Κυριακή, Ιανουαρίου 28, 2007

Περιμένοντας τους Βαρβάρους

Ήταν μια βαριεστημένη εβδομάδα... Από τις πολλές! Έπληξα, έκοψα φλέβες. Και φυσικά, αποτελείτε μέρος του προβλήματος...
  • Ήρθε νέος συγκάτοικος... Ξεπαστρέψαμε τον Αμερικάνο. Τώρα ήρθε ένας Αιγύπτιος! Δεν έριξα και πυροτεχνήματα απ' τη χαρά μου. Εντάξει, δεν μας βρωμίζει όπως κάνει ο Άμπι, αλλά ΟΚ... Έβλαφτε να μας στείλουν μια δίμετρη Ρωσσίδα; Να μας πλένει, να μας σκεπάζει το βράδι, να μας λέει μια καλημέρα; Αυτός, ο καινούριος, το μόνο που μου είπε ήταν (με προφορά Borat): "I am from Port Sait! You know cypriot cruise boat ´Princessa Victoria´? I watch it every weekend!" Α, λογικά, πρέπει να ξέρει και την γιαγιά μου...
  • Υποτίθεται θα πήγαινα Λονδίνο το Σαββατοκύριακο. Μπα... Ακριβό το εισιτήριο. Δεν άξιζε τα λεφτά του. Να πάω να επισκεφτώ μια πόλη που με έκλανε επί 2005 ολόχρονα; Δεν σφάξανε. Έκατσα στο χωριό μου και έπηξα στο ζουμί μου. Βγήκα για καφέδες, άκουσα διάφορα-αδιάφορα. Δεν σχολιάζω!
  • Το αισιχτίρ το λέω με το καλημέρα σας τον τελευταίο καιρό. Βαρέθηκα να πηγαίνω γυμναστήριο και να μην προλαβαίνω τίποτε ανοιχτό στην πόλη για να φάω μετά. Βαρέθηκα, και ακόμη η σχολή δεν άνοιξε. Βαρέθηκα που κάνει κρύο. Βαρέθηκα το msn, βαρέθηκα και το παρά πέντε και την Βίσση και όλα!
  • Σαββατόβραδο. Υποτίθεται θα έβγαινα με τις Ισπανίδες. Πήγα στην κουζίνα τους, να πιούμε ποτάκια και να κατηφορίσουμε στην πόλη. Συνειδητοποίησα πως γέρασα. Ήταν εκεί ένα γκρουπ φοιτητών erasmus, μέσος όρος ηλικίας 20 χρονών. Ένιωθα πως δεν είχαμε μισό κοινό να συζητήσουμε. Ύστερα προστέθηκαν και κάτι μεγάλοι φίλοι τους, 23αρηδες! Κάπνισαν χόρτο, του σατανά πράγματα. Από κάποιο σημείο και έπειτα ένιωθα πως θα τους έδινα τα σακάκια τους να πάνε στην ευχή του Θεού, θα τους έλεγα να μην τρέχουν στο δρόμο και να με ξυπνήσουν όταν επιστρέψουν. Είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών, είμαι 26 χρονών! Τελικά δεν βγήκα μαζί τους. Κάποια στιγμή που δεν κοίταζαν, έφυγα.
  • Πήγα στα Starbucks να διαβάσω το απόγευμα. Έκατσαν πίσω μου 4 πούστηδες (στην κυριολεξία) και χιχιχι-χιχιχι, δεν έσκασαν τα μαλακισμένα. Ο ένας είχε πλατινέ μαλλί. Έλεος. Δεν μπορείς και να τους βρίσεις, θα σε πουν ομοφοβικό, που το Νίτρο το θεωρεί χειρότερο και από το να είσαι γκέι. Οπότε, τηλεφώνησα της Μαρίας, έβρισα αυτήν, και ξέσπασα.
  • Οι γκόμενες αυτή την εβδομάδα "θέλουν να βρουν τον εαυτό τους." Να σας τον βρει η Νικολούλη. Εγώ απεργώ! Άσχετο: Ψες αποφάσισα να πιω τσάι δυόσμο. Δεν είχα σουρωτήρι και έπιασα τον τρύφτη! Κάλυψα το φλυτζάνι, έριξα πάνω στον τρύφτη φύλλα δύοσμου και έχυνα το καφτό νερό απ' τον βραστήρα. Δεν είχα φωτογραφική πρόχειρη να δείτε το αποτέλεσμα. Και το νερό της βρύσης καλό είναι...

Δεν θα γίνει ένα σκάνδαλο να δώσει νόημα στην ζωή μου; Τι νόημα έχει η ζωή αν δεν μπορεί να είμαστε μαζιίιιιιιιιιι.... σέρνομαι, κλάνω, ξύνω την κεφαλή μου, μαδάω τρίχες, πετάω τα ρούχα απ'το κρεβάτι στο γραφείο, όπως είμαι χώνομαι στο πάπλωμα και εύχομαι να μη μου έρθει να κατουρήσω διότι βαριέμαι να πάω ως την τουαλέτα! Ερμή ανάδρομε, ουστ!

Δεν υπάρχουν σχόλια: