Τρίτη, Αυγούστου 24, 2010

Περί Τεχνών και Γραμμάτων ΙΙ

Όπως έχω δηλώσει και παλιότερα, είμαι άτεχνος.

Μπορεί να έχω επισκεφτεί αρκετά μουσεία και να γνωρίζω την ιστορία πολλών μνημείων, πινάκων, αγαλμάτων και λοιπών έργων τέχνης, αλλά αδυνατώ να αντιληφθώ πως εκτιμούνται όλα αυτά σε χρήμα. Γιατί δηλαδή μία στιγμιαία μουντζούρα του Πικάσο να αξίζει χιλιάδες ευρώ, και ένα άγαλμα ενός άλλου μοντέρνου, πλην άγνωστου γλύπτη που μπορεί να ξόδεψε και μήνες να το δημιουργήσει να αξίζει ψίχουλα;

Αντιλαμβάνομαι ότι η ιστορική αξία είναι μία παράμετρος, αλλά δεν καταλαβαίνω με ποια κριτήρια ένα έργο και δη πίνακας, κοστολογείται σε δεκάδες χιλιάδες ευρώ ή και σε εκατομμύρια. Πάρε για παράδειγμα τη Μόνα Λίζα. Είναι ιστορικός πίνακας, μυστήριος, με την υπογραφή ενός από τους πιο έξυπνους ανθρώπους του κόσμου. Αλλά, σαν εικόνα δεν μου λέει τίποτα. Μία παρθένα της εποχής, που ποζάρει σαν σε φωτογραφία διαβατηρίου! Αν δεν ήξερα το background της, δεν θα έδινα ούτε δέκα ευρώ για να την αγοράσω. Αλήθεια.

Όπως επίσης, ουδέποτε κατάλαβα πως κοστολογείται η μοντέρνα τέχνη. Συχνά-πυκνά πάω σε γκαλερί και «θαυμάζω» έργα Κυπρίων ζωγράφων (από υποχρέωση φυσικά και ουδέποτε επειδή πραγματικά με κόφτει τι κατέβασε να ζωγραφίσει ο νους του κάθε χώρκατου) και πραγματικά σφίγγομαι για να μην σκάσω στα γέλια με τις ανοησίες που βλέπω. Και αυτές οι ανοησίες, όχι μόνο κοστίζουν χιλιάδες ευρώ, αλλά αν τολμήσεις να εκφράσεις και άποψη, και πεις: «τι μαλακίες με κουβαλήσατε να δω,» σε κοιτάνε όλοι με το μισό τους, μην χέσω!

Αντιλαμβάνομαι ότι κάτι μπορεί να είναι χαριτωμένο, έξυπνο, με χρώματα που σε ηρεμούν ή/και αναζωογονούν, αλλά δεν δικαιολογώ την τιμή τους. Τα περισσότερα δεν θεωρώ ότι αξίζουν πάνω από 50 ευρώ το ένα! Τέλος πάντων, αφού ο κόσμος τρελάθηκε και τα αγοράζει, εμένα δεν μου πέφτει λόγος, αλλά μια φορά, προτιμώ να αγοράσω όλα τα cd της Καλομοίρας, παρά να αγοράσω έναν πίνακα που δεν μου λέει τίποτε!

Στο προκείμενο όμως! Στη Βαρκελώνη επισκέφτηκα τα μουσεία του Νταλί και του Μιρό! Ο Νταλί, θεός - ο Μιρό, μαλάκας! Ο Νταλί εκπέμπει μια τρέλα που με κέρδισε με την πρώτη, ο Μιρό μου φάνηκε πολύ δήθεν. Εν πάση περιπτώσει, και πάλι δεν καταλαβαίνω γιατί να πρέπει να ξεπαραδιαστείς για να αγοράσεις έργα τους. Παραθέτω φωτογραφίες ντοκουμέντα, με ανάλογο σχολιασμό.

Στο μουσείο του Νταλί:


Η είσοδος. Κάτι από Epcot στη Disneyland και το τηλεπαιχνίδι Crystal Maze που προέβαλλε το Αντέννα το 1996! Σε προϊδεάζει για το τσίρκο που ακολουθεί!

Κρεβάτι σχεδιασμένο από τον Νταλί. Θα το ζήλευε τόσο η Άριελ, η μικρή γοργόνα, όσο και η Lady Gaga.

Ένα από τα πολλά αγαλματίδια Όσκαρ που κοσμούν την εσωτερική αυλή του μουσείου. Το συγκεκριμένο προτάσσει το αριστερό χέρι, με προκλητικό ναζιστικό τρόπο.



Πορτρέτο του Βασιλιά πλαισιωμένο από κουρτίνες, στα ενδότερα του μουσείου. Θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν αφίσα του Παπαμιχαήλ στο 'Υπολοχαγός Νατάσα' ή ο Φούντας στο φουαγιέ του Περοκέ.



Το λογότυπο της Columbia Pictures ενδεδυμένο με την παραδοσιακή στολή της Μολδαβίας.



"Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ' αγόρι μου!"


"Εεε-Οοο, πήραμε το Ευρωπαϊκό!" Αναμνηστική φωτογραφία από τους πανηγυρισμούς απόκτησης του Ευρωπαϊκού Κυπέλλου το 1925 στη Γηραιά Αλβιώνα. Έξαλλες ποδοσφαιρόφιλες, διασκέδασαν πέφτοντας στο συντριβάνι του Trafalgar Square.


"Μοντέλο πίνακα σε απεργία!" - Δεν μας πληρώνουν μεροκάματο! Ο Νταλί δεν μου βάζει ένσημα! Μέχρι που θα πάει αυτή η κατάσταση, σύντροφοι; Απεργώ!


"Σίταρος με βότυρο!"ή καλύτερα... "Σίταρος με βύζαρο!" Επίσης, όπως βλέπετε, το μοντέλο, ακινητοποιημένο χρόνια τώρα, άρχισαν να το τρώνε τα μυρμήγκια!


Μία Κύπρια, που αν γεμίσει τα συρτάρια της με κοσμήματα θα μπορεί να δηλώσει περίτρανα πως "έχει πλούσιο εσωτερικό κόσμο!" Από την άλλη, αν το πιο πάνω γλυπτό μπορούσε να ισχύσει στην πραγματικότητα θα ήταν ένα χάρμα μόδας, καθώς θα εξοικονομούσε χώρο και οι γκόμενες δεν θα χρειάζονταν να κουβαλούν τσάντα μαζί τους. Θα είχαν κινητό, κλειδιά, τσιγάρα, make up και λοιπές μαλακίες φυλαγμένα στα βυζιά τους μέσα.
Και μετά, ήρθε και το μουσείο του Μιρό. Ιδού η είσοδος:


Ένα μπρούντζινο άγαλμα του ΕΤ, καβλωμένο. Εξαιρετικό; Οι Γιαπωνέζοι έκαψαν κάμερες μπροστά του! Μόνο προσοχή δεν χτύπησαν!


Άλλο ένα έργο, στο εσωτερικό του μουσείου με ανάλογες... σηκωμάρες! Μπορείς να ξεκουραστείς επάνω στο δρύινο πέος και να το χρησιμοποιήσεις ενίοτε και για κρεμάστρα, να στεγνώσουν τα πλυμένα!

Ένα πάπλωμα στο πάτωμα, στολισμένο με αυτοκόλλητα. "Είναι το στρώμα μου μονό και μόνη μου καλοπερνώ!" ή αν θες, "Το δικό μου πάπλωμα είναι για δυο άτομα..."



Μια λινάτσα στον τοίχο με τα χαρακτηριστικά χρώματα του Μιρό. Ό,τι πρέπει για να πωληθεί σε μεταμεσονύχτιο telemarketing!


Εδώ δεν αντέξαμε, βγάλαμε όλοι μαζί φωτογραφία με αυτό το αριστούργημα! Ένας μαύρος πίνακας στον τοίχο. Αυτό μόνο. Και πληρώσαμε και €8 για να τον δούμε. Μούντζωσε ελεύθερα.


Για αυτό το έκθεμα, διάβασα προσεχτικά την περιγραφή στον τοίχο: "Ένα ερωτευμένο ζευγάρι κάτω από μια αμυγδαλιά ανταλλάζει λουλούδια!" Και ρώτησα την Αγγελική: "Καλά που είδαν τα λουλούδια;" Και μου απάντησε: "Εκεί που είδες κι εσύ την Αμυγδαλιά!"



Στο μουσείο του Μιρό πήγαμε στις 7:30 το απόγευμα. Μας είπαν στην είσοδο ότι το μουσείο κλείνει σε μισή ώρα. Τους είπαμε ότι δεν μας ενοχλούσε, θα βλέπαμε ό, τι προλαβαίναμε. Τελικά, αρκούσε και περίσσευε... Ήπιαμε και καφέ!
Ναι, είμαι άτεχνος και το καμαρώνω. Όσο ο Χριστόφιας και η Έλση κοσμούν το σαλόνι τους με το πορτρέτο του Μάρξ εν έτει 2010, νιώθω μια χαρά με τον εαυτό μου!

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

αχαχαχα εφύρτηκα που το γέλιο! αλήθεια πως κοστολογούνται?ούτε τζε εγώ εκατάλαβα και ούτε πρόκειται μάλλον! εγώ άμα πάω σε έτσι τόπους κάμω ότι βλέπω με θαυμασμό να μεν θίξουμε τζε το καλλιτέχνη! στο μουσείο σύγχρονης τέχνης δεν επίες?τζαμέ να δεις τέχνη!η μαλακεία σε όλο της το μεγαλείο!το καλύτερο μουσείο εννοείται που εγέλασα πολλά ήταν εννοείται το sex museum!

Ανώνυμος είπε...

Ούτε εγώ καταλαβαίνω γιατί κοστολογούνται τόσο ακριβά οι μουτζούρες που σκέφτηκαν να κάνουν κάποιοι πριν 100 χρόνια! Γενικά η τέχνη είναι υπερεκτιμημένη, σιγά το δύσκολο να ενώσεις δύο γραμμές μεταξύ τους.
Κάποια εκθέματα ήταν ενδιαφέροντα αλλά όντως δεν αξίζουν δεκάρα πάνω από 50 ευρώ.

Στον πίνακα με το ολόμαυρο φόντο τι αχνοφαίνεται?? Χαχαχα! Νικηφόρος από ένα επεισόδιο Κωνσταντίνου και Ελένης!

Ε.Α. είπε...

awsome pictures! :)

Dream Girl είπε...

O Μιρό πρέπει να 'χε ένα μικρό θεματάκι (2 πρώτες εικόνες...).

Δηλώνω κι εγώ άτεχνη. -_-

Unknown είπε...

Χριστάκη

Με το ερώτημά σου έδωσες πάνω-κάτω και την απάντηση. Δεν είναι το καλλιτεχνικό έργο που εκτιμάται αλλά ο καλλιτέχνης που το έφτιαξε.

Γι'αυτό τον λόγο αν ο Πικάσσο είχε χέσει σε καμβά θα πωλείτο πανάκριβα σαν εξαίσιο έργο τέχνης άσχετα αν είναι σκατά!

Asi es, mi amigo hispanohablante, es todo muy loco pero es la pura verdad! No se trata de la mierda si misma sino de que culo salió! Vivemos en un mundo que perdió la razon hace mucho tiempo.

Νάσαι καλά...

astronaftis είπε...

Καταπληκτική ανάρτηση, μου άνοιξες τα μάτια. Νόμιζα ότι άξιζαν κάτι αυτοί οι καλλιτέχνες αλλά ίσως επειδή είμαι από χωριό, γι αυτό. Ενώ εσύ που είσαι Λευκωσιάτης ξέρεις καλύτερα. Πάω κατευθείαν να πάρω όλα τα cd της κακομοίρας σου. Να σαι καλά.

Καλλικράτης είπε...

hahhaha! ediplothika pale pou to gelio! perimeno se etsi ki allios sto scaraveo na mou pis ta sxolia sou gia ti diki mou ekthesi re min ksexasis!

Anti-Christos είπε...

@Καλλικράτη, είπα σου να μου πεις συγκεκριμένες ημερομηνίες και θα έρθω! Στις εκθέσεις το παν είναι να έχει κόσμο. Δεν έχει σημασία αν καταλαβαίνουμε από φωτογραφία ή όχι...

@Ποδηλάτη: Να ακούσεις το secret combination, ρεμιξαρισμένο, να μερακλώσεις!

@Χρήστο: Μα ο καλλιτέχνης που το έφτιαξε, από τα έργα του θα κριθεί. Κανένας δεν γεννιέται διάσημος. Τέλος πάντων, respect που μιλάς τα ισπανικά φαρσί!

@DreamGirl: Είδες κάβλες και κακό; :)

Unknown είπε...

Κανείς δεν γεννιέται διάσημος, έχεις δίκαιο, αλλά αρκεί να κάνει ένα σωρό τρέλλες (πελλάρες) και να δημιουργήσει διάφορα σκάνδαλα, δηλ. να κάνει σάλο εδώ κι εκεί για να γνωριστεί από το κοινό ούτως ώστε μετά όταν αρχίσει να "δημιουργεί" καλλιτεχνικώς να τρέξουν όλοι που έμαθαν γι'αυτόν να 'αγκωνιστούν' τα έργα του.

In other words, make yourself notorious first, get yourself noticed for your social antics and sexual inconstancy and then everyone will admire you as an artist and want your art-works!

Escribi en castellano para que sepas que no eres el unico Chipriota que conozca ese idioma! Jejeje....

Και ακόμη ένα πράγμα, Χρήστο, το δικό μου όνομα γράφεται Χρίστο (με 'ι'), έτσι είμαι πιο κοντά στο Χριστό από εσένα! Χαχαχα!

κι αγνάντευε... είπε...

Υπερεκτιμημένος είναι ο Νταλί, κατά τη γνώμη μου. ΑΛΛΑ: την τέχνη τη βλέπουμε σε σχέση με την εκάστοτε εποχή στην οποία δημιουργείται. Αν κάμνω τώρα τούτα που έκαμεν ο Πικάσσο πριν τόσα χρόνια ΔΕΝ γίνομαι αυτομάτως κι εγώ Πικάσσο. Ας μην επεκταθώ - φίλη μου μου είπε ότι ακόμα και ο Πρόεδρός μας στην έκθεση του Μιρό αναφώνησε μπρος που τον Ισπανό πρέσβη "μα τούτα κάμνουν τα και τα εγγόνια μου". Αυτά περί κυπριακής νοοτροπίας όσον αφορά τη ζωγραφική και τέχνη γενικότερα.

Ανώνυμος είπε...

Είπεν έτσι πράμα η Προεδράρα μας??
Να και κάτι που συμφωνούμε, όμως δεν το λες και μπροστά στα μούτρα του ισπανού πρέσβη, αν δεν είσαι ττόπουζος.