα του κακού αλλά να βρούμε τη μύτη του δέντρου.

Όταν γράφεις κάποια πράγματα εδώ είναι μονόδρομος. Ακόμα κι αν σου σχολιάσουμε κάποια τα αποδέχεσαι και κάποια τα αποπαίρνεις.

Ένα άτομο που θα δει μαζί σου το πρόβλημα, θα σου επαναλάβει αυτά που θα πεις, οπόταν θα τα ακούσεις.

Όταν ακούμε λειτουργούμε διαφορετικά.

Ο Άϊνσταϊν είπε ότι ένα πρόβλημα για να λυθεί θα πρέπει να σκεφτείς με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που είχες όταν το δημιουργησες.

ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλεις κάτι να αλλάξεις, δοκίμασε το! Δεν χάνεις τίποτα. Δες το σαν ένα ταξίδι στην ψυχοσύνθεσή σου.

Μπορεί να μην σου βρει λύση , μπορεί όμως να σου δείξει τρόπος ώστε ο φόνος να γίνει με σιγαστήρα και να βγεις αθώος ;-)

Good luck, babe.

Ανώνυμος είπε...

Κάπως άσχετο αλλά..

Τα μεγάλα βυζιά είναι must?

A.

Joy Tears είπε...

"Τραύμα είσαι ανοικτόοο, τραύμα που το αγαπώωω" Εθύμισες μου την Βίσση σου!

Ανώνυμος είπε...

Σεξολόγο εσκέφτηκες να πάεις;

Φαίνεται ότι την απόφαση σου την έχεις πάρει, άρα;

Enjoy your wonna be tits' trip.

Ανώνυμος είπε...

Χριστούλη μου!!! Εδώ συνταξιδιώτης...αλλά χωρίς μεγάλα βυζιά...πειράζει??? Είμαι έτοιμη να γίνω ο ψυχολόγος σου!!!
χχχχχχχχχχχχ

Demelene είπε...

Για μένα ο ψυχολόγος είναι χρήσιμο επάγγελμα. Υπάρχουν άνθρωποι με σοβαρά προβλήματα.

Η διαφωνία μου είναι η μόδα που έχει καταλήξει να είναι ο ψυχολόγος. Για κάθε χαζαμάρα τρέχουμε στον ειδικό να ακούσουμε αυτά που θα πει οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος.

Διάβασε το "Ο δήμιος του έρωτα Και άλλες ιστορίες ψυχοθεραπείας" και θα καταλάβεις!

pax είπε...

christo,

pws mporeis na krineis kati pou den exeis dokimasei?

den kserw an ine kalo i kako, den exw paei akoma parolo pou 8a to i8ela. egw nomizw na pas. mporei na se odigisei se monopatia pou den fantazesai.

Ανώνυμος είπε...

chris ολοι καποτε πιστευουμε τα ιδια μεσα μας αλλα πιστευω πως αυτο που επισης βοηθαει και επδ ασχολεισαι,ειχες γραψει παλιοτερα, ειναι τ θεατρο.Τα θεατρικα παιχνιδια και γενικα ολο αυτο που γινεται με το σκηνοθετη και την υπολοιπη ομαδα σου βγαζει πραγματα απο μεσα σου που ειναι ψυχοθεραπευτικα! Εγω βρηκα τη σωτηρια μου μεσα απο θεατρικη ομαδα και επισης ο σκηνοθετης μας ειναι και ψυχιατρος και ειναι ενα ακομα συν για μενα! Γενικα νομιζω αν θες να κανεις κατι η ψυχοθεραπεια ειναι το ιδανικοτερο γιατι απλα γνωριζεις τον εαυτο σου μεσα απο αυτην,το βαθυτερο "είναι" σου κ σου λεει πραγματα που ισως ποτε δεν τα εχεις σκεφτει εσυ η οι φιλοι σου...και επισης ο σκηνοθετης μου που εκανε ψυχοθεραπειες μας ειπε πως ειναι πολυ ωραια και μεσα απο αυτην εγινε υπομονετικος πολυ και οχι νευρικος αλλα και γνωρισε καλυτερα τον εαυτο του, αλλαξε γενικα προς το καλυτερο..

Ανώνυμος είπε...

Και εσύ και η Rania ξέρετε ότι διαφωνώ. Θεωρώ ότι σε μια εποχή που γίνεται to specialization του specialization δεν μπορείς να ισοπεδώνεις αύτη την επιστήμη. Και ο κόσμος έχει πολύ λανθασμένη άποψη για τους ψυχολόγους (τους σωστούς επαγγελματίες ψυχολόγους, γιατί για τους άλλους είναι και λίγα αυτά που πιστεύουν). Βρες τον σωστό ψυχολόγο και θα δεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει χωρίς αμφιβολία. Δεν διαφωνώ για τους φίλους. Ο ψυχολόγος όμως είναι ουδέτερος ως προς σε εσένα. Επίσης έχει λιώσει στο διάβασμα για να μπορεί να σε βοηθήσει καλύτερα (και πάλι μιλώ για ένα καλό professional με σωστές σπουδές).

Μ

Ανώνυμος είπε...

den xreiazesai psuxologo touto einai sigouro...all you need einai na fkeis pou to closet kai 8a exafanistoun ola sou ta provlimata, included kai oi ratsistikes taseis sou

Ανώνυμος είπε...

http://www.elenimouskou.com/